บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน นิยาย บท 303

บทที่ 303 แสงทองปรากฏ ความสามารถใหม่

นี่อะไร

เห็นเสิ่นเทียนโยนผลึกสีฟ้ามาให้ ฉีเซ่าเสวียนรับไว้ตามจิตใต้สำนึก

เย็นๆ หนาวๆ ผลึกน้ำแข็งนี้ตกลงในมือฉีเซ่าเสวียน เปล่งแสงนุ่มนวล

ตอนนี้ฉีเซ่าเสวียนรู้สึกสบายไปทั้งตัว กระทั่งดวงจิตดรุณที่เดิมทีเต้นตุบๆ เริ่มสงบลงแล้ว

อืม อาจจะดิ้นไม่ไหวแล้วก็ได้

ฉีเซ่าเสวียนพิจารณามองผลึกในมือ แววตาเผยความแปลกใจเสี้ยวหนึ่ง “นี่คืออะไร ไฉนแซ่ฉีถึงรู้สึกว่าจิตวิญญาณสบายขึ้นมาก”

คุณชายเซี่ยด้านข้างทำหน้าอิจฉา “นี่น่าจะเป็นสมบัติสูงสุดจากในเกาะดาราเบิกฟ้า ‘น้ำตาดาวเทพสมุทร’ ใช้เพิ่มระดับความแกร่งของจิตวิญญาณได้”

คุณชายไป๋เผ่าเทพหมึกยักษ์เอ่ย “บุตรศักดิ์สิทธิ์เคหาสน์ม่วงทะลวงพลังเกิดปัญหา เพราะแก่นพลังทองสิบรอบแข็งเกินไป พลังของดวงจิตดรุณไม่อาจทลายมันออกมาได้ ขอแค่สหายฉีกินน้ำตาดาวเทพสมุทรนี้ ดวงจิตดรุณจะแกร่งขึ้น ครั้งนี้ก็จะทุบแก่นเป็นดรุณได้ ไม่เจออุปสรรคใดๆ อีก”

เอ๋าอูพยักหน้าเช่นกัน “ได้ยินว่าน้ำตาดาวเทพสมุทรหนึ่งเม็ดเท่ากับผู้สูงศักดิ์ปกติขัดเกลาจิตใจร้อยปี เป็นสมบัติล้ำค่าจิตวิญญาณที่หายากมาก เคยมีเผ่ามนุษย์มาเยี่ยมเยือนเผ่าเทพเงือก หวังจะใช้สมบัติวิญญาณระดับสูงสามชิ้นแลกกับน้ำตาดาวเทพสมุทรหนึ่งเม็ด ก็ยังถูกปฏิเสธเลย

สมบัติชนิดนี้หายากยิ่ง นอกจากเผ่าเทพเงือกที่มีสัญชาตญาณพิเศษตามหาได้บ้างแล้ว ต่อให้เป็นเผ่าทะเลอื่นๆ ก็หาพบยากมาก เรียกได้ว่ามีเงินก็หาซื้อไม่ได้! ไม่นึกเลยว่าพี่เสิ่นเทียนจะมี ทั้งยังยินดีให้ท่านอีก”

…….

เมื่อได้ฟังคำอธิบายจากเอ๋าอูกับสี่คุณชายใหญ่ ฉีเซ่าเสวียนก็เหม่อมองน้ำตาดาวเทพสมุทรกลางฝ่ามือ

ที่แท้ เจ้าของที่มีขนาดเท่าเล็บมือนี่ก็ล้ำค่าเช่นนี้! อีกทั้งน้ำตาดาวเทพสมุทรหยดแค่นี้ยังเท่ากับขัดเกลาจิตใจร้อยปี

พึงรู้ไว้ว่า ยิ่งเป็นอัจฉริยะบำเพ็ญเซียนที่มีพรสวรรค์เหนือธรรมดามากเท่าไร ก็ยิ่งใส่ใจกับรากฐานของตนมากเท่านั้น ปกติจะเสริมรากฐานเซียนตอนยังเยาว์วัย

