จักรพรรดิมารหวนคืน นิยาย บท 37
บทที่ 37 วิธีของสกิล
“อ๊า!”
เสียงกรีดร้องดังมาจากฝูงชนในไม่ช้า
ทุกคนได้ยินสิ่งที่เฉินจิ้นพูดประโยคนั้นอย่างชัดเจน สายเลือดเหอเซ่าอย่าให้เหลือแม้แต่คนเดียว!
ทันใดนั้นพวกเขาก็หนีไปคนละทิศละทางอย่างน่าสังเวช “ฉันไม่ใช่สายเลือดเดียวกับเขา”
“ฉันเป็นญาติห่างๆเท่านั้น”
เมื่อความเป็นความตายมาเผชิญหน้า คนในตระกูลก็ตีเส้นออกห่างเหอซิงหรุงอย่างชัดเจน
เมื่อเหอซิงหรุงเห็นสภาพฉากที่อยู่ตรงหน้าก็ถึงกับตื่นตะลึงไปชั่วขณะ
“ท่านอาจารย์ ฉันจะตอบแทนคุณด้วยทรัพย์สินและธุรกิจทั้งหมดของตระกูลเหอ ได้โปรดช่วยชีวิตฉันด้วย!”
เหอซิงหรุงถูกบีบด้วยสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้า เขาต้องการรักษาชีวิตไว้
ตราบใดที่พวกเขายังมีชีวิตอยู่จะไม่มีอะไรเกิดขึ้น
หลังจากที่เหอซิงหรุงพูดออกไป ในที่สุดชายชราเฮยซินก็ยอมตอบตกลง
ชายในชุดดำสำนักหวงฉวยกระโดดขึ้นมาในเวลานี้ เขาเขวี้ยงหมัดลงไปเพื่อพยายามให้เหอซิงหรุงร่วงลงไปด้วยหมัดของเขา
กำปั้นของเขาถูกห่อหุ้มด้วยแรงที่กำลังจะตกลงมาพอดี
ทันใดนั้นฝ่ามือสีขาวก็ยื่นออกมาจากข้างๆ
เพื่อขัดขวางหมัดของเขา
ชายในชุดดำชกกำปั้นบนฝ่ามือ และทันใดนั้นก็มีอาการปวดอย่างกะทันหันราวกับว่ามันถูกตีด้วยหม้อเหล็ก
ก่อนที่เขาจะตอบสนองได้อีกก็มีหมัดหนึ่งต่อยมาบนร่างของเขา
ดูเหมือนจะมีพลังบางเบาแต่กลับทำให้เขาปลิวออก
ชายชุดดำคนนี้ปลิวออกไปไกลหลายเมตร จากนั้นก็ทนต่อไม่ไหวจนกระอักเลือดออกมา
“เสี่ยวโหย่ว ไว้ชีวิตเหอซิงหรุงสักครั้ง แล้วเรามาแบ่งธุรกิจของตระกูลเหอกันอย่างเท่าเทียมดีไหม?”
ฝ่ามือขาวเกลี้ยงเกลาเป็นของชายชราเฮยซิน
เนื่องจากฝีมือลึกล้ำของเขา ผิวของเขาก็ยังได้รับการดูแลอย่างดีโดยไม่แห้งกร้านเหมือนคนทั่วไป
“ทำร้ายคนของสำนักหวงฉวย แก รนหาที่ตาย!”
เขาตอบมาเพียงประโยคเดียว
จากนั้นเฉินจิ้นก็เคลื่อนตัวเร็วราวกับสายฟ้าผ่า และปรากฏขึ้นข้างกายชายชราเฮยซิน
พุ่งหมัดออกไป
ชายชราเฮยซินขมวดคิ้ว คิดว่าฉันจะกลัวแกงั้นหรือ
ธุรกิจทั้งหมดของตระกูลเหอบวกกับเงินมหาศาล นี่ก็เพียงพอต่อความเสี่ยงของเขาแล้ว
ชายชราเฮยซินคิด แม้ว่าจะเป็นเพียงแค่หมัด
ทั้งยังมีพลังภายในอันทรงพลัง หมัดของเขาทะยานเข้ามาชิด
“ปัง!”
