Carrus online : Black sheeP นิยาย บท 19

"เมย์ รีบถอยไปทางด้านนั้นเร็ว นี่มันไม่ใช่แค่ฝูงสองฝูงแล้ว ถ้าเราไม่ถอยแย่แน่!" เป็นชายสวมเกราะหนักสีดำที่เอ่ยตะโกนออกมาด้วยความร้อนรน ในขณะที่ตรงหน้าเขานั้นมีตุ๊กตาวูดูสามตัวขนาดเท่าคนกำลังถูกฝูงไฮยีน่ารุมฉีกกระชากอย่างบ้าคลั่งกันอยู่

"แต่พี่ฮาน! ชาวบ้านพวกนี้คือเควสระดับXนะ ถ้าพวกเขาตาย พวกเราจะล้มเหลวนะพี่!" เมย์ตอบออกมาอย่างเสียขวัญ พวกเมย์กำลังใช้เวลากับการเก็บเลเวลไปในพื้นที่นี้ แต่จู่ๆก็ถูกฝูงไฮยีน่าเข้าโจมตี พอถอยกลับไปที่หมู่บ้านก็พบกับสภาพของความพินาศไปแล้ว ที่ช่วยได้ในตอนนี้ก็คือเควสลับที่ได้รับมาอย่างกระทันหันเท่านั้น

"ถ้าพวกเราตายก็ไม่สำเร็จเควสอยู่ดี อย่างน้อยไอเท็มอย่างชิลด์ออฟฮาร์ทก็คงอยู่ได้อีกสักครึ่งชั่วโมง ถ้าพวกมันทั้งหมดถอยไป เราก็พอจะทำอะไรได้บ้าง!" ฮานตอบกลับด้วยเสียงแข็งของความยืนกราน

ฝูงไฮยีน่าห้าฝูงมันมากเกินไป ปาร์ตี้ของคิงเองก็เพิ่งถอยออกไปเช่นกัน ภารกิจลับของกลุ่มปาร์ตี้อันดับหนึ่งยังล้มเหลว แล้วพวกเขาที่เป็นอันดับสองจะทำอะไรได้?

การโจมตีที่จะทำความเสียหาย ได้ก็มีแต่ของนักธนู ส่วนคนอื่นๆเองก็หมดสิทธิ์ ถ้าจะจัดพวกมันก็จำเป็นต้องใช้สายแทงค์เต็มตัว

แต่ต่อให้เป็นแทงค์เต็มตัวก็คงยืนได้ไม่ถึงสามวิแน่ๆ

"แต่..."

"เราไม่สามารถสู้โดยปกป้องคนมากขนาดนั้นได้นะเมย์... ตอนนี้ถอยก่อนเถอะ" เป็นเพลเยอร์หญิงที่สวมชุดคล้ายแม่มดเอ่ยออกมาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจเช่นกัน แต่ตอนนี้ที่พวกเธอทำได้คือถอยและไม่โจมตีให้ไฮยีน่าฝูงนี้ตามมาไล่ฆ่าเท่านั้น

ถ้าเป็นดิน... ถ้าเป็นดินละก็ต้องสำเร็จเควสนี้ได้แน่ๆ โธ่เอ้ย!

"ฮัดเช้ย! มีใครบ่นถึงเรารึเปล่านะ" ผมพูดต่อตัวเองพรางขยี้ไปที่จมูก ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าระบบการจามจะถูกเพิ่มเติมเข้ามาในเกมแบบนี้ด้วย มันคงใช้สำหรับการตอบสนองต่อพิษละมั้ง?

"พวกเราจะถอยกันเลยมั้ยคุณชาน?" เป็นแพททริคที่ถามต่อผมด้วยความเคารพ แววตาของเขาที่มองมายังผมมันล้วนเต็มไปด้วยความเลื่อมใสจนผมอึดอัดอย่างบอกไม่ถูกเลยละ

ถอยตอนนี้ก็เท่ากับว่าไม่รู้ว่าสถานการณ์ข้างหน้าเป็นไง แต่ถ้าเดินต่อไปก็จะอันตรายยิ่งกว่า แผนที่ก็บอกแล้วว่าด้านหน้าไม่มีพื้นที่ให้สองคนนี้ซ่อนตัว อัตราที่จะตายจะสูงมากขึ้นแบบก้าวกระโดดเลยทีเดียว แต่ผมยังต้องการไปต่อน่ะสิ...

"พวกนายสองคนถอยกลับไปที่บาครอสและแจ้งต่อริสซะว่าหมู่บ้านซาเนียร์ถูกโจมตี ฉันจะไปต่อคนเดียว ..."

"แต่ว่ามันจะไม่เสี่ยงไปหรอคุณชาน การบุกไปคนเดียวแบบนี้มันไม่ต่างกับการฆ่าตัวตายเลยนะคะ!" สกิลเล็ทกล่าวค้านออกมาทันที

"ไม่ต้องห่วง ฉันไม่ทำอะไรที่เกินตัวหรอก" ผมตอบกลับไปด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะเตรียมเข้าไปยังส่วนลึกของพื้นที่หมู่บ้านซาเนียร์

"คุณชาน ระวังตัวด้วยนะครับ,คะ"

[คุณได้รับบัฟ ความห่วงใยของแพททริค]

-ลดอัตราการถูกพบโดยมอนสเตอร์20%เป็นเวลา30นาที

[คุณได้รับบัฟ ความห่วงใยของสกิลเล็ท]

-เพิ่มอัตราหลบหลีก20%เป็นเวลา30นาที

แบบนี้คงปลอดภัยขึ้นเปราะหนึ่ง ใช่แล้ว ผมได้รับบทเรียนจากการปรากฏตัวในครั้งนี้ของพวกมันมาแล้ว ผมไม่ควรประมาทเกินไป มอนสเตอร์พวกนี้ออกมาจากถิ่นได้ราวๆสี่ถึงห้ากิโลเมตร มอนสเตอร์ที่อยู่ในป่าทมิฬตัวอื่นๆเองก็อาจจะหลุดมาได้เหมือนกัน มันมีความเป็นไปได้สูงที่เราจะปะทะเข้ากับพวกนั้น

ยังไงก็ไม่ควรเข้าไปคนเดียว

รายชื่อเพื่อน...

-เมย์เดย์ เลเวล18

เลเวลสิบแปด บางทีเมย์อาจจะอยู่ไม่ไกลจากที่นี่ก็ได้ พื้นที่ที่เหมาะแก่การฟาร์มของพวกเลเวลสิบเจ็ดถึงยี่สิบมันมีแค่ไม่กี่ที่เอง

แล้วเรามาทำอะไรทั้งๆที่เลเวลสิบห้าฟระ!

: เมย์ อยู่ที่ไหนงั้นหรอ?

อ่าว... สงสัยจะยุ่งอยู่เลยตอบไม่ได้สินะ อืม... มอนสพวกนี้ต้องสร้างปัญหาได้ไม่มากก็น้อยแน่ๆ ถ้าเสียเวลามาพิมพ์ตอบละก็คงถูกโจมตีจนแทบร้องแหงๆ

ลังเลไปก็เท่านั้น เข้าไปดูเลยดีกว่า! ลูกผู้ชายต้องหนักแน่นเข้าไว้!!!

ผมรีบตรงเข้าไปยังหมู่บ้านซาเนียร์ทันที ด้วยเส้นทางถนนที่ยาวออกเป็นสาย ผมจึงไม่จำเป็นต้องใช้แผนที่เพื่อตรวจสอบระยะทางเลย อีกอย่างหมู่บ้านซาเนียร์เองก็ห่างจากที่ไม่ถึงสองกิโลเมตรแน่ๆ มันน่าจะแค่ราวๆหนึ่งกิโลเมตรเศษๆเท่านั้นละ

ด้วยระยะทางเท่านี้และบัฟที่ผมมี

มันน่าจะช่วยให้ผมปะทะได้สักสิบห้าถึงยี่สิบนาที ก่อนที่จะต้องหนีออกมาละนะ แต่การปะทะได้นานขนาดนั้นคงพอที่จะเก็บเกี่ยวข้อมูลได้แล้วละ อีกอย่างพื้นที่แถบนี้เองก็น่าจะมีปาร์ตี้อื่นเข้ามาแล้วด้วย

ถ้ามีกลุ่มเพลเยอร์ยกขโยงกันมา ฝูงค่าประสบการณ์เหล่านี้คงถูกกวาดล้างแบบหายเกลี้ยงแน่ๆ เพราะฉะนั้นแค่เล็กน้อยผมก็ขอไว้ก่อนก็แล้วกัน

นี่มันกลุ่มเพลเยอร์... กำลังปะทะกับมอนสเตอร์พิเศษอยู่งั้นหรอ ต้องรีบไปดูสักหน่อยแล้ว!

สองนาทีต่อมาผมก็มาจนถึงจุดที่ได้ยินเสียงการปะทะกันของเพลเยอร์และมอนสเตอร์ แต่เพราะต้นไม้ที่ค่อนข้างหนาเกินไป ผมจึงจำเป็นต้องเข้าไปใกล้ๆกว่านี้

อ่าว... ตั้งแต่ตรงนี้เป็นต้นไปใช้แผนที่ไม่ได้งั้นหรอ แล้วตลาดละ?... อย่างที่คิด ใช้งานไม่ได้จริงๆด้วย แต่เราเองก็ยังมียารักษาเหลืออยู่เหมือนกัน คงพอที่จะใช้ไปได้อีกสักระยะละนะ

"ตูม!!! ตูม!!! ตูม!!!"

"เจ้านี่! รอบนี้เราจะต้องจัดการมันให้ได้ ก็แค่ไฮยีน่า ถ้าจัดการมันไม่ได้ไม่ต้องหวังเรื่องของบอสเลย!"

"โอว! เกรทวอลล์!"

อ๊ะ... เจ้าพวกนั้นมันพวกที่เคยแพ้ให้กับหมาป่าดำนิ... รอบนี้เป็นไฮยีน่างั้นหรอ ฮึๆ ถ้าถูกพวกตระกูลสัตว์สี่ขาตบกลับไปบาครอสอีกครั้งคงเจ็บใจแย่เลยแหะ เราเองก็ดูสถานการณ์ไปก่อนดีกว่า

เกรทวอลล์เป็นสกิลดึงความสนใจให้มอนสเตอร์โจมตีแค่ตัวเองงั้นหรอ ดึงความสนใจได้ดีกว่ายั่วยุอีกนะ แต่ว่านั่นมันมอนสเตอร์พิเศษเชียวนะ คงรับดาเมจนานๆไม่น่าไหว... ไม่สิ มีนักบวชคนนั้นอยู่ด้วย

"ลำแสงให้คำอ้อนวอน"