บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน นิยาย บท 390

บทที่ 390 ฝึกระดับกายทองใหม่ กายเบิกฟ้าสวรรค์ประทาน

ในเตาหลอมเทพสุริยะ แสงทองสว่างจ้า เปลวไฟร้อนแรง

อุณหภูมิน่าสะพรึงมาพร้อมกับคลื่นความร้อน เผาห้วงอากาศภายในจนบิดเบี้ยวไปหมด

ร่างเงาหนึ่งยืนตระหง่านกลางของเหลวสีทองไร้ที่สิ้นสุด ยังคงแน่นิ่ง

ร่างเงานี้ก็คือเสิ่นเทียน

ของเหลวกำเนิดสุริยะรอบตัวหลั่งไหลไปไม่หยุด กฎเกณฑ์ตัดสลับกัน รวมเป็นอีกาทองเล็กบริสุทธิ์ที่รวมขึ้นจากพลังงาน พุ่งกระแทกใส่ทวารรอบตัวเขา

เวลานี้ เสิ่นเทียนถูกของเหลวสุริยะปกคลุมทั้งตัว ประกายไฟล้นฟ้า

“ผู้เฒ่าเยี่ย สถานการณ์เหมือนจะแปลกๆ เลย!

เหตุใดฤทธิ์ยาถึงโหดเช่นนี้ ขึ้นสมองเลย นกน้อยโมโหจะลุกขึ้นมาแล้ว

ร้อน ร้อนมาก ร้อนมากเลย!”

เสิ่นเทียนตัวเป็นสีแดงฉานทั้งตัว ถูกของเหลวสุริยะกระแทกใส่ไม่หยุด ทำให้นอกผิวกายเขาเป็นไฟแท้ร้อนแรงลุกท่วม

ทุกการปะทะของอีกาทองพลังงานจะทำให้เสิ่นเทียนตัวสั่นอย่างรุนแรง เลือดลมเดือดพล่าน

เห็นได้ชัดมากว่าของเหลวกำเนิดสุริยะที่ตกตะกอนมาแปดหมื่นปีมีพลังงานบริสุทธิ์มากจริงๆ เคี่ยวกรำจนเสิ่นเทียนร้อนอบอ้าวอย่างยิ่ง

เสิ่นเทียนมองไฟแท้สุริยะที่ลุกแผดเผาไม่หยุดบนตัวพลางรู้สึกว่าสถานการณ์นี้แปลกไปนิด

นี่เจ้าคิดจะตุ๋นกระดูกข้าเป็นน้ำแกงรึ

…….

“เจ้าหนูวางใจเถอะ ของเหลวกำเนิดสุริยะนี่หล่อหลอมขึ้นจากแก่นสารสุริยะ ทั้งยังผ่านการตกตะกอนมาแปดหมื่นปี อานุภาพย่อมบ้าคลั่งกว่าไฟศักดิ์สิทธิ์มาก ผู้บำเพ็ญระดับอริยะปกติก็อาจจะไม่มีวาสนาได้เสวยสุขด้วยซ้ำ

แต่เจ้าไม่เหมือนกัน คุณสมบัติกายบ้าคลั่งนี่ แม้แต่ไอเบิกฟ้ายังเอาเจ้าไม่ลง จะไปถูกตุ๋นง่ายๆ ได้อย่างไร อย่างมากก็กรอบนอกนุ่มใน กลิ่นหอมเนื้อโชยเข้าจมูกเท่านั้น”

เสียงของเยี่ยฉิงชางดังเอ้อระเหยขึ้นในความคิดเสิ่นเทียน

อะไรนะ

เสิ่นเทียนมุมปากกระตุกเล็กน้อย!

