Carrus online : Black sheeP นิยาย บท 11

ไม่อยากจะเชื่อเลยแหะว่าเขาจะส่งมันมาภายในหนึ่งนาทีแบบนี้ แปลว่าไฮยีน่าคงมีเงินล้นเหลือแน่ๆ... อืมๆ คงต้องพยายามถามเขาให้ได้ละนะว่าหามันมายังไง

"เรียบร้อยดีมั้ยชาน?" คราวน์ถามย้ำอีกครั้งเมื่อเห็นชานกำลังนิ่งเงียบด้วยสีหน้าพิจารณา

"อ่อ! เรียบร้อยแล้วละ ยังไงวันนี้ฉันก็อยากให้นายพักก่อนนะ แล้วพรุ่งนี้เราค่อยมาลุยปรุงยาไปด้วยกัน อีกอย่าง... นายสองคนอย่าลืมไปหาเควสที่เกี่ยวข้องกับการปรุงยาละ เวลาที่เสียไปมันจะได้คุ้มค่ากับพวกนายด้วย" ชานกล่าวแนะนำออกมาด้วยรอยยิ้ม ก่อนทั้งสองคนจะพยักหน้าตอบอย่างเข้าใจ

"งั้นไว้เจอกันพรุ่งนี้" ทั้งสามคนกล่าวออกมาพร้อมทั้งโบกมือลา ก่อนร่างของพวกเขาจะหายไปพร้อมๆกับคำว่าออฟไลน์ที่เด้งขึ้นมาแทน

"ติ๊ด ติ๊ด"

"ยินดีต้อนรับกลับมาค่ะคุณบรรพต"

เหนื่อยจริงๆเลยแหะ เผลอแปปเดียวตอนนี้ก็ปาไปตีสี่แล้วหรอ...

"โครก..." อึก... ถึงจะใช้ยารักษาในโลกนั้นได้ แต่ในความเป็นจริงยารักษามันไม่มีทางแก้หิวได้ด้วยสินะ เราควรไปหาไรกินแถวนี้แหะ

พอคิดได้แบบนั้นผมก็รีบตรงไปที่ประตูห้องทันที

"อ่าวว่าไงดิน กำลังจะไปไหนหรอ?" เป็นเสียงของชายร่างหนาที่ดูค่อนข้างคล้ายนายแบบได้กล่าวทักผมออกมาเมื่อเขาเห็นผมออกมาจากห้องพร้อมกับเขาพอดี เขาชื่อเคน เป็นเพื่อนบ้านของผมเอง

"ผมว่าจะไปหาไรกินสักหน่อยน่ะพี่ พอดีกลับมาก็รีบเข้าไปเล่นคาร์รัสทันที ตอนนี้เลยหิวสุดๆ" ผมตอบกลับด้วยน้ำเสียงอิดโรยเล็กน้อย การพูดเพียงไม่กี่คำตอนนี้ก็เหมือนกับยิ่งเร่งพลังงานการเผาไหม้ของผมให้มากขึ้นไปอีก

หิว~~~

"ฮ่าๆ ผมเองก็เหมือนกัน งั้นไปด้วยกันเลยมั้ย?"

"อ่า แบบนั้นก็ดีเหมือนกัน"

เคนเป็นเพื่อนบ้านที่ดี เขาอายุห่างกับผมอยู่ราวๆสักปีสองปีได้ แต่ก็ไม่เคยถือตัวว่าตัวเองอาวุโสกว่าเลย อีกอย่างเขามักจะหยอกล้อผมเป็นประจำด้วย เวลามีปัญหาอะไร ก็มักจะเป็นเขานี่ละที่ยื่นมือมาช่วยเสมอ... เดี๋ยวนะ เมื่อกี้เขาบอกว่าเล่นคาร์รัสงั้นหรอ?

"นี่พี่เล่นคาร์รัสด้วยหรอ?" ผมถามด้วยความสนใจทันที

"อ่าหะ ทำไมหรอ ฉันดูไม่คู่ควรกับคาร์รัสขนาดนั้นเลยหรอ?"

"เปล่าๆ ผมแค่สงสัยเวลาพักผ่อนของพี่น่ะ"

"ออ เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง ฉันลาออกจากงานแล้วล่ะ ฮ่าๆ"

"เสียงดังจริงนะพวกนาย นี่มันตีสี่นะไม่ใช่สิบโมงเช้า" เป็นเสียงใสๆของเมย์ที่ดังออกมาด้วยความงัวเงีย เสื้อสีขาวตัวใหญ่ๆที่พล้อยเผยไหล่ขวาอันขาวสะอาดนั้นทำให้ผมต้องกลืนน้ำลายทันที เธอสวมขาสั้น มันสั้นมากๆจนเสื้อตัวใหญ่ๆนั้นปิดได้มิดพอดี...

