จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 200

ผู้หญิงหน้าเด็กสวมชุดกี่เพ้าคนนี้ คือเทียนหลงเอ๋อร์

ตอนนี้เธอกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้เกมมิ่งราคาแพง อีกทั้งยังพาดขาทั้งสองข้าง ที่สวมถุงน่องบางสีดำไว้บนโต๊ะ

ใบหน้างดงาม รูปร่างสมบูรณ์แบบ

เหมือนสาวงามที่เดินออกมาจากเกม หรือไม่ก็การ์ตูน

ความงามของเธอ ไม่เหมือนกับความงามของสาวตะวันออกแบบดั้งเดิม

เธอผิวขาวเนียน ใบหน้าขนาดประมาณฝ่ามือของผู้ใหญ่

กลมและนุ่มนิ่ม

ด้านล่างแว่นไร้กรอบ มีกระเล็กๆ ขึ้นอยู่เล็กน้อย

แต่กระเล็กๆ พวกนี้ไม่มีผลต่อเสน่ห์ของเธอ กลับเพิ่มความน่ารักให้เธออีกเล็กน้อย

พูดยังไงดีล่ะ

นี่คือผู้หญิงที่มีทั้งความเซ็กซี่และน่ารักอยู่ในตัว

อย่างน้อยดูจากภายนอก......

เป็นแบบนี้จริงๆ

ขณะที่เทียนหลงเอ๋อร์กำลังหัวเราะจนตัวโยน ผู้หญิงสวยที่ดูอายุประมาณ 30 ต้นๆ เดินมาทางด้านหลังเธอ

ถือถาดผลไม้อยู่ในมือด้วย

ผู้หญิงหน้าตางดงามมาก รูปร่างอวบเล็กน้อย

ทุกการเคลื่อนไหว มีความงามที่ออกมาจากธาตุแท้แผ่ซ่านออกมา

อ่อนน้อม

สุภาพ

งดงามล้ำค่า

ความงดงามหลากหลาย!

ยังเดินเข้ามาไม่ทันถึงข้างเทียนหลงเอ๋อร์

สายตาของผู้หญิงงามมองไปยังคอมพิวเตอร์ข้างหน้าเทียนหลงเอ๋อร์

เห็นบนจอภาพอัลตร้าไวด์ 5K กว้างพิเศษ เต็มไปด้วยโค้ดมากมาย

ผู้หญิงงามมองเพียงแวบเดียว ก็รู้ว่าเมื่อกี้เทียนหลงเอ๋อร์ทำอะไร

หลังจากมายืนข้างเทียนหลงเอ๋อร์ ผู้หญิงงามยกมือตีเท้าคู่สวยหนึ่งที แล้วพูดตำหนิว่า “นั่งให้ดี ไม่มีความเป็นผู้หญิงสักนิด!”

เทียนหลงเอ๋อร์หัวเราะคิกคัก แล้วย้อนถามว่า “ผู้หญิงควรเป็นยังไงเหรอ”

ผู้หญิงงามครุ่นคิดแล้วพูดว่า “อย่างน้อยก็ต้องเหมือนฉันที่เป็นแม่แก ดึงดูดผู้ชายมาชอบเยอะแยะ แล้วดูแกสิ ดิบเถื่อนเหมือนมะม่วงที่ยังไม่สุก ไม่มีแรงดึงดูดผู้ชายสักนิด!”

เทียนหลงเอ๋อร์กลอกตามองบน แล้วพูดว่า “หนูไม่สนใจผู้ชายคนอื่น เย่อู๋เทียนชอบหนูก็พอแล้ว”

ผู้หญิงงามอึ้งเล็กน้อย มองเทียนหลงเอ๋อร์อย่างจริงจังอยู่ครู่หนึ่ง แล้วถามว่า “ตัดสินใจแล้วเหรอ”

เทียนหลงเอ๋อร์พูดอย่างไม่ลังเล “ตัดสินใจแล้วสิ มาประเทศหลงครั้งนี้ หนูเปลี่ยนสัญชาติด้วย อีกทั้งชื่อในบัตรประชาชนก็มีสี่คำ เย่เทียนหลงเอ๋อร์ ตอนนี้หนูเป็นภรรยาของเย่อู๋เทียนแล้ว!”

ผู้หญิงงามถอนหายใจ แล้วพูดว่า “เย่อู๋เทียนมีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายแล้ว อีกทั้งภรรยาของเขา ยังมีลูกชายให้เขาแล้วด้วย”

เทียนหลงเอ๋อร์หัวเราะคิกคัก แล้วพูดว่า “งั้นก็ดีมากเลย จะได้ลดความยุ่งยากของหนูไปได้มาก หนูยังไม่ได้แต่งงานกับเขาอย่างเป็นทางการ ก็ได้เด็กผู้ชายมาฟรีๆ อีกทั้งหนูได้ยินว่าคลอดลูกเจ็บมาก ที่ไร้เหตุผลกว่านั้น ยังต้องอุ้มท้องสิบเดือน หลังจากอุ้มท้องสิบเดือน หนูยังต้องป้อนนม นั่นมันยุ่งยากมาก เสียเวลาเล่นเกมของหนู!”

“.…..”

ผู้หญิงงามหมดคำจะพูดอยู่ครู่หนึ่ง

ใครจะไปรู้ว่าตอนนี้เธอรู้สึกยังไง

ก้อนเนื้อที่ออกมาจากตัวเธอ เลี้ยงดูอย่างยากลำบากมา 20 กว่าปี ผลที่ได้......

กลายเป็นแม่เลี้ยงของคนอื่น!

ใจเอ๋ย

ช่างท้อแท้สิ้นหวังเหลือเกิน

ผู้หญิงงามยิ้มเย็นชาแล้วพูดว่า “ฉันว่าแกคิดเข้าข้างตัวเองชัดๆ! อีกอย่างถ้าแกอยากแต่งกับเย่อู๋เทียน ฉันไม่มีปัญหาอยู่แล้ว ลูกสาวที่ตัวเองคลอดออกมา ชอบผู้ชายแบบไหน คนเป็นแม่อย่างฉันสนับสนุนอยู่แล้ว แต่ตระกูลเทียนไม่มีทางยอมรับ! ผู้หญิงตระกูลเทียน ไม่แต่งออกนอกตระกูล!”

เทียนหลงเอ๋อร์ยักไหล่ พูดสบายๆ ว่า “ใครคัดค้านก็แค่ฆ่า”

ผู้หญิงงามพูดว่า “ปู่แกคัดค้าน”

เทียนหลงเอ๋อร์เบะปาก แล้วพูดว่า “ง่ายมาก ขังเอาไว้ เอาให้หิวสักสิบวันหรือครึ่งเดือน เขาก็ไม่คัดค้านแล้ว”

ผู้หญิงงามชะงักไป จากนั้นยิ้มงดงามแล้วพูดว่า “เหมือนลูกสาวของฉันเห้อเหลียนหว่านจี!”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ ผู้หญิงงามเปลี่ยนเรื่องพูด เธอถามว่า “พรุ่งนี้แกจะไปเจอเย่อู๋เทียนที่เมืองเจียงไห่ไหม”

เทียนหลงเอ๋อร์ครุ่นคิด แล้วพูดว่า “ไม่ไปแล้ว เพราะงานโอสถและการฝังเข็ม ที่ตระกูลเย่เป็นคนจัด เย่อู๋เทียนต้องมาร่วมงานแน่นอน อีกไม่กี่วันแล้ว อีกทั้งหนูกลัวว่าถ้ารีบไปเมืองเจียงไห่ เย่อู๋เทียนจะอดทนไม่ไหว! เพราะยังไงหนูก็ค่อนข้างรักษาประเพณี ยังไม่แต่งงาน จะอยู่ด้วยกันได้ยังไงล่ะ”

ผู้หญิงงามพูดว่า “ตระกูลเย่อาจไม่เชิญเย่อู๋เทียนนะ”

เทียนหลงเอ๋อร์พูดอย่างประหลาดใจ “ทำไมล่ะ”

ผู้หญิงงามยิ้มแล้วพูดว่า “ตระกูลเย่พันธมิตรมังกร เคยเห็นคนแซ่เย่ที่ประเทศหลงอยู่ในสายตาเมื่อไรกันล่ะ”

เทียนหลงเอ๋อร์เบะปาก แล้วพูดว่า “งั้นก็ดีเลย ในเมื่อตระกูลเย่ไม่เห็นเย่อู๋เทียนอยู่ในสายตา งั้นหนูจะแนะนำให้เย่อู๋เทียนเป็นเจ้าของตระกูลเย่!”

ผู้หญิงงามส่ายหน้าพูดว่า “แกยังเด็ก อย่าคุยโวโอ้อวด! นอกจากตระกูลเทียน ตระกูลอื่นอีกสามตระกูล สองสามปีนี้ล้วนทำงานหนักอย่างดุเดือด ภายในแต่ละตระกูล ยอดฝีมือแดนสี่ ไม่ต่ำกว่าร้อย! ถ้าแกหัวรั้น จะเอาแต่แต่งกับเย่อู๋เทียน ปู่แกแค่ออกคำสั่ง ให้อีกสามตระกูลส่งคนไปทำลายเย่อู๋เทียน ใช้เวลาเพียงครู่เดียวเท่านั้น!”

เทียนหลงเอ๋อร์เงียบครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า “ผู้ชายที่หนูเลือก ใครคัดค้านหนูจะฆ่าคนนั้น ถ้าปกป้องไม่ได้ เย่อู๋เทียนตายขึ้นมาจริงๆ หนูจะให้คนทั้งโลกตายตามผู้ชายของหนูไปด้วย!”

ผู้หญิงงามหัวเราะเบาๆ “รวมถึงฉันด้วยเหรอ”

เทียนหลงเอ๋อร์พูดว่า “ไม่ใช่แค่แม่ รวมถึงหนูด้วย เพราะถึงแม่เป็นคนให้กำเนิดหนูมา แต่เย่อู๋เทียนเป็นคนทำให้หนูมีชีวิตเป็นครั้งที่สอง ไม่งั้นหนูคงตายไปนานแล้ว! อีกทั้งถ้าหนูแค่เลือกเย่อู๋เทียน แล้วทำให้เขาเจอแต่สิ่งไม่ดี แน่นอนว่าหนูต้องตามเขาไป หลังจากที่แก้แค้นแล้ว และถ้าหนูตายไป แล้วแม่มีชีวิตอยู่ จะมีความหมายอะไรอีกล่ะ”

ความเจ็บปวดแวบเข้ามาในแววตาผู้หญิงงาม เธอพูดว่า “เดี๋ยวฉันไปเมืองเจียงไห่ ไปเจอเย่อู๋เทียนหน่อย ถือโอกาสเอาบัตรเชิญงานโอสถและการฝังเข็มไปให้เขาด้วย”

เทียนหลงเอ๋อร์หัวเราะคิกคัก โบกมือไปมาแล้วพูดว่า “ไปสิ อย่าลืมถ่ายรูปมาเยอะๆ นะ เพราะผ่านไปตั้งแปดปี วันๆ เอาแต่เหม่อดูรูปถ่ายติดบัตรผู้ชายของหนู ไม่มีความสุขเลย!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบอหังการ