สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 894

ป่ายฉีมองหน้าตาลังเลของกู้จื่อเฟยแล้วอดเร่งรัดไม่ได้

"กู้จื่อเฟย รีบเอามือถือออกมาสิ"

ขืนชักช้า เดี๋ยวฝู้ยวนออกมาก็ไม่ได้ดูแล้ว

กู้จื่อเฟยมองเย้นโม่หลินอย่างลังเลตัดสินใจไม่ได้พร้อมถามว่า "คุณอยากดูจริงเหรอคะ?"

เย้นโม่หลินพยักหน้า "อืม"

"งั้นก็ได้"

ในที่สุดกู้จื่อเฟยก็ประนีประนอม

เธอลงมาจากรถ แล้วเดินมาที่ข้างกายเย้นโม่หลินพร้อมพูดกับเขาว่า "เดี๋ยวเอาไว้เหลือแค่เราสองคน ฉันค่อยให้คุณดูค่ะ"

แววตาของเย้นโม่หลินขยับเล็กน้อย พร้อมมองกู้จื่อเฟยด้วยแววตาลึกซึ้ง นี่เธอกำลังปกป้องเขา ไม่อยากให้เขาขายหน้าต่อหน้าทุกคนเหรอ?

แต่ถ้าทั้งสองดูเป็นการส่วนตัว ถึงเขาขายหน้ายังไง ก็มีแค่เธอเห็นคนเดียว

ความรู้สึกแบบนี้ทำให้เย้นโม่หลินค่อนข้างว้าวุ่น ที่จริงเขาไม่อยากให้เธอเห็นเขาขายขี้หน้าที่สุด แต่กลับถูกเธอเห็นคนเดียว แต่ความรู้สึกแบบนี้กลับไม่ทำให้เขาต่อต้านเลย

เย้นโม่หลินไม่เข้าใจว่าตัวเองกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ แต่ก็ได้ตอบเบาๆคำหนึ่ง "โอเค"

ป่ายฉีกลับปรี๊ดแตกในทันที พร้อมพูดเสียงสูง "เฮ้ๆๆ กู้จื่อเฟยนี่เธอทำแบบนี้ได้ยังไงเนี่ย?ของน่าดูก็ต้องด้วยกันทุกคนสิถึงจะสนุก พวกเธอสองคนดูเองจะไปสนุกอะไร"

กู้จื่อเฟยหันไปมองป่ายฉีด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม พร้อมพูดอย่างชิวๆ "ก็ต้องสนุกอยู่แล้ว ดูสองต่อสองฉันถึงจะจู๋จี๋กับพี่เย้นของฉันได้"

ป่ายฉี "......" จู่ๆรู้สึกหมดคำพูด แถมยังมาโชว์ความรักหวานชื่นต่อหน้าเขาอีก

แววตาของเย้นโม่หลินระยิบระยับเล็กน้อย แววตาลุกวาวอย่างห้ามใจไม่ได้

แม้แต่ความอึดอัดเสี้ยวสุดท้ายเขาก็ไม่แคร์แล้ว แม้กระทั่งตั้งตารอกู้จื่อเฟยดูคลิปวิดีโอนี้กับเขาสองต่อสอง ดูเขาขายขี้หน้า

เย้นหว่านส่ายหัวอย่างจนปัญญา "เฮ้อ ไม่มีเรื่องสนุกให้ดูแล้ว"

กู้จื่อเฟยเพิ่งจะคบกับเย้นโม่หลิน ก็เริ่มปกป้องเย้นโม่หลินแล้ว ปกป้องอย่างกับหัวแก้วหัวแหวน แม้แต่เรื่องขายหน้าก็ไม่ให้ดูหน่อย

ต่อไปคงยิ่งไม่มีทางได้ดูแล้ว จู่ๆเหมือนชีวิตได้ขาดความสนุกไปนิดหน่อย

โห้หลีเฉินยื่นมือโอบเย้นหว่านไว้ หัวเราะเสียงต่ำพร้อมพูดว่า "อยากดูขนาดนั้นเลยเหรอ?เดี๋ยวผมกลับไปถ่ายให้คุณดู"

ทันใดนั้นแววตาของเย้นหว่านเปล่งประกายขึ้นมาจริงๆ "ของคุณ?"

โห้หลีเฉินยิ้มเล็กน้อย "ของคุณ"

เย้นหว่าน "......"

จู่ๆก็รู้สึกไม่อยากดูแล้ว

ฝู้ยวนเอายาสมุนไพรออกมา หลังจากผ่านการตรวจสอบของป่ายฉี ได้แน่ใจว่าคือหยิงหลิงไม่มีผิด

พวกเขาได้ขึ้นเครื่องเดินทางไปที่ตระกูลหยูโดยตรง

อยู่บนเครื่องบิน ป่ายฉีก็เริ่มลงมือสกัดฤทธิ์ยาออกมา และเคี่ยวเป็นยาน้ำให้โห้หลีเฉินดื่ม

เห็นโห้หลีเฉินได้ดื่มยาครึ่งถ้วยจนหมด เย้นหว่านมองเขาด้วยความตื่นเต้นพร้อมพูดว่า "รู้สึกเป็นยังไงบ้างคะ?"

โห้หลีเฉินยิ้มอย่างจนปัญญา เพิ่งจะดื่มลงไปเอง ถึงยาวิเศษก็เห็นผลเร็วขนาดนี้หรอก

แต่เขาก็ยังได้พูดอย่างเอ็นดู "ขมนิดหน่อย ถ้ามีลูกอมสักเม็ดก็คงจะดีแล้ว"

เย้นหว่าน "......" เธอได้ถามอันนี้เหรอ?

ด้วยความจนปัญญา เธอรีบหาลูกอมออกมาเม็ดหนึ่งจากตู้ที่อยู่ข้างๆ แกะกระดาษลูกอมออกแล้วป้อนเข้าไปในปากของโห้หลีเฉิน

โห้หลีเฉินหุบปากเร็วมาก ได้กัดนิ้วของเย้นหว่านไปด้วย