ตึก!ตัก!ตึก!ตัก!

เมย์เป็นคนมีเสน่ห์ ใช่ ผมไม่ได้บอกว่าเธอสวยหรือน่ารัก เพราะเมย์คือพรหมแดนที่อยู่ระหว่างพวกมันทั้งสอง ไม่ใช่แค่หน้าตา แต่เธอยังเป็นลูกสาวของคนใหญ่คนโตในสังคม แถมความสามารถด้านดนตรีและการขับร้องก็อยู่ในระดับชั้นเลิศ และเหตุผลที่ทำให้เธอกลายเป็นหญิงสาวที่สมบูรณ์แบบในสายตาของผมก็คือ เมย์เป็นเกมเมอร์!

ถ้าถามว่าทำไมผมถึงรู้เยอะขนาดนี้น่ะหรอ? ก็เพราะเราเป็นเพื่อนกันมามากกว่าสิบปีน่ะสิ!

"อ๊ะ! ดิน! ว่าไงจะไปไหนหรอ" เมย์พูดออกมาด้วยแววตาที่กำลังกลมโตเป็นประกาย ต่างกับเมื่อครู่อย่างเห็นได้ชัด

"พอดีพี่กับดินกำลังจะไปหาอะไรกินน่ะ เมื่อกี้เสียงดังไปน่ะ โทษที" พี่เคนพูดออกมาแทนพร้อมทั้งหัวเราะแห้งๆ

"ก็อย่างที่พี่เคนว่านั่นละ โทษทีที่ไปทำให้ตื่นนะ" ผมพูดออกไปด้วยรอยยิ้มที่กำลังกลบเกลื่อนความคิดของตัวเองอยู่ เมย์ไม่น่าจะตื่นมาบ่นได้เพียงเพราะผมพูดกับพี่เคนแค่ไม่กี่คำหรอกจริงมั้ย? ถึงจะเสียงดัง แต่มันก็ไม่ได้ดังพอจะปลุกให้ใครตื่นได้ง่ายๆแบบนี้...

"งั้นเมย์ขอไปด้วยคนสิ ขอเวลาแปปนะ!" เมย์พูดจบก็รีบปิดประตูห้องทันที เสียงตึกตักที่รีบวิ่งไปนั้นดูคล้ายว่าเมย์จะตื่นเต็มที่เอามากๆเลย ซ้ำร้ายมันคงแปลกน่าดูที่คนเพิ่งตื่นมาจะอยากไปกินข้าวกับคนที่ทำให้อารมณ์เสียจนต้องตื่นขนาดนี้... ถึงเราจะไม่ใช่คนอื่นคนไกล แต่ผลลัพธ์มันควรเป็นแบบนี้จริงๆหรอ?

"ผมว่าเมย์ต้องยังไม่ได้นอนแน่ๆเลยพี่เคน"

"อืม... พี่ก็ว่างั้นละ"

เอ... เรามีเสน่ห์ไม่พองั้นหรอ? นี่เราอุตส่าฝืนทนรอเขาออกมาจากห้องเลยนะ...

ชั่งเถอะ รีบเปลี่ยนชุดดีกว่า เอาเป็นตัวนี้ละ นี่ละเริ่ดสุด!

"รอนานมั้ยดิน" เมย์พูดออกมาด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ ชุดโปร่งสีขาวบางๆของเมย์นั้นมันสามารถมองทะลุจนเห็นได้ถึงความโค้งเว้าตามร่างกาย มันชัดเจนจนยากที่ผมจะละสายตาจริงๆ แต่ก็นะ ผมสามารถต้านทานมันได้ ผมมีจิตใจที่แข็งแกร่งพอแล้ว มั้งนะ...

"ไม่หรอก มันเร็วจนรู้สึกแปลกๆเลยะละ ฮ่าๆ" ผมตอบกลับโดยมีพี่เคนกำลังหัวเราะอยู่ใกล้ๆ ก่อนพวกเราทั้งสามคนจะตรงไปยังถนนคนเดินที่อยู่ใกล้ๆกับที่พัก

ผมสามารถบอกได้ทันทีว่าคนดูบางตากว่าปกติสักสามสี่เท่าเลยละ คงเพราะส่วนหนึ่งมาจากคาร์รัสที่เปิดตัวด้วยละนะ

"แล้วอะไรทำให้เมย์มาหิวตอนนี้ละเนี่ย" ผมถามออกไปเมื่อไม่สามารถหาคำตอบกับการตามมาด้วยของเมย์ได้อย่างสมเหตุสมผล

"ไม่รู้อะ แค่อยากออกมาข้างนอกเฉยๆน่ะ" เมย์ตอบกลับด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความสดใสจนทำเอาผมนึกถึงเอ็นพีซีริสอย่างช่วยไม่ได้

"อื้ม! จะว่าไปแล้วเมย์ได้เล่นคาร์รัสรึเปล่า?" พี่เคนถามขึ้นมาด้วยความสนใจเมื่อนึกถึงความสามารถของเมย์

"แน่นอนอยู่แล้ว หนูไม่พลาดหรอกนะ พี่กับดินละ ได้เล่นกันรึเปล่า?" เมย์ตอบกลับด้วยความกระตือรือร้นทันที

"เรื่องนั้นไม่เห็นจะต้องถามเลย ของมันแน่อยู่แล้ว แถมพรุ่งนี้พี่เองก็จะมีงานใหญ่ด้วย"

"งานใหญ่? ให้หนูร่วมด้วยคนสิ มาด้วยกันสิดิน"

"อืม... คงไม่ได้อะโทษที พอดีพรุ่งนี้เราเองก็มีงานใหญ่เหมือนกัน งั้นทำไมไม่เพิ่มเพื่อนกันไว้ก่อนละ? ถ้าเสร็จงานแล้วเราจะไปช่วยเอง" ผมเสนอออกไปเพราะอยากรู้เหมือนกันว่าเมย์ในตอนนี้จะไปได้ไกลขนาดไหนแล้ว

"เอาสิ! เราชื่อเมย์เดย์ วันของเมย์!"

เมย์เดย์... นั่นมันชื่อของอันดับเก้าในเขตบาครอสเลยนิ! นี่เมย์ไปไกลขนาดนั้นแล้วหรอ!

"ถึงขั้นลบเกมได้เมย์จะขอบคุณพี่มาก"

"โหดจังเลยนะเราน่ะ... งั้นแค่นี้ก่อนนะ พี่ขอไปฟาร์มเวลก่อน"

...

"ฮัลโหลพี่มาร์ค พี่ยังออนคาร์รัสอยู่รึเปล่า?"

"อ่า! พี่กำลังเดินเควสของกลุ่มนักรบอยู่น่ะ ตอนนี้พี่เป็นระดับหัวหน้าหน่วยย่อยด้วยละนะ ฮ่าๆ"

"หัวหน้าหน่วยย่อยเลยงั้นหรอ... ถ้างั้นหนูฝากพี่จัดการปัญหาให้หน่อยได้มั้ย?"

"ปัญหาที่พี่ช่วยได้หรอ?... เมย์จะให้พี่ติดดีบัฟใส่ใครงั้นหรอ"

"อื้ม! .. หนูอยากให้พี่ติดดีบัฟใส่เพลเยอร์ที่ชื่อวอเรียน่ะ"

"โอเคร พี่จะจัดการให้ ว่าแต่เมย์กับดินเป็นยังไงบ้างหรอ"

"อึก... ก็เหมือนเดิมนั่นแหละพี่ ยังไงพี่ก็อย่าลืมจัดการให้ด้วยนะ"

"จ้าๆ งั้นเดี๋ยวพี่ไปดำเนินการให้เลยนะ"

"ค่ะ!"

******

เกร็ดความรู้คาร์รัสออนไลน์

สถานะพิเศษของเพลเยอร์จะเพิ่มขึ้นได้เมื่อเขาแสดงความสามารถให้คาร์รัสได้เห็น!

หัวหน้าหน่วยย่อย

-สามารถติดดีบัฟ"ผู้ต้องสงสัย"ใส่เพลเยอร์คนอื่นเพื่อลดค่าตอบแทนภายในเกมทุกรูปแบบลง50%เป็นเวลา1วัน

คลูดาวน์3วัน

นักปรุงยาใจบุญ

-สามารถติดบัฟ"คนบริสุทธิ์"ใส่เพลเยอร์คนอื่นเพื่อเพิ่มค่าตอบแทนทุกรูปแบบภายในเกม30%เป็นเวลา1วัน

คลูดาวน์3วัน