จักรพรรดิมารหวนคืน นิยาย บท 92
สรุปบท บทที่ 92 คุณอยากได้ตำแหน่งของเขาไหม: จักรพรรดิมารหวนคืน
อ่านสรุป บทที่ 92 คุณอยากได้ตำแหน่งของเขาไหม จาก จักรพรรดิมารหวนคืน โดย หว่อปู้ซื่อZ
บทที่ บทที่ 92 คุณอยากได้ตำแหน่งของเขาไหม คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายใช้ชีวิต จักรพรรดิมารหวนคืน ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย หว่อปู้ซื่อZ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
บทที่ 92 คุณอยากได้ตำแหน่งของเขาไหม
เมื่อลู่หยวนได้ยิน ก็รู้ว่าเสียงนี้เป็นของเฉินจิ้น
“แย่แล้ว!”
ลู่หยวนแอบพูดในใจ จากนั้นก็ลืมตาขึ้นอย่างรวดเร็ว
เห็นแค่พี่เสือบินออกไปในทันที พร้อมกับชายร่างใหญ่หลายคนที่มากับเขาก็ล้มลงด้วยกัน
การเคลื่อนไหวที่นี่ ดึงดูดความสนใจของคนในบริเวณใกล้เคียงทันที
“โห นั่นพี่เสือไม่ใช่เหรอ ใครกล้าขนาดนั้น?”
“คืนนี้ คาดว่าจะมีโชว์ดีๆให้ดูแล้วมั้ง!”
"คนสุดท้ายที่ก่อเรื่องในZero Dream bar ถ้าจำไม่ผิด ในวันรุ่งขึ้นก็เห็นข่าวเกี่ยวกับการเสียชีวิตจากอุบัติเหตุจากการกระโดดแม่น้ำของเขา"
ผู้คนต่างวิพากษ์วิจารณ์
แม้ว่าเฉินจิ้นจะเตะพี่เสือออกไปหลายเมตร แต่ก็ไม่มีใครชื่นชม สายตาที่มองของพวกเขาเต็มไปด้วยความเห็นใจและสงสาร!
แม้แต่ซูมั่นเฟยที่อยู่ข้างๆ ก็ไม่คาดคิดว่าเฉินจิ้นจะกล้าลงมือกับพี่เสือ
เธอคิดว่า ให้พี่เสือบังคับให้พวกเขาคุกเข่าและก้มกราบเธอ เพื่อเธอจะได้แก้แค้น แต่เธอไม่เคยคิดเลยว่าเฉินจิ้นจะกล้าขัดขืน
แม้ว่าปฏิกิริยาของเฉินจิ้นจะเกินความคาดหมายของเธอ แต่ก็ทำให้เธอรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้น
เฉินจิ้น นี่เขาหาที่ตายชัดๆ
“พี่ใหญ่ วิ่ง!”
ลู่หยวนที่ดึงสติกลับมาได้แล้ว รู้สึกซาบซึ้งใจ จากนั้นก็ดึงเฉินจิ้นและจะหนีออกไป
เฉินจิ้นกล้าลงมือกับคนของเฮียไป๋ เพื่อเขา ลู่หยวนสามารถคิดถึงจุดจบที่น่าเศร้าของพวกเขาได้แล้ว
บางที อาจเห็นทั้งคู่ในข่าวของวันพรุ่งนี้
“ไม่เป็นไร!”
เฉินจิ้นไม่เพียง แต่ไม่วิ่ง แต่จับลู่หยวนไว้และยิ้มให้เขา
เมื่อลู่หยวนเห็นเช่นนี้ ใบหน้าของเขาก็ขมขื่นขึ้นมาทันที
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ประตูได้สังเกตเห็นแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่ แม้ว่าทั้งคู่อยากจะวิ่งหนี แต่ก็หนีไม่พ้นแล้ว
"พี่ใหญ่ งั้นจะตายก็ตายด้วยกันเถอะ ขอเป็นพี่น้องกันในชาติหน้า!"
ลู่หยวนพูดอย่างหมดหนทาง
"ไอ้สัส วันนี้กูจะสับพวกมึงเป็นชิ้นๆ!"
ไม่รู้ว่าพี่เสือลุกขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ใบหน้าเต็มไปด้วยความน่าเกลียด
รอบๆ กลุ่มชายร่างใหญ่ในชุดสูทเริ่มทะลักเข้ามาทีละคน ซึ่งทุกคนเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยประจำบาร์แห่งนี้
"เสียงดัง!"
"ดูเหมือนว่าเมื่อกี้ลงมือเบาเกินไป!"
เฉินจิ้นกล่าวอย่างเย็นชา
จากนั้น พี่เสือก็บินออกไปอีกครั้ง
คราวนี้พี่เสือพ่นเลือดออกมาเต็มปาก ในเลือดมีเศษอวัยวะภายในออกมาด้วย เห็นได้ชัดว่าบาดเจ็บสาหัส สุดท้ายก็เสียชีวิตโดยตรง
การเคลื่อนไหวที่ใหญ่เช่นนี้ ดึงดูดสายตาของทุกคนในบาร์โดยตรง
ทุกคนวางแก้วไวน์ลงในมือ หรือหยุดท่าทางที่กำลังเต้น แม้แต่ชายหญิงที่กำลังอดใจไม่ไหวที่จะทำอะไรกันอยู่ในมุม ฮอร์โมนที่หลั่งออกมาก็ต้องหยุดการเคลื่อนไหวและหันมามองทางนี้
สายตาของทุกคนจับจ้องไปที่พี่เสือทันที
จากนั้น พวกเขาก็ย้ายสายตาจากพี่เสือไปยังเฉินจิ้น
เขา ... เมื่อกี้เขาทำมันได้อย่างไร?
บางคนที่อยู่ใกล้ เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด ไม่น่าเชื่อ เฉินจิ้นเพียงแค่ขยับริมฝีปาก แต่เขาไม่ได้ลงมือทำอะไรเลย
พี่เสือบินออกไปได้ยังไง?
ซูมั่นเฟยและลู่หยวน ก็เบิกตากว้างด้วยความเหลือเชื่ออย่างยิ่ง
ถ้าไม่ใช่เพราะพวกเขารู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ พวกเขาเกือบจะคิดว่าพี่เสือเป็นนักแสดงและให้ความร่วมมือในการแสดง
แน่นอนว่า นี่ไม่ใช่ประเด็นที่ทุกคนให้ความสนใจมากที่สุด
ประเด็นคือ มีคนกล้าเข้ามาสร้างปัญหาใน Zero Dream bar
นี่ไม่ใช่แค่การก่อกวน แต่ยังลงมือซ้อมพี่เสือที่เป็นเจ้านายตัวน้อยของบาร์แห่งนี้ด้วย
นี่เป็นการท้าทายอำนาจของเฮียไป๋
ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วจริงๆ
เฉินจิ้นไม่สนใจว่าคนอื่นจะคิดอย่างไร แต่มองไปที่ซูมั่นเฟย มุมปากมีรอยยิ้มที่เย็นชา
"ตอนนี้ ผมให้คุณเลือกสองทาง!"
"หนึ่ง คุกเข่าขอโทษ!"
"สอง ตบหน้าตนเองสิบครั้ง!"
“ไม่งั้น ผมไม่รังเกียจที่จะตบตีผู้หญิงหรอก ทำลายผู้หญิงสวย ๆหนึ่งคนผมก็ทำได้ !”
กล้าวางแผนหาเรื่องเขา ยังกล้าข่มขู่เขา ก็ต้องชดใช้ในสิ่งที่ทำกับเขา
เสียงของเฉินจิ้น ฟังดูเย็นชาจนแทงเข้ากระดูก
ซูมั่นเฟยตัวสั่น หลังจากได้ยินเสียงของเฉินจิ้น
เห็นสายตาที่ทำให้คนอื่นตกตะลึงของเฉินจิ้น กับพี่เสือที่นอนอยู่ข้าง ๆ โดยไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดี
ซูมั่นเฟยรู้สึกชาไปทั้งตัว
เฉินจิ้นกล้าลงมือแม้แต่คนของเฮียไป๋ หมายความว่าเฉินจิ้นจะโจมตีเธอจริงๆ
เมื่อ ซูมั่นเฟยกัดฟันและกำลังจะยอมแพ้
ทันใดนั้นก็มีการเคลื่อนไหวที่ยิ่งใหญ่อีกครั้งดังขึ้น
“เป็นเฮียไป๋!”
"ไอ้พระเจ้า เป็นเฮียไป๋จริงๆด้วย!"
“พี่ใหญ่ จะตายก็ตายด้วยกัน!”
ในตอนนี้ลู่หยวนไม่เข้าใจสิ่งที่เฉินจิ้นพูดเลย
ลู่หยวนรู้สึกเกรงกลัวไป๋ห้าว
แต่ในขณะนี้ เขามีความกล้าอย่างมาก ขาทั้งสองข้างสั่นยืนอยู่ข้างๆเฉินจิ้น
เมื่อเห็นเช่นนี้ เฉินจิ้นก็ยิ้มและพูดว่า "ไม่ต้องห่วง คนที่ตายไม่ใช่พวกเราแน่นอน!"
เมื่อพูดจบ ชายร่างใหญ่สองคนในชุดสูทที่ขวางอยู่ตรงหน้าเฉินจิ้น ก็บินออกไปในพริบตา จากนั้นก็ล้มลงกับพื้นโดยไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดียังไง
“กล้ามาก ไปให้หมด ฆ่ามันให้ตาย!”
ไป๋ห้าวกล่าวทันที
จากนั้น ชายร่างใหญ่ทุกคนก็วิ่งเข้าหาเฉินจิ้นด้วยกัน
“มันก็แค่เศษขยะ!”
เฉินจิ้นไม่ได้ลงมือทำอะไรเลย คลื่นอากาศแผ่ออกมาจากเขา
ชายร่างใหญ่ทุกคนที่วิ่งเข้าหาเขาก็บินออกไปทีละคน
หลังจากล้มลงบนพื้น แม้แต่เสียงโอดครวญก็ไม่มี
ไม่รู้ว่าตายหรือยังมีชีวิตอยู่!
ทุกคนในบาร์ เบิกตากว้างอย่างไม่น่าเชื่อ
ราวกับดูหนังไซไฟ.
ส่วนไป๋ห้าว นัยห์ตาหดตัวลง
“ท่านเป็นใคร?”
ทันใดนั้น ไป๋ห้าวก็ก้าวขึ้นคร่อมระยะทางหลายเมตรและมาถึงตรงหน้าเฉินจิ้น
พลังของความแข็งแกร่งของปรมาจารย์จ่วยก็เผยออกมาทันที
กดลู่หยวนซึ่งอยู่ข้างเฉินจิ้นจนแทบล้มลงไป
ใบหน้าของเฉินจิ้นก็เย็นลง"ผมคือ คนที่คุณไม่สามารถยั่วยุได้!"
เมื่อพูดจบ ความชั่วร้ายที่น่ากลัวพุ่งออกมาจากเฉินจิ้นและมุ่งตรงไปที่ ไป๋ห้าว
"ผุ!"
ทันใดนั้น ไป๋ห้าวก็กระอักเลือดออกมา
“ปรมาจารย์?”
ไป๋ห้าวเบิกตากว้างและมองเฉินจิ้นด้วยความเหลือเชื่อ
ส่วนเฉินจิ้น ไม่ได้ให้ความสนใจไป๋ห้าวเลย
เขากลับมองไปที่ลู่หยวนแทน: "เจ้าอ้วน คุณยังอยากนั่งตำแหน่งของเขาอยู่ไหม?"
------------
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิมารหวนคืน