จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 363

สายตาของเย่อู๋เทียนเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าที่รุนแรง

“ผมถามอีกครั้งว่าทารกสี่สิบเก้าคนนั้นอยู่ที่ไหน?!”

ฮุ่ยกวงลังเลครู่หนึ่ง

หันหลังแล้วเดินไปหลังเวที และทิ้งไว้ประโยคหนึ่ง

“ตามผมมา!”

หลังจากฮุ่ยกวงกล่าวจบ โจวเสี่ยวหยุนที่ยืนอยู่ด้านข้าง ก็เดินตามเขาไปที่หลังเวทีด้วย

พฤติกรรมของเธอ เหมือนเป็นศพทาส!

เย่อู๋เทียนไม่ได้เดินตามฮุ่ยกวงไปหลังเวที แต่หันไปมองหานปู้กางอีกครั้ง

และถามอีกครั้ง

“คุณรู้ไหมว่าทารกสี่สิบเก้าคนนั้นอยู่ที่ไหน?”

หานปู้กางอยากจะพูดอะไรแต่ก็ไม่กล้าพูดออกมา

เย่อู๋เทียนกล่าว

“ถ้าคุณพูดความจริงออกมา ผมจะทำให้คุณทะลวงพันธนาการของตันสวรรค์!”

ดวงตาของหานปู้กางเป็นประกาย

“จริงเหรอ?”

และขณะนี้ ฮุ่ยกวงที่กำลังเดินไปหลังเวที หยุดฝีเท้ากะทันหัน แล้วหันไปมองเย่อู๋เทียน

ยิ้มบาง ๆ

“คุณเพิ่งจะทะลวงพันธนาการของตันสวรรค์เช่นกัน แล้วเสิ่นรั่วชิงที่มากับคุณ ก็เพิ่งทะลวงเช่นกัน เมื่อเป็นเช่นนั้น คุณแน่ใจได้อย่างไรว่าจะสามารถช่วยหานปู้กางทะลวงพันธนาการของตันสวรรค์ได้?”

เย่อู๋เทียนมองฮุ่ยกวงด้วยความเย็นชา

ไม่ตอบ

ฮุ่ยกวงยิ้มบาง ๆ อีกครั้ง แล้วส่งพลังจิตออกไป

“เย่อู๋เทียน พวกเรามาแลกเปลี่ยนกัน คุณว่าไง?”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เย่อู๋เทียนขมวดคิ้วเล็กน้อย นึกไม่ถึงว่าฮุ่ยกวงจะสามารถทำเช่นนั้นได้

เห็นได้ชัดว่าเขาแข็งแกร่งกว่าหานปู้กาง

เย่อู๋เทียนหรี่ตาลง แล้วส่งพลังจิตออกไปเช่นกัน

“แลกเปลี่ยนอะไร?”

ฮุ่ยกวงยิ้มเล็กน้อย

“ตามผมมา! มิฉะนั้น คุณอย่าคิดว่าจะได้เห็นทารกสี่สิบเก้าคนนั้น!”

เย่อู๋เทียนหัวเราะเยาะ

และไม่สนใจฮุ่ยกวงอีก เขาหันไปมองหานปู้กางอีกครั้ง

“ผมจะถามเป็นครั้งสุดท้าย คุณรู้ไหมว่าทารกทั้งสี่สิบเก้าคนอยู่ที่ไหน?”

หลังจากกล่าวจบ ฮุ่ยกวงมองไปที่หานปู้กางเช่นกัน รอยยิ้มบนใบหน้าของเขายังคงไม่เปลี่ยน แต่ส่งพลังจิตไปข่มขู่หานปู้กาง

“หานปู้กาง คุณเป็นคนที่ฟ้าลิขิตให้เจ้าสำนักของนิกายเทียนอิงเลือก ก่อนที่จะตัดสินใจทำอะไร คุณต้องคิดให้รอบคอบ!”

สีหน้าของหานปู้กางตึงเครียด

เขาสับสนอยู่ครู่หนึ่ง แล้วเขาก็ตัดสินใจ

เขามองเย่อู๋เทียน

ตอบด้วยน้ำเสียงเบา ๆ

“ผมไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร!”

ดวงตาของเย่อู๋เทียนเต็มไปด้วยความเย็นชา

และไม่พูดอะไรอีก

วินาทีต่อมา เย่อู๋เทียนหายตัวไปจากที่เดิม และปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าฮุ่ยกวง

เขาสะบัดมือ

ตบไปที่ศีรษะของฮุ่ยกวง

แค่ฝ่ามือเดียว!

ปัง!

ร่างกายของฮุ่ยกวงจมลงบนพื้นทันที

มีเพียงศีรษะที่โผล่ออกมาจากพื้นเท่านั้น!

ภาพนี้……

เย่อู๋เทียนก้มมองฮุ่ยกวง และกล่าวด้วยความเย็นชา

“ในเมื่อคุณชอบให้คนอื่นเลื่อมใสศรัทธา ถ้าเช่นนั้นผมก็จะทำให้คุณสมปรารถนา นับจากตอนนี้เป็นต้นไปไป ผมจะขังคุณไว้ในกรงหน้าพระอุโบสถของวัดไห่ฮุ่ย ให้คุณสวดมนต์ทุกวัน เพื่อนำพาสรรพสัตว์พ้นจากความทุกข์บ้าบอของคุณ!”

หลังจากกล่าวจบ

ทุกคนเงียบ!

ฮุ่ยกวงที่ศีรษะโผล่ออกมาจากพื้น มองเย่อู๋เทียนด้วยสายตาเบิกกว้าง

ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

กล่าวโพล่งออกมาว่า

“คุณ...ทำไมคุณ.....เป็นไปไม่ได้! นอกจากยาโลหิตทารกของนิกายเทียนอิงแล้ว ไม่มีทางอื่นที่จะทะลวงพันธนาการของตันสวรรค์ได้!”

เย่อู๋เทียนเยาะเย้ย

“จริงเหรอ?”

หลังจากกล่าวจบ

ดาบส่องแสงเป็นประกาย!

แล้วพุ่งไปปักอยู่ที่กระดูกสันหลังของฮุ่ยกวง!

หานปู้กางมองภาพนี้ ด้วยสีหน้าขาวซีดราวกับกระดาษ!

นี่มัน……

เป็นไปได้ยังไง?

ทำไมเย่อู๋เทียนถึงได้น่ากลัวขนาดนี้?

เจียเย่หลัว รองเจ้านิกายของนิกายเทียนอิง เมื่ออยู่ต่อหน้าเข้าแล้ว ไม่มีโอกาสแม้แต่จะหลบด้วยซ้ำ!

และขณะนี้ มีเสียงมาจากหลังเวที

ทารกสี่สิบเก้าคนที่อายุยังไม่ถึงหนึ่งเดือน

ร้องไห้พร้อมกัน!

และขณะเดียวกัน ฮุ่ยกวงที่เหมือนนักบวชปีศาจ เส้นเลือดบูดไปทั่วใบหน้า!

ร่างกายทะยานขึ้นมาจากพื้นดิน!

จีวรที่เขาสวมอยู่ ขาดเป็นชิ้น ๆ

ทั่วร่างกายของเขาราวกับปกคลุมด้วยชุดเกราะสีดำ!

ร่างกายเต็มไปด้วยพลังชั่วร้าย!

ไม่ว่าจะเป็นส่วนสูงหรือกล้ามเนื้อ ขยายใหญ่ขึ้นกว่าเดิมสามสี่เท่า!

ดวงตาของฮุ่ยกวงกลายเป็นสีดำ

ราวกับถูกแต้มด้วยหมึกสีดำ

เขาก้มหน้ามองเย่อู๋เทียน เมื่อเขายิ้ม เผยให้เห็นเขี้ยว

กล่าวเบา ๆ

“ในเมื่อพูดด้วยดี ๆไม่ยอมทำตาม ก็คงต้องใช้กำลังบังคับ”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบอหังการ