จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 439

ขณะนี้ สถานการณ์นี้!

เมื่อเผชิญกับ“ไมตรี”ของเสิ่นรั่วชิงและเฉิงโม่หนงแล้ว......

ไม่มีใครรู้ว่าตอนนี้เย่อู๋เทียนรู้สึกอย่างไร!

ด้วยสถานะปัจจุบันของเขา นับประสาอะไรกับการไม่ทานอาหารเย็นหนึ่งมื้อ ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ทานอาหารเย็น เขาก็ไม่ป่วยหรอก!

ดังนั้น……

เสิ่นรั่วชิงและเฉิงโม่หนงกำลังเล่นตลกอะไร?

เสิ่นรั่วชิงและเฉิงโม่หนงพวกเธอสองคน

นึกไม่ถึงเช่นกัน

พวกเขาสองคนจะพูดประโยคเดียวกันในเวลาเดียวกัน

นั่นหมายความว่า?

ทั้งสองคนรักเย่อู๋เทียนเหมือนกัน!

ทั้งสองคนรู้ว่าเย่อู๋เทียนชอบกินอะไร และไม่ชอบกินอะไร!

ทั้งสองคนเต็มใจที่จะดูแลอาหารและชีวิตประจำวันของเย่อู๋เทียน

เย่อู๋เทียนไม่ทานอาหารหนึ่งมื้อ คนที่รู้สึกไม่สบายใจไม่ใช่เย่อู๋เทียน แต่เป็นเสิ่นรั่วชิงและเฉิงโม่หนง!

เสิ่นรั่วชิงคิดว่า

แย่แล้ว แย่แล้ว แย่แล้ว

ผู้หญิงอย่างเฉิงโม่หนง จัดการค่อนข้างยาก!

ส่วนเฉิงโม่หนงรู้สึกกังวล

ต่อไปควรทำอย่างไรดี?

อึดอัดมาก

ส่วนเย่ฝูถูและหานจื่อเซียนสองสามีภรรยา

ขณะนี้ ทั้งสองคนกำลังมองไปที่ตำแหน่งเดียวกัน ก็คือตะเกียบของเสิ่นรั่วชิงและเฉิงโม่หนง

ใต้ตะเกียบสองคู่นั้น......

อยู่ตรงหลังหัวปลาที่อยู่ในจาน

แม้แต่หานจื่อเซียนที่เป็นแม่ ยังไม่รู้ว่านี่เป็นอาหารโปรดของเย่อู๋เทียน!

ชั่วขณะหนึ่ง……

หานจื่อเซียนรู้สึกหึงหวงเล็กน้อย

ส่วนเย่ฝูถู ความจริงแล้วเขาชอบกินหลังหัวปลาเช่นกัน

เมื่อเย่ฝูถูเห็นว่าเย่อู๋เทียนไม่มีประสบการณ์ ในการจัดการปัญหาระหว่างผู้หญิง

“แค่ก ๆ……”

เย่ฝูถูแกล้งทำเป็นกระแอม

ช่วยแก้ปัญหาให้เย่อู๋เทียนทันที

มองปลาในจานด้วยรอยยิ้ม

และกล่าวว่า

“ส่วนหลังของปลาตัวนี้ ให้พ่อสามีอย่างผมกินเถอะ รบกวนจอมยุทธหญิงทั้งสองคน โปรดเรียกคืนอิทธิฤทธิ์ของพวกคุณด้วยเถอะ!”

เมื่อได้ยินคำพูดประโยคนี้

เสิ่นรั่วชิงและเฉิงโม่หนงแสดงสีหน้าแปลกประหลาดพร้อมกัน

และขณะเดียวกัน……

ทั้งสองคนก็ดึงตะเกียบกลับ

อย่างไรก็ตาม……

แต่ขณะที่เย่ฝูถูกำลังจะคีบเนื้อปลา

หานจื่อเซียนที่นั่งอยู่ด้านข้าง ตอกกลับด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“คุณคิดว่าคุณคู่ควรที่จะกินเนื้อปลาตรงหลังหัวปลาตัวนี้เหรอ?”

เย่ฝูถูตัวแข็งทื่อทันที

หานจื่อเซียนตะคอกด้วยความเย็นชาอีกครั้ง

“คุณต้องรู้สถานะตอนนี้ของคุณในบ้านด้วย การที่ฉันให้คุณกินข้าวร่วมโต๊ะ เพราะเห็นแก่หน้าลูกชายของฉัน!”

ใบหน้าของเย่ฝูถูแดงก่ำทันที

หานจื่อเซียนกล่าวอีก

“นอกจากนี้ ดูเหมือนตอนนี้คุณจะเป็นนักบวช กินเนื้อไม่ได้”

หลังจากนั้น หวงฝู่เจิ้งฉีก็เริ่มคุยโวโอ้อวด เดินไปอยู่ข้างโต๊ะ แล้วใช้ตะเกียบกลางคีบอาหารให้เย่อู๋เทียน

แสดงท่าทางเหมือนพ่อครัวมืออาชีพ

ใครจะคิดว่าหวงฝู่เจิ้งฉี ที่เป็นเจ้าสำนักคนใหม่ของสำนักเจินอู่!

จะกลายเป็นพ่อครัวของเย่อู๋เทียน?

ถ้ากัวเถาจือแห่งวัดอี่ซียนรู้เรื่องนี้ เขาคงตกใจมาก!

ต่อมา……

ด้วยบริการระดับมืออาชีพของหวงฝู่เจิ้งฉี

เย่อู๋เทียนทานอาหารมื้อนี้อย่างมีความสุข

แต่สำหรับเสิ่นรั่วชิงและเฉิงโม่หนงแล้ว มันเป็นอีกเรื่องหนึ่ง

ถึงแม้ว่าฝีมือการทำอาหารระดับมืออาชีพของหวงฝู่เจิ้งฉี จะทำให้ผู้หญิงสองคนนี้ทานอย่างเอร็ดอร่อยเช่นกัน แต่เมื่อคิดถึงเรื่องนั้นแล้ว

ทั้งสองคนรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย

อย่างไรก็ตาม ระหว่างทานอาหาร ผู้หญิงทั้งสองคนก็ไม่ได้พูดอะไรมาก

แต่หลังจากทานอาหารเย็นเสร็จแล้ว สถานการณ์ไม่เหมือนกัน

หวงฝู่เจิ้งฉีล้างจานอย่างมีความสุข

เย่ฝูถูไปเดินเล่น

ห้องอาหารเหลือเพียงแค่สี่คนเท่านั้น

เย่อู๋เทียน หานจื่อเซียน เสิ่นรั่วชิงและเฉิงโม่หนง

เย่อู๋เทียนกำลังจะไปอาบน้ำ

แต่หานจื่อเซียนไม่ให้เขาไป และกล่าวว่า

“แม่มีเรื่องหนึ่ง ต้องการฟังความคิดเห็นของลูก”

เย่อู๋เทียนตะลึงเล็กน้อย มีความรู้สึกไม่ดี

เพราะหลังจากหานจื่อเซียนกล่าวจบแล้ว สีหน้าของเสิ่นรั่วชิงและเฉิงโม่หนงเปลี่ยนเป็นตึงเครียดทันที

เย่อู๋เทียนถาม

“เรื่องอะไร?”