เธอมองดูเขาดื่มเหล้าต่อไป เหล้าหนึ่งขวดเกือบจะหมดแล้ว หัวใจของเธอมีความอึดอัดสุดขีด
ฉู่ฉู่ยื่นมือออกมาดึงขวดเหล้าอีกครั้ง
คราวนี้เธอใช้เรี่ยวแรงมาก ยึดขวดเหล้ามาทันทีอย่างทัศนคติอันแน่วแน่ตั้งมั่น
“คุณห้ามดื่มอีกต่อไป! คุณถือหนึ่งขวด ฉันก็จะยึดหนึ่งขวด”
ร่างกายของเซอร์ยุนซีแข็งทื่อในทันที
น้ำเสียงจริงจังนี้ทำให้ใบหน้าของเย้นหว่านปรากฏขึ้นในห้วงความคิดของเขาโดยไม่รู้ตัว ในประเทศเบียนหนานนี้มีเพียงผู้หญิงคนนี้คนเดียวที่ดื้อด้านและไร้เหตุผลกับเขา
“เสี่ยวหว่าน คุณมาแล้วเหรอ”
เซอร์ยุนซีเงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็ว แล้วมองฉู่ฉู่ ด้วยดวงตาพร่ามัวที่กะพริบไปมา และในดวงตานั้นสั่นไหวเป็นประกายแวววาวราวกับดวงดาว
ฉู่ฉู่จ้องมองเซอร์ยุนซีอย่างเลื่อนลอย เป็นครั้งแรกที่เขาถูกมองด้วยสายตาเช่นนี้
ความรักลึกซึ้งเร่าร้อนดั่งไฟ ราวกับกระแสไฟฟ้าพุ่งเข้าใส่เธอ
หัวใจเต้นระรัวผิดปกติ
ใบหน้าที่แดงก่ำด้วยฤทธิ์เหล้าของเซอร์ยุนซี ฉีกรอยยิ้มออกมา เขาเอื้อมมือออกมาจับมือฉู่ฉู่อย่างอ่อนโยน
เขาจ้องมองเธอตรง ๆ “ที่จริงแล้วคุณอดเป็นห่วงฉันไม่ได้ใช่ไหม คุณมาหาฉัน หมายความว่าคุณมีฉันอยู่ในใจจริง ๆ ใช่ไหม?”
น้ำเสียงทุ้มต่ำเหมือนแม่เหล็กนั้นเหมือนกับเวทมนตร์ทำให้ใจพ่ายแพ้
หัวใจของฉู่ฉู่เต้นแรงโลดไม่เป็นจังหวะราวกับจะบินออกมาจากอกของเธอ แม้ว่าจะรู้ว่าเซอร์ยุนซีเลอะเลือนจนจำคนผิด แต่คำพูดของเขายังคงทำให้เธอลุ่มหลงจนถอนใจออกมาไม่ได้
ดวงตาของเธอพร่ามัวไปด้วยน้ำตา พลางสะอื้นพูดว่า
“ใช่ ฉันอดเป็นห่วงฉันไม่ได้ ฉัน...”
หลังจากฉู่ฉู่หยุดนิ่งชั่วขณะ คล้ายกับจะใช้ความกล้าหาญที่มากที่สุดในชีวิตของเธอ "เซอร์ยุนซี ฉันชอบคุณนะ"
ชอบ ชอบมาก ชอบจนจะเป็นบ้าแล้ว
แม้ว่าเขาจะเมาจนลืมตาไม่ขึ้น จำคนผิด แต่เธอก็ยังหลงใหลกับความรักลึกซึ้งของเขา จนยินยอมอยู่ข้างกายของเขา และอยากให้เขาจ้องมองด้วยอารมณ์รักลึกซึ้งแบบนี้ไปตลอดชีวิต
เพราะเธอหมดหวังอย่างสิ้นเชิงแล้ว ในชีวิตนี้เซอร์ยุนซีที่มีสติสัมปชัญญะสมบูรณ์จะไม่ทำแบบนี้กับเธอ
ในสายตาของเขา แต่ไหนแต่ไรก็มีเพียงเย้นหว่าน ไม่มีเธอ
เนื้อตัวของเซอร์ยุนซีสั่นสะท้านอย่างรุนแรง เขาเอื้อมมือไปสัมผัสใบหน้าของฉู่ฉู่อย่างทะนุถนอม ระมัดระวังและหวงแหนเป็นอย่างยิ่ง
"ฉันกำลังฝันอยู่เหรอ ฉันอยากได้ยินคุณพูดแบบนั้นในความฝันจริง ๆ "
นิ้วมือของเขาลูบไล้แก้มเธออย่างอ่อนโยน ทุกนิ้วที่สัมผัสราวกับมีกระแสไฟฟ้ากระตุ้นออกมา
ดวงตาฉู่ฉู่พร่ามัวไปด้วยน้ำตา “ดูเหมือนฉันจะฝันไปเหมือนกัน...”
