จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 164

บทที่ 164 ใช้คุณธรรมทำให้ซาบซึ้ง

ทางด้านนี้ กู้หยุนหลันรีบร้อนไปโรงงานวัตถุดิบ

กู้เผิงเฟยพาหัวหน้าฝ่ายโรงงาน มาต้อนรับกู้หยุนหลันเข้าห้องประชุม

ผู้จัดการน้อยใหญ่ในโรงงาน ล้วนนั่งอยู่ในห้องประชุม เกี่ยวกับเรื่องที่รถขนส่งถูกกักเอาไว้ โดยที่ทำอะไรไม่ได้เลย

เมื่อเห็นกู้หยุนหลันเข้ามา ทุกคนก็ลุกขึ้น

“ประธานกู้มาแล้ว”

“สวัสดีประธานกู้”

“ประธานกู้มาแล้วจะต้องมีวิธีแก้ปัญหาแน่นอน”

ผู้จัดการน้อยใหญ่ ในขณะนี้ได้ฝากความหวังไปบนตัวของกู้หยุนหลัน

กู้หยุนหลันนั่งลงบนที่นั่งประธานด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ถาม “สถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงบ้างคะ? พวกคุณพยายามทำอะไรบ้างแล้ว”

กู้เผิงเฟยยิ้มอย่างแก้เก้อ “สถานการณ์คือ รถถูกพวกนักเลงกักเอาไว้แล้วครับ พวกผมเองก็ติดต่ออีกฝ่ายหลายรอบ แต่ไม่มีความคืบหน้าอะไรเลย”

“สำนักงานของโรงงานพวกเราติดต่อหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง หน่วยงานที่เกี่ยวข้องบอกว่ามันเป็นข้อพิพาทในทางแพ่ง จึงให้พวกเราเองและฝ่ายตรงข้ามเจรจาตกลงกันเอง”

“แผนกรักษาความปลอดภัยไปติดต่อขอเจรจากับอีกฝ่าย คนของพวกเราพูดยังไม่ถึงสองคำ ก็ถูกอีกฝ่ายตีกลับมาแล้ว”

“ผมติดต่อนักเลงที่อยู่ใกล้ ๆ อยากเชิญสักคนที่พอคุยกันได้ แต่ไม่มีใครยอมมาเลยสักคน ทั้งหมดบอกว่าอีกฝ่ายมีเบื้องหลังไม่ธรรมดา ไม่ใช่คนที่พวกเขาจะเอ่ยถึงหรือแตะต้องได้”

ฟังรายงานของคนเหล่านี้ ใจของกู้หยุนหลันก็ตกไปที่ตาตุ่ม

“ทุกคนระดมความคิดหน่อย ใครยังพอจะมีช่องทางติดต่อหรือวิธีการดี ๆ บ้าง? อีกฝ่ายทำถึงขนาดนี้เพื่ออะไร? เป็นการขู่กรรโชคทรัพย์หรือเปล่า?”

กู้หยุนหลันโยนคำถามออกมาเป็นชุด ทุกคนล้วนเงียบสนิท

สายตามองเหล่าผู้จัดการที่ก้มหน้าไม่พูด กู้หยุนหลันก็ถอนหายใจเงียบ ๆ ในใจ ในเวลาสำคัญคนพวกนี้ช่างพึ่งพาไม่ได้เลยจริง ๆ

“ประธานกู้ ผมว่าพวกมันไม่ได้ทำเพื่อเงิน ถ้าต้องการเงินละก็ ตอนที่พวกเราส่งคนไปเจรจา พวกมันต้องเสนอเงื่อนไขออกมาแล้ว ผมว่าคงเป็นเรื่องเดียวกับ……เมื่อวานนี้”

กู้เผิงเฟยพูดเสียงต่ำ

กู้หยุนหลันตกใจไปสักพัก เมื่อวานมีผู้อยู่เบื้องหลังคอยขัดขวางการผลิตวัตถุดิบของโรงงาน วันนี้รถของโรงงานวัตถุดิบถูกกัก อาจเป็นไปได้ที่จะเป็นวิธีตอบโต้ที่เลื่อนขั้นขึ้นของฝ่ายตรงข้ามจริง ๆ

“ถ้าเป็นแบบนี้ ก็ยากที่จะจัดการแล้ว”

กู้หยุนหลันพูดด้วยความปวดหัว “วางแผนให้คนพาฉันไปเจอคนพวกนั้น ฉันจะไปเจรจากับพวกเขาเอง”

ในเวลานี้กู้หยุนหลันเองก็ยังไม่มีทางออกที่ดี คิดว่าไปเจรจากับเฮียพีลี่ของพวกเขาด้วยตัวเอง อาจจะมีผลอะไรก็ได้

แอ๊ด

ประตูห้องประชุมถูกผลักเปิด หลี่โม่เดินยิ้มตาหยีเข้ามา

กู้เผิงเฟยเห็นร่างของหลี่โม่ ใบหน้าก็กระตุกสั่น ทั่วตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยอย่างอดไม่ได้ ฉากเมื่อวานที่เกือบจะถูกหลี่โม่บีบคอตาย ผุดขึ้นในใจของกู้เผิงเฟย

“นายมาได้ยังไง?”

กู้หยุนหลัน

“ซื้อข้าว เลยแวะมาดู”

หลี่โม่พูดอย่างสงบนิ่ง

กู้หยุนหลันกลอกตามองหลี่โม่ คิดในใจว่าหลี่โม่หาเหตุผลได้ห่วยมากจริง ๆ แต่ว่าในตอนนี้หลี่โม่มาหาตัวเองได้ ในใจของกู้หยุนหลันก็รู้สึกตื้นตันใจขึ้นมาบ้าง

“นั่นน่ะ คุณไม่ต้องไปเจรจากับนักเลงพวกนั้นแล้ว”