บทที่ 212 ข้าประเมินราคายุติธรรมที่สุด!
เมื่อเสียงดังขึ้น ไข่สีดำที่ห่อไว้ข้างหลังเสิ่นเทียนก็กระโดดออกมา
บนไข่นั้นปรากฏลายมังกรเล็กน้อย นี่ก็คือไข่มังกรดั้งเดิมที่เกิดจากเอ๋าปิงบรรลุนิพพานไปก่อนหน้านี้
ตอนนี้ไข่มังกรลอยขึ้นฟ้า แสงสีดำรวมเป็นร่างคนหนึ่ง หน้าตาเหมือนกับเอ๋าปิงมาก แค่อายุน้อยกว่ามาก
ก่อนหน้านี้บนโครงกระดูกมังกรศักดิ์สิทธิ์ หญิงมังกรเอ๋าปิงที่เสิ่นเทียนเห็นเป็นหญิงวัยสาวอายุยี่สิบกว่า แต่ร่างหญิงที่ลอยขึ้นมาจากไข่มังกรตอนนี้กลับเป็นเด็กหญิงน้อยชุดกระโปรงดำอายุราวหกเจ็ดขวบ
นางเท้าสะเอว ทำปากพอง ใบหน้าเต็มไปด้วยความโมโห ดูเหมือนเด็กหญิงน้อยโดนคนอื่นแย่งขนมไป
และสิ่งที่ทำให้เสิ่นเทียนตกใจคือส่วนสูงและความงามของหญิงมังกรลดน้อยลง ทว่าความชั่วร้ายกลับไม่เปลี่ยนไปเลยสักนิด
ร่างเล็กๆ แบกรับแรงกดดันที่ไม่ควรจะรับ ช่างน่าปลงอนิจจังจริงๆ
เสิ่นเทียนมองเอ๋าปิงบนไข่มังกรพลางอดนึกไปถึงจิ้งจอกน้อยไม่ได้
อย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลย ถ้าให้เอ๋าปิงเปลี่ยนเป็นชุดกระโปรงแดง แบกน้ำเต้าสุราใหญ่ เปลี่ยนเขามังกรสีชมพูเป็นใบหูจิ้งจอก ก็พอจะมีความสง่างามอยู่บ้าง
เพียงแต่เสิ่นเทียนแปลกใจเล็กน้อย หลังจากเถากลืนกินเซียนนิพพานก็เหมือนจะมีกำลังรบลดลงไปอย่างมาก ไม่รู้ว่าหลังหญิงมังกรน้อยนี่นิพพานแล้ว กำลังรบจะลดลงหรือไม่ มีโอกาสพลิกมาเป็นมังกรให้ขี่ได้หรือไม่
เวลานี้เสิ่นเทียนคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ถึงอย่างไรนักรบมังกรก็เป็นความใฝ่ฝันสูงสุดของเด็กผู้ชายส่วนมาก!
…..
ขอข้ามว่าตอนนี้เสิ่นเทียนมองเอ๋าปิงพลางคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยอยู่ ตอนนี้เอ๋าปิงกับข่งเมิ่งปะทะกันแล้ว
เอ๋าปิงเอามือซ้ายเท้าสะเอว มือขวาชี้หน้าข่งเมิ่ง “ยัยหนูเผ่านกยูง เสิ่นเทียนเป็นของข้า! ข้าทำสัญญากับเขาแล้ว ตอนนี้เขาคือพันธมิตรของเกาะมังกรดำข้า ไม่มีทางทำสัญญากับเผ่านกยูงพวกเจ้าได้อีก!”
แม้ข่งเมิ่งจะดูเหมือนเย็นชา แต่เป็นโอรสสวรรค์อันดับหนึ่งของดินแดนทักษิณ จะไม่มีความโอหังของตัวเองได้อย่างไร
นางพิจารณามองเอ๋าปิงอย่างเฉยชา “หญิงมังกรแห่งเกาะมังกรดำทะเลอุดรรึ ช่างบังเอิญมาก แต่สหายเสิ่นทำสัญญาเทพมังกรกับเกาะมังกรดำพวกเจ้าก็ไม่ได้มีผลอะไรกับการทำสัญญากับเผ่าข้า
เจ้าก็รู้ว่าในสงครามครั้งนั้นเมื่อหมื่นปีก่อนก็มียอดโอรสสวรรค์หลายคนทำสัญญาควบกับหลายเผ่า กระทั่งพกตราเทพหกเผ่าทีเดียว!”
ข่งเมิ่งเอ่ยจบก็มองเสิ่นเทียนพลางพูดนิ่งๆ “สหายเสิ่นมีสิ่งมหัศจรรย์ฟ้าดินหลายชนิด เหมาะจะฝึกฝนวิชาปัญจธาตุกับพลังปัญจธาตุที่สุด!
เมิ่งยืนยันได้ว่า นอกจากเคล็ดห้าอัสนีฟ้าเที่ยงธรรมของแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์แล้ว ในโลกนี้ไม่มีวิชาเซียนใดเหมาะสมกับสหายเสิ่นไปกว่าแสงเทพห้าสี หากสหายเสิ่นยินดี เมิ่งมั่นใจว่าจะเกลี้ยกล่อมผู้อาวุโสในเผ่าให้ทำสัญญาเป็นลำดับสองกับสหายเป็นกรณีพิเศษได้
ด้วยศักยภาพ พรสวรรค์และท่วงท่าสง่างามเช่นสหาย เมิ่งไม่ถือสาที่จะทำสัญญาร่วมกับเผ่ามังกร”
เห็นได้ชัดมากว่าเสิ่นเทียนใช้พลังบำเพ็ญระดับสร้างฐานทำลายกรงแสงเทพห้าสีปัญจธาตุของข่งเมิ่งได้ ทำให้ได้รับการยอมรับจากนางทั้งหมดแล้ว
ถ้าไม่เช่นนั้น ต่อให้เสิ่นเทียนมีใบหน้าหล่อเหลาที่สุด ข่งเมิ่งก็อาจจะไม่ยินดีทำสัญญาร่วมกับเอ๋าปิง
ถึงอย่างไรการที่เผ่ามนุษย์เป็นพันธมิตรกับเผ่าปีศาจ นี่เท่ากับว่าเผ่าปีศาจให้ความเคารพกับเผ่ามนุษย์อย่างยิ่ง
หากเจ้าไม่ได้ทำสัญญากับแค่เผ่าเรา แต่ยังพลิกมือไปทำสัญญากับเผ่าอื่น ถึงในด้านหลักการเดิมจะไม่ผิดอะไร แต่สัตว์เทพก็มีเกียรติไม่ใช่หรือ
ตั้งแต่โบราณมามีเพียงโอรสสวรรค์ที่สุดแห่งยุคที่มีพรสวรรค์ส่องประกายแสงตั้งแต่โบราณกาลมาจนถึงปัจจุบันอย่างแท้จริงเท่านั้นถึงจะมีสิทธิ์ได้รับการยอมรับจากหลายเผ่าสัตว์เทพใหญ่ๆ ได้ทำสัญญาร่วมกัน
และในมุมมองข่งเมิ่ง ความสง่างาม เอกลักษณ์ ศักยภาพและพรสวรรค์ของเสิ่นเทียนก็มีคุณสมบัติที่จะได้รับสิ่งนี้
ทว่าเทพธิดาของเผ่าเทพนกยูงตกลง แต่หญิงมังกรที่นิพพานมาเป็นเด็กกลับไม่เห็นด้วย
หญิงมังกรชุดกระโปรงเล็กสีดำแค่นเสียงขึ้นจมูกอย่างเย็นชา “ข้าจะไม่ยอมทำสัญญาร่วมกับเจ้าเด็ดขาด”
ข่งเมิ่งหัวเราะเบาๆ “ถ้าน้องมังกรไม่ยอมก็เลิกสัญญากับสหายเสิ่นก็จบ สัญญาคนกับเทพขึ้นอยู่กับความยินยอมของตนเอง ใครจะไปบังคับเจ้าได้กัน!”
เอ๋าปิงว่า “เจ้า!”
ข่งเมิ่งเผยอมุมปากเล็กน้อย แสงเทพห้าสีข้างหลังแกว่งไกวเบาๆ “ยังไม่ออกจากเปลือกด้วยซ้ำก็รู้จักทำสัญญาเทพมังกรแล้วรึ น้องมังกรเจ้าโตเป็นผู้ใหญ่แล้วรึ ระวังคนที่บ้านรู้นะว่าเจ้าแอบผู้อาวุโสมาทำสัญญา กลับไปจะโดนตีก้น!”
เอ๋าปิงโมโหจนควันสีขาวออกจมูก ความชั่วร้ายโหมซัดสาดเป็นคลื่นลูกใหญ่ แต่ไม่นานก็สงบลง
นางมองข่งเมิ่งด้วยรอยยิ้มมั่นใจในตนเอง “จะว่าไปสตรีแห่งเผ่านกยูงพวกเจ้าเป็นโรคพิการแต่กำเนิดรึ ดูเจ้าสิโตเป็นสาวแล้วเหตุใดยังแบนขนาดนั้นล่ะ คนที่รู้จะคิดว่าเจ้าเป็นเทพธิดานกยูง คนที่ไม่รู้สิจะคิดว่าเจ้าเป็นคุณชายนกยูง!
ยัยหนู ถ้าเจ้าเป็นชายแต่งหญิงก็ไม่ต้องใส่ชั้นในหรอก!”
เอ๋าปิงพูดไปพลางตั้งใจยืดหน้าอกไปพลาง “ข้านิพพานมาเป็นร่างเด็กยังใหญ่กว่าเจ้าอีก!”
บึ้ม~!
จู่โจมอย่างหนัก -999999…
จิตสังหารรุนแรงปกคลุมไปทั้งหุบเขามังกรศักดิ์สิทธิ์
ข่งเมิ่งกัดฟันกรอด แสงเทพห้าสีข้างหลังกางออกอีกครั้ง “ข้าจะทำลายเจ้า!”
ปีศาจหญิงจากเผ่านกจาบฝนข้างๆ รีบดึงข่งเมิ่งไว้ “พี่เมิ่ง อย่าบุ่มบ่าม นางเป็นเผ่ามังกรดำ”
ดินแดนทักษิณมีเผ่าหงส์เป็นใหญ่ และทะเลอุดรก็มีเผ่ามังกรเป็นใหญ่ เป็นสองขุมอำนาจใหญ่ของเผ่าปีศาจ
ถึงเผ่าเทพนกยูงที่ข่งเมิ่งอยู่จะเป็นสุดยอดของเผ่าปีศาจ แต่เทียบกับมังกรและหงส์สองเผ่าแล้ว ก็ยังด้อยกว่าเล็กน้อย
เอ๋าปิงกลับมาเหนือกว่าได้ก็หัวเราะเยาะ “ว่าไง แค่นี้ก็โมโหแล้วรึ ข้าแค่พูดความจริงเท่านั้นเอง นี่โตเต็มวัยแล้วหรือ เหอะๆ ข้ามีชื่อเสียงมาเมื่อหมื่นปีก่อนแล้ว ต่อให้บิดาเจ้าพบข้ายังต้องเรียกผู้อาวุโสเลย อย่างเจ้าน่ะหรือจะมีสิทธิ์โอหังต่อหน้าข้า ช่างไม่รู้อะไรเลย!”
นิพพาน?
ข่งเมิ่งอึ้งไปแล้ว จากนั้นเหมือนนึกอะไรออก
ใช่ มังกรนี่น่าจะใช่ไข่มังกรที่รอฟักของเผ่าเทพมังกรดำ ไม่อย่างนั้นจะฝีปากกล้าเช่นนี้ได้อย่างไร
น่าจะเป็นเผ่ามังกรที่บาดเจ็บหนัก สำแดงวิชาลับนิพพานเพื่อฟื้นพลังปราณเดิม ถึงได้กลายเป็นร่างเยาว์วัยอีกครั้ง
สถานการณ์เช่นนี้มีให้เห็นไม่น้อยในโลกบำเพ็ญเซียน ทั้งยังเกิดขึ้นถี่มาก เพราะระดับพลังที่สี่ของศาสตร์หลอมกายเทพมารก็มีชื่อว่า ‘ระดับนิพพาน’
สอดคล้องกับศาสตร์หลอมปราณแก่นพลังทองคือ ‘หลอมปราณ สร้างฐาน แก่นพลังทอง ดวงจิตดรุณ หลอมรวมเทพ ฝ่าด่านเคราะห์ และมหายาน’ ศาสตร์หลอมกายเทพมารก็มีเจ็ดระดับพลังใหญ่เช่นกัน
นั่นคือ ‘หลอมกาย เหนือสามัญ กายทอง นิพพาน ผ่านเทวะ เคราะห์เกิดดับ และแดนเทวา’
ระดับกายทองในนั้นจะยกระดับกายหยาบให้ถึงระดับสมบูรณ์ไร้สิ่งเจือปน หลอมเป็นกายทองเทพมารที่ไม่มีข้อบกพร่องใดๆ
ต่อไปจะหลอมรวมพลังเทพแท้จริงออกมาจากกายทองเทพมาร นำมาหลอมรวมเป็นทวารเทพในร่างกาย เก็บต้นกำเนิดชีวิตไว้ในทวาร
เมื่อถึงระดับพลังนี้ ขอแค่ทวารเทพมีมากพอ เช่นนั้นการเชื่อมต่อระหว่างร่างกายก็จะแน่นแฟ้นอย่างยิ่ง
ถ้าผู้แข็งแกร่งระดับดวงจิตดรุณถูกโจมตีกายหยาบก็จะให้ดวงจิตดรุณหนีออกไปนอกร่างกายได้ ไปชิงกายหยาบคนอื่นหรือใส่วิญญาณในศพได้
ทางด้านผู้แข็งแกร่งระดับนิพพาน หากถูกสังหารกายหยาบก็จะใช้ทวารเทพที่มีมากพอสร้างกายหยายกลับมาใหม่ได้
เล่าลือว่าหากมีทวารเทพมากพอ ผู้แข็งแกร่งศาสตร์หลอมกายเทพมารบางคนถึงขั้นใช้หยดโลหิตกำเนิดชีวิตใหม่ได้! และด้วยเหตุนี้เอง ผู้ฝึกศาสตร์หลอมกายเทพมารที่แข็งแกร่งจึงเป็นที่ยอมรับว่าสังหารได้ยาก อย่างมากก็ได้แค่ผนึกไว้
ถ้าไข่มังกรดำนี่เป็นผู้แข็งแกร่งเผ่ามังกรเมื่อหมื่นปีก่อนนิพพานมาจริงๆ เช่นนั้นก็คงมีเบื้องหลังน่าสะพรึงกลัวแล้ว
ข่งเมิ่งเป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์เผ่านกยูง ย่อมไม่ใช่คนที่อกใหญ่ไร้สมอง
ถึงอย่างไรอกนางก็ไม่ได้ใหญ่อยู่แล้ว
‘ถ้านางเป็นผู้แข็งแกร่งเผ่ามังกรยุคบรรพกาลจริงๆ ก็ยิ่งให้นางครอบครองสหายเสิ่นคนเดียวไม่ได้’
