บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน นิยาย บท 503
บทที่ 503 ไม่ใช่สามจักรพรรดิ เป็นห้าจักรพรรดิ!
เสิ่นเทียนจู่โจมมหาจักรพรรดิสามตนถอยไป ขวัญกำลังห้าดินแดนเพิ่มขึ้นมาก
พวกเขากล้าหาญยิ่งขึ้น จู่โจมรวดเร็วดุดันไร้พ่าย
วิชาสูงสุดต่างๆ ถูกสำแดง ส่องแสงสว่างจ้าถึงที่สุด
สมาชิกโถงสวรรค์กับบรรพบุรุษเตรียมจักรพรรดิจำนวนมากร่วมมือกันต้านการปิดล้อมโจมตีของเซียนแท้หลายร้อยตน
ทุกคนยิ่งสู้ยิ่งกล้าหาญ การโจมตีทรงพลัง
อาศัยพลังของค่ายกลสงคราม ทุกคนจึงกดดันเซียนแท้วิญญาณร้ายถอยไป ไม่ตกเป็นรอง
ทว่าทุกคนก็ยังจิตใจหนักหน่วง
เพราะกุญแจสำคัญในการชนะศึกนี้ไม่ใช่พวกเขา แต่เป็นเสิ่นเทียน!
มีเพียงเสิ่นเทียนเอาชนะมหาจักรพรรดิวิญญาณร้ายสามตนเท่านั้น ห้าดินแดนถึงปลอดภัย
นี่คือความหวังสุดท้ายของห้าดินแดน และเป็นโอกาสรอดเพียงหนึ่งเดียว
…..
สามจักรพรรดิวิญญาณร้ายจ้องเสิ่นเทียน จิตใจสั่นสะท้าน
พวกเขาไม่นึกเลยว่าสามจักรพรรดิร่วมมือกัน เสิ่นเทียนยังโต้กลับได้
ยังไม่บรรลุจักรพรรดิก็มีกำลังรบระดับจักรพรรดิ!
จะเก็บเจ้าเด็กนี่ไว้ไม่ได้!
สามจักรพรรดิเผยแววตาเย็นชา จิตสังหารน่าเกรงขาม
ไม่ว่าอย่างไร วันนี้พวกเขาก็ต้องสังหารราชันมนุษย์!
เสวี่ยตี้เผยแววตาเย็นชา “อีกเดี๋ยวข้าจะไม่ให้โอกาสเจ้าแล้ว ขุมนรกต่างหากคือที่พักสุดท้ายของเจ้า!”
แววตาเขาแดงเหมือนโลหิต จิตสังหารปะทุ หมุนม้วนฟ้าดิน
“ฆ่า!”
เสวี่ยตี้คำรามเสียงดัง แปลงกายเป็นลำแสงโลหิต
กระบวนท่าสังหารมากมายพุ่งทะเลเมฆ จู่โจมใส่เสิ่นเทียน
มหาจักรพรรดิระเบิดศักยภาพทั้งหมด สภาพการณ์น่ากลัวจนยากจะจินตนาการได้
หอกสีแดงกวัดแกว่ง ทะลวงท้องนภา เฉียบคมอย่างยิ่ง!
เยี่ยตี้กับถงตี้ด้านข้างเดินเข้ามา ใช้รูปแบบปิดล้อมโจมตีเสิ่นเทียน
อำนาจจักรพรรดิน่ากลัวกระตุ้นถึงขีดสุด พลิกกลับท้องนภา สั่นสะเทือนฟ้าดิน
ถึงอย่างไรก็เป็นมหาจักรพรรดิสามคน เป็นสิ่งมีชีวิตสูงส่งที่แท้จริง ศักยภาพน่ากลัวอย่างยิ่ง
สามคนร่วมมือกัน มากพอจะกวาดล้างศัตรูทั้งหมด
……
เสิ่นเทียนดวงตาวาววับ ตะโกนเสียงดัง “ฆ่า!”
