จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 10

บทที่ 10 ความเย่อหยิ่งและความภาคภูมิใจ

การปรากฏตัวของหลี่โม่ ทำให้สีหน้าทุกคนในห้องประชุมดูแย่มาก

"หลี่โม่ ขยะอย่างคุณเข้ามาได้อย่างไร?ไม่รู้ว่าที่นี่คือที่ไหนเหรอ?ไสหัวออกไปจากที่นี่ซะ!" กู้ซิงเว๋ยชี้ไปที่ลี่โม่อย่างโกรธเกรี้ยว

ขยะที่ไม่ได้เรื่องแบบนี้ ไม่มีสิทธิ์เข้าบริษัทของตระกูลกู้!

ไม่มีคุณสมบัติแม้แต่จะเข้ามาที่ห้องประชุมนี้!

“ โอ๊ย ทำไมไอ่ขยะคนนี้เข้ามาในห้องประชุมล่ะ มาขายหน้าชัดๆไม่ใช่เหรอ?”

"ใช่ บอกให้เธอตอบตกลง เหมือนเป็นการขุดหลุมให้กู้หยุนหลันชัดๆ ไม่มีสมอง"

"เหอะๆ ผู้ชายที่เกาะผู้หญิงกิน ยังมีหน้ามาพูดที่นี่"

ทันใดนั้น ในห้องประชุมสมาชิกของตระกูลกู้และพนักงานที่ระดับสูงของบริษัท ต่าง

วิพากษ์วิจารณ์หลี่โม่ คำพูดของพวกเขาเต็มไปด้วยการดูถูกและเหยียดหยาม

"ทำไมคุณถึงมาที่นี่?" ตอนนี้ กู้หยุนหลันก็ตื่นตระหนกเล็กน้อย แต่โกรธมากกว่า

หลี่โม่ไม่น่ามา

อย่างไรก็ตาม เขากลับเดินมาหากู้หยุนหลันด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยนบนใบหน้าของเขา

สี่ปีแล้ว ที่ตนเองไม่เคยให้อะไรแก่เธอเลย ไม่เคยช่วยเธอเลย ทุกคนดูถูกเขา แต่กู้หยุนหลันยังคงอยู่เคียงข้างเขา

แม้ว่าในวันธรรมดา กู้หยุนหลันจะเข้มงวดกับเขา แต่หลี่โม่ก็ไม่ได้จริงจังหรือใส่ใจมัน

เพราะว่า กู้หยุนหลันเป็นภรรยาของเขา คืออดีตและอนาคตของเขา

ที่ผ่านมา ผมไม่มีประโยชน์และทำให้คุณถูกวิพากษ์วิจารณ์มามากมาย

วันนี้ ผมสืบทอดมรดกของสำนักหลงเหมิน ให้ชีวิตที่เจริญรุ่งเรืองทั้งชีวิตแก่คุณ

หลี่โม่ก้าวไปข้างหน้า ยืนอยู่ข้างๆกู้หยุนหลันและพูดอย่างจริงจัง "หยุนหลัน ตอบตกลงกับเขา การร่วมมือนี้ ไม่มีใครอื่นนอกจากคุณ!"

เมื่อมองไปที่สายตาที่มั่นคงในดวงตาของหลี่โม่ กู้หยุนหลันก็ตกอยู่ในภวังค์ในขณะนั้น ดูเหมือนว่าสิ่งที่หลี่โม่พูดจะเป็นจริง ดูเหมือนว่าเขาได้เปลี่ยนไปจริงๆ

"ฮ่าฮ่าฮ่า! ตลกจริงๆ คุณกำลังพูดถึงอะไร?หลี่โม่ คุณคิดว่าที่นี่คือที่ไหน?นี่คือบริษัทของตระกูลกู้ ไม่ใช่ที่ที่คุณจะมาอวดดี! ไสหัวออกไปจากที่นี่ซะ!" กู้ซิงเว๋ยพูดด้วยความโมโห

หลี่โม่อยู่ในตระกูลกู้ ไม่มีอำนาจใด ตอนนี้เขากล้าที่จะมาที่บริษัทแล้วสั่งโน่นสั่งนี่ มันเป็นเรื่องที่บังอาจมาก!

"คุณปู่ ท่านดูหลี่โม่สิ เขากล้ามายุ่งเรื่องของบริษัทของตระกูลเรา ช่างบังอาจจริงๆ"ขณะนี้ใบหน้าของกู้ชิงหลินเย็นชา ดวงตาแหลมคมคู่หนึ่ง อยากจะฆ่าหลี่โม่ด้วยสายตาของเธอ .

สีหน้าของคุณท่านใหญ่ตระกูลกู้จมลง เขามองไปที่หลี่โม่อย่างไม่พอใจและพูดอย่างเย็นชาว่า

"ออกไป!"

คนที่มีนามสกุลอื่น คนที่เกาะผู้หญิงกินแล้วยังทำให้ตระกูลกู้อับอายในเมืองฮ่าน กล้าที่จะเข้ามายุ่งเรื่องของบริษัทของตระกูลกู้

นี่กำลังจะทำอะไร?

อยากเข้ามายุ่งกับกิจการของบริษัทของตระกูลกู้?

อย่างไรก็ตาม หลี่โม่ไม่ได้สนใจคุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ แต่เขามองไปที่กู้หยุนหลัน จับมือที่อ่อนนุ่มของเธอและพูดว่า "เชื่อผมเถอะ"

เป็นเพราะคำสามคำนี้ที่ทำให้กู้หยุนหลันมีแรงกระตุ้นอย่างฉับพลัน เธอหันศีรษะและพูดกับ

คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้"คุณปู่ ฉันตอบตกลง"

ขณะที่เธอพูด เธอหันศีรษะ ใบหน้าของเธอดูภาคภูมิใจและเย็นชาจ้องมองไปที่กู้ซิงเว๋ยและพูดว่า "กู้ซิงเว๋ย คุณต้องการขับไล่ฉันออกจากบริษัทวินเซิงไม่ใช่เหรอ ถ้าฉันไม่สามารถทำให้บริษัทเราร่วมมือกับบริษัทรุงคางได้ ฉันจะลาออกเอง! "

“ หยุนหลัน คุณต้องคิดให้ดีๆนะ เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับพัฒนาการของคุณ การพัฒนาตระกูลกู้ของเราในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า” คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้กล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ

กู้หยุนหลันกล่าวอย่างจริงจัง "ฉันคิดดีแล้ว"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ กู้ซิงเว๋ยก็แสดงท่าทีเยาะเย้ยที่มุมปากของเขาและพูดว่า "โอเค กู้หยุนหลันนี่คือสิ่งที่คุณพูดเองนะ ขอให้ทุกคนในวันนี้เป็นพยาน เมื่อถึงตอนนั้น อย่ามากลับคำนะ"

"ไม่แน่นอน แต่ถ้าฉันสามารถทำให้บริษัทเราร่วมมือกับบริษัทรุงคางกู้ซิงเว๋ย คุณจะทำยังไง?" กู้หยุนหลันถามกะทันหัน ราวกับว่าเธอมั่นใจมาก

เธอไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆเธอถึงพูดแบบนี้ บางทีหลี่โม่อาจให้ความกล้าหาญและความมั่นใจแก่เธอ

คนเรามีชีวิตด้วยลมหายใจเดียว

"เหอะๆ เพียงแค่คุณสามารถทำให้เราได้ร่วมมือกับบริษัทรุงคาง ตำแหน่งรองประธาน บริษัท ผมจะไม่แย่งกับคุณ ปล่อยให้คุณโดยตรง!" กู้ซิงเว๋ยหัวเราะอย่างเย็นชา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกตลก

อย่างเธอ สามารถทำให้บริษัทรุงคางร่วมมือกับเรา คนโง่กำลังฝันชัดๆ!