จักรพรรดิมารหวนคืน นิยาย บท 44

บทที่ 44 ฉันไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆของเขา

หลังจากที่เห็นฆาตกรลงมือ หวางเจิ้นเวยบ้าคลั่งไปเลย

แทบจะโกรธจนกระอักเลือดออกมา

“เม่ยอวูซิน!”

แม้ว่าฟันครึ่งหนึ่งของหวางเจิ้งเวยร่วงจะเกือบหมดแล้วก็ตาม สามคำนี้ ก็ยังถูกเขาพูดออกมาอย่างชัดเจน

น้ำเสียง คำพูดที่พูดออกมา ถึงขั้นกับชัดเจนกว่าปกติด้วยซ้ำ

เต็มไปด้วยความโกรธ

หวางเจิ้นเวยเพื่อที่จะเชิญให้ปีศาจลามกเม่ยอวูซินมาได้ ถึงขนาดคนรักที่ตัวเองรักมากที่สุดก็มอบให้

มอบให้กับปีศาจลามกเม่ยอวูซินหลอมยา

ก็เพื่อทำให้เม่ยอวูซินเป็นมือลอบสังหาร เพื่อป้องกันเหตุฉุกเฉิน

และแล้วตอนนี้ เขามองเห็นอะไร?

เม่ยอวูซินนอนกับผู้หญิงของเขา ไม่ใช่แค่ไม่ได้ช่วยเขา แต่กลับฆ่านักแม่นปืนที่ทุ่มทุนฝึกฝนมา

ในขณะนี้ หวางเจิ้นเวยเกลียดชังเวยอูซิน อาจจะมากกว่าเฉินจิ้นก็ว่าได้

เม่ยอวูซินเดินออกมาจากความมืด เตรียมหัวที่อยู่ในมือ โยนทิ้งไปตรงหน้าหวางเจิ้นเวย

“แกรับผู้หญิงไว้แล้ว ทำไม?”

หวางเจิ้นเวยมองไปที่เม่ยอวูซิน เห็นได้ชัดว่าอดไม่ได้ที่จะฉีกเขาเป็นชิ้นๆ

คนที่รู้จักเม่ยอวูซินรู้ดี ต้องการเชิญให้เขามาช่วย จำเป็นต้องมอบผู้หญิงที่เขาพึงพอใจ.sh

เพียงแค่เขาพอใจ จากนั้นก็จะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อช่วยคุณ

เม่ยอวูซินเหลือบมองเขาครู่หนึ่ง ไม่ได้ตอบอะไร

แต่กลับเดินไปทางเฉินจิ้น เมื่ออยู่ห่างจากเฉินจิ้นประมาณสองก้าว

เม่ยอวูซินคุกเข่าบนพื้นทันที พูดเสียงเข้มว่า: “ปีศาจลามกเม่ยอวูซิน คารวะนายท่าน!”

คารวะนายท่าน?

ตาทั้งสองของหวางเจิ้นเวยเบิกโตขึ้น ตอนนี้ประหลาดใจมากกว่าที่เม่ยอวูซินฆ่านักแม่นปืนของเขา ทำให้เขาเหลือเชื่อมากยิ่งขึ้น

เม่ยอวูซินเป็นใคร?

เป็นคนที่ดื้อรั้นเช่นนี้ ทำไมต้องนับถือเฉินจิ้นเป็นเจ้านาย?

ยิ่งไปกว่านั้น เขาไม่ได้ทำงานให้กับองค์กรลึกลับนั่นหรือ?

ทำไมถึงได้นับถือเฉินจิ้นเป็นเจ้านายได้?

“ลุกขึ้นยืนเถอะ เห็นนายแบบนี้แล้ว ฝึกคัมภีร์ยินหยงได้ไม่เลว!”เฉินจิ้นชื่นชม

ปีศาจลามกเม่ยอวูซินคนนี้ สมควรเป็นคนที่เข้าตาของเขาจริงๆ

ระยะเวลาอันสั้น ก็สามารถฝึกฝนคัมภีร์ยินหยางได้ดีทีเดียว

ก่อนหน้านี้เป็นเพราะวิธีฝึกฝนเกิดความผิดพลาดเล็กน้อย ทำให้เลือดเนื้อเหือดแห้ง ทำให้จะเป็นคนก็ไม่ใช่จะเป็นผีก็ไม่เชิง

ตอนนี้ เลือดในผิวหนังก็เพิ่มขึ้นมาเยอะแล้ว คนทั้งคนดูเหมือน แม้ว่าจะยังน่ากลัวอยู่ แต่ว่าไม่ทำให้คนตกใจแล้ว ดูเหมือนจะหนุ่มขึ้นมาเยอะ

“ขอบคุณนายท่าน!”ในสายตาที่เม่ยอวูซินมองไปทางเฉินจิ้น เต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง

ความบ้าคลั่งนี้ แน่นอนว่าเทียบกับมองไอดอลของตัวเอง ยังต้องบ้าคลั่ง

หลังจากที่เม่ยอวูซินเริ่มฝึกซ้อมคัมภีร์ยินหยาง ถึงพบว่าสิ่งที่ตัวเองฝึกมาก่อนหน้านี้นั้น เห็นได้ชัดว่าเป็นแค่ก้อนขี้ ขี้หมาที่ไม่มีอะไรเลย

อีกทั้งตอนนี้ คัมภีร์ยินหยาง เป็นการเปิดประตูสู่โลกใหม่ให้เขา สิ่งที่เขาฝึกฝนคือพลังวิญญาณจากฟ้าดิน กำลังภายในก่อนหน้านี้ เมื่อเทียบกับพลังวิญญาณ เป็นแค่ขยะดีๆนี่เอง

เป็นแบบขั้นต่ำของขั้นต่ำ

เม่ยอวูซินรู้สึกว่า ตอนนี้เขา สามารถต่อสู้กับเขาในเมื่อก่อนได้สิบคน!

แต่เทคนิคที่ไม่มีใครเทียบได้ เฉินจิ้นมอบให้เขาอย่างง่ายดาย แค่คิดก็รู้แล้วว่าเฉินจิ้นน่ากลัว

หวางเจิ้นเวยเห็นฉากนี้แล้ว

เห็นได้ชัดว่าระเบิดอารมณ์

“พวกแกไปตายสะ!”

เวลานี้ หวางเจิ้นเวยก็ไม่อยากจะทรมารเฉินจิ้นทั้งเป็นอีกต่อไป เขาจะแก้แค้นให้ลูกชายเขา

เขาคิดเพียงแค่อยากฆ่าเฉินจิ้นให้ตาย

หวางเจิ้นเวยพูดไปพลาง พร้อมกับยกมือกดปุ่มไปพลาง กำลังจะกดลง

ดูเหมือนเขาจะมองเห็น หัวหน้ากับลูกน้องสองคนนั้น ถูกระเบิดที่เขาฝังไว้ เห็นเป็นฉากกระจุยกระจาย

จากนั้น เมื่อนิ้วหัวแม่มือของหวางเจิ้นเวยที่กำลังจะกดปุ่ม

จู่ๆเขากลับรู้สึก ทำไมดูเหมือนว่าตัวเองไม่มีแรงพอ?

ดูอีกครั้ง หวางเจิ้นเวยหลายกับเห็นผียังไงอย่างนั้น

มือของเขา หักได้ยังไง?

มือทั้งมือ ขาดออกจากข้อมือ

รอยแผลเรียบราบ เลือดพุ่งกระฉูดตลอดเวลา

รีโมทที่อยู่ในมือของเขา ก็ขาดออก เป็นสองชิ้น

“โอ๊ย!”

เกิดความเจ็บปวดที่รุนแรงขึ้น

ปัง！

ก็มีเสียงดังขึ้น

ด้านหลังพวกเฉินจิ้นที่อยู่ไม่ไกลนัก มีการระเบิดอย่างรุนแรง

บนท้องฟ้า ประกายไฟสว่างขึ้น

คฤหาสน์ที่หวางเม่ยอวูอยู่นั้น ในการระเบิดครั้งนี้ ยุบลงทันที

“แกนี่โหดจริงๆ คิดไม่ถึงว่าแม้แต่ลูกสาวของตัวเองยังฆ่าได้！”

เฉินจิ้นพูดประชด

“เพราะว่า ฉันไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆของเขา！”

เวลานี้ ด้านหลังเฉินจิ้น มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา

หลังจากนั้น ร่างที่สง่างาม ค่อยๆปรากฏต่อสายตาทุกคน.