กรอบนอกนุ่มในรึ

กลิ่นหอมโชยเข้าจมูกรึ

นี่มันคำบรรยายเทพเซียนอะไรกัน เจ้ากำลังย่างนกรึ

อืม

กลิ่นหอมเนื้อย่างมากจากที่ใด

ไม่กระมัง! ไม่กระมัง! ข้าคงไม่ถูกต้มสุกหรอกกระมัง

เยี่ยฉิงชางเหมือนสังเกตเห็นความคิดของเสิ่นเทียน จึงปลอบโยน “ใจเย็นไว้ โคจรคัมภีร์คบเพลิงเบิกฟ้า หลอมรวมพลังแห่งของเหลวสุริยะเป็นของตนเอง”

เสิ่นเทียนได้ยินดังนั้นก็นั่งขัดสมาธิลง กายเนื้อแน่นิ่ง ปล่อยให้ของเหลวกำเนิดไร้ที่สิ้นสุดพุ่งใส่ตัวเขา

ในกายเขา คัมภีร์คบเพลิงเบิกฟ้าหมุนโคจร เริ่มเหนี่ยวนำพลังงานรอบตัว ไปรวมไว้ในกายเขา

ตอนนี้เหมือนกับไฟแห่งดวงดาราพลันลุกไหม้ขึ้นมา

“บึ้ม!”

เมื่อพลังแห่งของเหลวกำเนิดสุริยะหลั่งไหลเข้ามา ชุดผ้าแพรมังกรขาวบนตัวเสิ่นเทียนพลันกลายเป็นเถ้าถ่าน ส่วนเกราะศักดิ์สิทธิ์หุบเหวมังกรก็เก็บไปนานแล้ว

สิ่งมหัศจรรย์ฟ้าดินมากมายในตัวเสิ่นเทียนกำลังเคลื่อนไหว โดยเฉพาะเมล็ดพันธุ์ไฟแท้สุริยะนั้น ตอนนี้กำลังดูดซับพลังงานของเหลวกำเนิดสุริยะ ขยายใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็ว แผ่อำนาจคุกคามน่ากลัวของอันดับสองในรายนามไฟศักดิ์สิทธิ์

แต่สิ่งที่กินของเหลวต้นกำเนิดสุริยะมากที่สุดไม่ใช่ไฟแท้สุริยะ แต่เป็นปราณเบิกฟ้าในกายเสิ่นเทียน

สิ่งนี้เหมือนกับกินยาแรงเข้าไป เปลี่ยนร่างเป็นเหมือนคนตะกละ เริ่มกินพลังงานของเหลวกำเนิดสุริยะอย่างบ้าคลั่งเพื่อเสริมความแกร่งให้ตัวเอง

ของเหลวกำเนิดสุริยะเป็นพลังงานที่บริสุทธิ์ที่สุด เป็นแก่นสารของฟ้าดินถูกไอเบิกฟ้าเปลี่ยนแปลงได้

หลังจากหลอมรวมของเหลวกำเนิดสุริยะพวกนี้แล้ว ปราณเบิกฟ้าในตัวเสิ่นเทียนก็ทรงพลังขึ้นเรื่อยๆ แทรกซึมอวัยวะภายใน ไปทุกส่วนของร่างกาย

เสิ่นเทียนตัวสั่นเล็กน้อย เขากำลังรอโอกาสนี้อยู่เลย!

ประจวบเหมาะพอดีที่จะได้ยืมพลังงานนี้ ใช้ปราณเบิกฟ้าขัดเกลากายทองทั้งนอกและใน

ฝึกระดับกายทองใหม่อีกครั้ง สำเร็จกายทองเบิกฟ้าเก้ารอบที่แท้จริง เสริมความแกร่งของรากฐานให้ถึงขีดสุด

เวลานี้ เกิดแสงสว่างขึ้นรอบตัวเสิ่นเทียน แสงเรืองรองวนเวียนไม่ขาดสาย ทวารรอบตัวส่งเสียงดังเปรี๊ยะๆ

เขากำลังทำลายกายทองที่ยังไม่ถือว่าสมบูรณ์ของตัวเอง เตรียมจะฝึกระดับกายทองใหม่!

เมื่อคัมภีร์คบเพลิงเบิกฟ้าโคจร ไอเบิกฟ้าพวกนั้นก็พุ่งชนกายเสิ่นเทียนไม่หยุด หลอมรวมเข้าไปในเลือดเนื้อ กระดูกและเส้นเอ็นเนื้อเยื่อ

กระทั่งอวัยวะภายในของเสิ่นเทียนยังเปล่งแสงสีขาวเงินอ่อนๆ

ส่วนกลิ่นอายพลังรอบตัวเสิ่นเทียนก็ถูกชะล้างไปตามกายเนื้อเรื่อยๆ ผลัดเปลี่ยนไป แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ แกร่งขึ้นเรื่อยๆ!

……

โลกข้างนอก

มหาจักรพรรดิอีกาทองเห็นเสิ่นเทียนเข้าไปในเตาหลอมเทพสุริยะแล้วก็ไม่สนใจอีก ในมุมมองเขา ด้วยพรสวรรค์ของเสิ่นเทียน การจะชะล้างด้วยของเหลวกำเนิดสุริยะน่าจะไม่ยาก เพียงแค่ต้องใช้เวลาเล็กน้อยเท่านั้น

จากนั้น มหาจักรพรรดิอีกาทองก็เบนสายตาไปมองบุตรอีกาทองทั้งเก้า

“กาลเวลาแปดหมื่นปีผ่านไปอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ในที่สุดพวกเจ้าก็ได้หลุดพ้นเสียที วันนี้ ข้าจะส่งพวกเจ้าไปเกิดใหม่”

แม้มหาจักรพรรดิอีกาทองจะเป็นจักรพรรดิ แต่องค์ชายอีกาทองทั้งเก้าก็เป็นเลือดเนื้อของเขา มีสายเลือดเชื่อมถึงกัน

ตอนนี้องค์ชายอีกาทองเก้าท่านได้รับการโปรดสัตว์แล้ว คนเป็นบิดาจึงจะส่งพวกเขาเดินทางครั้งสุดท้าย กลับไปเกิดใหม่ นี่ถือว่าเป็นการหลุดพ้นอย่างแท้จริง

“เสด็จพ่อ! หากมีภพหน้า พวกข้ายินดีที่จะเป็นทายาทของท่านอีก”

อีกาทองทั้งเก้าได้ยินดังนั้นก็น้ำตาคลอเบ้า โศกเศร้าในใจอย่างยิ่ง

บิดาของพวกเขา มหาจักรพรรดิที่สุดแห่งยุค ไม่เคยยอมแพ้เลยตลอดแปดหมื่นปีเพื่อช่วยพวกเขา

ต่อให้สิ้นชีพในโลกเซียนก็ยังไม่ลืมส่งเสี้ยววิญญาณกลับมาโปรดสัตว์พวกมัน จะไม่ให้บุตรอีกาทองทั้งเก้าไม่ซาบซึ้งใจได้อย่างไร

“ไปอย่างหมดห่วงเถอะ!”

มหาจักรพรรดิอีกาทองถอนหายใจยาว ก่อนกดมือใหญ่ พลังยิ่งใหญ่ทะลักออกมา

เกิดแสงสว่างจ้ามาเยือน

ชั่วครู่เดียว ร่างเงาของอีกาทองทั้งเก้าสลายหายไป กลายเป็นแสงทองกระจายไปบนฟ้าดิน ตกเข้าไปอยู่ในวัฏจักร

เมื่อทำทุกอย่างเสร็จ เสี้ยววิญญาณของมหาจักรพรรดิอีกาทองก็กลายเป็นมายาขึ้นมา

ต่อให้เป็นมหาจักรพรรดิอีกาทอง การจะส่งอีกาทองทั้งเก้าไปเกิดใหม่ก็ต้องใช้พลังงานมหาศาล

แต่มหาจักรพรรดิอีกาทองไม่สนใจ ปมในใจเขาคลายออกแล้วในเวลานี้

…..

บึ้ม!

