จักรพรรดิมารหวนคืน นิยาย บท 58

บทที่ 58 ทุบตีอย่างรุนแรง

"รปภ. อยู่ที่ไหน?"

"ที่นี่มีคนตีกัน ... "

หลายคนที่ประจบหลี่หมิงเฉิงตะโกนทันที

สถานการณ์ตอนนี้ค่อนข้างวุ่นวาย

แทบจะกล่าวได้ว่าดึงดูดความสนใจของคนทั้งห้องจัดเลี้ยง

ในเวลานี้ พนักงานของโรงแรมหลายคนก็ปรากฏตัวที่นี่เช่นกัน

"ไอ้หมอนี่ ทุบตีคนอื่นตามอำเภอใจ!"

“ คนที่เขาชกต่อยเป็นหลี่หมิงเฉิงของตระกูลหลี่ หยิ่งผยองอย่างยิ่ง กล้าดียิ่งนัก!” “ ใส่เสื้อตลาดนัด สงสัยมากว่าเขาจะแอบเข้ามา”

พวกหมาเลียแข้งเลียขาพูด

"คุณผู้ชาย โปรดแสดงการ์ดเชิญของคุณ!"

ผู้จัดการโรงแรมมองเฉินจิ้นด้วยสีหน้าจริงจัง

สถานที่แห่งนี้เป็นสถานที่ประชุมแลกเปลี่ยนอาหารค่ำของมหาวิทยาลัยเจียงโจว ผู้คนที่มา ล้วนเป็นบุคคลสำคัญของเจียงโจวและเป็นนักศึกษาจบออกไปที่ประสบความสำเร็จ

หากมีคนแอบเข้ามาที่ไม่รู้เป็นใครหน้าไหน ยังได้ทุบตีหลี่หมิงเฉิงที่มีมูลค่าหลายร้อยล้าน มันจะกลายเป็นพวกเขาที่ทำหน้าที่ได้ไม่ดีเท่าที่ควร

มหาวิทยาลัยเจียงโจว ต้องมาหาเรื่องโรงแรมแน่นอน

"การ์ดเชิญ ผมไม่ได้นำมา!"

เฉินจิ้นขมวดคิ้วเล็กน้อย

ไม่ใช่ว่าไม่มี แต่แค่ไม่ได้เอามา

การ์ดเชิญนั้น อธิการบดีถังเจิ้งหยางของมหาวิทยาลัยได้นำมาเยี่ยมด้วยตนเอง เขามองผ่านๆแล้วก็ทิ้งมันไว้ที่บ้าน

เฉินจิ้นมุ่งเน้นไปที่การฝึกฝนเท่านั้น เขาฝึกฝนเสร็จก็มาที่นี่โดยตรง ดังนั้นเขาจะนำการ์ดเชิญมาได้อย่างไร

"คุณไม่ได้นำมาหรือคุณไม่มี"

หนึ่งในผู้ประจบของหลี่หมิงเฉิงมองไปที่เฉินจิ้นและหัวเราะเยาะ

เฉินจิ้นเหลือบมองเขาเล็กน้อย สุนัขที่กระโดดออกมาเป็นครั้งคราวเช่นนี้ ทำให้เฉินจิ้นไม่ชอบ

"คุณผู้ชายท่านนี้ ถ้าคุณไม่นำบัตรเชิญมา คุณจะเข้ามาที่นี่ไม่ได้!" ผู้จัดการโรงแรมที่เป็นผู้นำกล่าวขอโทษด้วยความสุภาพ แต่มีแววดูถูกอยู่ในดวงตาของเขา

ช่วยไม่ได้ คนที่มาร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำนี้ ไม่ร่ำรวยก็มีอำนาจ พวกเขาล้วนแต่งตัวดูดี มีเพียงเฉินจิ้น เป็นคนเดียวที่สวมเสื้อผ้าราคาถูก เป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นชนชั้นสูง เป็นไปไม่ได้ที่จะมีสิทธิ์ได้รับเชิญจากมหาวิทยาลัยเจียงโจว

เมื่อเห็นฉากนี้ ในที่สุดหลี่หมิงเฉิงก็รู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย

เฉินจิ้นทำให้เขาอับอายและเขาก็จะทำให้เฉินจิ้นอับอายขายหน้าด้วย

"เขาจะมีจดหมายเชิญได้อย่างไร?เขาต้องมาเพราะในฐานะคนในครอบครัวของชีเหย็นแน่นอน"

หลี่หมิงเฉิงกัดฟันและพูด

แม้ว่าจะไม่ใช่เรื่องยากที่จะได้รับจดหมายเชิญจากมหาวิทยาลัยเจียงโจว แต่ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเช่นกัน ไม่ก็คุณมาจากภูมิหลังที่สูงส่งหรือจากตำแหน่งสูง หรือไม่ก็คุณได้รับการยอมรับจากโรงเรียนว่าเป็นตัวแทนนักศึกษาที่เยี่ยมยอด หรือเป็นบัณฑิตหัวกะทิที่จบออกไปแล้ว

เงื่อนไขเหล่านี้ ซ่งชีงเหย็นมี

ในฐานะสามีของซ่งชีงเหย็น เฉินจิ้นไม่มีสักข้อ

ในมุมมองของหลี่หมิงเฉิง ไอ้ขยะนี้ ต้องแอบเข้ามาในฐานะสามีของซ่งชิงเหย็น เพราะยังไง งานเลี้ยงในครั้งนี้ ไม่ได้ห้ามนำคู่ของตนเองมาร่วมงาน

"ชีงเหย็นสองคำนี้ คุณคู่ควรที่จะเรียกหรือ?ดูเหมือนว่า บทเรียนที่ให้คุณไปจะยังไม่เพียงพอ!"

รอยยิ้มเยาะปรากฏขึ้นที่มุมปากของเฉินจิ้น

หลี่หมิงเฉิงตัวสั่นเมื่อเห็นรอยยิ้มของเฉินจิ้นและก้าวถอยหลังอย่างรวดเร็วสองก้าว

"คุณผู้ชายนี้ ผมต้องขอเตือนคุณว่า ห้ามมีการกระทำที่รุนแรงและก่อเหตุร้ายในโรงแรม มิฉะนั้นเราจะนำตัวผู้กระทำผิดส่งให้คุณตำรวจตามกฎหมาย!"

ผู้จัดการโรงแรมพูดอย่างจริงจัง

เฉินจิ้นเหลือบมองเขาจางๆ "ไม่ต้องห่วง!"

จากนั้นเขาก็มองไปที่หลี่หมิงเฉิงด้วยรอยยิ้มที่มุมปากอีกครั้ง "บทเรียนที่ผมให้คุณ ยังไม่เพียงพอ มันเป็นความผิดพลาดของผมเอง ไม่ต้องกังวล ผมจะชดเชยให้คุณ!" รอยยิ้มบนปากของเฉินจิ้น ราวกับปีศาจ

“ คุณ ... คุณจะทำอะไร?” แม้ว่าหลี่หมิงเฉิงจะโกรธมาก จนอยากจะลอกหนังของเฉินจิ้น แต่ความประทับใจที่เฉินจิ้นเพิ่งทิ้งให้เขานั้นน่ากลัวมาก ถูกเฉินจิ้นจ้องมองอีกครั้ง หลี่หมิงเฉิงรู้สึกตื่นตระหนกภายในใจ

"ผม?ผมจะทำอะไรได้?ผมจะกล้าทำอะไร?" เฉินจิ้นหัวเราะอย่างเย็นชา "คุณควรถามพวกเขาว่า พวกเขาต้องการทำอะไร? “

หลังจากพูดจบ เฉินจิ้นก็ส่งสัญญาณ ให้หลี่หมิงเฉิงมองสุนัขข้างๆเขา

หลี่หมิงเฉิงมองไปโดยไม่รู้ตัว

คนรวยรุ่นที่สองของตระกูลเล็กๆ เดิมทีที่เต็มไปด้วยความเคารพเขามาตลอด ในเวลานี้มองเขาด้วยความดุร้าย

ทันใดนั้น หลี่หมิงเฉิงก็มีความรู้สึกไม่ดีในใจขึ้นมา

“ พวกคุณเป็นอะไร?” หลี่หมิงเฉิงอย่างถามเสียงดัง

อย่างไรก็ตาม คำตอบสำหรับเขาคือกำปั้น

ตูม!

แต่ไม่นาน คนเหล่านี้ก็จำสิ่งที่พวกเขาเพิ่งทำลงไป

ดวงตาของพวกเขาก็เบิกกว้างอย่างกะทันหันและใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสยดสยอง

พวกเขา ... พวกเขาได้ชกต่อยหลี่หมิงเฉิง

คุณรู้ไหมว่าครอบครัวเล็ก ๆ เหล่านี้ ล้วนติดตามตระกูลหลี่ พวกเขากลับทุบตีผู้นำของตระกูลหลี่ นี่พวกเขาทำอะไรลงไป?

หลังจากเห็นสายตาหลี่หมิงเฉิงมองมาที่พวกเขา ดวงตาที่อาฆาต คนเหล่านี้ก็สั่นสะท้านไปทั่วร่างกาย

“ คุณชื่อหลี่หมิงเฉิงใช่ไหม?จำไว้ ต่อไปอย่าได้มากวนใจผู้หญิงของผมอีก จากนี้อย่าเรียกชีงเหย็นอีก คุณไม่คู่ควร เข้าใจไหม?”

เฉินจิ้นมองไปที่หลี่หมิงเฉิง น้ำเสียงเย็นชา

“ ไอ้เหี้ย คุณรู้ผลของการทำให้ผมขุ่นเคืองไหม?”

ตอนนี้หลี่หมิงเฉิงแทบบ้าคลั่ง

"คุณเป็นแค่ลูกเขยที่แต่งเข้าไปในบ้านฝ่ายหญิง กล้ารุกรานผม คุณไม่รู้ใช่ไหมว่า บริษัทของภรรยาคุณกำลังจะล้มละลาย!" คราวนี้หลี่หมิงเฉิงไม่ได้พูดชื่อซ่งชิงเห็นอีก แต่เปลี่ยนเรียกเป็นอีกแบบ "ตระกูลหลี่ของเรา เป็นผู้นำในอุตสาหกรรมเครื่องสำอางของเจียงโจว ทำให้ผมขุ่นเคือง บริษัทของคุณเท่ากับถึงจุดจบละ "

หลี่หมิงเฉิงยิ้มและกล่าว

"ไม่ใช่แค่ผม แต่ตระกูลเหอ ตระกูลหวางในเมืองเจียงโจว ฯลฯ บริษัทที่ขึ้นชื่อในเครื่องสำอาง ก็อย่าได้คิดจะได้ร่วมมือกับพวกเขา! คุณแค่รอให้บริษัทล่มสลายเถอะ!" ยิ่งพูดมากเท่าไหร่ ใบหน้าของหลี่หมิงเฉิงก็ยิ่งดุร้ายมากขึ้นเท่านั้น

วันนี้ เขารู้สึกอับอายขายหน้ามากกับเรื่องนี้ หลี่หมิงเฉิงไม่สนใจหรือรักษาภาพลักษณ์สุภาพบุรุษอีกต่อไป

"อ๋อ?" เฉินจิ้นได้ยินเช่นนั้นก็ยิ้ม "คุณแน่ใจเหรอ?"

"ผมแน่ใจ มั่นใจและแน่นอน! บริษัทของตระกูลซ่งจบแน่นอน ตระกูลซ่งล่มสลาย คุณจะไม่เหลืออะไรเลย!" หลี่หมิงเฉิงจ้องไปที่เฉินจิ้นอย่างแน่วแน่

เขาสาบานว่า ต้องจ้างฆาตกรไปฆ่า!

ถ้าคุณไม่ฆ่าเฉินจิ้น ก็ยากที่จะลบล้างความเกลียดชังในใจของเขาได้

จากนั้น เขาต้องการให้ซ่งชิงเหย็นมาขอร้องเขา ให้ปล่อยบริษัทเธอไป เธอต้องใช้ร่างกายมาแลก!

“ นั่นอาจจะทำให้คุณผิดหวัง!” เฉินจิ้นยิ้มเล็กน้อย

หลี่หมิงเฉิงผงะ

จากนั้นเขาก็ได้ยินเสียงจากฝูงชนที่เฝ้าดูดังขึ้น

“ ในนามของตระกูลเหอ ผมขอประกาศว่านับจากนี้เราจะตัดความร่วมมือทั้งหมดกับตระกูลหลี่!”

"ในนามของตระกูลหวาง ผมตัดสินใจที่จะไม่ติดต่อธุรกิจใด ๆ กับตระกูลหลี่อีกแล้ว!" “ ในนามของสมาคมแพทย์แผนจีนเจียงโจว เราจะไม่มีทางเกี่ยวข้องกับตระกูลหลี่!”

------------