อีกทั้งแดนลับมากมายยังจำกัดอายุของผู้ฝึกบำเพ็ญที่จะเข้าไป เหมือนกับเกาะดาราเบิกฟ้าทะเลอุดรแห่งนี้ที่จำกัดอายุต่ำกว่าห้าร้อยปี

ภายใต้สถานการณ์พิเศษ น้ำตาดาวเทพสมุทรหยดหนึ่งไม่ได้มีค่าแค่ขัดเกลาจิตใจร้อยปีแน่นอน

ก็เหมือนฉีเซ่าเสวียน หากไม่มีน้ำตาดาวเทพสมุทรนี้ ก็ต้องใช้เวลาปรับเสถียรภาพระดับพลัง

ต่อให้ทะลวงดวงจิตดรุณสำเร็จ ก็อาจจะสู้กับโอรสสวรรค์รุ่นก่อนพวกนั้นของทะเลอุดรไม่ได้

เจอกับปี้เสวียนชิงกับเอ้อทงเทียนยังสู้ได้สูสี หากเจอกับคนระดับอย่างคุนหมิง นั่นยากจะต่อต้านแล้ว

แต่หากกินน้ำตาดาวเทพสมุทรหยดนี้ ฉีเซ่าเสวียนจะปรับเสถียรภาพดวงจิตดรุณที่กำเนิดใหม่ได้อย่างถึงที่สุด และศักยภาพก็จะอยู่ในระดับดวงจิตดรุณอย่างมั่นคงแท้จริง

ถึงตอนนั้นฉีเซ่าเสวียนจะเพิ่มศักยภาพได้อย่างน้อยหนึ่งเท่า ต่อให้เจอโอรสสวรรค์ไร้พ่ายอย่างคุนหมิง อย่างน้อยก็ยังหนีออกมาได้

และหลังจากเพิ่มศักยภาพแล้ว ก็อาจจะได้ทรัพยากรในเกาะดาราเบิกฟ้าเพิ่มมากขึ้นไม่ใช่แค่เท่าตัวเดียว บางทีอาจจะสามเท่า ห้าเท่า กระทั่งสิบเท่าหลายสิบเท่า มันคือความต่างของคุณสมบัติ

……

‘สหายเสิ่นอยู่จุดสูงสุดของระดับแก่นพลังทองเช่นกัน อยู่ในช่วงที่ต้องใช้น้ำตาดาวเทพสมุทรนี่ด้วย แต่เขากลับมอบสมบัติล้ำค่าเช่นนี้ให้ข้า!’

ฉีเซ่าเสวียนใจสั่นไหวเล็กน้อย เขาไม่ใช่คนโง่ รู้ดีว่าก่อนเกาะดาราเบิกฟ้าจะเปิดนั้น น้ำตาดาวเทพสมุทรหนึ่งเม็ดล้ำค่าเพียงใด

บางทีปกติน้ำตาดาวเทพสมุทรมีค่าเพียงสมบัติวิญญาณระดับสูงไม่กี่ชิ้น แต่ตอนนี้สมบัติวิญญาณระดับสูงสุดก็แลกไม่ได้

สหายเสิ่นให้น้ำตาดาวกับข้าตอนนี้ จะให้แซ่ฉีตอบแทนอย่างไร ไม่มีอะไรจะตอบแทนได้!

‘แซ่ฉีเคยมองสหายเสิ่นเป็นศัตรูในอุดมคติ อยากจะเอาชนะเขาต่อหน้าทุกคนตั้งหลายครั้ง แต่สหายเสิ่นกลับไม่คิดแค้นแซ่ฉีเลย ไม่ใช่แค่ช่วยพูดให้แซ่ฉีต่อหน้าราชามังกรดำ ตอนนี้ยังมอบสมบัติล้ำค่าช่วยแซ่ฉีทะลวงพลังอีก

นี่สิคือความมั่นใจในตัวเองและปณิธานของผู้ไร้พ่ายที่แท้จริง เทียบกับสหายเสิ่นแล้ว แซ่ฉีละอายใจที่ไม่อาจเปรียบสู้ด้วยได้!’

