สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 1086

"งานเก็บความลับของโห้หลีเฉินทำได้ดีมากจริงๆ พวกเราไม่ได้ข่าวจากที่นี่แม้แต่น้อย แต่…"

ใบหน้าผู้หญิงคนนั้นเต็มไปด้วยการเสียดสี "ผู้นำรู้ตั้งแต่แรก"

รู้จักตั้งแต่แรก? รู้ได้อย่างไร?

แคทเธอรีนไม่เข้าใจเรื่องนี้ แต่เธอกลับรู้สึกกลัวมากๆ

คนในตระกูลหยู น่ากลัวมากๆ

ผู้หญิงคนนั้นมองที่แคทเธอรีนด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะพูดว่า

"นี่คือสงครามของตระกูลผู้มั่งคั่ง เธอเป็นคนธรรมดา ถ้าเธออยากมีชีวิตอยู่ต่อก็แค่เชื่อฟัง แค่นี้เธอก็จะได้ในสิ่งที่ต้องการ แต่ถ้าเธอกล้าหักหลังผู้นำ สิ่งที่เธอจะได้รับ มันไม่ใช่สิ่งที่เธอจะรับไหว เข้าใจไหม?"

แคทเธอรีนตัวสั่นไปทั้งตัว สำหรับผู้นำแห่งตระกูลหยูในตำนาน ตอนนี้เธอรู้สึกกลัวเขามากๆ

คนที่ทรงพลังอย่างโห้หลีเฉิน ยังไม่สามารถจัดการกับเขาได้ แล้วจะนับประสาอะไรกับเธอ

แคทเธอรีนแทบจะไม่กล้าคิดไปไกล เธอพยักหน้าซ้ำๆ "ฉันรู้ว่าต้องทำอย่างไร"

เพื่อทำให้ตัวเองมีชีวิตรอดต่อไป

"จะรอฟังข่าวดีของเธอนะ"

ผู้หญิงคนนั้นยิ้มอย่างมีความสุข จากนั้นก็หันหลังกลับและออกจากหน้าต่างไป

แคทเธอรีนนั่งลงบนพื้น เธอหนาวเย็นไปทั้งตัวและตัวก็สั่นเทา ในใจเธอเต็มไปด้วยความกลัว

เรื่องทุกอย่างตอนนี้ อยู่เหนือการควบคุมของเธอ

กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ มันไม่เคยอยู่ในการควบคุมของเธอเลย

ในเมื่อเธอไม่ได้โห้หลีเฉิน และผู้นำตระกูลหยู ก็ได้วางแผนไว้แต่แรก เขาต้องการชีวิตของโห้หลีเฉิน

สงครามแห่งตระกูลเศรษฐีในครั้งนี้ คงจะต้องมีคนตายไม่น้อยเลย

เธอเสียใจ เธอไม่ควรเข้ามาเกี่ยวข้องตั้งแต่แรก...

แต่ตอนนี้ มันสายเกินไปที่จะพูดอะไรแล้ว

.…..

วันถัดมา แคทเธอรีนกำลังจะฉีดยาตรงแขนให้กับโห้หลีเฉินตามปกติ

เธอยืนอยู่ข้างเตียง เธอไม่ได้ขยับทันที แต่เธอมองไปที่เขาด้วยแววตาที่ลึกซึ้งและซับซ้อน

"คุณโห้ ฉันขอถามอะไรคุณหน่อย ได้ไหม?"

โห้หลีเฉินกึ่งนอนอยู่บนเตียง เขาหลับตาเพื่อพักผ่อน

ร่างกายปัจจุบันของเขาอ่อนแอลงเรื่อยๆ ในตลอดทั้งวันเขารู้สึกไม่ค่อยมีพลัง และเขาความสามารถในการทำงานก็น้อยลงมาก เขาใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการนอนหลับ

เขาเปิดริมฝีปากบางของเขา น้ำเสียงของเขาเย็นชา

"พูดสิ"

แคทเธอรีนลังเล ก่อนจะค่อยๆ พูด "ถ้าฉันทำอะไรผิดไป คุณจะเห็นแก่ที่ฉันเป็นคุณหมอที่ดูแลคุณและเคยช่วยชีวิตคุณไว้ คุณจะยกโทษให้ฉันไหม?"

"แคทเธอรีน"

โห้หลีเฉินค่อยๆ ลืมตาขึ้น เป็นเรื่องยากมาก ที่เขาจะใช้แววตาที่ลึกซึ้งมองไปที่เธอ

เขาพูดออกมาทีละคำ "เธอเป็นคนฉลาด เธอควรรู้ว่า ตัวเธอจะไม่ทำผิดพลาดได้อย่างไร"

เขาต้องการให้เธอไม่ทำผิดพลาด แต่ไม่ใช่การแก้ไขข้อผิดพลาดของเธอ

เขาเข้มงวดกับเธอมากจริงๆ

กล่าวอีกนัยหนึ่ง โห้หลีเฉินก็เป็นเช่นนี้กับคนอื่นๆ

แคทเธอรีนจับเข็มไว้แน่น เธอลองพยายามพูดอย่างไม่สบายใจ

"คุณโห้ ในสายตาของคุณ ฉันเหมือนกับผู้หญิงคนอื่นๆ หรือเปล่า"

เธอรู้สึกไม่พอใจ

เธอยังเด็กและสวยงามอีกทั้งมีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม เธอเปล่งประกายไปทั่วร่างกาย ผู้ชายทุกคนต่างก็หลงใหลในตัวเธอ และโห้หลีเฉินกลับไม่มีความรู้สึกเลยแม้แต่น้อย

ขอแค่มีสักนิด แค่นิดเดียวเธอก็จะ...

"ไม่เลย"

คำพูดที่ไม่แยแส ดูไร้ความปราณีจนเกือบจะเลือดเย็น

โห้หลีเฉินค่อยๆ หลับตาลงอีกครั้ง ใบหน้าที่ผอมบางของเขา มีแต่ความรู้สึกที่ดูเลือดเย็น

เขาจะไม่ให้ความหวังที่ไม่มีทางเป็นไปได้กับเธอ เพราะในความเป็นจริงมันก็เป็นแบบนั้นอยู่แล้ว