สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 895

หยูฉู่สองหน้าบึ้งขึ้นมาทันที มีความน่าเกรงขามที่แข็งแกร่งฟุ้งกระจายอยู่ทั้งตัว

ฝู้ยวนรู้สึกเกรงกลัวผู้นำตระกูลที่กุมอำนาจใหญ่โตไว้คนนี้อยู่

บนหน้าผากเขามีเหงื่อไหลออกมาทันที แทบอยากจะถอยหลังยอมแพ้ด้วยสัญชาตญาณ

แต่เขากัดฟันและตัวเกร็งไว้ พร้อมมองไปที่โห้หลีเฉินและพูดว่า "คุณโห้ นี่เป็นสิ่งที่คุณรับปากผม ของที่ผมต้องการ ผมต้องเข้าไปเอาที่ด้านในเอง"

"ของอะไร ที่ดันต้องให้นายเข้าไปเอาเอง?"

หยูฉู่สองถามด้วยเสียงเคร่งขรึม สายตาที่มองฝู้ยวนเต็มไปด้วยการสำรวจและความระแวงที่เฉียบคม

จิตใจเขายิ่งกระวนกระวายและตึงเครียดเข้าไปใหญ่ เพราะฝู้ยวนเป็นคนที่โห้หลีเฉินพามา ถ้าโห้หลีเฉินก็เห็นด้วยที่ให้ฝู้ยวนเข้าไป มันก็จะกลายเป็นเรื่องที่รับมือยากและจัดการยาก

คลังสมบัติของตระกูลหยูคือสมบัติของตระกูลหยู เขาจะให้คนนอกเข้าไปสอดแนมความลับไม่ได้เด็ดขาด

ฝู้ยวนหันไปมองหยูฉู่สอง ลังเลเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ปิดบังอะไร ได้เปิดปากพูดว่า "เป็นหนังสือเล่มหนึ่งครับ ตำราสมุนไพรร้อยแปดที่หนังสือโบราณได้บันทึกไว้ครับ"

"ตำราสมุนไพรร้อยแปด?"

ป่ายฉีส่งเสียงตกตะลึงออกมา "เป็นหนังสือเล่มที่ผู้เชี่ยวชาญด้านยาสมุนไพรของหลายประเทศร่วมมือกัน สืบเสาะยาสมุนไพรและสรรพคุณทั้งหมดของโลกรวบรวมออกมาเมื่อร้อยปีก่อนเหรอ?"

สามารถบอกได้ว่า หนังสือเล่มนี้ก็คือหนังสือที่รวบรวมสิ่งมีชีวิตและยาสมุนไพรทั้งหมดบนโลกใบนี้

แค่นี้ไม่คุ้มค่ากับความล้ำค่าสักเท่าไหร่ แต่สิ่งที่สำคัญที่สุด ในนั้นได้บันทึกไว้อย่างละเอียดเกี่ยวกับสรรพคุณของยาทุกชนิด แท้กระทั่งยาสมุนไพรมากมายที่ล้ำค่าและสูญพันธุ์ไปแล้ว

แม้กระทั่ง ในนั้นก็ได้บันทึกวิธีทดลองมากมายไว้ด้วย สามารถผสมยาสมุนไพรบางตัวเข้าด้วยกัน สามารถได้สรรพคุณทางยาบางอย่างที่ล้ำค่าแต่หาไม่เจอจากในนั้น

ตอนนี้หนังสือเล่มนี้โผล่มาปุ๊บ ก็ได้ไขโรคมากมายที่ตอนนั้นรักษาไม่หาย

แม้กระทั่งสามารถบรรลุระดับทักษะความสามารถของการแพทย์ที่เมื่อก่อน

ไม่สามารถบรรลุได้

แต่ที่น่าเสียดายคือ เนื้อหาของหนังสือเล่มนี้ยังไม่ทันได้เปิดเผยให้ชาวโลกและนำไปใช้ในแต่ละประเทศ จู่ๆฐานวิจัยก็เกิดเหตุเพลิงไหม้ แทบจะตายไปกันหมดทุกคน

ส่วนหนังสือเล่มนี้ บ้างก็ลือกันว่าถูกเผาไปแล้ว บ้างก็ลือว่าหายสาบสูญไปแล้ว

ร้อยกว่าปีที่ผ่านมานี้ ไม่มีใครเคยเห็นเลยว่ามันอยู่ที่ไหน

ตาของฝู้ยวนลุกวาว เขาพยักหน้าแล้วพูด "ใช่ หนังสือเล่มนั้นเลยครับ"

เขาชอบสะสมยาสมุนไพรมากเป็นพิเศษ ถ้ามีตำราสมุนไพรร้อยแปด แทบจะสามารถเก็บยาสมุนไพรของโลกใบนี้มาไว้ในมือหมด

สิ่งที่เขาชื่นชมที่สุดในตำราสมุนไพรร้อยแปด ก็คือได้บันทึกแหล่งกำเนิดของยาสมุนไพรที่ล้ำค่าทั้งหมดเอาไว้

ป่ายฉีมีแววตาระยิบระยับ ยับยั้งความตื่นเต้นไว้พร้อมถามว่า "นายรู้ได้ยังไงว่าตำราสมุนไพรร้อยแปดอยู่ในคลังสมบัติของตระกูลหยู?"

เท่าที่เขารู้ ตอนนี้ในคลังสมลัติของตระกูลหยูมีอะไรบ้าง แม้แต่หยูฉู่สองที่เป็นผู้นำตระกูลยังไม่รู้แน่ชัดเลย

ฝู้ยวนได้อธิบายอย่างตรงไปตรงมา "ผมคลั่งไคล้การรวบรวมยาสมุนไพรมากๆ หลายปีมานี้ ในมือมีของสะสมมากมายที่บนโลกใบนี้แทบจะสูญพันธุ์ไปแล้ว เพราะฉะนั้นหยิงหลิงที่ล้ำค่าขนาดนี้ ถึงได้มาตกอยู่ในมือของผมครับ

ปกติผมให้ความสนใจมาก ก็เลยได้รู้ภายใต้สถานการณ์ที่เหนือความคาดหมายครับ ว่าตำราสมุนไพรร้อยแปดถูกเก็บอยู่ในคลังสมบัติของตระกูลหยู"

นี่ต้องเป็นสถานการณ์ที่เหนือความคาดหมายมากแค่ไหนเชียว ถึงได้รู้ความลับของคลังสมบัติตระกูลหยู และรู้ว่าตำราสมุนไพรร้อยแปดอยู่ข้างในนี้เอง?

หยูฉู่สองมองเขาด้วยความสงสัยพร้อมพูดว่า "ในเมื่อนายจะเอาตำราสมุนไพรร้อยแปด เดี๋ยวฉันเข้าไปเอาออกมาให้นายก็พอแล้ว"