จักรพรรดิมารหวนคืน นิยาย บท 116

บทที่ 116 พวกคุณ ยังมีความเห็นอะไรไหม？

“ปากถ้ำมีการปิดผนึกไว้ ก็คือพลังทั้งหก แต่ละคนต่างก็มาจากแดนเสินอันดับแข็งแกร่ง ร่วมมือกันจัดการ แม้ว่าจะเป็นแดนเสินอันดับแข็งแกร่ง ในช่วงเวลาอันสั้น ก็ไม่สามารถทำลายผนึกกั้นของที่นี่ได้！”

ตู้เทียนโย่วอธิบายให้เฉินจิ้นฟัง

ไม่เพียงแค่เท่านั้น รอบๆบ่อน้ำทิพย์ ยังมีกองทัพทหารขนาดใหญ่อีกด้วย

เหล่าทหารกว่าห้าร้อยนายถูกประจำการที่เขตสามเหลี่ยมภายใต้ผู้บังคับบัญชา

ก็คือหัวใจสำคัญในการต่อสู้ที่แข็งแกร่งของเขา

ติดตั้งอาวุธมีเฮลิคอปเตอร์เตรียมพร้อมรบ , รถถังเป็นต้น

เทียบกับทีมทหารรับจ้างแล้วห่างไกลกันมาก

เฉินจิ้นพยักหน้า ผนึกกั้นของที่นั่น เมื่อเขามา ก็ยิ่งจะค้นพบว่า ก็ถือว่าไม่เลวเลยจริงๆ

แต่ก็แค่ไม่เลวเท่านั้นเอง คำพูดนี้ใช้กับบนโลกเท่านั้น ถ้าไปอยู่ในจักรวาล ก็เป็นแค่ผนึกกั้นที่ธรรมดามากอันหนึ่งเท่านั้นเอง

แม้ว่าตอนนี้เขาจะเป็นเพียงพลังวิชาแดนเสินทงชั้นกลาง แต่หากว่าต้องการทำลายผนึกกั้นอย่างนี้ แม้ว่าจะเกิดจากการร่วมมือกันปิดผนึกของหกเทพแดนเสิน สำหรับเฉินจิ้นแล้ว ก็เป็นเพียงแค่การใช้แรงเล็กน้อยเท่านั้น

เมื่อถึงเวลา 00:00

ตู้เทียนโย่วและพวก นำหลักฐานที่พบบนตัวของซางชิว หลี่เฉิงส้วน เป็นการรวบรวมหลักฐานของเทพทั้งหก เปิดผนึกกั้น

ทันใดนั้น กลุ่มคนก็เดินกันเข้ามาราวกับฝูงปลายังไงอย่างนั้น

เฉินจิ้นก็ไม่ได้ล้าหลัง ก้าวขึ้นไปข้างหน้า ก็ก้าวเข้าไปในถ้ำแล้ว

ทันใดนั้นถ้ำก็โผผิน เฉินจิ้นและพวกเดินจากหน้าดิน เดินลงไปไกลประมาณ5เมตร ถึงจะเดินไปถึงด้านล่าง

ด้านล่าง ได้มีการเปิดออกเรียบร้อยแล้ว

เพราะว่ามีบ่อน้ำทิพย์อยู่ที่นั่นด้วย พลังเรกิ ภายในถ้ำทั้งหมด กลับว่าไม่มืดและชุ่มชื้น

กลับเป็นสี่ฤดูเหมือนฤดูใบไม้ผลิ เหมือนกับถ้ำแห่งสรวงสวรรค์ยังไงอย่างนั้น

ดอกไม้แปลกๆใหม่ๆนานาพันธุ์กำลังเบ่งบาน เหมือนกับแดนสวรรค์

ไม่เพียงเท่านั้น เฉินจิ้นยังเห็นอีกว่า ที่นั่นยังมีการเพาะปลูกสมุนไพรที่ใช้ทำยาเป็นจำนวนมาก ภายในถ้ำทั้งหมด ตลบอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมของสมุนไพร

ดูแล้ว หกเดือนจะเปิดหนึ่งครั้ง สำหรับนักสู้ทรงพลังทั้งหกฝึกฝนเป็นเวลาเจ็ดวัน แต่เวลาอื่นๆ คนเหล่านี้ก็ไม่ทำให้เสียเวลาเปล่า

สมุนไพรที่เพาะปลูกที่นี่ เรียกได้ว่าสุดยอดเลยจริงๆ

ไม่เพียงแค่เติบโตรวดเร็ว ใช้เวลาเพียงหนึ่งวันแต่สำหรับภายนอกก็ผ่านไปกว่าหลายวันแล้ว อีกอย่าง เมื่อเติบโตแล้ว ก็ต้องกลายมาเป็นยาวิเศษ

ผนึกกั้นของที่นี่ ก็ไม่ใช่ว่าไม่ให้คนนอกเขามายุ่งกับบ่อน้ำทิพย์ซะทีเดียว

ที่นำเรกิปิดผนึกไว้ภายในถ้ำ จุดประสงค์ก็เพื่อไม่ให้รั่วซึมออกไปข้างนอก

บ่อน้ำทิพย์ในถ้ำ เล็กมาก ผ่านการสั่งสมกว่าครึ่งปี ก็มีขนาดเพียงครึ่งหนึ่งของบ่อน้ำเท่านั้น

ตู้เทียนโย่วและคนอื่นๆเห็นเหตุการณ์เช่นนั้น ในใจกลับว่าดีใจอย่างมาก

ก้าวเท้าไปข้างหน้าทันที ไม่ได้เชื่องช้าแต่อย่างใด

แต่ละคนแต่ละทิศทางต่างก็ เดินไปยังริมบ่อน้ำทิพย์

นั่งลงขัดสมาธิ ชี่กงหมุนรอบๆ เรกิเริ่มดูดซับพื้นดินแปรเปลี่ยนเป็นของเหลว เริ่มการฝึกฝนแล้ว

เฉินจิ้นก็หาทิศทางที่ไม่มีผู้คนแม้แต่คนเดียว นั่งขัดสมาธิ

ทันใดนั้น รูขุมขนของเฉินจิ้นเปิดออกเกิดการผ่อนคลายไปทั้งตัว

การแปรเปลี่ยนเป็นของเหลวของเรกิ เหมือนกับการเขมือบของปลาวาฬและเสือยังไงอย่างนั้น ถูกเขาดูดซึมเข้าร่างกายอย่างต่อเนื่องไม่หยุดหย่อน

หลังจากนั้น ก็ส่งไปยังมุกหวนต้วนภายในร่างกายอีก

มุกหวนต้วนรับมาทั้งหมดแต่โดยดี หลังจากนั้น พลังหวนต้วนจำนวนมาก เริ่มตอบสนองกลับจากมุกหวนต้วนไปยังร่างกายของเฉินจิ้น

“ฮู——”

เฉินจิ้นพ่นลมหายใจชั่วช้าออกมา นัยน์ตาสาดส่องแสงออกมา

ทั้งตัวเต็มไปด้วยความสุขอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

ประสิทธิผลแบบนี้ เมื่อเปรียบกับค่ายจู้หลิงของตระกูลเสิ่น ประสิทธิผลดีกว่าเป็นสิบเท่าตัว ทันใดนั้น เฉินจิ้นก็ยังคงฝึกฝนอย่างจริงจังต่อไป

การฝึกฝนของเฉินจิ้นเกิดการเคลื่อนไหวที่สุดยอดมาก ดูดซับพลังที่ยิ่งใหญ่ของบ่อน้ำทิพย์ ทำให้คนอื่นตกอกตกใจกันเลยทีเดียว

อย่างที่รู้กัน ชี่กงที่ทุกคนต่างก็ฝึกฝนกันนั้น ล้วนแล้วแต่เป็นชี่กงระดับสูงสุดบนโลกนี้แล้ว ก็ยังสามารถดูดซับบ่อน้ำทิพย์นั่นได้แค่ทีละเล็กทีละน้อยเท่านั้น

การกลั่นและรวมเข้าด้วยกันระมัดระวังเป็นอย่างมาก

แต่เฉินจิ้นราวกับว่าไม่กลัวระเบิดเลยยังไงอย่างนั้น

สมรรถภาพทางกายของเขาแข็งแกร่งมากแค่ไหนกันเชียว？วิธีการฝึกฝนชี่กงมีความโหดเหี้ยมมากแค่ไหนกัน？

ภายในใจของทุกคน อดไม่ได้ที่จะตกตะลึง แต่คิดๆดูแล้ว สถานการณ์เช่นนี้ อย่างมากก็แค่ช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้น ยืนหยัดต่อไปได้ไม่นาน

ทุกคนต่างก็เก็บความคิดกลับมาทันที ไม่ได้ให้ความสนใจกับเฉินจิ้นอีก รีบทำการฝึกฝนต่ออย่างตั้งจิตตั้งใจ

แต่ทว่า จนกระทั่งเที่ยงวันของอีกวัน ทุกคนถึงจะลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง

เห็นถึงความผิดปกติ

ตั้งแต่ที่พวกเขาเข้าถ้ำมายังบ่อน้ำทิพย์ จนถึงตอนนี้ ก็แค่ 12 ชั่วโมงเท่านั้นเอง

ก็ใกล้จะเห็นจุดล่างสุดของบ่อน้ำทิพย์แล้ว

เกือบจะถึงขีดจำกัดของเกณฑ์ต่ำสุดแล้ว

นี่ แต่ว่าทั้งหกคน ฝึกฝนผ่านไป 7 วัน ถึงจะมีความเป็นไปได้ที่จะถึงขีดจำกัด

เมื่อปริมาณของบ่อน้ำทิพย์ ถึงขีดจำกัดนี้ ก็ไม่อนุญาตให้ทุกคนซึมซับอีกแล้ว

ต้องใช้เวลากว่าครึ่งปี ให้บ่อน้ำทิพย์ได้ทำการฟื้นฟูต่อไป อย่างนี้ ถึงจะมีให้ใช้ไม่หมดไม่สิ้น

“ยังจะมาพูดว่าใช้ความสามารถตัวเองอีก นายไม่ได้ถือว่าอยู่แก๊งของฉันและพรรคพวกทั้งหกเลยด้วยซ้ำ ไม่เจียมตัว ยังกล้าโอหังเช่นนี้——”

อาหว่าต๋าที่ตามมาภายหลัง แม้ว่าจะรู้ว่าเฉินจิ้นฆ่าหลี่เฉิงส้วนและซางชิว แต่ท้ายที่สุดแล้วก็ไม่เคยเห็นตอนที่เฉินจิ้นออกหมัดที่น่ากลัวเลย ยิ่งไปกว่านั้น ที่นี่คือเขตสามเหลี่ยมเป็นถิ่นของพวกเขา ในสายตาของพวกเขาแฝงไปด้วยความอาฆาตอย่างมาก “วันนี้ ถ้าคุณยังไม่ยอมชดใช้ค่าตอบแทนที่มากพอ ชดใช้ให้ฉัน งั้นก็อย่ามาโทษว่าพวกเราลงมือกันอย่างไร้ซึ่งความปรานีก็แล้วกัน ——”

“โอ้โห！”

เฉินจิ้นพูดตะโกนเสียงดังออก

ไม่ได้พูดจาไร้สาระแต่อย่างใด ปล่อยหมัดออกไปทันที

ดูเหมือนหมัดที่ปล่อยออกไปจะเบาๆ ราวกับว่าไม่ได้ออกแรงอะไรเลย

อาหว่าต๋ากลับรู้สึกตกใจจนขวัญหนีดีฝ่อไปเลยทันที

รีบสร้างเกาะป้องกันตัวเองด้วยพลังที่แข็งแกร่งขึ้นมาทันที

หลังจากนั้นมือทั้งสองข้างก็ปล่อยออกไปอย่างไม่หยุดหย่อน พลังที่มีพลานุภาพปล่อยออกไปแล้วออกไปเล่า คลื่นมหานทีถาโถมเข้ามา

หลังจากนั้น หมัดกำปั้น กลับปรากฏขึ้นในอากาศ อาหว่าต๋าปล่อยหมัดไปอย่างนับไม่ถ้วน กลับไม่สามารถหยุดหมัดกำปั้นนั้นได้

สุดท้าย หมัดกำปั้นนั่นก็พุ่งตรงไปชนกับพลังอันแข็งแกร่งของอาหว่าต๋าแล้ว พลังที่แข็งแกร่งและทนกระสุนของเขา ทันใดนั้น ก็แตกเหมือนกับกระจกยังไงอย่างนั้น แตกออกมาเป็นเสี่ยงๆ หลังจากนั้นก็หายไป

หมัดกำปั้นนั้นที่ปล่อยออกไปของเฉินจิ้น อานุภาพไม่น้อยลงเลย พุ่งเข้าไปประทับที่กลางอกของเขาแล้ว

“พรวด——”

อาหว่าต๋ากระอักเลือดออกมาแล้ว

ทั้งตัว โดยหมัดนี้เข้าไป ก็ลอยออกไป ชนผนังของถ้ำ

ถ้ำทั้งลูก ต่างก็สั่นสะเทือนแล้ว

คิดไม่ถึงว่าอาหว่าต๋าจะโดนหมัดจนลอยออกไปได้ง่ายอย่างนี้

ดูท่าแล้ว ยังได้รับบาดเจ็บไม่น้อยเลยทีเดียว

คนอื่นๆ แม้ว่าจะรู้ถึง ความแข็งแกร่งของเฉินจิ้น หลังจากนั้น เห็นแบบนี้อีกครั้ง เหตุการณ์หมัดเดียวก็จัดการอยู่หมัด ทุกคนต่างก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสยดสยอง

ถึงอย่างไร พวกเขาแค่ครึ่งแดนเสิน ไม่ได้เป็นปรมาจารย์อะไร กระทั่งแม้แต่ปรมาจารย์ก็ยังไม่ถึงขั้นสูงสุดนี้เลย

ขาดแค่อีกนิดเดียว ก็สามารถยืนตระหง่านบนจุดสูงสุดของโลกแล้ว

จากนั้นก็หันไปเผชิญเฉินจิ้น คาดไม่ถึงว่าแม้แต่กระบวนท่าก็ไม่อาจรับไหว

เฉินจิ้น เป็นครึ่งแดนเสินจริงๆเหรอ？

ถ้าหากว่าทุกคนไม่ได้สัมผัสถึงการบีบบังคับนั้นของแดนเสินอันแข็งแกร่งที่อยู่ข้างกายของเฉินจิ้น คงคิดว่าเฉินจิ้นเป็นแดนเสินจริงๆซะอีก

“พวกคุณ ยังมีความเห็นอะไรไหม？”

ปล่อยหมัดออกไปชกอาหว่าต๋าจนลอยไปแล้ว เฉินจิ้นไม่ได้รู้สึกแปลกใจเลย หลังจากนั้น มองดูรอบๆ ราวกับว่าจักรพรรดิจ้องมองสามัญชนยังไงอย่างนั้น พูดเอ่ยถามออกมา

ครั้งนี้ ทุกคนต่างก็เงียบกริบ！