จักรพรรดิมารหวนคืน นิยาย บท 44

บทที่ 44 ฉันไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆของเขา

หลังจากที่เห็นฆาตกรลงมือ หวางเจิ้นเวยบ้าคลั่งไปเลย

แทบจะโกรธจนกระอักเลือดออกมา

“เม่ยอวูซิน!”

แม้ว่าฟันครึ่งหนึ่งของหวางเจิ้งเวยร่วงจะเกือบหมดแล้วก็ตาม สามคำนี้ ก็ยังถูกเขาพูดออกมาอย่างชัดเจน

น้ำเสียง คำพูดที่พูดออกมา ถึงขั้นกับชัดเจนกว่าปกติด้วยซ้ำ

เต็มไปด้วยความโกรธ

หวางเจิ้นเวยเพื่อที่จะเชิญให้ปีศาจลามกเม่ยอวูซินมาได้ ถึงขนาดคนรักที่ตัวเองรักมากที่สุดก็มอบให้

มอบให้กับปีศาจลามกเม่ยอวูซินหลอมยา

ก็เพื่อทำให้เม่ยอวูซินเป็นมือลอบสังหาร เพื่อป้องกันเหตุฉุกเฉิน

และแล้วตอนนี้ เขามองเห็นอะไร?

เม่ยอวูซินนอนกับผู้หญิงของเขา ไม่ใช่แค่ไม่ได้ช่วยเขา แต่กลับฆ่านักแม่นปืนที่ทุ่มทุนฝึกฝนมา

ในขณะนี้ หวางเจิ้นเวยเกลียดชังเวยอูซิน อาจจะมากกว่าเฉินจิ้นก็ว่าได้

เม่ยอวูซินเดินออกมาจากความมืด เตรียมหัวที่อยู่ในมือ โยนทิ้งไปตรงหน้าหวางเจิ้นเวย

“แกรับผู้หญิงไว้แล้ว ทำไม?”

หวางเจิ้นเวยมองไปที่เม่ยอวูซิน เห็นได้ชัดว่าอดไม่ได้ที่จะฉีกเขาเป็นชิ้นๆ

คนที่รู้จักเม่ยอวูซินรู้ดี ต้องการเชิญให้เขามาช่วย จำเป็นต้องมอบผู้หญิงที่เขาพึงพอใจ.sh

เพียงแค่เขาพอใจ จากนั้นก็จะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อช่วยคุณ

เม่ยอวูซินเหลือบมองเขาครู่หนึ่ง ไม่ได้ตอบอะไร

แต่กลับเดินไปทางเฉินจิ้น เมื่ออยู่ห่างจากเฉินจิ้นประมาณสองก้าว

เม่ยอวูซินคุกเข่าบนพื้นทันที พูดเสียงเข้มว่า: “ปีศาจลามกเม่ยอวูซิน คารวะนายท่าน!”

คารวะนายท่าน?

ตาทั้งสองของหวางเจิ้นเวยเบิกโตขึ้น ตอนนี้ประหลาดใจมากกว่าที่เม่ยอวูซินฆ่านักแม่นปืนของเขา ทำให้เขาเหลือเชื่อมากยิ่งขึ้น

เม่ยอวูซินเป็นใคร?

เป็นคนที่ดื้อรั้นเช่นนี้ ทำไมต้องนับถือเฉินจิ้นเป็นเจ้านาย?

ยิ่งไปกว่านั้น เขาไม่ได้ทำงานให้กับองค์กรลึกลับนั่นหรือ?

ทำไมถึงได้นับถือเฉินจิ้นเป็นเจ้านายได้?