ฉีเซ่าเสวียนกระบอกตาแดงเล็กน้อย อารมณ์ในใจพลันสั่นไหวไม่แน่นอน

เขามองเสิ่นเทียน ผ่านไปนานถึงส่งน้ำตาดาวเทพสมุทรกลับไป “แซ่ฉีรับน้ำใจของสหายเสิ่นไว้แล้ว แต่น้ำตาดาวเทพสมุทรนี่มีประโยชน์กับสหายเสิ่นมาก สหายเสิ่นเก็บไว้ใช้ทุบแก่นเป็นดรุณเถอะ! แซ่ฉีจะพยายามต่อไป จะต้องเอาออกมาให้ได้”

ในมุมมองของฉีเซ่าเสวียน ถึงแก่นพลังทองของสหายเสิ่นจะไม่มีลายเทพ แต่ก็มีขนาดใหญ่จริงๆ ไม่ธรรมดาเลย

เสิ่นเทียนจะทุบแก่นพลังทองประหลาดเช่นนี้เป็นดรุณ คงจะยากไม่น้อย

เขาฉีเซ่าเสวียน จะแย่งโชควาสนาเขาไม่ได้!

เมื่อเห็นฉีเซ่าเสวียนที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความแน่วแน่แล้ว เสิ่นเทียนอึ้งไปเลย

อะไรนะ

ทุบแก่นเป็นดรุณหรือ

ทุบแก่นอะไร เป็นดรุณอะไรกัน

ข้าเพิ่งจะรวมแก่นพลังทองออกมาไม่นานเอง!

อีกทั้งน้ำตาดาวเทพสมุทรนี่เดิมทีเป็นโชคลิขิตของเจ้า คืนให้เจ้าแล้วไฉนต้องลำบากเช่นนี้!~

…….

เสิ่นเทียนพูดด้วยความจำใจ “แซ่เสิ่นยังมีน้ำตาดาวเทพสมุทรเช่นนี้อีก ตอนนี้สหายฉีต้องรีบเสริมความแกร่งจิตวิญญาณ เอาไปใช้ก่อนเถอะ!”

ฉีเซ่าเสวียนส่ายหน้าและถอนหายใจ “สหายเสิ่นอย่าโน้มน้าวข้าเลย แก่นพลังทองของเจ้าใหญ่เช่นนี้ ทุบแก่นเป็นดรุณต้องยากกว่าแซ่ฉีแน่นอน ต้องใช้มันมากกว่า

แม้แซ่ฉีจะติดอยู่ชั่วคราว แต่ก็คงจะคิดหาทางออกมาได้ ไม่จำเป็นต้องสิ้นเปลืองสมบัติล้ำค่าของสหายเสิ่น”

เสิ่นเทียนมุมปากกระตุกเล็กน้อย “สหายฉีวางใจเถอะ องค์หญิงเงือกเป็นคนให้น้ำตาดาวนี่มา นางให้แซ่เสิ่นสามเม็ด”

ฉีเซ่าเสวียนอึ้งไป ก่อนจะพูดด้วยความสงสัย “เป็นไปได้อย่างไร หรือว่าสหายเสิ่นขายเสน่ห์กัน ถ้าขายเสน่ห์ ไฉนถึงกลับมาเร็วเช่นนี้ สหายเสิ่น…

เจ้าบอกว่านางให้เจ้าสามเม็ดหรือ แซ่ฉีไม่เชื่อ เว้นแต่เจ้าจะเอาออกมาอีกสองเม็ด!”

เสิ่นเทียนพูดไม่ออก

จะว่าไปเจ้าฉีเซ่าเสวียนนี่ ไฉนถึงคิดเองเออเองเช่นนี้!

เพิ่งรู้จักสิ่งนั้น เจ้านี่ก็จะเล่นใหญ่ไปหน่อยกระมัง!

เหตุใดตอนนี้ถึงเหมือนสตรีพวกนั้น กับแค่น้ำตาดาวเทพสมุทรหยดเดียว เจ้ายังพูดเองเออเองได้เช่นนี้!

ทั้งยังว่าแซ่เสิ่นเสร็จเร็วเกินไปอีกหรือ ไอ้สารชั่วนี่คิดไปถึงไหนกันแน่

ถ้าเสิ่นเทียนจะทำในห้องนางจริงๆ อย่างน้อยต้องใช้เวลาสามวัน