จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 45
เอลลี่ตัวสั่นไปทั้งตัว
พ่อของเธอเป็นถึงรองกษัตริย์ของประเทศที่มีอำนาจนะ!
เพียงเพราะเคยเหยียบย่ำธงเล็กๆ ของประเทศมังกรเพียงครั้งเดียว!
ก็โดนผู้นำสูงสุดของประเทศมังกรตบหูฉากต่อหน้าหัวหน้าหกสิบประเทศ
ประเทศพันธมิตรไม่กล้าแม้แต่จะเคลื่อนไหว
นี่คือความแค้น
เอลลี่จำมาโดยตลอดจนมาถึงตอนนี้
วันนี้เหตุผลที่ก้าวเข้ามาเหยียบประเทศมังกร ก็คือเพื่อล้างความอัปยศในอดีต!
เดิมทีก็คิดว่า จะให้เย่จื่อหลงลงมือตบหน้านี้ ยิ่งทำให้ร่างกายและจิตใจเธอมีความสุข
อย่างไรเสียประเทศมังกรก็เป็นบ้านเกิดของเย่จื่อหลง ให้เย่จื่อหลงตบหน้าคนบ้านเกิดของเขา ไม่ใช่ว่าจะมีความสุขมากเหรอ?
ที่สำคัญที่สุดเลยคือ เย่จื่อหลงเป็นคนของวิหารจอมเทพ ต่อให้ฆ่าคนวางเพลิงในประเทศมังกร ประเทศมังกรก็ไม่กล้าพูดสักคำ!
สถานการณ์ตอนนี้กลับเป็น......
เห็นได้ชัดแล้วว่าเย่จื่อหลงถูกคนโยนออกจากงานศพแล้ว เป็นตายก็ไม่รู้!
ช่วงเวลานี้ ถึงแม้ว่าเอลลี่จะเป็นลูกสาวของรองกษัตริย์ประเทศที่มีอำนาจ และยังเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรแห่งประเทศที่มีอำนาจด้วย ก็ไม่รู้ว่าทั้งหมดนี่ควรจะทำอย่างไรแล้ว!
โชคดีที่เอลลี่ก็ไม่ได้มีแต่เปลือก ไม่เช่นนั้น อิทธิพลของประชาคมระหว่างประเทศก็ไม่ได้สูงขนาดนั้น!
ในชั่วพริบตา เอลลี่ก็สงบลงและพูดนิ่งๆ
“สิบวันต่อจากนี้ สหพันธ์แห่งชาติจะจัดการประชุมสุดยอดในเจียงไห่ เมื่อถึงเวลานั้น พ่อของฉันจะมาเป็นราชาองค์ใหม่ของประเทศที่มีอำนาจ!”
“ถ้าพวกคุณกล้าแตะต้องตัวฉันประเทศมังกร จะกลายเป็นศัตรูกับคนทั้งโลกและกลายเป็นศูนย์กลางของสงครามโลกแน่!”
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ โล่หวางก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง
เมื่อมาที่เจียงไห่ครั้งนี้ นอกจากมาพบเย่อู๋เทียนแล้ว แน่นอนว่าต้องการมาแจ้งเรื่องนี้ให้เย่อู๋เทียนได้ทราบ
ตอนนี้ดูแล้ว เหมือนว่าจะไม่สามารถสร้างปัญหาให้กับเอลลี่ได้จริงๆ
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ โล่หวางก็หันไปมองที่เย่อู๋เทียน
เย่อู๋เทียนเพียงแค่มองไปที่โล่หวาง
โล่หวางก็เข้าใจได้ในทันที
มีเขาอยู่
ศัตรูกับคนทั้งโลก?
ใครจะกล้า?
แต่เย่อู๋เทียนยังคงพูด
โดยเฉพาะอย่างยิ่งพูดด้วยน้ำเสียงไม่แยแส
“มัด!”
