จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 354

ขณะนี้

ไม่เพียงแค่หานเฟิ่งเฉา หานเฟิ่งแตว และหานหยุนเลี่ยงเท่านั้น ที่ตกใจกับการปรากฏตัวอย่างกะทันหันของจางจิงหลวน

แม้แต่หานปู้กางที่นั่งอยู่บนเวที วินาทีที่เขาเห็นจางจิงหลวนปรากฏตัว เขาก็อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อย

ไม่คาดคิดว่า

ผู้หญิงคนนี้ก็มาที่นี่ด้วย!

ส่วนเฟ่ย์กงเต๋อที่ยืนอยู่ข้างหลังหานปู้กาง ไม่รู้จักจางจิงหลวน

เขาเป็นเหมือนคนอื่น ๆ

ตกตะลึงกับท่าทางที่ไม่ธรรมดาของจางจิงหลวน!

เฟ่ย์กงเต๋อรู้สึกสงสัย

ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกันแน่?

ทำไมถึงมีพลานุภาพที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ได้?

ทำให้รู้สึกว่าพลานุภาพเธอ เหนือกว่าฝ่าบาทของประเทศหลง!

กระทั่ง วินาทีที่เฟ่ย์กงเต๋อเห็นจางจิงหลวน ภาพของจักรพรรดินีก็แวบเข้ามาในสมอง โดยที่ไม่สามารถควบคุมได้!

เจ้าของภาพนั้นคือ!

อู่เจ๋อเทียน จักรพรรดินีโบราณ!

ความรู้สึกเช่นนี้ ทำให้คนคาดไม่ถึงจริง ๆ!

และขณะนี้ จางจิงหลวนเดินมาถึงประตูทางด้านขวา ที่เย่อู๋เทียนนั่งอยู่

เขายื่นมือไปเปิดประตูรถ

หลังจากนั้น

คุกเข่าข้างหนึ่ง

เมื่อทุกคนเห็นภาพนี้แล้ว รู้สึกตกใจครั้งแล้วครั้งเล่า

โดยเฉพาะสองพี่น้องหานเฟิ่งเฉาและหานเฟิ่งแตว พวกเขาเงยหน้ามองจางจิงหลวนแวบหนึ่ง ด้วยความอกสั่นขวัญแขวน

เมื่อเห็นเธอคุกเข่าข้างหนึ่ง

พวกเขาสองคนตกใจจนเกือบจะหมดสติ

นึกไม่ถึงจริง ๆ

คนระดับอย่างจางจิงหลวน ต้อนรับเย่อู๋เทียนลงมาจากรถด้วยการคุกเข่า!

ทำไมถึงเป็นเช่นนี้ได้?

เธอคือจางจิงหลวนเชียวน่ะ!

แม้แต่สมาชิกของสี่ตระกูลใหญ่พันธมิตรมังกร เมื่ออยู่ต่อหน้าเธอแล้ว ก็ยังไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรงด้วยซ้ำ!

แต่ขณะนี้ จางจิงหลวนคุกเข่าข้างหนึ่ง เพื่อต้อนรับเย่อู๋เทียน?

เงียบสงัด!

และขณะนี้ เย่อู๋เทียนก้าวลงมาจากรถ

สวมชุดสูทและรองเท้าหนัง

รูปร่างผอมเพรียว!

พลานุภาพไม่ธรรมดา!

และวินาทีที่ เฟ่ย์กงเต๋อที่ยืนอยู่ข้างหลังหานปู้กางเห็นเย่อู๋เทียน

เขาเบิกตากว้างทันใด

กล่าวโพล่งออกมา!

“ไอ้สารเลวเย่อู๋เทียน? ในที่สุดแกก็มาถึงแล้ว!”

ตอนนี้ เฟ่ย์กงเต๋อถึงได้เข้าใจว่าที่แท้คนที่หานปู้กางเอ่ยถึง

ไม่ใช่หานเฟิ่งแตว!

แต่เป็น……

เย่อู๋เทียน!

ถึงแม้ระหว่างเฟ่ย์กงเต๋อและเย่อู๋เทียนจะถูกกั้นด้วยพรมแดง และระยะทางเป็นร้อยเมตร

แต่เย่อู๋เทียนก็ได้ยินคำพูดของเฟ่ย์กงเต๋ออย่างชัดเจน

เงียบสงัด!

ดังนั้น คนส่วนใหญ่จึงได้ยิน สิ่งที่เฟ่ย์กงเต๋อพูดเมื่อสักครู่เช่นกัน!

ชั่วขณะหนึ่ง คนส่วนใหญ่ต่างสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ!

ความหมายของท่านเฟ่ย์ที่เป็น“เทพเฝ้าประตู”ของตี้ตู คือ........

เขามีความแค้นกับคนที่ชื่อเย่อู๋เทียน?

มิฉะนั้น……

เขาจะพูดคำหยาบออกมาจากปากได้อย่างไร?

เย่อู๋เทียนเหลือบมองเฟ่ย์กงเต๋อแวบหนึ่ง

ด้วยสีหน้าเย็นชา

จางจิงหลวนที่คุกเข่าข้างหนึ่ง หันไปมองเฟ่ย์กงเต๋อเช่นกัน

ด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า

อย่างไรก็ตาม พวกเขาสองคนไม่ได้ลงมือเคลื่อนไหวใด ๆ

คนที่ลงมือเคลื่อนไหว กลับเป็นหานหยุนเลี่ยงที่คุกเข่าอยู่ข้างหานเฟิ่งแตว

เขายืนขึ้นอย่างกะทันหัน สะบัดข้อมือ แล้วดาบบินก็พุ่งไปที่เฟ่ย์กงเต๋อ!

ยังคงเป็นประโยคนั้น

การที่หานหยุนเลี่ยงมาที่นี่!

เพื่อฆ่าคนและวางเพลิง!

คนที่ต้องฆ่า

คือเฟ่ย์กงเต๋อ!

สถานที่ต้องวางเพลิง

คือสมาคมเทียนอิง

ส่วนเรื่องที่ว่าทำไมเขาถึงได้ทำเช่นนี้.......

เขาทำเพื่อให้ลุงใหญ่และพ่อของตนเอง มีความดีความชอบต่อหน้าเย่อู๋เทียน!

ดาบบิน!

เร็วราวกับสายลม!

เฟ่ย์กงเต๋อเบิกตากว้าง!

ถึงแม้เขาจะมีวรยุทธ แต่เมื่อเห็นพลานุภาพของดาบบินแล้ว เขาก็รู้ว่าตนเองไม่สามารถต้านได้!

กระทั่งเฟ่ย์กงเต๋อรู้สึกว่า

ตนเองไม่มีโอกาสแม้แต่จะหลบด้วยซ้ำ

ดาบบินนี้

เร็วมากจริง ๆ

เพียงแต่……

ขณะที่ดาบบินกำลังจะแทงทะลุศีรษะของเฟ่ย์กงเต๋อ

ดาบบิน หยุด!

หลังจากนั้น……

แตกละเอียด

และขณะเดียวกัน

หานปู้กางที่นั่งอยู่ข้างหน้าเฟ่ย์กงเต๋อ หยิบองุ่นอีกลูกจากถาดผลไม้ที่อยู่ด้านข้าง ใส่เข้าปากตนเอง

กล่าวด้วยน้ำเสียงเบา ๆ

“วันนี้ เป็นวันที่ 8 กันยายน สำหรับผมแล้วเป็นวันมงคล ห้ามเลือดตกยางออก!”

อย่างไรก็ตาม หลังจากกล่าวจบ

เข็มเงินบางราวกับเส้นผม พุ่งผ่านอากาศ

พุ่งเข้าไปในปากของเฟ่ย์กงเต๋อ เสียบลิ้นและต่อมทอนซิลของเขาเข้าด้วยกัน

มีแต่เฟ่ย์กงเต๋อเท่านั้น ที่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น.......

หานปู้กางคิดว่าเมื่อสักครู่ มียุงตัวหนึ่งบินผ่านหูของเขา

และขณะเดียวกัน

เย่อู๋เทียนที่เพิ่งลงมาจากรถ กล่าวเบา ๆ

“วันนี้ ห้ามเลือดตกยางออกจริง ๆ? ถ้าเช่นนั้น ให้คนที่ควรหลั่งเลือด กลืนเลือดเข้าไปซะ!”