จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 312

ไม่มีแรงจะแตะต้องเสิ่นรั่วชิงแม้แต่ปลายขน!

นี่มันอะไรกันเนี่ย?

ทันใดนั้น ในสมอของเย่หวงเย ก็มีคำพูดของเย่อู๋เทียนก่อนหน้านี้ที่พูดกับหลงรั่วหานผุดขึ้นมา

“หลงรั่วหาน ไม่ว่าจะเป็นคุณหรือว่าหานตี้ซืออาจารย์ของผม รวมถึงเย่หวงเย พวกคุณเหมือนจะเข้าใจผิดไปเรื่องหนึ่งนะ นั่นคือ ผมพูดเมื่อไหร่กันว่า ผนวกตันร้อยครั้งจำกัดแค่ระดับสุดของพลังตัน?”

“ผมเคยบอกเมื่อไหร่อีกว่า ผนวกตันร้อยครั้ง ที่ผนวกน่ะคือลมปราณออกเหลืองกลุ่มนั้นในด้านล่างตันเถียน ก็คือตันเหลือง?”

“หรือว่าพวกคุณไม่เคยสงสัยเลยว่า ที่ผมผนวกน่ะ จะเป็นไปได้ว่าเป็นตันเสวียนที่อยู่เหนือขึ้นไปในศีรษะ?”

ตอนนี้ดูท่า สิ่งที่เย่อู๋เทียนพูดกับหลงรั่วหาน

จะไม่ใช่เรื่องโกหก!

นั่นก็หมายความว่า เย่อู๋เทียน เป็นสุดยอดผู้กล้าที่ผนวกตันร้อยครั้ง?

อีกทั้ง ยังเป็นตันเสวียน ผนวกตันร้อยครั้ง?

และเสิ่นรั่วชิง ก็เหมือนกับเย่อู๋เทียน ใช้วิธีแบบผนวกตันเสวียน ผนวกตันร้อยครั้ง?

ถึงแม้เสิ่นรั่วชิงจะไม่เหมือนกับเย่อู๋เทียน ที่ผนวกตันเป็นร้อยครั้ง……

แต่ว่า เย่อู๋เทียนก็เคยพูดแล้ว!

เสิ่นรั่วชิง ผนวกตันก็ใกล้ร้อยครั้งเช่นกัน!

นี่มันอะไรกันเนี่ย?

เมื่อตระหนักถึงสิ่งนี้ สายตาของเย่หวงเยที่มองไปยังศาลาเนินสูง ก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง

เธอค่อยๆลุกขึ้นมา

เดินไปยังศาลเนินสูง

พูดให้ถูกต้องก็คือ เดินทางเย่อู๋เทียน

ในเวลานี้เอง อิ่นอูหยวนยืนอยู่ศาลาเนินสูง จู่ๆก็ระเบิดอารมณ์

หันหลังกลับและก้าวออกไปทางเย่อู๋เทียน

รังสีที่โพยพุ่งออกจากในร่างกาย

ราวกับเทพและมาร!

ไม่ว่าจะผ่านไปที่ใด ก้อนกรวดก็ปลิวว่อน!

เมื่อปล่อยหมัดออกไป ตำแหน่งที่จู่โจมไปนั้น คือหัวของเย่อู๋เทียน!

ที่อิ่นอูหยวนลงมือ

มันมีเหตุผลมากๆ

ตอนนี้ ถึงแม้ว่าเสิ่นรั่วชิงจะใช้ดาบวางบนบ่าของจางฮว่าเสวียน ทำให้จางฮว่าเสวียนไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม!

แต่ทว่า อิ่นอูหยวนไม่คิดเช่นนั้น

เย่อู๋เทียนราวกับกลัวเสิ่นรั่วชิงก็ไม่ปาน

ไม่เช่นนั้น เขาที่เป็นถึงผู้ชาย จะให้ภรรยาของเขาลงมืออย่างเมื่อสักครู่ได้อย่างไร?

มีเพียงเหตุผลเดียว

นั่นก็คือ เย่อู๋เทียน เป็นเศษสวะ!

แต่เศษสวะเช่นนี้ กลับเป็นสามีของเสิ่นรั่วชิง!

ดังนั้น ขอแค่จับตัวเขาไว้ได้

สถานการณ์……

ก็จะพลิกผัน!

แจ่วินาทีที่อิ่นอูหยวนจะลงมือนั้น

ชายฉกรรจ์เจ็ดคนที่อยู่บริเวณรอบๆของขบวนเสด็จที่เหมือนกับอิ่นอูหยวน ก็ใช้พลัง หายวับไปในทันทีเช่นกัน หันไปจู่โจมเย่อู๋เทียนทันที!

นี่ก็คือความใจตรงกันของพวกเขา!

ขอแค่จับตัวของเย่อู่เทียนไว้ได้ ก็จะสามารถยับยั้งผู้หญิงที่น่ากลัวอย่างเสิ่นรั่วชิงได้!

ขณะเดียวกัน

ร่างสง่างามทั้งแปดมุ่งตรงไปที่ เย่อู๋เทียนพร้อมกัน!

หมัดทั้งแปด จู่โจมไปทางเย่อู๋เทียนอย่างพร้อมเพรียงกัน!

พลังเช่นนี้!

ราวกับเทพลงมาจากสวรรค์!

แต่น่าเสียดาย……

ขณะที่หมัดทั้งแปดจะตกอยู่บนร่างของเย่อู๋เทียน

ร่างทั้งแปด ก็มีความรู้สึกเดียวกัน

พลังหมัดของพวกเขา ราวกับโคลนตกลงในทะเล!

ราวกับไม่สามารถ จะทำให้เกิดคลื่นน้ำได้แม้แต่นิดเดียว!

แต่ฉากนี้เมื่ออยู่ในสายตาของคนอื่นๆ สีหน้าพวกเขาเปลี่ยนไป!

ไม่มีใครคาดคิด

เรื่องจะกลับตาลปัตรเช่นนี้!

ผู้กล้าที่มีหน้าที่แบกหามอยู่ในขบวนเสด็จ จะพร้อมใจกันปล่อยหมัดไปที่เย่อู๋เทียน!

เย่อู๋เทียน เจอเขากับอันตราย!

ต้องรู้ว่า ทั้งแปดคนนี้ เป็นผู้ที่รับผิดชอบแบกเกี้ยวให้คุณหนูใหญ่แห่งตระกูลจางเผ่าโบราณในขบวนเสด็จ!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบอหังการ