จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 224
ผลัวะ!
หลังจากที่หลิงเถ่ยโซ่วตกลงมา กรวดก็กระเด็นอยู่บนพื้น!
ทุกคนที่อยู่ตรงนั้น ทั้งหมดก็ตกตะลึงกับฉากนี้ ไม่เว้นแม้แต่คนเดียว!
หลิงเถ่ยโซ่ว…….
ถูกเสิ่นรั่วชิงตบเหรอ?
ยิ่งไปกว่านั้นเพียงแต่ฝ่ามือเดียว คนก็กระเด็นออกไปแล้วเหรอ?
นี่…….
จะเป็นไปได้ยังไง?
นี่คือเสิ่นรั่วชิงเหรอ!
ไม่ใช่เย่อู๋เทียน!
เสิ่นรั่วชิง…….
แข็งแกร่งขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?
เจียงฉางเซิงที่ถูกหลิงเถ่ยโซ่วทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บสาหัสก็ตกตะลึงอย่างสมบูรณ์!
อิ่นโม่โฉวที่กำลังกระอักเลือดก็ตกตะลึงเช่นกัน!
ภรรยาของเฉียนจิ้งคุน ตกตะลึงจนอ้าปากค้าง!
เสิ่นจูนอี๋สองแม่ลูกที่หน้าคฤหาสน์ ต่างอ้าปากค้าง!
และพนักงานสาวสวยเหล่านั้นที่อยู่ในที่นี้ ต่างก็เบิกตากว้างทั้งหมด!
ยากที่จะจินตนาการได้!
เรื่องราวจะเกิดการเปลี่ยนแปลงแบบนี้!
แต่สิ่งที่น่าตกใจที่สุดคือ หลิงเถ่ยโซ่วที่ถูกตบจนกระเด็นไปแล้ว!
หูอื้อ!
ใบหน้าครึ่งหนึ่งที่โดนตบเมื่อกี้นี้ หมองคล้ำไป ยิ่งไปกว่านั้นก็ยุบลงไปในทันที
ในปาก มีเลือดสีดำไหลออกมาอย่างไม่หยุดหย่อน
เลือดสีดำในนั้น ยังมีฟันอีกมากมาย!
ก็หมายความว่า การตบของเสิ่นรั่วชิงเมื่อกี้นี้ ทำให้ฟันส่วนใหญ่ของหลิงเถ่ยโซ่ว หลุดร่วงออกมาในทันที!
ในเวลานี้ ทั่วทั้งใบหน้าของหลิงเถ่ยโซ่วก็นิ่งอึ้ง
แต่ต่อให้เป็นแบบนี้หลิงเถ่ยโซ่วก็ไม่อยากเชื่อว่า ทุกอย่างนี้เป็นเรื่องจริง!
ตัวเอง ไม่นึกเลยว่าจะถูกผู้หญิงอ่อนแอที่ไม่รู้เรื่องศิลปะการต่อสู้อะไรเลย ตบจนอยู่ในสภาพแบบนี้ ?
ไม่ถูก!
เสิ่นรั่วชิงคนนี้ ไม่ใช่ผู้หญิงอ่อนแอที่ไม่รู้เรื่องศิลปะการต่อสู้!
แต่เป็นสุดยอดฝีมือ!
แต่กลับมองเสิ่นรั่วชิง
ในความเป็นจริง เธอก็คาดไม่ถึงว่า ตอนนี้ตัวเองจะกลายเป็นแข็งแกร่งขนาดนี้
เมื่อกี้นี้ใช้กำลังเพียงแค่เจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์
ก็ตบจนคนกระเด็นออกไปได้เหรอ?
ทันใดนั้น เสิ่นรั่วชิงคิดถึงสิ่งที่เย่อู๋เทียนพูดกับเธอเมื่อคืนนี้
ความหมายคร่าวๆคือ ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป เธอเสิ่นรั่วชิง อยู่ในโลกนี้ นอกจากเย่อู๋เทียน ไร้คู่ต่อกร!
ตอนนี้ดูเหมือนว่า…….
เหมือนจะเป็นแบบนี้จริงๆ!
ทันใดนั้น เสิ่นรั่วชิงภายใต้การมองของทุกคน เดินไปทางหลิงเถ่ยโซ่ว
หลิงเถ่ยโซ่วจ้องมองเสิ่นรั่วชิงอย่างไม่วางตา
แต่ไม่ว่ายังไงก็ไม่สามารถมองรูปลักษณ์ของเสิ่นรั่วชิงได้ชัดเจน
ตรงหน้านี้พร่ามัว
เมื่อมองไปแวบหนึ่ง เต็มไปด้วยภาพซ้อน
ทำอะไรไม่ได้!
