จอมศาสตราพลิกดารา นิยาย บท 247

โลกทัศน์ของฉู่หนานเทียนพังทลายลงในพริบตา

เขาไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่ตนเองเห็นอยู่

“เจ้า…เจ้าทำไมถึงใช้วิชากระบี่เหินหาวได้ เจ้า…” เขาจ้องมองหลี่มู่ ราวเห็นผีกลางวันแสกๆ ก็มิปาน

หลี่มู่ควบคุมกระบี่เหยี่ยวถลาลม พุ่งฉวัดเฉวียนดุจสายฟ้าอยู่ในลานบ้านตรอกไล่หมู คลื่นพลังแหวกผ่าอากาศ พลังทำลายมากเหลือคณนา ความเร็วและพลังแฝงของมันอยู่เหนือพลังคุกคามจาก ‘ท่ากระบี่เหินหาว’ ของฉู่หนานเทียนก่อนหน้าเสียอีก

“เจ้าสอนข้ามามิใช่หรือไง” หลี่มู่หัวเราะร่า

เมื่อขยับความคิด กระบี่เหยี่ยวถลาลมบินกลับมาลอยอยู่บนศีรษะของเขา สั่นสะเทือนดังวู้มๆๆ คมกริบจนยากจะเปรียบได้

“ข้า…เจ้า…” ฉู่หนานเทียนไม่อยากเชื่อ

ส่วนพวก ‘กระบี่เทพเบิกฟ้า’ จางเฉิงเฟิงจากโรงฝึกยุทธ์กระบี่สวรรค์ ต่างอยู่ในภวังค์เช่นกัน ประหนึ่งได้เห็นภาพการต่อสู้ในครั้งนั้นอีกครั้ง พลังทำลายจาก ‘กระบี่สวรรค์สามสิบหกท่า’ ของธรรมาจารย์กระบี่สวรรค์ยามนั้นเล่นงานหลี่มู่ได้อยู่หมัด แต่ตอนหลังสุดกลับถูกหลี่มู่เข้าใจแก่นแท้วิชา จนสามารถทำลายลงได้ ท้ายที่สุดจึงสังหารธรรมาจารย์กระบี่สวรรค์ตายด้วยหมัดเดียว

การเรียนรู้!

ความสามารถในการเรียนรู้ของหลี่มู่น่ากลัวถึงเพียงนี้เชียวหรือ?

เป็นไปไม่ได้ บนโลกนี้จะมีปีศาจเช่นนี้อยู่ได้อย่างไร เคล็ดวิชายุทธ์ของอีกฝ่าย เพียงแค่ได้เห็นครั้งเดียวก็สามารถเรียนรู้ได้ทันที ไม่ต้องมีอาจารย์คอยชี้แนะ หากเป็นแค่วิชากระบี่ดาษดื่นทั่วไปยังพอว่า แต่วิชาเทพอย่างกระบี่เหินหาวยังมองออกทะลุปรุโปร่ง และเข้าใจทั้งหมดทันที?

โกหกกันกระมัง?

“ข้าสอนเจ้า? ไม่ เป็นไปไม่ได้ เจ้า…เจ้าโกหกข้า” ฉู่หนานเทียนหน้าคล้ำเป็นดินดำ ถูกโจมตีทางจิตใจจนแทบเสียสติ

เขาแสดงท่ากระบี่เหินหาวครั้งเดียว อีกฝ่ายก็ขโมยมันไปได้สำเร็จ?

นี่มันไร้สาระสิ้นดี

หลี่มู่เอ่ยขึ้น “แต่ก็ยังไม่ถูกต้องเสียทั้งหมด ท่ากระบี่เหินหาวที่เจ้าใช้ ยังไม่อยู่ในระดับที่เข้าใจท่วงทำนองแห่งเต๋า นี่เป็นเพราะเจ้ายังเรียนไม่ถึงแก่น หรือว่าท่ากระบี่เหินหาวของโรงฝึกยุทธ์กระบี่สวรรค์เจ้า จริงๆ แล้วเป็นแค่ฉบับที่ไม่สมบูรณ์?” หลังมีตัวอย่างของ ‘ตราประทับห้าธาตุพลิกนภา’ หลี่มู่จึงคาดเดาได้ตามเหตุผล ท่ากระบี่เหินหาวที่ว่านั้น แท้จริงแล้วไม่ใช่วิชาที่โรงฝึกยุทธ์กระบี่สวรรค์สร้างขึ้น แต่อาจเป็นวิชาเซียนจากห้วงดาราสมุทรที่ตกลงมายังโลกใบนี้

“เจ้า…เจ้าเตรียมรับมือซะ” ฉู่หนานเทียนสูญสิ้นสติจนหมดสิ้น พุ่งตรงเข้ามาหาอย่างบ้าคลั่ง

หลี่มู่ชกออกไปตรงๆ จนอีกฝ่ายลงไปนอนสลบอยู่บนพื้น

ต่อหน้าพวก ‘กระบี่เทพเบิกฟ้า’ จางเฉิงเฟิง หลี่มู่จัดการค้นตัวฉู่หนานเทียนทันที

ถุงสมบัติเก็บของหนึ่งใบ ตั๋วทองจำนวนหนึ่ง เกราะอ่อนไหมทอง ยาลูกกลอนอีกจำนวนหนึ่ง หยกประดับ กระทั่งปิ่นหยกบนศีรษะ…ของล้ำค่ามีราคาทั้งหมดถูกหลี่มู่เอาไปไม่เหลือ ทั้งตัวฉู่หนานเทียนถูกค้นจนละเอียด ดูๆ แล้วถ้าไม่ใช่เพราะเสื้อคลุมค่ายกลดาราขนาดไม่พอดีตัว หลี่มู่คงถอดมันออกมาด้วยเป็นแน่

“เฮ้อ มาส่งพัสดุด่วนอีกคนแล้ว ส่งทั้งเคล็ดวิชา ส่งทั้งเงิน ยังไม่รู้เลยว่าในถุงสมบัตินี่จะมีอะไร…” หลี่มู่บ่นงึมงำ พลังจิตวิญญาณกวาดผ่าน ปลดจิตสัมพันธ์และค่ายกลดาราบนถุงสมบัติออกแล้วรื้อค้นดู เพียงครู่ก็ดีใจจนหุบปากไม่อยู่ “รวยแล้วเรา รวยแล้ว…”

พวกจางเฉิงเฟิงมองจนเสียวสันหลัง

พวกเขาต่างรู้สึกเห็นใจฉู่หนานเทียนขึ้นมา

ช่างอนาถจริงๆ

“เอาละ พวกเจ้าก็พาเจ้านี่กลับไปด้วยนะ” หลี่มู่กล่าว “ของที่อยู่บนตัวเขาทำให้การฝึกฝนวิชาของเขาช้าลง เขาจึงแพ้ให้กับข้า ตอนนี้ข้าช่วยปลดพันธนาการจากของนอกกายพวกนี้ให้แล้ว วันหน้าเขาฝึกวิชา จะต้องก้าวหน้าขึ้นอีกเป็นร้อยเท่าแน่นอน รอเขาตื่นแล้ว บอกเขาด้วยว่าไม่ต้องขอบใจข้า”

จางเฉิงเฟิงหัวเสีย

“โอ้ จริงด้วย กระบี่เล่มนี้ถูกชะตากับข้า” หลี่มู่เก็บกระบี่เหยี่ยวถลาลมมาหน้าตาเฉย

จางเฉิงเฟิงทนไม่ไหวแล้วจริงๆ จึงฝืนพูดขึ้นด้วยอาการขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน “เกิดเป็นคนควรทำแต่พอดี เจอกันคราวหน้ายังเจรจาพาทีได้ หลี่มู่ นายน้อยฉู่เป็นหนึ่งในผู้สืบทอดของสำนักกระบี่สวรรค์ เจ้าทำเช่นนี้มันเกินไปหน่อย สำนักกระบี่สวรรค์จะไม่ละเว้นเจ้าแน่…”

เมื่อได้ยิน หลี่มู่กลับระเบิดเสียงหัวเราะออกมา เอ่ยว่า “เช่นนั้นก็ยิ่งดีใหญ่ ข้ายินดีต้อนรับคนจากสำนักกระบี่สวรรค์มาส่งพัสดุด่วนทุกเวลา”

จางเฉิงเฟิงยังคงสับสน ไม่รู้ว่าส่งพัสดุด่วนหมายความว่าอะไร

แต่ชั่วขณะต่อมา ร่างของหลี่มู่ก็ก้าวถอยหลัง หายเข้าไปในค่ายกลในลานของ ‘เรือนซอมซ่อ’ ทันที

พวกจางเฉิงเฟิงจึงจำใจ ทำได้เพียงนำร่างที่หมดสติของฉู่หนานเทียนกลับไป

เรื่องนี้ คงทำได้เพียงกลับไปรายงานที่สำนักก่อน

ขายขี้หน้าจริงๆ

……

“คัมภีร์ลับสำนักกระบี่สวรรค์”

หลี่มู่ค้นถุงสมบัติของฉู่หนานเทียน และพบคัมภีร์ลับเล่มหนึ่ง

เขารู้สึกสนใจขึ้นมาทันที

หลี่มู่เปิดมันออก อ่านจนจบอย่างรวดเร็ว

ภายในคัมภีร์ มีเนื้อหาส่วนหนึ่งพูดถึงที่มาของสำนักกระบี่สวรรค์ บรรยายราวนิยายปรัมปรา เล่าว่ามีเซียนผู้หนึ่ง ลงมายังโลกมนุษย์พร้อมกระบี่เซียนสวรรค์ในมือ เขาก่อตั้งสำนักกระบี่สวรรค์ขึ้น และทิ้งวิชากระบี่เอาไว้บนโลก โดยเฉพาะวิชาเทพกระบี่ถลาลมที่ไร้เทียมทาน ซึ่งเคยมอบความพ่ายแพ้ให้เจ้าสำนักเทพทั้งเก้ามาแล้ว

หลี่มู่อ่านจบ สิ่งที่คาดเดาไว้เกี่ยวกับที่มาของท่ากระบี่เหินหาว ก็ยิ่งมั่นใจขึ้นอีกหลายส่วน

เรื่องที่เซียนมาจากสวรรค์ ในมือกำกระบี่เซียนอะไรนั่น ส่วนใหญ่เป็นเรื่องที่สำนักกระบี่สวรรค์แต่งขึ้นมาเอง จากที่หลี่มู่เดา น่าจะเป็นเซียนเต๋าผู้แข็งแกร่งจากห้วงดาราสมุทรลงมายังโลกนี้เพราะบาดเจ็บหรือเหตุผลบางอย่าง หรืออาจมีของวิเศษล้ำค่าตกลงมา จากนั้นถูกคนพบเข้าและได้รับพลังในนั้น ภายหลังจึงได้ก่อตั้งสำนักกระบี่สวรรค์ขึ้น

ท่ากระบี่เหินหาว มาจากนอกฟากฟ้าจริงๆ

หลี่มู่ได้พบแก่นแท้การฝึกเคล็ดวิชา ‘กระบี่เหินหาว’ ที่แท้จริงด้านหลังคัมภีร์

ยิ่งไปกว่านั้น จากการอ่านคัมภีร์เล่มนี้ ก็ยืนยันความรู้สึกก่อนหน้านี้ของหลี่มู่ที่ว่า ‘ท่ากระบี่เหินหาว’ เป็นจุดเริ่มต้นของเพลงกระบี่แห่งสำนักกระบี่สวรรค์ เรียกได้ว่าเป็นวิชาเทพประจำสำนัก และฉู่หนานเทียนที่เป็นผู้สืบทอดของที่นี่ ฐานะตัวตนต้องไม่ธรรมดาแน่นอน หากเป็นคนอื่น ไม่มีทางได้รับแก่นแท้การฝึกท่ากระบี่เหินหาวมาแน่ เช่นเดียวกับธรรมาจารย์กระบี่สวรรค์ซึ่งเป็นศิษย์นอกสำนักคนหนึ่ง จึงทำได้เพียงแอบเรียนรู้มาได้ผิวเผินเท่านั้น

คนเช่นฉู่หนานเทียนที่อายุยังน้อย ยังไม่ทันสิบสี่ก็เป็นยอดคนรุ่นเยาว์ขั้นฟ้าประทานได้ กล่าวได้ว่าทำลายสถิติมากมายของยุทธภพ ถูกคนจำนวนนับไม่ถ้วนจับตามอง แต่ในความเป็นจริง เขากลับเป็นเพียงต้นอ่อนที่สำนักกระบี่สวรรค์เพาะบ่มขึ้นมาด้วยวัตถุดิบเม็ดยาต่างๆ ระดับพลังดูสูงขั้น น่าครั่นคร้าม แต่จริงๆ แล้วเป็นเพียงเสือกระดาษ