จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 45

เอลลี่ตัวสั่นไปทั้งตัว

พ่อของเธอเป็นถึงรองกษัตริย์ของประเทศที่มีอำนาจนะ!

เพียงเพราะเคยเหยียบย่ำธงเล็กๆ ของประเทศมังกรเพียงครั้งเดียว!

ก็โดนผู้นำสูงสุดของประเทศมังกรตบหูฉากต่อหน้าหัวหน้าหกสิบประเทศ

ประเทศพันธมิตรไม่กล้าแม้แต่จะเคลื่อนไหว

นี่คือความแค้น

เอลลี่จำมาโดยตลอดจนมาถึงตอนนี้

วันนี้เหตุผลที่ก้าวเข้ามาเหยียบประเทศมังกร ก็คือเพื่อล้างความอัปยศในอดีต!

เดิมทีก็คิดว่า จะให้เย่จื่อหลงลงมือตบหน้านี้ ยิ่งทำให้ร่างกายและจิตใจเธอมีความสุข

อย่างไรเสียประเทศมังกรก็เป็นบ้านเกิดของเย่จื่อหลง ให้เย่จื่อหลงตบหน้าคนบ้านเกิดของเขา ไม่ใช่ว่าจะมีความสุขมากเหรอ?

ที่สำคัญที่สุดเลยคือ เย่จื่อหลงเป็นคนของวิหารจอมเทพ ต่อให้ฆ่าคนวางเพลิงในประเทศมังกร ประเทศมังกรก็ไม่กล้าพูดสักคำ!

สถานการณ์ตอนนี้กลับเป็น......

เห็นได้ชัดแล้วว่าเย่จื่อหลงถูกคนโยนออกจากงานศพแล้ว เป็นตายก็ไม่รู้!

ช่วงเวลานี้ ถึงแม้ว่าเอลลี่จะเป็นลูกสาวของรองกษัตริย์ประเทศที่มีอำนาจ และยังเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรแห่งประเทศที่มีอำนาจด้วย ก็ไม่รู้ว่าทั้งหมดนี่ควรจะทำอย่างไรแล้ว!

โชคดีที่เอลลี่ก็ไม่ได้มีแต่เปลือก ไม่เช่นนั้น อิทธิพลของประชาคมระหว่างประเทศก็ไม่ได้สูงขนาดนั้น!

ในชั่วพริบตา เอลลี่ก็สงบลงและพูดนิ่งๆ

“สิบวันต่อจากนี้ สหพันธ์แห่งชาติจะจัดการประชุมสุดยอดในเจียงไห่ เมื่อถึงเวลานั้น พ่อของฉันจะมาเป็นราชาองค์ใหม่ของประเทศที่มีอำนาจ!”

“ถ้าพวกคุณกล้าแตะต้องตัวฉันประเทศมังกร จะกลายเป็นศัตรูกับคนทั้งโลกและกลายเป็นศูนย์กลางของสงครามโลกแน่!”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ โล่หวางก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง

เมื่อมาที่เจียงไห่ครั้งนี้ นอกจากมาพบเย่อู๋เทียนแล้ว แน่นอนว่าต้องการมาแจ้งเรื่องนี้ให้เย่อู๋เทียนได้ทราบ

ตอนนี้ดูแล้ว เหมือนว่าจะไม่สามารถสร้างปัญหาให้กับเอลลี่ได้จริงๆ

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ โล่หวางก็หันไปมองที่เย่อู๋เทียน

เย่อู๋เทียนเพียงแค่มองไปที่โล่หวาง

โล่หวางก็เข้าใจได้ในทันที

มีเขาอยู่

ศัตรูกับคนทั้งโลก?

ใครจะกล้า?

แต่เย่อู๋เทียนยังคงพูด

โดยเฉพาะอย่างยิ่งพูดด้วยน้ำเสียงไม่แยแส

“มัด!”

“ประเทศที่มีอำนาจต้องการผู้คน, กษัตริย์, รองกษัตริย์ มาที่นี่ด้วยตนเองและกราบสามครั้ง คำนับเก้าครั้ง ยกดินแดนส่วนหนึ่งและเงิน

ชดเชย ฉันอาจจะกลับไปพิจารณาปล่อยพวกเขาไป!”

ท่าทีของเย่อู๋เทียน ดูเหมือนไม่สนใจไยดี

ในขณะนี้ กลับไม่มีใครกล้าจะสงสัยเลยสักคน

เมื่อเจ็ดปีก่อน เย่อู๋เทียนโจมตีพันธมิตรทั้งสิบหกประเทศให้พังย่อยยับ ด้วยกำลังของตัวเอง

อำนาจบารมีมากขนาดนี้?

หลังความพ่ายแพ้ของทั้งสิบหกประเทศ ท่าทีของประเทศที่มีอำนาจจะเป็นอย่างไร?

เขาเป็นประธานสนธิสัญญาสันติภาพในปีนั้นเอง

แม้ว่าเย่อู๋เทียนจะเสนอเงื่อนไขเพื่อให้ทั้งสิบหกประเทศลงนามในสนธิสัญญาเครื่องบรรณาการเป็นเวลาสิบปี ประเทศที่มีอำนาจก็ไม่

กล้าแม้แต่จะพูดเสียงดัง!