จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 312

ไม่มีแรงจะแตะต้องเสิ่นรั่วชิงแม้แต่ปลายขน！

นี่มันอะไรกันเนี่ย？

ทันใดนั้น ในสมอของเย่หวงเย ก็มีคำพูดของเย่อู๋เทียนก่อนหน้านี้ที่พูดกับหลงรั่วหานผุดขึ้นมา

“หลงรั่วหาน ไม่ว่าจะเป็นคุณหรือว่าหานตี้ซืออาจารย์ของผม รวมถึงเย่หวงเย พวกคุณเหมือนจะเข้าใจผิดไปเรื่องหนึ่งนะ นั่นคือ ผมพูดเมื่อไหร่กันว่า ผนวกตันร้อยครั้งจำกัดแค่ระดับสุดของพลังตัน?”

“ผมเคยบอกเมื่อไหร่อีกว่า ผนวกตันร้อยครั้ง ที่ผนวกน่ะคือลมปราณออกเหลืองกลุ่มนั้นในด้านล่างตันเถียน ก็คือตันเหลือง?”

“หรือว่าพวกคุณไม่เคยสงสัยเลยว่า ที่ผมผนวกน่ะ จะเป็นไปได้ว่าเป็นตันเสวียนที่อยู่เหนือขึ้นไปในศีรษะ?”

ตอนนี้ดูท่า สิ่งที่เย่อู๋เทียนพูดกับหลงรั่วหาน

จะไม่ใช่เรื่องโกหก！

นั่นก็หมายความว่า เย่อู๋เทียน เป็นสุดยอดผู้กล้าที่ผนวกตันร้อยครั้ง？

อีกทั้ง ยังเป็นตันเสวียน ผนวกตันร้อยครั้ง？

และเสิ่นรั่วชิง ก็เหมือนกับเย่อู๋เทียน ใช้วิธีแบบผนวกตันเสวียน ผนวกตันร้อยครั้ง？

ถึงแม้เสิ่นรั่วชิงจะไม่เหมือนกับเย่อู๋เทียน ที่ผนวกตันเป็นร้อยครั้ง……

แต่ว่า เย่อู๋เทียนก็เคยพูดแล้ว！

เสิ่นรั่วชิง ผนวกตันก็ใกล้ร้อยครั้งเช่นกัน！

นี่มันอะไรกันเนี่ย？

เมื่อตระหนักถึงสิ่งนี้ สายตาของเย่หวงเยที่มองไปยังศาลาเนินสูง ก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง

เธอค่อยๆลุกขึ้นมา

เดินไปยังศาลเนินสูง

พูดให้ถูกต้องก็คือ เดินทางเย่อู๋เทียน

ในเวลานี้เอง อิ่นอูหยวนยืนอยู่ศาลาเนินสูง จู่ๆก็ระเบิดอารมณ์

หันหลังกลับและก้าวออกไปทางเย่อู๋เทียน

รังสีที่โพยพุ่งออกจากในร่างกาย

ราวกับเทพและมาร！

ไม่ว่าจะผ่านไปที่ใด ก้อนกรวดก็ปลิวว่อน！

เมื่อปล่อยหมัดออกไป ตำแหน่งที่จู่โจมไปนั้น คือหัวของเย่อู๋เทียน！

ที่อิ่นอูหยวนลงมือ

มันมีเหตุผลมากๆ

ตอนนี้ ถึงแม้ว่าเสิ่นรั่วชิงจะใช้ดาบวางบนบ่าของจางฮว่าเสวียน ทำให้จางฮว่าเสวียนไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม！

แต่ทว่า อิ่นอูหยวนไม่คิดเช่นนั้น

เย่อู๋เทียนราวกับกลัวเสิ่นรั่วชิงก็ไม่ปาน

ไม่เช่นนั้น เขาที่เป็นถึงผู้ชาย จะให้ภรรยาของเขาลงมืออย่างเมื่อสักครู่ได้อย่างไร？

มีเพียงเหตุผลเดียว

นั่นก็คือ เย่อู๋เทียน เป็นเศษสวะ！

แต่เศษสวะเช่นนี้ กลับเป็นสามีของเสิ่นรั่วชิง！

ดังนั้น ขอแค่จับตัวเขาไว้ได้

สถานการณ์……

ก็จะพลิกผัน！

แจ่วินาทีที่อิ่นอูหยวนจะลงมือนั้น

ชายฉกรรจ์เจ็ดคนที่อยู่บริเวณรอบๆของขบวนเสด็จที่เหมือนกับอิ่นอูหยวน ก็ใช้พลัง หายวับไปในทันทีเช่นกัน หันไปจู่โจมเย่อู๋เทียนทันที！

นี่ก็คือความใจตรงกันของพวกเขา！

ขอแค่จับตัวของเย่อู่เทียนไว้ได้ ก็จะสามารถยับยั้งผู้หญิงที่น่ากลัวอย่างเสิ่นรั่วชิงได้！

ขณะเดียวกัน

ร่างสง่างามทั้งแปดมุ่งตรงไปที่ เย่อู๋เทียนพร้อมกัน！

หมัดทั้งแปด จู่โจมไปทางเย่อู๋เทียนอย่างพร้อมเพรียงกัน！

พลังเช่นนี้！

ราวกับเทพลงมาจากสวรรค์！

แต่น่าเสียดาย……

ขณะที่หมัดทั้งแปดจะตกอยู่บนร่างของเย่อู๋เทียน

ร่างทั้งแปด ก็มีความรู้สึกเดียวกัน

พลังหมัดของพวกเขา ราวกับโคลนตกลงในทะเล！

ราวกับไม่สามารถ จะทำให้เกิดคลื่นน้ำได้แม้แต่นิดเดียว！

แต่ฉากนี้เมื่ออยู่ในสายตาของคนอื่นๆ สีหน้าพวกเขาเปลี่ยนไป！

ไม่มีใครคาดคิด

เรื่องจะกลับตาลปัตรเช่นนี้！

ผู้กล้าที่มีหน้าที่แบกหามอยู่ในขบวนเสด็จ จะพร้อมใจกันปล่อยหมัดไปที่เย่อู๋เทียน！

เย่อู๋เทียน เจอเขากับอันตราย！

ต้องรู้ว่า ทั้งแปดคนนี้ เป็นผู้ที่รับผิดชอบแบกเกี้ยวให้คุณหนูใหญ่แห่งตระกูลจางเผ่าโบราณในขบวนเสด็จ！

ถึงแม้พวกเขาจะเป็นแค่ทาสของตระกูลจางเผ่าโบราณ！

แต่ผู้ที่สามารถเป็นทาสรับใช้ใกล้ชิดกับคุณหนูใหญ่แห่งตระกูลจางเผ่าโบราณได้ ล้วนเป็นยอดฝีมือ ที่หาได้ยากในโลกนี้！

เกรงว่าไม่ว่าใครจะลุกขึ้นมาสู้ จะเป็นสุดยอดนักบู๊ตำนานระดับโลก！

คนของตระกูลหลิงหนึ่งในพันธมิตรมังกรที่เห็นฉากนี้

เดิมทีพวกเขาที่สิ้นหวัง

ตอนนี้เหมือนกับฟื้นคืนชีพอีกครั้ง！

เหล่าผู้กล้าของเขาเซวียนอู่ที่เห็นฉากนี้

โดยไม่มีข้อยกเว้น

ทุกคนเห็นความหวัง

ขอแค่ทาสทั้งแปดคนนี้ของตระกูลจางเผ่าโบราณสามารถปราบเย่อู๋เทียนได้……

ถ้างั้นเสิ่นรั่วชิง ถึงจะน่ากลัวแค่ไหน ก็จะละทิ้งดาบและร้องขอความเมตตา！

เพียงแต่ว่า ในขณะที่คนทั้งสองกลุ่มนี้กำลังคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉากที่น่าตกใจก็เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาพวกเขา

พวกเขาเห็น เย่อู๋เทียนที่ยืนอยู่ตรงนั้น ถึงแม้จะไม่ได้ขยับไปไหน

ไม่มีพลังบู๊ใดๆเกิดขึ้นแม้แต่น้อย

แต่ทว่า ทาสทั้งแปดคนของตระกูลจางเผ่าโบราณ กลับเหมือนถูกดูกลืนพลังภายในร่างกายไปจนหมด ใบหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยความสยองขวัญสุดขีด

กระทั่ง อิ่นอูหยวนได้ร้องคำรามขึ้นมา

“ไม่！”

“ไม่ได้！”

แต่มันสายไปแล้ว

พลังในร่างกายของอิ่นอูหยวน ถูกเย่อู๋เทียนดูดกลืนไปจนหมด

เย่อู๋เทียน ชี้ไปที่เย่เฉียนหลงที่อยู่ไม่ไกลกัน

แล้วค่อยๆเปล่งเสียง

“คุณ มานี่”

สีหน้าของเย่เฉียนหลงเต็มไปด้วยความหวาดกลัว แต่วินาทีต่อมา ก็เหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่าง จึงรีบเดินเข้าไปใกล้เย่อู๋เทียน

จากนั้น เย่อู๋เทียนก็ยื่นมือแล้วชี้ไปที่หัวใจของเย่เฉียนหลง

วินาทีนั้น เย่เฉียนหลงรู้สึกเพียงแค่ว่า！

มีพลังรุนแรงได้แทรกซึมเข้าไป ในอวัยวะภายในของเขา และเส้นลมปราณพิเศษทั้งแปด！

เห็นได้ชัดว่า ที่เย่อู๋เทียนใช้อยู่ในตอนนี้ คือวิธีการใช้วิชาแก่นเหรียญม่วงในการดูดซับวิชาของฝ่ายตรงข้าม！

พลังสีม่วงมาจากตะวันตก！

แต่ทว่า สิ่งที่เย่อู๋เทียนกำลังทำนั้น เห็นชัดอยู่บนพื้นฐาน ที่สามารถเปลี่ยนแปลงผลลัพธ์ของวิชาดังกล่าว！

วิชาที่ดูดซับเข้าสู่ร่างกาย ย้ายไปยังอีกร่างหนึ่ง！

คนพวกนั้นที่อยู่บริเวณโดยรอบของศาลาเนินสูง เห็นอิ่นอูหยวนและคนอื่นๆอีกแปดคน พลังลดน้อยลง！

แต่กลับเห็นร่างกายของเย่เฉียนหลง

เพิ่มขึ้นภายในไม่กี่วินาที！

ทุกคนที่ได้เห็นต่างตกตะลึง！

ตกใจจนสุดขีด！

ทุกคนพึ่งตระหนักขึ้นมาได้ว่า ทำไมเมื่อสักครู่เย่อู๋เทียนถึงเรียกเย่เฉียนหลงให้เข้ามา！

เย่เฉียนหลง เมื่อสักครู่แค่พูดออกหน้าให้เย่อู๋เทียนแค่คำเดียว……

ตอนนี้ เขาได้รับวิชาของทาสทั้งแปดของตระกูลจางเผ่าโบราณคนเดียว เพราะเย่อู๋เทียน！

ช่างน่าอิจฉาจริงๆ！

วินาทีนี้ ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ มีสีหน้าสะพรึงกลัวกันทั้งหมด！

ไม่มีใครคาดคิด ภายใต้สถานการณ์ที่เย่อู๋เทียนถูกอิ่นอูหยวนและคนอื่นๆอีกแปดคนจู่โจมพร้อมกัน ไม่เพียงแต่ไม่เป็นอะไร ในทางกลับกันยังดูดซับพลังวิชาของคนทั้งแปด โอนถ่ายย้ายไปยังร่างกายของคนอีกคน！

เย่อู๋เทียน ตกลงอยู่ในแดนไหนกันแน่？

วินาทีนี้

อิ่นอูหยวนและทาสทั้งแปดของตระกูลจางเผ่าโบราณ ร้องโหยหวนเป็นเสียงเดียวกัน

ราวกับถูกถลกหนังและเส้นเอ็น！

วิชาของทุกคน ถูกพรากไปในเพียงชั่วพริบตา！

มันเจ็บปวดยิ่งกว่าการ ที่ฆ่าพวกเขาเสียอีก！

แต่ว่า

ตอนนี้ถึงจะเสียใจ ก็ไม่ทันกาลแล้ว

ในเวลาเพียงครู่เดียว ชายผู้แข็งแกร่งทั้งแปดซึ่งแต่เดิมเป็นเหมือนเทพเจ้าและปีศาจ ล้วนกลายเป็นคนธรรมดาที่ไม่รู้จักศิลปะการต่อสู้ใดๆ！

ทั้งหมดทรุดลงกับพื้น

อิ่นอูหยวนมองไปยังสายตาของเย่อู๋เทียน นอกจากความหวาดกลัวแล้ว ยิ่งมากไปกว่านั้น คือความโกรธเกรี้ยว

เย่อู๋เทียนกลับไม่มองเขาแม้แต่แวบเดียว ยกมือขึ้นสะบัดเสื้อ

“ก่อนที่พวกคุณลงมือน่าจะเรียกสักหน่อย ดูสิ ทำเสื้อผ้าผมสกปรกหมดเลย แบบนี้ มันไม่ดีนะ ！”

สีหน้าของอิ่นอูหยวน เต็มไปด้วยความซีดเซียว

ในที่สุดก็มองไปยังชายหญิงชุดดำที่อยู่บริเวณโดยรอบของขบวนเสด็จ แล้วพูดลอดไรฟัน

“ไปเรียกคุณหนูใหญ่มา！”