ท่าทีอันอ่อนโยนและสัมผัสใกล้ชิดจากเขาไม่ใช่ความฝันสำหรับเธอ
“ถ้าเป็นความฝัน ก็อย่าตื่นเลย ฉันไม่อยากตื่นเลย”
เซอร์ยุนซีดึงฉู่ฉู่เข้ามาใกล้ แล้วจูบด้วยริมฝีปากบาง
กลิ่นเหล้าคละคลุ้งรุนแรง ตราตรึงด้วยความเร่าร้อนโดยไร้ความยับยั้งชั่งใจ
ร่างกายของฉู่ฉู่แข็งทื่อ ตกตะลึงอย่างทำอะไรไม่ถูก ดวงตาของเบิกกว้างมองไปใบหน้าตรงหน้าที่เด่นชัดทุกองค์ประกอบด้วยความประหลาดใจ
เธอไม่เคยถูกผู้ชายจูบมาก่อน
และโดยชายหนุ่มที่เธอรักและอยู่ในห้วงความคิดจิตใจเสมอมา
หัวใจเต้นแรงโลดราวกับบินออกจากอกไปแล้ว สมองของเธอว่างเปล่า เธอรับมือไม่ไหว และยิ่งไม่รู้ว่าจะควรทำและจะตอบสนองอย่างไร
ในห้วงอารมณ์ ตามติดด้วยลมหายใจที่มีกลิ่นเหล้า ทำให้เธอไม่อาจต้านทานความมึนเมานั้นได้
เมื่อบริวารที่ยืนอยู่หน้าประตูเห็นสถานการณ์ภายในห้อง ก็ทั้งประหลาดใจและตกตะลึง ทำไมจู่ ๆ ก็จูบกันแล้ว?
อุ๊ย นี่ นี่ นี่...
ปิดประตูเร็วสิ!
ยี่สิบกว่าปีที่ผ่านมาเขาไม่ได้เคยเห็นท่านดยุกและผู้หญิงใกล้ชิดสนิทสนมเลย เขาคิดว่าในชีวิตนี้เจ้านายของตนเองจะเป็นหนุ่มโสดชั้นสูง เขาไม่คิดว่าเขาพอดีแตกแล้วจะดุเดือดขนาดนี้
แน่นอนว่าเขาปฏิบัติกับฉู่ฉู่แตกต่างจากคนอื่นกัน
เมื่อบริวารคิดถึงตอนนี้ ใบหน้าของเขาก็ยิ้มแบบปลาบปลื้มเอ็นดู แล้วปิดประตูเบา ๆ อย่างรู้งาน เพื่อให้พวกเขาทั้งสองมีพื้นที่เหมาะสมที่จะมีกิจกรรมส่วนตัว
——
ท้องฟ้าเริ่มสว่าง
ฉู่ฉู่ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นช้า ๆ เพียงชำเลืองก็มองเห็นชายหนุ่มผู้อยู่เคียงข้าง ใบหน้าของเขางดงามละมุนทำให้เธอแทบจะหยุดหายใจกับความหล่อละเอียดนั้น
เซอร์ยุนซีไงล่ะ ท่าทางนอนหลับของเขาช่างน่าดูอย่างนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน