บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน นิยาย บท 504

บทที่ 504 ความหวัง อยู่ที่ใด

เสิ่นเทียนมองห้วงอากาศไร้ขอบเขต ดวงตาลึกล้ำ

แม้บอกว่าห้าจักรพรรดิวิญญาณร้ายสิ้นชีพแล้ว แก้วิกฤติห้าดินแดนได้ชั่วคราว

แต่จิตใจเขาไม่ได้ผ่อนคลายลงตาม

สงครามที่นี่ยังไม่จบลง

วิญญาณร้ายต่างแดนมีอานุภาพแข็งแกร่ง เสียมหาจักรพรรดิห้าคนไปก็แค่บาดเจ็บผิวหนัง ข้างหลังยังมีการคงอยู่ที่แกร่งกว่ากำลังจ้องตาเป็นมัน

อีกทั้งสนามรบที่แท้จริงไม่ใช่ห้าดินแดน แต่เป็นโลกเซียน

การขับไล่วิญญาณร้ายยังมีระยะทางอีกไกลมาก

แต่ว่าเสิ่นเทียนไม่ท้อใจ การทำศึกสงครามกับห้าจักรพรรดิครั้งนี้ได้ประโยชน์ไปมากมาย เขาได้สัมผัสพลังระดับมหาจักรพรรดิที่แท้จริง ได้ตระหนักอย่างลึกซึ้ง

ทั้งยังได้ขัดเกลาตนเอง ฝีมือลึกล้ำขึ้น

การฝ่าเคราะห์สวรรค์สามสิบหกด่านเคราะห์เพื่อสำเร็จเป็นมหาจักรพรรดิ เป็นแค่เรื่องเวลาเท่านั้น

เมื่อนึกถึงตรงนี้ เสิ่นเทียนเผยดวงตาแน่วแน่

ไม่ว่าอย่างไร เขาจะนำพาห้าดินแดนต่อต้านวิญญาณร้ายต่างแดน

นี่คือปณิธานก่อนตายของบรรพชน และเป็นภาระหน้าที่ของกายราชันมนุษย์

…..

เสิ่นเทียนสูดลมหายใจเข้าลึกทีหนึ่ง “ถึงเวลาต้องกลับแล้ว”

เขาหมุนตัวกลับ เตรียมจะกลับห้าดินแดน ทว่าตอนนี้เองเกิดการเปลี่ยนแปลงประหลาดขึ้น ตรงหน้าอกเขาเปล่งแสงเทพอ่อนๆ ระเบิดพลังมหาศาล

กระจกคุนหลุนลอยขึ้นมาช้าๆ เปล่งแสงอ่อน

เวลาร้อยปี กระจกคุนหลุนได้ใช้พลังงานไปเก้าส่วนแล้ว

ตอนนี้มันกำลังใช้พลังสุดท้ายพาเสิ่นเทียนข้ามมิติกลับไปในอนาคต

เสิ่นเทียนไม่ได้แปลกใจในจุดนี้ เขารู้ประวัติศาสตร์อยู่ก่อนแล้ว เข้าใจอยู่ข้างใน

เสิ่นเทียนหันกลับมามองห้าดินแดนลึกๆ “ต่อไปต้องพึ่งพวกเจ้าแล้ว”

เขาเกิดความไม่ยอมอยู่ในใจ

ถึงอย่างไรร้อยปีมานี้ก็ผูกมิตรกับสหายไว้มากมาย

เอ๋าเลี่ย เจียงไท่อี่ เซิ่งหยางซวี เซี่ยงฉงโหลว…

พวกเขารบเคียงบ่าเคียงไหล่ อาบเลือดต่อสู้ แก้วิกฤติร้ายแรง

และเพราะมีพวกเขาสนับสนุน เสิ่นเทียนถึงสร้างโถงสวรรค์ที่รุ่งโรจน์ที่สุดได้

พวกนี้ล้วนเป็นความทรงจำยุคนี้ของเสิ่นเทียน

…..