“ลุกขึ้นยืนเถอะ เห็นนายแบบนี้แล้ว ฝึกคัมภีร์ยินหยงได้ไม่เลว!”เฉินจิ้นชื่นชม

ปีศาจลามกเม่ยอวูซินคนนี้ สมควรเป็นคนที่เข้าตาของเขาจริงๆ

ระยะเวลาอันสั้น ก็สามารถฝึกฝนคัมภีร์ยินหยางได้ดีทีเดียว

ก่อนหน้านี้เป็นเพราะวิธีฝึกฝนเกิดความผิดพลาดเล็กน้อย ทำให้เลือดเนื้อเหือดแห้ง ทำให้จะเป็นคนก็ไม่ใช่จะเป็นผีก็ไม่เชิง

ตอนนี้ เลือดในผิวหนังก็เพิ่มขึ้นมาเยอะแล้ว คนทั้งคนดูเหมือน แม้ว่าจะยังน่ากลัวอยู่ แต่ว่าไม่ทำให้คนตกใจแล้ว ดูเหมือนจะหนุ่มขึ้นมาเยอะ

“ขอบคุณนายท่าน!”ในสายตาที่เม่ยอวูซินมองไปทางเฉินจิ้น เต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง

ความบ้าคลั่งนี้ แน่นอนว่าเทียบกับมองไอดอลของตัวเอง ยังต้องบ้าคลั่ง

หลังจากที่เม่ยอวูซินเริ่มฝึกซ้อมคัมภีร์ยินหยาง ถึงพบว่าสิ่งที่ตัวเองฝึกมาก่อนหน้านี้นั้น เห็นได้ชัดว่าเป็นแค่ก้อนขี้ ขี้หมาที่ไม่มีอะไรเลย

อีกทั้งตอนนี้ คัมภีร์ยินหยาง เป็นการเปิดประตูสู่โลกใหม่ให้เขา สิ่งที่เขาฝึกฝนคือพลังวิญญาณจากฟ้าดิน กำลังภายในก่อนหน้านี้ เมื่อเทียบกับพลังวิญญาณ เป็นแค่ขยะดีๆนี่เอง

เป็นแบบขั้นต่ำของขั้นต่ำ

เม่ยอวูซินรู้สึกว่า ตอนนี้เขา สามารถต่อสู้กับเขาในเมื่อก่อนได้สิบคน!

แต่เทคนิคที่ไม่มีใครเทียบได้ เฉินจิ้นมอบให้เขาอย่างง่ายดาย แค่คิดก็รู้แล้วว่าเฉินจิ้นน่ากลัว

หวางเจิ้นเวยเห็นฉากนี้แล้ว

เห็นได้ชัดว่าระเบิดอารมณ์

“พวกแกไปตายสะ!”

เวลานี้ หวางเจิ้นเวยก็ไม่อยากจะทรมารเฉินจิ้นทั้งเป็นอีกต่อไป เขาจะแก้แค้นให้ลูกชายเขา

เขาคิดเพียงแค่อยากฆ่าเฉินจิ้นให้ตาย

หวางเจิ้นเวยพูดไปพลาง พร้อมกับยกมือกดปุ่มไปพลาง กำลังจะกดลง

ดูเหมือนเขาจะมองเห็น หัวหน้ากับลูกน้องสองคนนั้น ถูกระเบิดที่เขาฝังไว้ เห็นเป็นฉากกระจุยกระจาย

จากนั้น เมื่อนิ้วหัวแม่มือของหวางเจิ้นเวยที่กำลังจะกดปุ่ม

จู่ๆเขากลับรู้สึก ทำไมดูเหมือนว่าตัวเองไม่มีแรงพอ?

ดูอีกครั้ง หวางเจิ้นเวยหลายกับเห็นผียังไงอย่างนั้น

มือของเขา หักได้ยังไง?

มือทั้งมือ ขาดออกจากข้อมือ

รอยแผลเรียบราบ เลือดพุ่งกระฉูดตลอดเวลา

รีโมทที่อยู่ในมือของเขา ก็ขาดออก เป็นสองชิ้น

“โอ๊ย!”

เกิดความเจ็บปวดที่รุนแรงขึ้น