การจะช่วยโลกนี้ต้องสังหารสามจักรพรรดิ
เขาออกมืออย่างเต็มที่ พลังในกายพุ่งมาเหมือนมหาสมุทร
สำแดงเปลี่ยนเทพสงครามกับวิชาลับโลหิตยุทธ์ผลาญฟ้าถึงขีดสุด กำลังรบเพิ่มขึ้นมาก
ขณะเดียวกันเสิ่นเทียนยังเปล่งแสงทั้งตัว ข้างหลังเกิดปรากฏการณ์น่ากลัว!
ปรากฏการณ์มังกรหงส์ ปรากฏการณ์คุนเผิง ปรากฏการณ์จักรพรรดิอัสนี ปรากฏการณ์กระบี่ฟ้า…
ปรากฏการณ์ทยอยกันปรากฏมา แสงเรืองรองส่องสว่าง กดอัดท้องนภา
ทุกปรากฏการณ์เป็นสัญลักษณ์ของวิชาสุดยอดอย่างหนึ่ง สำแดงถึงขีดสุด มีพลานุภาพไม่มีขอบเขต
แสงเทพวนเวียนรอบกายเหมือนเทพสงครามที่สุดแห่งยุค
เสิ่นเทียนเหยียบอากาศแตกกระจาย พุ่งไปยังสนามรบ
สองฝ่ายปะทะกัน ห้วงอากาศแตกไปแสนลี้
กระแสมิติปั่นป่วนสีดำหมุนม้วน ก่อกวนกฎเกณฑ์ฟ้าดิน ลำดับมหามรรคแตก
หมื่นกฎเกณฑ์ดับสลายเป็นความว่างเปล่า
…….
เยี่ยตี้แปลงเป็นราชันรัตติกาลนิรันดร์ คุมความมืด
กลืนกินแสงสว่างฟ้าดิน ท้องนภายุบลง
ปีกเงามิดข้างหลังสั่นไหว เหมือนดาบฟ้าตัดลงมา
นี่คือพลังแห่งความมืดสูงสุด แฝงความน่ากลัวอย่างยิ่ง
เสิ่นเทียนถือกระบี่ดาราฟ้าขุ่น สำแดงปราณกระบี่เซียนเหินฟ้าเข้าปะทะ
แสงกระบี่สีเงินพลันปะทุ ทะลวงฟ้าดิน
เงามืดพลันถูกฉีกเป็นสองส่วน ลำแสงกระบี่ทำลายล้างทุกอย่าง กระแทกใส่ตัวเยี่ยตี้
ฉึก!
โลหิตสาดพันลี้
เยี่ยตี้ถูกฉีกหน้าอก เกือบจะถูกแยกเป็นสองส่วน บาดแผลลึกเห็นกระดูก
“เอ่อ…อ๊าก!”
เยี่ยตี้แผดเสียงร้องแหลมเล็ก ฝืนง้างหมัดชกใส่กระบี่ดาราเบิกฟ้า กระแทกเสิ่นเทียนถอยไป
เขาแผ่ปราณชั่วร้ายทั้งตัว สภาพน่าเวทนาอย่างยิ่ง กระทั่งตรงบาดแผลยังเห็นกระดูกจักรพรรดิสีดำกับหัวใจ
การโจมตีนี้แทบจะปลิดชีพเขา
บึ้ม!
พลันมีร่างเงาสีเลือดพุ่งมาข้างหลังเสิ่นเทียน
เสวี่ยตี้เผยจิตสังหารรวดเร็วและดุดัน หอกแดงมาพร้อมอำนาจจักรพรรดิแทงใส่เสิ่นเทียน
เขาพบโอกาสได้อย่างแม่นยำ อาศัยจังหวะที่เสิ่นเทียนถูกกระแทกถอยไป ใช้โอกาสนี้ลอบโจมตี
พรวด!
เกิดเสียงดังสนั่น!
หอกนักรบแดงกระแทกหน้าอกเสิ่นเทียน ทำลายหัวใจเขาแตก
เสวี่ยตี้มีสีหน้าดีใจใหญ่ คิดว่าสังหารกายราชันมนุษย์ได้
ทันใดนั้น เขาหรี่ตาลง มีสีหน้าตื่นกลัว
ร่างเงาตรงหอกนักรบค่อยๆ หายไป กลายเป็นโลหิตบริสุทธิ์หยดหนึ่ง
“นี่มัน…ร่างแยกรึ”
เสวี่ยตี้มีสีหน้าตื่นตกใจ ภายในใจพลันรู้สึกถึงจิตสังหารดุดันหมุนม้วนฟ้าดิน ก่อนจะเห็นมิติข้างหลังเขาถูกฉีกขาดโดยพลัน
เสิ่นเทียนก้าวออกมาจากมิติ ควงเตาหลอมเทพสุริยะฟาดใส่ศีรษะเสวี่ยตี้
ตึง!
เสียงกระดูกแตกดังขึ้น
เตาหลอมเทพสุริยะฟาดศีรษะเสวี่ยตี้อย่างแรง ทุบมงกุฎจักรพรรดิสีเลือดแตก โลหิตสาดกระจาย ย้อมห้วงอากาศ
เสวี่ยตี้ร้องโอดครวญ กลายเป็นหมอกโลหิตถอยไป
เขาบาดเจ็บหนัก กระดูกถูกทุบแตก กระทั่งเห็นสมอง…
หากไม่ใช่เพราะตั้งตัวทัน การโจมตีนี้คงจะทุบศีรษะเขาเละเป็นโจ๊กเนื้อ!
เสวี่ยตี้กุมศีรษะ ฝืนหยุดอาการบาดเจ็บ
เขาเผยแววตาตกใจ เลือดลมเดือดไปทั้งตัว เพลิงโทสะพุ่งขึ้นฟ้า
ไม่นึกเลยว่าแค่ไม่ระวังเพียงนิดเดียวจะเกือบตายด้วยน้ำมือเสิ่นเทียน
…..
เสิ่นเทียนเผยแววตาเย็นชา เขาไม่สนใจเสวี่ยตี้ แต่หมุนตัวกลับ
ถงตี้พุ่งเข้ามา ขยับคทาเวทวิญญาณร้าย ร่ายคำสาปสูงสุด
ท้องฟ้าถูกพลังคำสาปปกคลุม
ไร้เงาไร้ร่าง พุ่งเป้าไปที่จิตวิญญาณ
เนตรมารฟ้าวิบัติสายเลือดนี้มีความพิเศษอย่างยิ่ง มีฐานะเหนือชั้นในเผ่าวิญญาณร้ายต่างแดน
วัดกันที่ระดับความแกร่งในการโจมตี อาจจะสู้เสวี่ยตี้ไม่ได้
แต่ระดับความอันตราย กระทั่งเหนือกว่าเสวี่ยตี้กับเยี่ยตี้
พลังคำสาปแก่กล้าปกคลุมลงมา เต็มไปด้วยความอัปมงคล
พลังนี้พัวพันไปถึงต้นกำเนิดฟ้าดิน ยากจะต่อต้านได้!
เวลานี้ พลังไร้พ่ายของเสิ่นเทียนถูกทำลาย แม้แต่กำลังรบยังถดถอยลง
ไม่ใช่แค่นั้น
พลังคำสาปฝังลึกลงจิตวิญญาณ หมายจะทำลายวิญญาณแท้
พลังเช่นนี้มีผลในด้านของมรรค สามารถต่อกรกับร่างแยกบุตรเทพโลหิต ทำให้เสิ่นเทียนยากจะคืนชีพได้อีก
เสิ่นเทียนหน้าไม่เปลี่ยนสีไป เขาระเบิดปราณหยินหยางกำเนิดมาจากในกาย
บัววาสนาวัฏจักรเปล่งแสงวาววับ ระเบิดพลังแห่งการรังสรรค์ ฝืนชิงต้นกำเนิดฟ้าดิน
แสงดำถอยไปทั้งหมด คำสาปถูกสลายไป เสิ่นเทียนกลับมาจุดสูงสุดอีกครั้ง
เขากำหมัดชกใส่ถงตี้!
บึ้ม!
หมอกมารแตกกระจาย ถงตี้กระเด็นไปหมื่นลี้ กายเนื้อแทบจะถูกทำลาย
เขาชำนาญวิชาเวทมนต์ กายเนื้อไม่ได้แข็งแกร่ง ไม่อาจปะทะกับเสิ่นเทียนตรงๆ ได้
…..
ตอนนี้เองเยี่ยตี้บุกมาอีกครั้ง
เขากระตุ้นเศษร่าง ชกหมัดเทพเงามืดออกไป
พลังแห่งความมืดปกคลุมแสงเทพบนตัวเสิ่นเทียน ทำให้เขาเหมือนตกไปในบ่อโคลน
เสิ่นเทียนดวงตาเย็นชา ลุกขึ้นต้านศัตรู
สองฝ่ายสู้อาบเลือดหมื่นลี้ สั่นสะเทือนดินแดนมากมาย
พรวด!
เกิดเสียงดังสนั่นขึ้นอีกครั้ง
แขนเยี่ยตี้ถูกปราณกระบี่ตัดขาด เลือดนองพันลี้
เสิ่นเทียนจะไล่ตามไปสังหารคนหนึ่งก่อน ไม่อย่างนั้นขืนเป็นเช่นนี้ต่อไป พละกำลังจะลดลงไปมากเกิน
ทว่าเสวี่ยตี้ไม่ให้โอกาสเลย เขาสำแดงวิชาชั่วร้ายพลิกฟ้า เหนี่ยวนำทะเลโลหิตกลืนกินผืนฟ้าดารา
ท้องนภาถูกแสงโลหิตมากมายปกคลุม พลังมืดหม่นและดุดันยิ่ง เต็มไปด้วยพลังกัดกร่อนรุนแรง
ทะเลโลหิตแห่งนี้กัดกร่อนกายจักรพรรดิได้ ทำลายกระดูกจักรพรรดิได้
เสิ่นเทียนเรียกเตาหลอมเทพสุริยะออกมาตัดท้องนภา
ไฟแท้สุริยะพุ่งทะลักออกมาพร้อมกับอำนาจเทพร้อนแรง เผาภูเขาต้มมหาสมุทร!
ซ่าๆๆ
ทะเลโลหิตระเหยทั้งหมดภายใต้ไฟแท้สุริยะ
ขณะเดียวกัน เสิ่นเทียนออกหัตถ์ปฐมกาลทลายเวหา พุ่งไปถึงหน้าเสวี่ยตี้
ฝ่ามือห้าสีตบลงทันที ทำให้หน้าอกเขายุบลง กระดูกจักรพรรดิแตก
ศึกนี้สู้กันจนฟ้าดินหนาวเหน็บ ทุกสรรพสัตว์สั่นกลัว
….
สามจักรพรรดิลอยอากาศ นัยน์ตาเต็มไปด้วยความตื่นกลัว
พวกเขามีบาดแผลทั้งตัว กลิ่นอายพลังปั่นป่วน
หากไม่ใช่เพราะผู้แข็งแกร่งมหาจักรพรรดิมีพลังชีวิตแข็งแกร่งก็คงจะตายไปนานแล้ว จนถึงตอนนี้พวกเขาถึงได้รู้ถึงความน่ากลัวของเสิ่นเทียน
สามจักรพรรดิร่วมมือกันยังถูกเสิ่นเทียนกำราบ
เจ้าเด็กนี่เป็นปีศาจจริงๆ
“ถอยกลับไปต่างแดนก่อน แล้วค่อยหาทางฆ่าเดรัจฉานนี่!”
เสวี่ยตี้ตะโกนเสียงดังก่อนแปลงเป็นแสงโลหิต พุ่งไปในประตูมิติ
ขืนอยู่ที่นี่ต่อ เกรงว่าต้องถูกเสิ่นเทียนสังหาร
ถงตี้กับเยี่ยตี้กลายเป็นแสงดำหนีไปหมื่นลี้เช่นกัน
หัวใจไร้พ่ายของพวกเขาทลายลงแล้ว ไม่กล้าสู้อีก!
สามจักรพรรดิหนีไป จะอาศัยประตูมิติหนีกลับต่างแดน!
“จะไปไหน!”
เสิ่นเทียนคำรามเสียงดัง พุ่งตามไป
โอกาสดีเช่นนี้ เขาจะพลาดไปได้อย่างไร
เขากระตุ้นทองคำเซียนปีกปักษา กลายเป็นแสงสุดขั้วพุ่งไปประตูมิติ
เสิ่นเทียนจะสังหารก่อนที่สามจักรพรรดิจะหนีกลับต่างแดน
…..
ประตูมิติ
ที่นี่มีหมอกขมุกขมัว ห้วงอากาศขึ้นๆ ลงๆ
ธารน้ำยาวมิติไร้พรมแดน เชื่อมไปต่างแดน
การจะสังหารสามจักรพรรดิ นี่เป็นโอกาสสุดท้ายแล้ว
หลังเสิ่นเทียนเข้าไปในประตูมิติ สามจักรพรรดิกลับหยุดลง
พวกเขาหมุนตัวกลับ แววตาเต็มไปด้วยการเย้าหยอก
“เจ้าเด็กอวดดี ไม่อยากเชื่อว่าจะยังกล้าเข้ามา วันนี้ข้าอยากรู้นักว่าเจ้าจะรอดไปได้อย่างไรอีก”
เสวี่ยตี้เผยแววตาดุร้าย พูดอย่างน่ากลัว “กู่ตี้ หุนตี้ ออกมาเถอะ!”
อากาศไหลหลาก จักรพรรดิอีกสองคนเดินออกมาจากธารน้ำยาวมิติไร้พรมแดน
ในนั้นมีคนหนึ่งไม่มีเลือดเนื้อทั้งตัว ประกอบขึ้นจากกระดูกขาวใสแวววาวทั้งหมด
ตัวเขาเต็มไปด้วยอักขระชั่วร้าย กายเนื้อแข็งแกร่งทนทาน
กู่ตี้ยืนอยู่บนธารน้ำยาวมิติ ในดวงตาโบ๋ลึกมีไฟวิญญาณขุมนรกลอยอยู่ ซึมซาบถึงใจคนยิ่ง
เขามีกลิ่นอายพลังแกร่งมาก กระทั่งเหนือกว่าเสวี่ยตี้
ข้างกายกู่ตี้ยังมีมหาจักรพรรดิอีกคน
หุนตี้สวมชุดคลุมเทา ทั่วร่างปกคลุมด้วยแรงอาฆาตแก่กล้า
หมอกชั่วร้ายเอ่อล้นฟ้า วิญญาณร้ายล้านล้านตนส่งเสียงร้อง สั่นสะเทือนมิติไร้ขอบเขต กระทั่งในนั้นยังมีวิญญาณจักรพรรดิหลายตน
ตอนนี้กลับกลายเป็นจักรพรรดิภูตผี เสียสติปัญญาไปทั้งหมด
เห็นได้ชัดว่านี่เป็นการคงอยู่น่าสะพรึง กระทั่งเคยสังหารมหาจักรพรรดิมาแล้ว
ห้ามหาจักรพรรดิล้อมเสิ่นเทียน จิตสังหารท่วมท้นฟ้า
พวกเขาซุ่มอยู่ที่นี่มานาน เพื่อกันเหตุไม่คาดคิด
พวกเสวี่ยตี้เห็นท่าไม่ดีจึงล่อเสิ่นเทียนมาที่นี่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน