Carrus online : Black sheeP นิยาย บท 23

คำภีร์ระดับD อาภรณ์บริสุทธิ์

-ลบล้างเวทย์ทุกประเภทในระยะ300เมตร

ผมรีบเปิดใช้งานคัมภีร์ที่ได้มาจากหมู่บ้านซาเนียร์ทันที ด้วยความสามารถในการลบล้างเวทย์ของมัน ผมเชื่อจนสนิทใจว่ามันต้องคลายเวทย์ประเภทคำสาปได้อย่างแน่นอน

ถึงกับลากเกวียนเข้าไปในสมาคมนักผจญภัยเพื่อดำเนินการเรื่องเควสคุ้มกัน แบบนี้มันเห็นได้ชัดเลยว่าแปลกเป็นอย่างมาก อีกทั้งการถูกดักโจมตีโดยนักล่าค่าหัว รามิลก็ยังไม่ยอมห่างไปจากเกวียน ผมจึงพอเดาได้ว่าเป็นเวทย์ประเภทระยะขอบข่ายที่ทำให้เธอไม่สามารถห่างจากมันได้

หรืออาจจะห่างได้ แต่มันก็ต้องแลกมากับความเสียหายขั้นร้ายแรงที่อาจปลิดชีวิตของเธอ

และรามิลเองก็น่าจะถูกร่ายเวทย์ประเภทคำสาปลงบนตัวด้วยเช่นกัน เธอจึงไม่สามารถบอกผมได้ว่าอะไรที่ทำให้เธอได้แต่ทำสีหน้าแบบนั้น สีหน้าของคนต้องการความช่วยเหลือแต่พูดออกมาไม่ได้ สีหน้าแบบนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมเคยเห็น

ความเจ็วปวดที่ได้แต่ก้มหน้ายอมรับมัน... ถึงจะแก้อดีตไม่ได้ แต่ผมจะต้องแก้ไขปัจจุบันนี้ให้ดีกว่าเดิม!

ลำแสงสีขาวสว่างวาบสาดไปทั่วรอบด้านจนผมต้องรีบยกมือขึ้นป้องตา มันเป็นเหมือนกับไฟสูงของรถยนต์ที่ส่องเข้าสู่ม่านตาของทุกคน แต่ก็ไม่ได้รู้สึกแสบตาหรืออะไร เพียงแค่สว่างและอาบย้อมไปทั่วรอบด้านเพียงเท่านั้น

ก่อนมันจะปรากฏเป็นควันดำๆปกคลุมไปทั่วตัวของรามิลและบ้านอีกหลายหลังในระยะของเขตอาภรณ์บริสุทธิ์ เพียงแค่เห็นผมก็เข้าใจทุกอย่างขึ้นมาได้ทันที เพราะพวกยามมันไม่มีหมอกดำเหล่านี้!

"รามิล ที่ฉันใช้ไปเมื่อกี้คืออาภรณ์บริสุทธิ์ มันสามารถลบล้างเวทย์ทุกประเภทในระยะการทำงานได้ เพราะฉะนั้น ถ้าเธอมีอะไรที่อยากพูดก็พูดมาซะ"

"ฮึก... ฮึก..." รามิลกระซิกออกมาทันทีที่ผมพูดจบประโยค หยาดน้ำตาที่เริ่มไหลล้นนั้นทำให้ผมได้แต่มองไปทางอื่นและเผลอกัดฟันตัวเองจนแน่นด้วยความแค้นเคือง มือที่กำจนชาด้านนั้นแทบรอคอตอบของเธอไม่ไหว มันร้อนรนและแค้นเคืองจนยากจะระบาย

"คุณชาน... ฮึก... ได้โปรด... ช่วยหมู่บ้านของพวกเราด้วย..."

[คุณได้รับภารกิจกำจัดระดับX "น้ำตาของรามิล" ต้องการรับหรือไม่?]

[ยืนยัน]

ภารกิจกำจัดระดับX น้ำตาของรามิล

หมู่บ้านครอฟเฟิลถูกกลุ่มโจรบุกเข้ายึดมาได้หลายวันแล้ว เหล่าชาวบ้านล้วนถูกร่ายคำสาปให้ไม่สามารถแจ้งเรื่องนี้ต่อใครได้ รามิลจึงต้องการให้คุณเข้าจัดการกับกลุ่มโจรเหล่านี้

กำจัดโจรแห่งป่าโครัน(0/40)

ค่าตอบแทน

-ความสัมพันธ์ระหว่างรามิล 80

-ความสัมพันธ์เชิงบวกต่อหมู่บ้านครอฟเฟิล 10

-ตำราระดับF สัญชาตญาณของผู้อ่อนแอ

-เงิน 10,000G

"ฉันจะจัดการให้เอง!"

ชื่อ โจรแห่งป่าโครัน เลเวล22

พลังชีวิต 2500/2500 มานา 94/94

พลังโจมตี 230 ป้องกัน 110

ความเร็ว 110

-ปกปิด

-ปกปิด

"ฟิ้ววว!!!" ศรสีแดงถูกยิงเข้าหาผมอย่างแม่นยำ แต่ด้วยระยะห่างและความเร็วที่ต่างกัน แค่เบนหน้าออกเล็กน้อยก็หลบมันไปได้แล้ว แต่ว่า... ทั้งๆที่เป็นแค่รูปแบบภารกิจเท่านั้น ทั้งๆที่มันเป็นแค่นั้น แต่ความโกรธของผมมันกลับเป็นของจริง! ภาพของอดีตที่ซ้อนขึ้นในแววตานั้นมันทำให้ผมแทบคำรามออกมาด้วยความโกรธ

"พารามิลออกไปจากตรงนี้แล้วหาที่ปลอดภัยซะ"

"ค่ะ! ฉันจะคอยสนับสนุนคุณอยู่ห่างๆนะคะ" สกิลเล็ทตอบกลับพร้อมทั้งตรงเข้าหารามิลและอุ้มพาเธอถอยออกไปทันที สกิลเล็ทนั้นแค่เลเวลสิบสาม ความสามารถในการต่อสู้มันถือว่าต่างกันเกินไป นั่นคือสิ่งที่ตัวเธอเองรู้ดี แต่ว่าอีกฝ่ายแข็งแกร่งขนาดไหนเธอก็รับรู้ได้เช่นกัน

ถ้าจะให้หนีแบบครั้งที่แล้ว... ฉันทำไม่ได้

"อาบเลือด!" สกิลเล็ทเสริมบัฟให้ผมด้วยรอยิ้มของความคาดหวัง ก่อนเธอจะหลบเข้าไปในเงามืดเพื่อไม่เป็นตัวถ่วง น่าเสียดายที่ครั้งนี้ผมกลับทำแววตาเย็นชาใส่เธอไปซะได้...

"แกคือชานสินะ​ ต่อให้แกลบคำสาปไปได้ แต่แกไม่มีทางชนะพวกเราทั้งสี่สิบคนได้หรอกเว้ย! และความอวดดีนั้นที่จะทำให้แกต้องตายไอ้นักผจญภัย! แอเรียเบลด!!!"

สกิลระดับE แอเรียเบลด

-เพิ่มดาเมจอาวุธระยะประชิดทั้งหมด10% ลดพลังโจมตีของอาวุธชนิดอื่นๆลง10%

[ฉายา​ ยมฑูตสนามรบ]​

"ตายซะไอ้นักเวทย์!!!" โจรที่อยู่ใกล้ที่สุดพุ่งเข้าโจมตีชานพร้อมๆกับสกิลขยายขอบเขตโจมตีทันที ทว่าชานเพียงแค่เอนหลบเล็กน้อยก็หลบคมดาบนั้นไปได้แล้ว ก่อนเขาจะเตะสวนเข้าที่กลางท้องของอีกฝ่ายอย่างแรงจนเกิดเป็นกระแสลมหมุนพร้อมๆกับส่งให้เป้าหมายปลิวออกไปทันที

[สวมใส่]​

สกิลระดับS ยมฑูต

-เพิ่มโบนัสสเตตัส100หน่วย

-เปลี่ยนค่าสถานะทั้งหมดได้อย่างอิสระ (สูงสุดเท่ากับที่มี)

"บ้าน่า! นั่นมันบ้าอะไรน่ะ!" โจรอีกคนที่อยู่ใกล้ๆเบิกตากว้างทันที ก่อนมันจะรีบฟาดดาบลงในระยะที่ห่างกว่าหกเมตร แต่ด้วยระยะระดับนั้นชานก็สามารถมองออกได้ว่ามันคือรูปแบบการโจมตีระยะไกล เขาจึงพุ่งตัวออกทางอีกด้านพร้อมๆกับพื้นที่แตกราวกับกระจกที่ถูกบดขยี้

มันคือความสามารถทางกายภาพ Str ที่เสริมกล้ามเนื้อของตัวเขาให้แกร่งมากยิ่งขึ้น ก่อนจะถูกเปลี่ยนเป็นค่าความสามารถ Agi ทันทีที่พุ่งตัวออก