คนนั้นก็คือหวางเม่ยอวู

“แกไม่ได้อยู่ในคฤหาสน์เหรอ?” หวางเจิ้นเวยแปลกใจเล็กน้อย

แต่แล้ว เขาหัวเราะขึ้นมาอีกครั้ง ใบหน้าบูดบึ้ง “ที่แท้ แกก็รู้แล้วเหรอ”

“ตั้งแต่คุณเริ่มไม่ไว้ใจฉัน หลังจากที่แอบคุ้มกันฉัน ฉันก็รู้แล้ว！” แววตาที่หวางเม่ยอวูมองหวางเจิ้นเวย ซับซ้อนมาก

เธอกับตระกูลหวาง แต่ไหนแต่ไรไม่เคยไม่ซื่อสัตย์

เธอไม่ชอบหวางฮ่าว หวางเจ๋อ แต่ว่าแต่ไหนแต่ไรไม่เคยคิดที่จะอาศัยฐานะคุณนายน้อยในอนาคตของตระกูลเจิ้งเพื่อแย่งอำนาจพวกเขา

ทุกสิ่งที่เธอทำ ส่วนใหญ่ก็จะพิจารณาในมุมมองที่เป็นประโยชน์ต่อตระกูลหวาง

มีเพียงเรื่องเดียว เธอไม่อยากแต่งงานกับเจิ้งตงหยาง！

แต่ถึงอย่างนั้น เป็นเวลานานมาแล้วที่ เธอไม่ได้ต่อต้านการบงการของหวางเจิ้นเวย

“แกรู้มานานแล้ว กลับเสแสร้งได้ตั้งนาน ทำให้แกลำบากใจแล้วจริงๆ ลูกสาวแสนดีของฉัน！”หวางเจิ้นเวยยิ้มพร้อมกับพูด

“พ่อ ฉันมีคำถามที่อยากถามพ่อมาตลอด หลายปีมานี้ คุณ คุณเคยคิดว่าฉันเป็นลูกสาวของคุณไหม?”หวางเม่ยอวูกัดริมฝีปากแน่น

“ลูกสาว?” ฮ่าฮ่าฮ่า！”หลังจากที่หวางเจิ้นเวยได้ยินคำถามนี้ ราวกับว่าได้ยินเรื่องตลกยังไงอย่างนั้น

“ฉันไม่เคยคิดว่าแกเป็นลูกสาว ตอนแรกที่เก็บแกกลับบ้าน เป็นเพราะว่าฉันพบว่าแกก็คือร่างกายหยวนหยินในตำนาน！”

“เดิมฉันวางแผนที่จะ หลังจากเลี้ยงดูแกแล้ว จากนั้นดูดซับหยินในร่างกายของแก ทำให้ฉันมีความหวังที่จะทะลายถึงขั้นปรมาจารย์ได้ แต่ว่า ต่อมาฉันได้รับบาดเจ็บหนึ่งครั้ง ก็พบว่า ด้วยพรสวรรค์ของฉัน แม้ว่าฉันจะเอาหยวนหยินของแกไป แต่ก็ไม่มีโอกาสที่จะทลายขั้นปรมาจารย์ได้ มิสู้ประโยชน์จากร่างกายหยวนหยิน มาพัฒนาตระกูลให้แข็งแกร่ง”

“เมื่อรู้ว่าคุณชายของตระกูลเจิ้งในเมืองหลวง ที่เป็นนักบูโด ขั้นอายุยี่สิบปีก็ถึงขั้นปรมาจารย์จ่วยได้ ตั้งเป้าหมายว่าก่อนอายุสามสิบ หลังจากที่ทลายถึงขั้นปรมาจารย์ ฉันก็คิดวิธี หลอกใช้แก ปืนขึ้นไปบนเรือใหญ่อย่างตระกูลเจิ้งในเมืองหลวง”

“ตั้งแต่ต้นจนจบ แก ก็เป็นแค่หมากตัวหนึ่งของฉัน”

------------