Carrus online : Black sheeP นิยาย บท 21

[ประกาศทั่วโลก​ ยินดีด้วยผู้เล่นเขตเมืองซูลได้รับความสำเร็จระดับ​S หนึ่งดาบปลิดชีพ]

-คนแรก ​คริติคอลต่อเนื่องถึง100ครั้ง

[ประกาศทั่วโลก​ ยินดีด้วยผู้เล่นเขตเมืองนิวแคสเทิลได้รับความสำเร็จระดับ​S ปราชญ์​]

-คนแรก ครอบครองสกิลมากกว่า30แบบ

[ประกาศทั่วโลก​ ยินดีด้วยผู้เล่นเขตเมืองซาฮันได้รับความสำเร็จระดับ​S​ จันทราโลหิต]

-คนแรก สังหารผู้เล่นรวมมากกว่า1,000คน

[ประกาศทั่วโลก​ ยินดีด้วยผู้เล่นเขตเมืองบาครอสได้รับความสำเร็จระดับS ยมฑูตสนามรบ]

-คนแรก สังหารมอนสเตอร์ด้วยตัวคนเดียวมากกว่า200ตัวโดยไม่ได้รับความเสียหาย

"เฮ้ยๆ ประกาศพวกนี้มันอะไรวะเนี่ย?"

"ความสำเร็จระดับSเลยหรอวะน่ะ! นี่เกมมันเพิ่งเปิดเองนะ ไอ้พวกนี้มันโชคดีแท้ๆ"

"เดี๋ยวๆ มีคนไทยด้วยเฮ้ย! บาครอส พวกเอ็งเห็นมั้ยความสำเร็จของคนสุดท้ายมันอยู่ที่เมืองบาครอส!"

ดีนะที่ตอนนั้นเราปฏิเสธแสดงชื่อออกไป... ไม่งั้นคงเป็นปัญหาแน่ๆ และที่น่าสนใจคือสามคนที่เหลือนั่นละนะ ที่ไต้หวันมีเพลเยอร์สายพีเคอย่างเต็มตัวอยู่ด้วย คงเป็นเซิร์ฟที่ลำบากไม่น้อยเลย

ส่วนที่เซิร์ฟนิวยอร์กเองก็มีคลังสกิลชัดๆ... สามสิบสกิลเลยงั้นหรอ? นั่นมันเยอะโคตรๆจนสมกับคำว่าปราชญ์เลยแหะ

ส่วนคนที่ใกล้เคียงกับเราที่สุดก็เป็นเพลเยอร์จากเกาหลีใต้สินะ... ถ้าดูจากความสำเร็จที่น่าสนใจแล้วคือเขาคนนี้นี่ละ คริติคอลแบบร้อยครั้งงั้นหรอ? แข็งแกร่งจริงๆ...

ส่วนการประกาศที่มาเกิดเขึ้นไล่เลี่ยกันแบบนี้ผมเดาได้ว่าเพราะบอสมันกำลังจะมา​ ที่เขตเซิร์ฟอื่น​เองก็น่าจะมีฝูงมอนสเตอร์โจมตี​เหมือนกัน​ ผลเลยออกมาเป็นเพลเยอร์สี่คนรวดที่สำเร็จ

ผมเดินไปในเมืองบาครอสด้วยความคิดที่ฟุ้งซ่านไปเรื่อย ก็นะ ผมจินตนาการไม่ออกจริงๆว่าเพลเยอร์คนนั้นสามารถทำคริติคอลฮิตจำนวนขนาดนั้นได้ยังไง การโจมตีโดยเล็งไปที่หัวเพื่อสร้างดาเมจมหาศาลขนาดนั้น มอนสเตอร์มันต้องมีเยอะเป็นอย่างมากความสำเร็จนี้จึงจะสามารถเป็นไปได้...

"ติ๊ง..."

คุณได้รับข้อความจากเมย์เดย์

โอ๊ะ! ลืมไปเลยแหะว่าก่อนหน้านี้เมย์ก็ทักมา

: ฮัลโหลลลดิน~~~

: หาย... ทักมาแต่ก็หายเนี่ยนะ?

: โทษทีๆ พอดีเมื่อกี้ยุ่งๆนะ แต่ว่าตอนนี้ไม่มีอะไรแล้วละเมย์

: งั้นหรอ... มีอะไรจะบอกด้วยละ เราเพิ่งสำเร็จเควสลับมา! แต่ค่าตอบแทนมันห่วยมากเลยนี่สิ ฮ่าๆ

: งี้ละนะ เควสมันขึ้นอยู่กับความเหมาะสมด้วย

: จะว่าเราทำเควสง่ายๆหรอ ลำบากแย่เลยรู้มั้ย! แต่ก็ช่างเถอะ ที่น่าสนใจกว่าคือประกาศเมื่อกี้นี้ละ

: นั่นสินะ มีผู้เล่นจากบารอสด้วยนิ

: อืม! เราว่าต้องเป็นคนที่ช่วยปาร์ตี้พวกเราไว้แน่เลย

: หา? ไหงคิดงั้นละ ปาร์ตี้ของเมย์แทบจะเก่งสุดในเซิร์ฟละนะ!

: ไม่รู้สิ แค่รู้สึกได้น่ะ ตอนนั้นถือว่าสถานการณ์แย่สุดๆเลย แต่ว่าได้เขาคนนั้นยิงสกิลเรียกความสนใจของมอนสเตอร์ไปซะแทบเกลี้ยง ถึงจะอยากไปช่วยก็เถอะ แต่มอนสเตอร์ขนาดนั้นคิดว่าจะตายไปแล้วซะอีก

: สุดยอดไปเลยเนอะ

: นั่นน่ะสิ ต้องเป็นเขาแน่ๆ เพราะมอนสเตอร์มันกรูไปกันเยอะ ถึงได้ความสำเร็จนี้มาละเราว่า

หลังจากนั้นผมก็หาเรื่องคุยกับเมย์ไปเรื่อยเปื่อยละนะ สำหรับหมู่บ้านซาเนียร์มันจบสิ้นแล้วจริงๆ ผมไม่พบผู้รอดชีวิตที่นั่นเลยสักคน แต่มันก็ไม่เสียเที่ยวหรอกนะ ผมพบไอเท็มอย่างคัมภีร์สกิลด้วย

คัมภีร์สำหรับยกเลิกสกิลทั้งหมดในระยะสามร้อยเมตรออกไป ถ้าใช้มันในดันเจี้ยน กับดักที่เกี่ยวข้องกับเวทย์ก็จะหยุดทำงานไปทันที ถือว่าดีแบบสุดๆเลยนั่นละ และหลังจากกลับมาที่เมืองบาครอสก็พอได้ยินมาอยู่เหมือนกันว่ามีคนช่วยชาวบ้านมาได้ด้วย

คนพวกนั้นคงเป็นกลุ่มเพลเยอร์ที่ฟาร์มอยู่บริเวณนั้นก่อนจะเกิดการถล่มของฝูงมอนสเตอร์นั่นละ ถึงจะช่วยไม่ได้ทุกคน แต่การไม่สูญสิ้นก็ถือเป็นเรื่องดีแล้ว แต่ว่าโอกาสที่คนพวกนี้จะได้รับเควสลับ​มันก็ค่อนข้างสูงมากซะด้วย

"หมู่บ้านซาเนียร์... เราคงต้องล้มเลิกเรื่องค่าความสัมพันธ์หมู่บ้านนี้ไปละนะ เพราะยังไงก็ไม่มีทางได้รับเควสลับมาอยู่แล้ว" ผมกล่าวต่อตัวเองพลางคิดถึงหมู่บ้านที่จะเป็นเป้าหมายต่อไป

นอกจากสามหมู่บ้านนี้แล้วมันยังเหลืออยู่อีกสองหมู่บ้านที่อยู่ในรัศมีใกล้ๆนี้ หมู่บ้านครอฟเฟิลและหมู่บ้านราจ

หมู่บ้านครอฟเฟิลก่อนก็แล้วกัน ถึงจะเสียหมู่บ้านซาเนียร์ไปแต่เราคงยอมให้หมู่บ้านใกล้เคียงตกไปอยู่ในมือคนอื่นไม่ได้แล้ว! ต้องไปดูบอร์ดภารกิจของเลเวลสิบห้าสักหน่อยแหะเรา

ภารกิจคุ้มกันระดับE ความลำบากของรามิล

รามิลไม่มีเงินในการจ่ายค่าคุ้มกัน แต่เธอจำเป็นต้องกลับไปที่หมู่บ้านครอฟเฟิลเพื่อส่งวัตถุดิบเหล่านี้ให้ทันเวลา เส้นทางลัดที่จะใช้ก็ค่อนข้างอันตราย

ค่าตอบแทน

ความสัมพันธ์ระหว่างรามิล 20

ข้อควรระวัง

ควรตั้งปาร์ตี้มากกว่า4คนเพื่อรับมือกับมอนสเตอร์จำนวนมาก

"ฉันว่านายอย่าไปรับเควสนั้นเลย ผู้หญิงคนนี้น่ะบ้าสุดๆ ถึงกับเอาเกวียนสินค้าเข้ามาด้วยเลยนะ ไม่รู้จะกังวลอะไรขนาดนั้น อีกอย่างนายจะไม่ได้ค่าตอบแทนอะไรเลยด้วย" เป็นเอ็นพีซีคนหนึ่งที่เอ่ยเตือนผมพร้อมทั้งถอนหายใจยาวๆออกมา

"งั้นหรอ... แต่ถ้าไม่มีคนช่วยเธอเลย เธอคงลำบากแย่ละนะ อีกอย่างผมว่าจะไปทำภารกิจอื่นที่หมู่บ้านนั้นด้วยน่ะ"