อาการบาดเจ็บของเขารุนแรงเกินไป เขาในตอนนี้ เวียนศีรษะไปทั้งหมดแล้ว
ไม่ง่ายเลย ที่จะลุกขึ้นอย่างโซซัดโซเซ
ตอนนี้ ความคิดอย่างเดียวของเขา ก็คือรีบออกจากที่นี่
อย่างไรก็ตามในเวลานี้
เสิ่นรั่วชิงซึ่งสวมรองเท้าส้นแบน จู่ๆก็ขยับปลายเท้า และเตะก้อนกรวด
แกร๊ก!
ทันใดนั้นเศษหินก็พุ่งเข้าหาหลิงเถ่ยโซ่ว!
ตูม!
ตามด้วยโดนเข้ากับหลิงเถ่ยโซ่ว
“อ๊าก!”
หลิงเถ่ยโซ่วก็กรีดร้องทันที
ก้มหน้ามองไป
มีรูเลือดในบริเวณท้อง!
ยิ่งไปกว่านั้นรูเลือดนี้ อยู่ตรงกึ่งกลางบริเวณท้องของเขาพอดี
กล่าวอีกนัยหนึ่ง ก้อนกรวดก้อนนี้ ไม่เพียงแต่เจาะท้องของหลิงเถ่ยโซ่ว ทะลุ แต่ยังเจาะกระดูกสันหลังส่วนเอวทะลุด้วย!
บริเวณท้องถูกเจาะทะลุ และกระดูกสันหลังส่วนเอวหัก!
ปวดร้าวจนเส้นประสาทฉีกขาด ขดตัวขึ้นมา!
หลิงเถ่ยโซ่ว ล้มลงบนพื้นอีกครั้ง
แต่กลับไม่สามารถที่จะเปล่งเสียงน่าสังเวชใจออกมาได้อีก
เพราะเขาในตอนนี้กลายเป็นคนที่ถูกทำลายจุดตันเถียนไปแล้ว!
ต่อให้ร้อง!
ก็ยากที่จะทำการเคลื่อนไหวใหญ่ขนาดนี้ได้
ในที่สุด เสิ่นรั่วชิงเดินไปข้างกายของหลิงเถ่ยโซ่ว มองลงไปแล้วพูดขึ้นมาว่า: “แก ควรตาย!”
วินาทีนี้……..
เสิ่นรั่วชิง ราวกับเป็นเหมือนราชินีผู้ครองโลก!
ใบหน้าของหลิงเถ่ยโซ่วซีดเซียว!
จนถึงตอนนี้ เขาก็ไม่อยากเชื่อ
ตัวเอง จะตายอยู่ในมือของผู้หญิงคนหนึ่ง
ในความมึนงง จู่ๆเขาก็นึกถึงเสียงปลงที่เจียงฉางเซิงเพิ่งจะเปล่งออกมาเมื่อกี้นี้
นี่ ก็คือบู๊ลิ้ม!
ทันใดนั้น หลิงเถ่ยโซ่วก็ตกอยู่ในความคลุ้งคลั่ง และมองไปที่เสิ่นรั่วชิงด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย
“คาดไม่ถึงจริงๆว่า ฉันจะตายอยู่ในมือของผู้หญิงอย่างแก แต่ว่า ฉันก็เหมือนจะมีสิทธิ์พอ ยังไงซะ ผู้ชายของแก ตายเมื่อคืนนี้แล้ว ยิ่งไปกว่านั้น ตายอยู่ในมือของคนที่ฉันส่งไปด้วย!”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ หลิงเถ่ยโซ่วก็เสริมอีกประโยคหนึ่ง
“วันนี้ ฉันตายอยู่ในมือของแก ในอนาคต แกก็ต้องเจอกับการล้างแค้นอย่างบ้าคลั่งจากพันธมิตรมังกรตระกูลหลิงของฉัน ฉันอยู่ข้างล่าง รอเธออยู่!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบอหังการ
เรื่องนี้อะไรก็ดีหมด เสียอย่างเดียวคือไม่เข้าใจว่าทำไมเหมือนพยายามจะยัดเยียดพระเอกให้มีเมียมากกว่า1? พระเอกเก่งมีเมียคนเดียวไม่ได้?...