ข่งเมิ่งแอบระแวงอยู่ในใจ ถึงเผ่าปีศาจทะเลอุดรกับเผ่าปีศาจดินแดนทักษิณจะเป็นเผ่าปีศาจเหมือนกัน แต่ไม่ได้ผูกพันกันเท่าไร
หากเกาะมังกรดำทะเลอุดรได้เสิ่นเทียนเป็นพันธมิตรมนุษย์เช่นนี้ ได้ผูกมิตรกับแดนศักดิ์สิทธิ์เผ่ามนุษย์ ภายภาคหน้าจะมีศักยภาพเพิ่มขึ้นอย่างมากแน่นอน
ตนเป็นเผ่าเทพสุดยอดของดินแดนทักษิณ ข่งเมิ่งคิดว่าจะยอมให้เผ่ามังกรเอาเปรียบเช่นนี้ไม่ได้เด็ดขาด
เมื่อคิดได้ดังนั้น ข่งเมิ่งก็ยิ้ม “ที่แท้ก็เป็นผู้อาวุโสแก่เผ่ามังกรดำที่ถูกผนึกในสนามรบบรรพกาลมาหมื่นปีนี่เอง! ผู้อาวุโส สหายเสิ่นยังหนุ่มเช่นนี้ ท่านอายุหมื่นปีกว่าแล้ว ไม่อายที่จะให้เขาขี่รึ! มังกรแก่กินหญ้าอ่อนหรือ”
เอ๋าปิงโมโหจนควันออกเขามังกร ถ้าไม่ใช่เพราะตอนนี้กำลังนิพพาน ไข่มังกรดำก็แทบจะพุ่งชนใส่ข่งเมิ่งแล้ว
นางสาบานว่ารอนางนิพพานสำเร็จเมื่อไร จะต้องบุกไปเผ่านกยูงอัดยัยเด็กนี่ให้ทุกข์ทรมานสักครั้ง
ไม่อยากเชื่อว่าจะกล้าด่าข้าแก่ ตอนนี้ข้าอยู่ในช่วงวัยกำลังหยาดเยิ้มชัดๆ!
อายุกับขนาดเป็นอาวุธสังหารตลอดกาล เมื่อเห็นเอ๋าปิงโมโหจนไข่กระโดดแล้ว ข่งเมิ่งก็ยิ้ม
“สหายเสิ่นเจ้าโดดเด่นเพียงนี้ ทั้งยังมีกายเทพอัสนีปัญจธาตุ เหมาะจะฝึกฝนแสงเทพห้าสีที่สุด อีกทั้งเมิ่งจะไม่ห้ามเจ้าทำสัญญากับเผ่าอื่น กระทั่งยังช่วยแนะนำให้เจ้าด้วย!
องค์หญิงน้อยแห่งเผ่าหงส์เป็นอย่างไร แล้วยังมีเผ่าพญาอินทรีปีกทอง…”
ข่งเมิ่งยังพูดไม่จบก็โดนเสียงตะคอกด้วยความโกรธขัดไว้
แต่ครั้งนี้กลับไม่ใช่เอ๋าปิง แต่เป็นจินอวี่ที่ทนฟังไม่ได้ตั้งนานแล้ว
“หุบปาก!”
……
ตนแพ้ให้ฉินอวิ๋นตี๋ จินอวี่จึงฟังคนอื่นคุยกันด้วยความรู้สึกต่ำต้อยมาตลอด ขณะเดียวกันยังรักษาบาดแผลไปด้วย
เมื่อเห็นข่งเมิ่งกับเอ๋าปิงแย่งกันทำสัญญาเทพกับเสิ่นเทียน จินอวี่ก็สงสัยในชีวิตแล้ว
ถึงอย่างไรเขาก็เชิญข่งเมิ่งมาดินแดนบูรพาเพื่อสร้างปัญหาให้บุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ จับตัวบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน