บทที่ 174 รูปแบบการเก็บเกี่ยวผักกุยช่าย
ประตูห้องลับรักษาเปิดออกช้าๆ ก่อนที่พวกเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์จะออกมา
ฟางฉางมองเสิ่นเทียน แววตาเร่าร้อนและมีความหมายลึกซึ้ง “ศิษย์น้อง ไม่ต้องพูดอะไรมาก! ข้าฟางฉางจดจำบุญคุณในวันนี้ไว้แล้ว หากภายภาคหน้ามีอะไรให้ช่วย ศิษย์พี่จะไม่ปฏิเสธเด็ดขาด!”
บุตรพุทธะขู่ตัวข้างๆ เห็นในที่สุดฟางฉางก็ปลอดภัยแล้ว ทั้งยังได้โชคจากเคราะห์ร้ายทะลวงแก่นพลังทองรอบเก้า
เขาก็อดถอนหายใจโล่งอกมิได้ ก่อนจะหยิบของเหลวกายทองคำขวดนั้นออกมาจากอกเสื้อ “เดิมทีอาตมาว่าจะใช้ของเหลวกายทองคำขวดนี้รักษาฟางฉาง ตอนนี้ในเมื่อฟางฉางหายดีแล้ว เช่นนั้นของเหลวกายทองคำนี่ก็ให้ศิษย์พี่เสิ่นแล้วกัน! ถือว่าเป็นน้ำใจจากอาตมา”
เสิ่นเทียนเห็นบุตรพุทธะขู่ตัวมีสีหน้าจริงจังก็ผงะไปเลย นักบวชนี่สมองกลับหรือไร
ข้าใช้ของเหลวศักดิ์สิทธิ์นิพพานช่วยศิษย์ร่วมฝ่ายแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ ต้องให้เจ้ามาขอบคุณด้วยหรือ
ทำไมกัน เจ้าเป็นญาติคนไข้ของเจ้าฟางฉางนั่นรึ
เสิ่นเทียนอยากจะปฏิเสธ แต่บุตรพุทธะขู่ตัวกลับยัดของเหลวกายทองคำใส่มือเขาเลย
“บุตรศักดิ์สิทธิ์ไม่ต้องเกรงใจ ของเหลวศักดิ์สิทธิ์นิพพานของเจ้ามีค่าสูงกว่าของเหลวกายทองคำพวกนี้มาก ถ้าเจ้าไม่ให้ของเหลวศักดิ์สิทธิ์นิพพานเยอะขนาดนั้นละก็ ฟางฉางคงไปไม่รอด อาตมาจะต้องเสียใจมากแน่!”
บุตรพุทธะขู่ตัวจริงจังมาก เพราะในกลุ่มโอรสสวรรค์ของทั้งดินแดนบูรพา พวกเขาสองคนเป็นพวกเด็กไม่เอาไหน
มิตรภาพการปฏิวัติของสองคนแน่นแฟ้นมาก มีความผูกพันกันยิ่งกว่าคู่รัก!
ผู้สูงศักดิ์สวรรค์บัวขาวข้างๆ พูดอย่างเรียบนิ่ง “ของเหลวกายทองคำคือสมบัติล้ำค่าแห่งการหล่อหลอมพื้นฐานสูงสุดของศาสตร์หลอมกายเทพมาร แม้จะไม่อาจรักษาบาดแผลแห่งมหามรรคได้ แต่สำหรับผู้ฝึกบำเพ็ญระดับเหนือสามัญ มันมีประโยชน์ในด้านการขัดเกลากระดูก กายและจิตวิญญาณอย่างมาก
ถ้าใช้ของเหลวกายทองคำขัดเกลากาย ชะล้างกายหยาบ กายหยาบของศิษย์หลานเสิ่นเทียนจะพัฒนาขึ้นสมบูรณ์แบบยิ่งกว่าเดิม”
บุตรพุทธะขู่ตัวก็พยักหน้าเช่นกัน “บุตรศักดิ์สิทธิ์เสิ่นเทียน เจ้าไม่ต้องเกรงใจข้าอีกแล้ว รับไว้เถอะ!”
เมื่อเห็นทุกคนโน้มน้าวให้เสิ่นเทียนรับของเหลวกายทองคำแล้ว ผู้สูงศักดิ์สวรรค์บัวมรกตข้างกายก็อิจฉาจนน้ำลายไหล นั่นต้องให้ยอดฝีมือฝ่ายพุทธสลายต้นกำเนิดพลังถึงจะรวมออกมาเป็นของเหลวกายทองคำอันน้อยนิดได้!
ถ้าตอนนั้นเขาได้สมบัติล้ำค่าชนิดนี้ ขนาดฝันก็คงยังหัวเราะออกมาได้เลย!
เจ้าหนูเสิ่นเทียนยังมาเกรงใจ เจ้าไม่เอาก็ให้ข้าสิ!
ต้องบอกว่านักพรตชราได้กลิ่นของมะนาวแล้ว!
“ในเมื่อศิษย์พี่ขู่ตัวเกรงใจเช่นนี้ ข้าแซ่เสิ่นก็จะไม่ปฏิเสธแล้วกัน”
เสิ่นเทียนหยิบของเหลวศักดิ์สิทธิ์นิพพานขวดหนึ่งออกมาจากแหวนเวหา “แต่ข้าก็จะรับไว้เฉยๆ ไม่ได้ ของเหลวกายทองคำมีค่ากับข้าจริงๆ ข้าใช้ของเหลวศักดิ์สิทธิ์นิพพานแลกกับของศิษย์พี่ขู่ตัวดีหรือไม่”
เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ข้างๆ พยักหน้าเล็กน้อย “ของเหลวกายทองคำเป็นสมบัติล้ำค่าของฝ่ายพุทธ มูลค่าเหนือกว่าของเหลวศักดิ์สิทธิ์นิพพาน แม้ของเหลวกายทองคำของบุตรพุทธะขู่ตัวจะมีเพียงขวดเล็ก แต่ก็บริสุทธิ์อย่างยิ่ง มีสิบกว่าชั่งเลย ถ้าคำนวณตามมูลค่าแล้วก็มีค่าประมาณของเหลวศักดิ์สิทธิ์นิพพานยี่สิบชั่ง”
เสิ่นเทียนพยักหน้าก่อนจะแบ่งจากของเหลวศักดิ์สิทธิ์นิพพานออกมาสามสิบชั่ง
“ข้ากับศิษย์พี่ขู่ตัวพบกันครั้งแรกก็เหมือนรู้จักกันมานาน สามสิบชั่งแล้วกัน!”
เมื่อเห็นขวดที่เสิ่นเทียนส่งมาในมือตนแล้ว บุตรพุทธะขู่ตัวก็อึ้งไป
แม้จะบอกว่าของเหลวกายทองคำมีค่าเท่ากับของเหลวศักดิ์สิทธิ์นิพพานยี่สิบชั่ง แต่ความจริงน้อยกว่านั้นหน่อย เพราะมูลค่าของของเหลวกายทองคำหลักๆ จะเหมาะสมให้ผู้ฝึกบำเพ็ญศาสตร์หลอมกายเทพมารขัดเกลากายหยาบ มีวงจำกัดกว้างมาก
แต่ของเหลวศักดิ์สิทธิ์นิพพาน แม้จะขัดเกลากายหยาบให้ผลไม่เท่าของเหลวกายทองคำ แต่ก็มีประสิทธิผลทรงพลังอย่างรักษาบาดแผลแห่งมหามรรค
หากพกของเหลวศักดิ์สิทธิ์นิพพานไว้ขวดหนึ่งตลอด ยามจำเป็นจะช่วยชีวิตได้ มีประโยชน์กับผู้ฝึกเซียนอย่างมาก
บุตรพุทธะขู่ตัวกล้ามั่นใจเลยว่าถ้าเอาของเหลวศักดิ์สิทธิ์นิพพานสามสิบชั่งนี้ไปแดนศักดิ์สิทธิ์เสียงอัสนี จะต้องแลกเป็นของเหลวกายทองคำสิบห้าชั่งขึ้นไป กระทั่งยี่สิบชั่งได้อย่างแน่นอน
เวลานี้ บุตรพุทธะขู่ตัวตะลึงไปกับความกล้าได้กล้าเสียของเสิ่นเทียน
“นี่…นี่จะไปได้อย่างไรกัน ไม่ได้”
แต่เสิ่นเทียนกลับไม่ได้คิดมากขนาดนั้น ตอนนี้เขากำลังมีความสุข!
หลังจากเกาะโชคลิขิตของฟางฉางมาครั้งหนึ่ง ดวงชะตาเขาก็เพิ่มขึ้นจนปรากฏแสงสีแดง
จากตรงนี้จะเห็นได้ว่าการผูกมิตรกับพวกบุตรแห่งโชคสีทองคำพวกนั้นสำคัญเพียงใด
เสิ่นเทียนมีของเหลวศักดิ์สิทธิ์นิพพานในแหวนเวหาอีกเป็นแอ่งน้ำ กระทั่งใช้หน่วยวัดตันได้ ในทางตรงข้าม ของเหลวกายทองคำมีผลกับเสิ่นเทียนที่ตอนนี้เพิ่งทะลวงระดับเหนือสามัญอย่างยิ่ง
หากได้ของเหลวกายทองคำขวดนี้ คุณสมบัติกายของเสิ่นเทียนจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก
ภายภาคหน้าหากเจอโชคลิขิตจะมีทักษะการเอาตัวรอดดียิ่งขึ้นอีก
มิหนำซ้ำก่อนหน้านี้เสิ่นเทียนยังเคยทดสอบมาว่าคนที่แบ่งปันโชคลิขิตให้จะมีดวงชะตาเพิ่มขึ้น เขาแบ่งของเหลวศักดิ์สิทธิ์นิพพานให้บุตรพุทธะขู่ตัว ดวงชะตาเขาก็น่าจะแกร่งขึ้นไม่น้อยเช่นกัน
ถึงตอนนั้นบุตรพุทธะขู่ตัวดวงชะตาแกร่งขึ้นก็ดีกับเสิ่นเทียนอีก จะมีโชคลิขิตขาดมือหรือ
อย่าจับปลาในสระน้ำแห้งขอด ให้เดินบนเส้นทางต่อยอดไปได้ต่างหากคือราชธรรม!
ต้องเกี่ยวต้นกุยช่ายไปทีละรอบๆ บางครั้งก็ต้องใส่ปุ๋ยลงไปด้วย
“บุตรพุทธะขู่ตัว เจ้ากับศิษย์พี่ฟางฉางสนิทสนมกันดั่งพี่น้อง ส่วนข้าก็มองศิษย์พี่ฟางฉางเป็นพี่ชาย ดังนั้นเจ้าคิดให้ดีๆ แซ่เสิ่นกับเจ้าจะเป็นเหมือนพี่น้องเช่นกันใช่หรือไม่ ในเมื่อเจ้ากับข้าสนิทสนมกันเหมือนพี่น้องแล้ว ของเหลวศักดิ์สิทธิ์นิพพานแค่นี้จะเกรงใจอะไรกัน!”
เสิ่นเทียนพูดพร้อมกับยัดของเหลวศักดิ์สิทธิ์นิพพานใส่ในมือบุตรพุทธะขู่ตัว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน