ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 894

ราชสำนักจะแจกจ่ายเนื้อแกะและเนื้อหมูพิเศษทุกปีก่อนวันตรุษจีน ซึ่งเรียกว่าของขวัญก่อนวันปีใหม่ ตามตำแหน่งทางการ ขุนนางชั้นหนึ่งจะได้แกะสองตัวและหมูหนึ่งตัว ส่วนขุนนางในศาลาว่าการจะได้หมูหนึ่งตัวและแกะหนึ่งตัว

องค์จักรพรรดิถอนหายใจ แล้วยิ้มอย่างขมขื่น “ข้าคิดว่าตัวเองคงจะไม่สามารถผ่านปีนี้ไปได้ ไม่คิดว่าจะทนได้อีกปี หากนับรวมแล้ว ข้าอยู่ในอำนาจมากว่าสิบสองปีแล้ว”

“ยังมีอีกยี่สิบสองปี สามสิบสองปี และสี่สิบสองปี พูดเหลวไหล” มู่หรงเจี๋ยพูดด้วยใบหน้าเศร้าหมอง

องค์จักรพรรดิมองเขาด้วยสายตาอ่อนโยน ก่อนยกยิ้มอ่อน “เจ้า ในเมื่อเจ้าแต่งงานแล้ว ก็ควรรีบมอบเด็กอ้วนให้จื่ออัน เพื่อเอาใจท่านแม่”

จื่ออันไม่ส่งเสียง นางไม่สามารถให้กำเนิดลูกได้ แม้ว่านางจะต้องการก็ตาม

“อืม ข้าจะรีบทำ ไม่สิ ข้าพยายามอย่างหนักมาทั้งคืน” มู่หรงเจี๋ยพูดอย่างไร้ยางอาย ด้วยสีหน้าจริงจังเหมือนกำลังเจรจาเรื่องธุรกิจ

จื่ออันไม่สนใจที่จะฟังพวกเขาคุยเรื่องบัดสีต่อหน้านาง จึงพูดว่า “เอาล่ะ หม่อมฉันจะไปเข้าเฝ้าหวงไท่โฮ่ว หัวหน้ากิจการฝ่ายในบอกว่าจะส่งงบประมาณสำหรับปีหน้า หม่อมฉันจะลองไปดูหน่อย”

หลังจากพูดจบ นางก็ลุกขึ้นคำนับแล้วพูดว่า “จื่ออันถวายบังคมลาเพคะ!”

ทันทีที่นางเดินออกไป มู่หรงเจี๋ยก็ถามอย่างสุภาพว่า “ข้าเห็นว่าสตรีในวังหลังล้วนอวบอิ่มกันทุกคน ไม่ทราบว่าดูแลพวกนางอย่างไรหรือ? ที่เรือนของข้ามีแต่วัวผอมโซ ไม่ว่าจะกินมากเพียงใดก็ไม่อ้วน”

จื่ออันแทบจะกระอักเลือด และเดินจากไปอย่างรวดเร็วโดยไม่สามารถทนฟังได้

สำหรับบัญชีในวังครั้งนี้ หัวหน้ากิจการฝ่ายในทำได้ดีมาก จื่ออันจึงพึงพอใจมาก งบประมาณต่าง ๆ สำหรับปีหน้าก็ยังคงสมเหตุสมผล

แต่ก็ไม่สามารถเปลี่ยนจากอ้วนเป็นผอมได้ทันที ต้องใช้เวลา

เรือนชิงหนิงเป็นสถานที่ที่วุ่นวายที่สุดในบรรดาเรือนในวังหลวงทั้งหมด

หลังจากแผนการของอ๋องหนานหวายล้มเหลว เขาก็กลับมาดุซุนฟางเอ๋อร์ แต่ซุนฟางเอ๋อร์ก็ยังคิดไม่ออก ว่าเหตุใดองค์จักรพรรดิถึงไม่เปิดเผยใบหน้าจริงในวันนั้น