“ประเทศที่มีอำนาจต้องการผู้คน, กษัตริย์, รองกษัตริย์ มาที่นี่ด้วยตนเองและกราบสามครั้ง คำนับเก้าครั้ง ยกดินแดนส่วนหนึ่งและเงิน
ชดเชย ฉันอาจจะกลับไปพิจารณาปล่อยพวกเขาไป!”
ท่าทีของเย่อู๋เทียน ดูเหมือนไม่สนใจไยดี
ในขณะนี้ กลับไม่มีใครกล้าจะสงสัยเลยสักคน
เมื่อเจ็ดปีก่อน เย่อู๋เทียนโจมตีพันธมิตรทั้งสิบหกประเทศให้พังย่อยยับ ด้วยกำลังของตัวเอง
อำนาจบารมีมากขนาดนี้?
หลังความพ่ายแพ้ของทั้งสิบหกประเทศ ท่าทีของประเทศที่มีอำนาจจะเป็นอย่างไร?
เขาเป็นประธานสนธิสัญญาสันติภาพในปีนั้นเอง
แม้ว่าเย่อู๋เทียนจะเสนอเงื่อนไขเพื่อให้ทั้งสิบหกประเทศลงนามในสนธิสัญญาเครื่องบรรณาการเป็นเวลาสิบปี ประเทศที่มีอำนาจก็ไม่
กล้าแม้แต่จะพูดเสียงดัง!
ไม่รู้ว่า ชุดเกราะดำทั้งสิบสองชุดได้กินยาตามใบสั่งยาที่เขาให้ไว้
ยาต้องห้ามที่เป็นพิษในร่างกายได้รับการล้างหรือไม่!
ต่อมา โล่หวางมอบเอลลี่ให้กับเผยจื่อตงและเหยียนมู่จือโดยตรง
สำหรับบุคคลที่มีอำนาจอิทธิพลระดับโลกเหล่านั้นในที่เกิดเหตุตอนนี้ ถูกคนพาออกไปจากที่เกิดเหตุก็พูดออกมาอย่างหมดเปลือก
ภายในโถงงานศพขนาดใหญ่ ความเงียบกลับคืนมาอีกครั้ง
คุณนายโล่มีเรื่องสำคัญที่ต้องการจะปรึกษากับเย่อู๋เทียน
เย่อู๋เทียนลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เรื่องที่ต้องจัดการในที่เกิดเหตุทั้งหมด มอบให้เสิ่นจูนอี๋จัดการ
ออกจากโถงงานศพ
เย่อู๋เทียนและคุณนายโล่ขึ้นรถฮัมเมอร์ที่ค่อนข้างกว้างขวางคันหนึ่ง
ขณะที่คิดจะพูด จู่ๆ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น
เป็นเสิ่นรั่วชิงที่โทรมา
เย่อู๋เทียนยิ้มแหย่ๆ ให้คุณนายโล่
“พี่สะใภ้ ขอโทษนะ ฉันขอไปรับโทรศัพท์ก่อน”
เมื่อพูดจบ เย่อู๋เทียนก็จะลงจากรถ คุณนายโล่กลับชิงเปิดประตูรถก่อน
“คุณรับโทรศัพท์ในรถเถอะ ฉันจะลงไปรอเอง”
เย่อู๋เทียนตกใจเล็กน้อย และไม่เกรงใจอีกต่อไป
กลับไม่คิดว่า เพิ่งจะรับโทรศัพท์
จากนั้นเสียงร้องไห้ของเสิ่นรั่วชิงก็ดังขึ้น
“พี่เทียน แย่แล้ว จูนหลินเขา จูนหลินเขาหายไปแล้ว!”
“ฉันหายังไงก็หาไม่เจอ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบอหังการ
เรื่องนี้อะไรก็ดีหมด เสียอย่างเดียวคือไม่เข้าใจว่าทำไมเหมือนพยายามจะยัดเยียดพระเอกให้มีเมียมากกว่า1? พระเอกเก่งมีเมียคนเดียวไม่ได้?...