มีเสียงดังลอยอยู่ในอากาศ
ในขณะนั้นร่างกายของชายชราเฮยซินสั่นคลอน เขาถอยหลังออกไปสามก้าวจึงจะยืนได้อย่างมั่นคง
แต่เฉินจิ้นกลับยืนอยู่กับที่อย่างเงียบสงบ
ชายชราเฮยซินเบิกตาค้างไปสักพัก
มองใบหน้าเฉินจิ้นที่เหมือนกับมีน้ำแข็งคอยปกคลุม
ตามความคาดการณ์ของเขา พละกำลังของเฉินจิ้นน่าจะใกล้เคียงกับคู่ต่อสู้ของเขา
เขาไม่แน่ใจในการเอาชนะเฉินจิ้น แต่เขาก็รู้สึกว่าเขาจะไม่แพ้เฉินจิ้น
นี่คือเหตุผลที่ในที่สุดเขาก็พร้อมที่จะรับความเสี่ยง
แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าความแข็งแกร่งของเฉินจินนั้นเหนือกว่าเขามาก
มันน่าเหลือเชื่อ!
“ตาย!”
เฉินจิ้นพ่นคำพูดออกมาคำเดียว
ออกมาเพียงไม่กี่ก้าวก็มาอยู่ตรงหน้าชายชราเฮยซิน
จากนั้นก็ใช้นิ้วจิ้มไปที่หัวใจของชายชราเฮยซิน
ด้วยความรวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ!
ชายชราเฮยซินรีบยกมือขึ้นมาป้องกันนิ้วเฉินจิ้น ถือโอกาสถอยหลัง
แต่ในช่วงเวลาติดต่อกันนั้น ชายชราเฮยซินรู้สึกถึงความเจ็บปวดที่แผ่ซ่านออกมาจากหัวใจ
ร่างกายทุกส่วนที่ปกปิดได้ฝึกฝนจนกลายเป็นหนังทองแดงและกระดูกเหล็กแล้ว
แต่ในขณะที่สัมผัสกับนิ้วของเฉินจิ้น ฝ่ามือของเขาก็ถูกเจาะ!
ตั้งแต่ชายชราเฮยซินเริ่มมีชื่อเสียง เขาก็ไม่เคยเจอศัตรูที่น่ากลัวอีกเลย
เขารู้สึกเสียใจเสียแล้ว
เห็นได้ชัดๆว่าเขาไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้ ทำไมในที่สุดเขายังต้องการที่จะหาผลประโยชน์และก่อให้เกิดศัตรูที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้
ชายชราเฮยซินหมุนตัวหนีออกไปอย่างไม่ลังเล
ตอนนี้เขามีเพียงหัวเดียว หนีดีกว่า!
จะทำอะไรก็ทำไม่ได้
หนีเท่านั้นถึงจะรอดชีวิตได้
เมื่อเห็นชายชราเฮยซินวิ่งหนีไป เฉินจิ้นก็ไม่ได้ตามไป
เขายืนอยู่ในที่เดิม นิ้วกลางและนิ้วชี้ชิดกัน ปรากฏรูปร่างดาบ!
จากนั้นชายชราเฮยซินวิ่งอย่างสุดชีวิตผ่านดาบเล่มนี้ไป
แสงสีเงินจากดาบเล่มนั้นก็ปรากฏออกมา พุ่งตามไปยังชายชราเฮยซิน
ไม่ดีแล้ว
ชายชราเฮยซินรับรู้ได้ถึงความตายที่กำลังมาเยือน
เขาพยายามอย่างหนักที่จะหลบ
หลังจากได้รับบาดเจ็บอย่างหนักโดยการโดนเฉินจิ้นใช้นิ้วเจาะลงไปที่ฝ่ามือ และไม่อาจหลบหนีไปไหนได้
เหมือนมือถูกเฉือนด้วยใบมีดที่คมกริบ
แผลลึกถึงกระดูก
และเลือดก็ทะลักออกมาในทันที
“อ๊า!”
ชายชราเฮยซินร้องตะโกนตกใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิมารหวนคืน