จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 455

หลังจากกล่าวจบ

บรรดาหญิงสาวที่เฝ้ามอง ทุกคนต่างรู้สึกเห็นอกเห็นใจโจวซี

เพราะ……

สามวันสามคืนเชียวน่ะ!

สามวันสามคืนที่ผ่านมา พวกเธอเฝ้ามองโจวซีทรมานด้วยความเจ็บปวด!

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงตัวโจวซีเอง?

หากความเจ็บปวดแบบนี้เกิดขึ้นกับผู้หญิงทุกคนที่อยู่ที่นี่...

เมื่ออยู่ต่อหน้าเย่อู๋เทียนแล้ว อย่าพูดถึงการเรียกตนเองว่าบ่าว จะให้เรียกเย่อู๋เทียนว่านายท่าน บรรพบุรุษ ถึงแม้จะให้เรียกเขาว่าพ่อ พวกเธอก็ไม่ลังเลแม้แต่น้อย!

ตอนนี้เย่อู๋เทียนไม่ได้คำนึงถึงอะไรมากนัก

เขาหยิบผ้าห่มจากด้านข้าง คลุมร่างกายที่สมส่วนและสวยงามของโจวซี

หลังจากนั้น

เย่อู๋เทียนกล่าวเบา ๆ

“มีวิธีอื่นเช่นกัน แต่มันไม่มีวิธีใด ที่จะทำให้คุณผ่านไปได้ง่าย ๆ!”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ เย่อู๋เทียนยิ้มด้วยความขมขื่น

“นี่คือวิธีการรักษาความเจ็บป่วยของคุณ ถ้าคุณสามารถทนได้ ก็ทนไปเถอะ ผมก็เคยเจ็บปวดแบบนี้มาก่อน และเวลานานถึง...เจ็ดปี!”

หลังจากกล่าวจบ โจวซีตกตะลึงก่อน หลังจากนั้นคิดว่า

เย่อู๋เทียนกำลังพูดเล่น!

เจ็ดปี?

นี่แค่สามวันสามคืน ตนเองก็ไม่สามารถทนความเจ็บปวด จากการเปิดเส้นลมปราณได้อีกต่อไปแล้ว!

เจ็ดปี?

ล้อเล่นอะไรกันนี่?

ตอนนี้หญิงสาวพวกนั้น ก็ไม่เชื่อสิ่งที่เย่อู๋เทียนพูดเช่นกัน

คำพูดอื่นเชื่อได้!

ทนความเจ็บปวดจากการทะลวงเส้นลมปราณมาเป็นเวลาเจ็ดปี?

ใครสามารถทำได้?

เย่อู๋เทียนมองโจวซี

“ทำไม? คุณไม่เชื่อเหรอ?”

โจวซีส่ายศีรษะ

เย่อู๋เทียนไม่ได้อธิบายอะไร แต่ชี้ไปที่ระหว่างคิ้วของโจวซี

วินาทีนั้น โจวซีรู้สึกถึงพลังที่อุ่นพุ่งเข้ามาในกระดูกหน้าผากของตนเอง!

ทันใดนั้น พลังที่อุ่นเคลื่อนอย่างเป็นระเบียบภายในร่างกายของตนเอง

พลังนั้นผ่านไปที่ใด ก็เหมือนสายลมในฤดูใบไม้ผลิ

ทั่วร่างกาย

สบายถึงขีดสุด

โจวซีตกตะลึง และมีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมาทันที

พลังแก่นม่วง!

นี่มันเป็น……

วิชาเคลื่อนชี่ในพลังแก่นม่วง!

ไม่!

ไม่ถูก!

เส้นทางการเคลื่อนชี่ผิด!