นอกจากเหล่าโอสถสวรรค์แล้วยังมีเสิ่นเสี่ยว

นี่คือศิษย์เพียงคนเดียวของเขา อยู่ด้วยกันมาร้อยปี ความผูกพันลึกซึ้งแล้ว

เสิ่นเทียนได้เห็นเสิ่นเสี่ยวเติบโตขึ้นทีละก้าว กระทั่งไม่อ่อนแอไปกว่าสุดยอดโอรสสวรรค์

นางพยายามมากกว่าคนปกติ เพียงเพื่อตามฝีก้าวเสิ่นเทียนให้เร็วที่สุด

จุดนี้ เสิ่นเทียนเห็นอยู่

น่าเสียดายที่เขาไม่ได้เห็นวันนั้นที่เสิ่นเสี่ยวก้าวไปสู่จุดสูงสุด จึงเกิดความรู้สึกห่อเหี่ยวเล็กน้อย

เสิ่นเทียนจะกลับไป กลับไปอนาคต แยกจากกับยุคนี้

แม้จะไม่ยอมก็ทำอะไรไม่ได้

ถึงอย่างไรเขาก็ไม่ใช่คนยุคนี้ หากอยู่ที่นี่จะทำให้เหตุและผลที่นี่ปั่นป่วน ส่งผลกับลำดับมหามรรค

ตอนนี้กระจกคุนหลุนเปล่งแสงเทพ

ลายเร้นลับไท่อี่จุดแสงสว่างทั้งหมด

ห้วงมิติไหลหลาก หมอกขมุกขมัว

ประตูแสงมิติปรากฏขึ้น แผ่พลังมหาศาล ลากเสิ่นเทียนเข้าไปในธารน้ำยาว

“สหายทุกท่าน ไว้พบกันโลกอนาคต!”

เขาหายตัวไป ออกจากโลกนี้

……

ห้าดินแดน เหล่าโอรสสวรรค์สัมผัสได้

พวกเขาเงยหน้ามองความว่างเปล่า นัยน์ตาเต็มไปด้วยความหวัง

“สหายเสิ่น จะต้องกลับมาอย่างปลอดภัยแน่!”

เจียงไท่อี่ดวงตาลุกวาว

เขาเชื่อมั่นว่าเสิ่นเทียนจะสังหารสามจักรพรรดิ พาพวกเขากลับโลกเซียนได้

เสิ่นเสี่ยวด้านข้างก็กำลังสู้อย่างสุดความสามารถเช่นกัน ในเวลาร้อยปีทำให้เด็กหญิงไร้เดียงสาเติบใหญ่ขึ้นแล้ว

นางมีปราณเบิกฟ้าปกคลุมทั้งตัว องอาจห้าวหาญ แค่โบกมือก็ทำให้เซียนแท้สิ้นชีพได้

แต่ตอนนี้เอง เสิ่นเสี่ยวตัวแข็งทื่อ นางพลันรู้สึกโหวงเหวงในใจ

เหมือนกับ…เสียของที่สำคัญที่สุดบางอย่าง

เสิ่นเสี่ยวเพ่งมองอากาศ น้ำตาหยดหนึ่งไหลลงมาตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้

“ไม่เพื่อสำเร็จจักรพรรดิ เพียงเพื่อรอท่านกลับมาจากธุลีแดง”

……

เสิ่นเทียนข้ามผ่านถ้ำแสง ก้าวเข้าไปในธารน้ำยาวแห่งกาลเวลา

ที่นี่มีหมอกกว้างใหญ่ กฎเกณฑ์วนเวียน

ฟ้าดินเกิดร่องรอยกาลเวลา ไหลเวียนจากยุคโบราณถึงปัจจุบัน

ที่นี่แปลกประหลาดมาก ปกคลุมด้วยพลังแห่งบ่อเกิดมิติ ลึกลับยากจะคาดเดา

ที่นี่ ผู้แข็งแกร่งมหาจักรพรรดิและราชาเซียนยังยากจะมาถึง

มีเพียงอาศัยอาวุธมรรคพิเศษอย่างกระจกคุนหลุนเท่านั้นถึงก้ามข้ามธารน้ำเวลามาได้

ด้วยการผลักดันของกระจกคุนหลุน เสิ่นเทียนไหลลงไปใต้ธารน้ำเวลา กาลเวลาไหลเวียน หมอกขมุกขมัว

บนธารน้ำเวลาเกิดภาพประวัติศาสตร์ขึ้น พวกนี้คือร่องรอยที่หลงเหลือจากเวลา บันทึกยุคสมัยไว้มากมาย

….

เสิ่นเทียนตาเป็นสมาธิเล็กน้อย เขามองภาพประวัติศาสตร์พวกนี้

เป็นบุคคลที่สาม จึงเข้าใจเรื่องที่จะเกิดขึ้นหลังจากตนไป เนื่องจากห้าจักรพรรดิถูกสังหาร วิญญาณร้ายที่เหลือไม่ใช่คู่ต่อสู้ผู้บำเพ็ญห้าดินแดน ถูกสังหารลงทั้งหมด

แต่ทุกคนก็พบว่าเสิ่นเทียนหายตัวไปจึงเปลี่ยนเป็นความกลัว

ดีที่พวกเจียงไท่อี่และเอ๋าเลี่ยก้าวออกมาคุมสถานการณ์ไว้ ห้าดินแดนกลับมาสงบลงชั่วคราว ทำให้ทุกคนได้เวลาพักหายใจ

ในช่วงเวลานี้ เหล่าโอรสสวรรค์ศักยภาพพุ่งพรวด คนส่วนใหญ่บรรลุระดับเตรียมจักรพรรดิ

ทว่าเวลาแห่งความสุขมักอยู่ไม่นาน

เผ่าวิญญาณร้ายก็ยังคงทะเยอทะยาน ยังจู่โจมห้าดินแดน อีกทั้งห้าจักรพรรดิวิญญาณร้ายสิ้นชีพ ทำให้เผ่าวิญญาณร้ายให้ความสำคัญ

พวกมันส่งผู้แข็งแกร่งมาอีกครั้ง จะจู่โจมห้าดินแดน

กองทัพวิญญาณร้ายบุกเข้ามา พลานุภาพท่วมท้นฟ้า

อันตรายของศึกนี้ กระทั่งเหนือกว่าก่อนหน้านี้

เพราะว่าที่นี่มีมหาจักรพรรดิวิญญาณร้ายเจ็ดคนมาเยือน

ห้าดินแดนถูกทำลายฟ้าดินถล่ม เต็มไปด้วยซากปรักหักพัง

กลุ่มโถงสวรรค์ต่อต้านสุดชีวิต อาศัยค่ายกลที่เสิ่นเทียนฝากไว้ให้ฝืนรั้งหกมหาจักรพรรดิไว้ ทว่าก็ยังมีมหาจักรพรรดิอีกคนว่าง

เขาสังหารอย่างเหี้ยมโหด ไม่นานค่ายกลก็ถูกทำลาย โถงสวรรค์เข้าสู่วิกฤติ

สมาชิกกลุ่มโถงสวรรค์มากมายสิ้นชีพในมือวิญญาณร้าย ซากศพดั่งภูเขา ย้อมตำหนักใหญ่เป็นสีแดง

เมื่อเห็นภาพนี้ เสิ่นเทียนดวงตาแทบปริแตก

เขาเห็นสหายร่วมรบในอดีตตายในมือมหาจักรพรรดิวิญญาณร้าย แต่กลับจะปกป้องโถงสวรรค์

นี่คือแดนศักดิ์สิทธิ์ในใจพวกเขา

จ่ายชีวิตไปอย่างไม่เสียดายก็ไม่ถอยไปแม้แต่ครึ่งก้าว

แต่ผลสุดท้าย โถงสวรรค์ก็ยังถูกทำลาย จมลงทะเลอุดรชั่วนิรันดร์

ร้อยแปดขุนพลสวรรค์บาดเจ็บล้มตายไปมากกว่าครึ่ง เหมือนจะล่มสลายลง

เสิ่นเทียนคำรามด้วยความโกรธ โลหิตเดือดพล่าน อยากจะฝ่าธารน้ำเวลากลับไปสังหารมหาจักรพรรดิวิญญาณร้าย

ทว่าเขาก็ออกไปไม่ได้ หากแก้เหตุและผลจะต้องเกิดเรื่องน่าสะพรึงขึ้น

ไม่ว่าจะปัจจุบันหรืออนาคตก็อาจจะเกิดการเปลี่ยนแปลง

….

แต่ดีที่สถานการณ์เปลี่ยนไป

หญิงที่มีปราณเบิกฟ้าวนเวียนรอบกาย ถือกระบี่ยาวสีเงินคนหนึ่งพลิกฟ้าผงาดขึ้น นางสำแดงเคล็ดคบเพลิงเบิกฟ้า สังหารมหาจักรพรรดิทั้งเจ็ด แก้วิกฤติห้าดินแดนได้

ศึกนี้ นางพิสูจน์ตนเป็นจักรพรรดินี

จากนั้นนางพาสมาชิกโถงสวรรค์ที่เหลือบุกขึ้นโลกเซียนสำเร็จ ก่อนไป นางหันไปมองห้าดินแดนลึกๆ ทีหนึ่ง ในดวงตาแฝงอะไรไว้มากมาย

แววตาเสิ่นเทียนกระเพื่อม พึมพำเสียงเบา “เสี่ยวเสี่ยว!”

เขาจำหญิงชุดคลุมขาวได้ นั่นคือเสิ่นเสี่ยวที่ติดตามข้างกายเขามาตลอด

หลังเสิ่นเทียนหายตัวไป นางจิตใจแน่วแน่ไม่เปลี่ยนแปลง

สละความฟุ่มเฟือยทางโลกทั้งหมด ปิดตายด่านบำเพ็ญฝึกคัมภีร์คบเพลิงเบิกฟ้า สุดท้ายนางตระหนักรู้วิชาสูงสุดสำเร็จ

อีกทั้งยังสร้างเคล็ดกลืนฟ้ากินปฐพี สำเร็จกายเบิกฟ้ามานะสร้าง

และเพราะเสิ่นเสี่ยวผงาดขึ้น ห้าดินแดนถึงไม่สูญสิ้นลง

…..

เสิ่นเทียนอมยิ้มมอง ได้เห็นเสิ่นเสี่ยวผงาดขึ้นอย่างไร้พ่าย

นางสู้มาตลอด โลหิตย้อมสวรรค์ สังหารจนวิญญาณร้ายหนาวสั่น

ขัดเกลาตนเองในการต่อสู้ แข็งแกร่งขึ้นในการกลืนกิน

สุดท้ายเสิ่นเสี่ยวประสบความสำเร็จสูงสุด พาหมื่นเผ่าโลกเซียนต้านวิญญาณร้าย

ชาวโลกขนานนามนางว่าเป็นจักรพรรดินีที่สุดแห่งยุค คงอยู่สูงสุด!

เพียงแต่ว่าเสิ่นเทียนพบว่านางมักจะมองฟ้าไกลๆ บ่อยครั้ง

เงาแผ่นหลังเงียบเหงา เหมือนรอบางคนกลับมา

เมื่อเห็นภาพนี้ เสิ่นเทียนตัวสั่นอย่างแรง

ในที่สุดเขาก็รู้ว่าจักรพรรดินีที่พบในตอนแรกก็คือเสิ่นเสี่ยว

และคนที่นางรอก็เป็นตนมาตลอด!

……

บนน่านฟ้าเขตทะเลเบิกฟ้า

ท้องนภาฉีกเป็นรอยแยกยักษ์ กฎเกณฑ์ปั่นป่วน

เสิ่นเทียนก้าวออกมาจากอากาศ ลอยอยู่เขตทะเลไร้ที่สิ้นสุด

ตอนนี้ กระจกคุนหลุนพลังงานหมดแล้ว สุดท้ายกลายเป็นกระจกธรรมดา แสงอ่อนลง

เสิ่นเทียนรู้สึกว่าการข้ามมิติครั้งนี้ กินพลังที่กระจกคุนหลุนสั่งสมมาหลายแสนปี

เขานำกระจกคุนหลุนใส่กระเป๋า

บางทีอนาคตยังมีโอกาสฟื้นฟู

เสิ่นเทียนมองไปรอบๆ มั่นใจว่าที่นี่คือเขตทะเลเบิกฟ้าจริงๆ

แต่เขาไม่รู้ว่าสถานการณ์ห้าดินแดนตอนนี้เป็นอย่างไร

เสิ่นเทียนพุ่งตรงไปยังเกาะมังกรดำทะเลอุดร ระหว่างทางเขาพบกับสหายร่วมรบยุคนี้ แทบจะเหมือนกับเมื่อสี่แสนเก้าหมื่นปีก่อน

โดยรอบเข้าสู่ไฟสงคราม เผ่าวิญญาณร้ายรุกราน

ทั้งทะเลอุดรกำลังเผชิญกับหายนะ!

ดินแดนล้านล้านลี้ไม่เห็นเผ่าอสูรเลย มีเพียงวิญญาณร้ายนับไม่ถ้วน

“หรือเผ่าวิญญาณร้ายจะจู่โจมจากทุกทางแล้ว”

เสิ่นเทียนเผยแววตาจริงจัง

เขาสำแดงยอดค่ายกลเคลื่อนย้ายมุ่งหน้าไปเกาะมังกรดำ

…..

เกาะมังกรดำ!

ควันไฟพวยพุ่ง ไฟสงครามส่องสว่างฟ้า

บนฟ้าเกาะมังกรดำ เซียนชั่วร้ายสิบกว่าตนกำลังจ้องตาเป็นมัน ข้างหลังเป็นกองทัพวิญญาณร้ายเหมือนทะเลสาบมืดปกคลุมทั้งท้องนภา

พวกเขามีกลิ่นอายพลังน่ากลัว กดอัดท้องนภา

ม่านแสงหนึ่งปกคลุมเกาะมังกรดำ ผนึกมันไว้ทั้งหมด

พลังแห่งเทพมังกรไหลเวียน กันวิญญาณร้ายทั้งหมดไว้