ตอนนี้เองเกิดเสียงดังสนั่นขึ้น

ประกายแสงพุ่งขึ้นจากเตาหลอมเทพสุริยะ ขึ้นไปนอกชั้นเมฆเก้าชั้น

ทุกคนเบนสายตาไปมองที่เตาหลอมเทพสุริยะ พวกเขารู้สึกว่าในนั้นเหมือนจะเกิดการเปลี่ยนแปลงน่าตกใจขึ้น

เป็นอย่างที่คิดไว้ ในเตาหลอมเทพสุริยะ

ไฟแท้สุริยะที่วนเวียนบนผิวกายเสิ่นเทียนมอดดับลงแล้ว แม้แต่ของเหลวกำเนิดสุริยะรอบตัวยังเหลือเพียงหร็อมแหร็ม

เมื่อพลังงานของเหลวกำเนิดสุริยะเสี้ยวสุดท้ายหลอมรวมเข้าไปในกายเสิ่นเทียน ตัวเขาพลันสั่นไหวอย่างรุนแรง

ตอนนี้ เสิ่นเทียนรู้สึกว่าในใจเหมือนมีก้อนเปลวเพลิงถูกจุดไฟขึ้น

อ๊าก~

อ๊ากๆ~

อ๊ากๆๆ~

ไม่ไหว จะระเบิดแล้ว!

บึ้ม!

เสียงปานฟ้าผ่าดังขึ้นในกายเสิ่นเทียน

กลิ่นอายพลังของกายเนื้อเขาเริ่มเพิ่มขึ้นอย่างบ้าคลั่งด้วยความเร็วน่าเหลือเชื่อ!

กายทองเบิกฟ้ารอบที่หนึ่ง!

กายทองเบิกฟ้ารอบที่สอง!

กายทองเบิกฟ้ารอบที่สาม!

…..

กายทองเบิกฟ้ารอบที่เก้า!

กลิ่นอายพลังน่ากลัวเพิ่มขึ้นอย่างตามอำเภอใจ จนกระทั่งกายทองเบิกฟ้าเก้ารอบแล้วถึงหยุดลง

เก้ารอบ กายทองเบิกฟ้าสูงสุดสวรรค์ประทาน!

ตอนนี้เสิ่นเทียนพลันลืมตาขึ้น นัยน์ตาเปล่งประกายแสงสีเงิน ดุร้ายและทรงอำนาจบารมี

พลังของเสิ่นเทียนหนาแน่นขึ้นเรื่อยๆ แสงตะวันเทพวนเวียนรอบกาย กายเนื้อเหมือนกับหยกวิญญาณแกะสลัก ใสแวววาว

ภายใต้การผลักดันด้วยของเหลวกำเนิดสุริยะจำนวนมาก ในที่สุดเสิ่นเทียนก็หลอมกายทองใหม่ได้อีกครั้ง สำเร็จกายทองเบิกฟ้าเก้ารอบ

และไม่ใช่แค่นี้ ในตัวเสิ่นเทียนยังมีกลิ่นอายปกคลุมหนาทึบพุ่งออกจากร่าง วนเวียนรอบกาย ทำให้ทั้งตัวเขาดูมหัศจรรย์อย่างยิ่ง

อืม ดูมหัศจรรย์และหล่อเหลายิ่งกว่าเดิม เหนือธรรมดาไปแล้ว

“นี่คือ…ไอเบิกฟ้ารึ”

เมื่อสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายพลังที่วนเวียนรอบกาย เสิ่นเทียนก็เพ่งสายตามองเล็กน้อย

นั่นคือไอเบิกฟ้าที่ทำให้ทุกสรรพสัตว์สูญสิ้น มันกลายเป็นโอนอ่อนอย่างยิ่ง ให้เขาควบคุมได้อย่างง่ายดาย

เสิ่นเทียนยกมือขึ้นเบาๆ วาดไปบนอากาศ ไอเบิกฟ้านั้นพลันจู่โจมออกไป กลายเป็นคมดาบแทงห้วงอากาศนี้

ชิ้ง!

เกิดเสียงดังสนั่น ทำให้คนหวาดกลัว

ตรงนี้คือมิติส่วนในของเตาหลอมเทพสุริยะ แต่มันกลับสั่นไหวด้วยการโจมตีของเสิ่นเทียน แม้แต่ห้วงอากาศยังถูกฉีก

การโจมตีนี้มีไอเบิกฟ้าวนเวียน เหมือนจะทำลายล้างท้องนภา!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน