จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 203

บทที่ 203 กดขี่ ข่มเหง

"คิดหาวิธี? แกจะคิดหาวิธีอะไรได้! ตอนนี้เวลาก็คือเงิน เวลาคือชีวิต! รอแกคิดหาวิธีได้ เกรงว่าบริษัท ของเราจะล้มละลายไปพันครั้งแล้ว!"

กู้เจี้ยนกั๋วตบโต๊ะและคำราม

กู้หยุนหลันก้มหัวลง ในเวลานี้ไม่มีวิธีใดที่ดีเลย บางที...บางทีมันอาจจะล้มละลายแล้วพันครั้ง กู้หยุนหลันก็คิดไม่ออกว่าจะทำอย่างไร

นี่มันเป็นเหมือนเครื่องอัดที่ความสามารถไม่สมดุลกัน ตระกูลกู้ถูกโอหยางจงเฉิงเหยียบจมมิด ไม่มีแม้แต่แรงจะต้านทาน สิ่งที่ทำได้คือรอความตาย

“ยังจะคิดหาวิธีอะไรได้อีก วิธีที่ดีที่สุดตอนนี้คือขอให้คุณโอหยางยกโทษให้ ปกติแกดูเป็นคนฉลาดและมีความสามารถ แล้วทำไมเวลานี้ถึงสับสนได้ล่ะ ใครเป็นคนผูกคนนั้นก็ต้องเป็นคนแก้"

กู้ซิงเว๋ยพูดอย่างสมเพชเล็กน้อย ตอนที่พูดว่า 'มีความสามารถ' เขาจงใจเน้นย้ำคำนั้น

กู้เจี้ยนเจียงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา: "หยุนหลัน แกโทรหาคุณโอหยาง สำนึกผิดและขอความเมตตาคุณโอหยาง และถามว่าเรื่องนี้จะพลิกกลับได้อย่างไร"

"นี่..."

กู้หยุนหลันลังเล โทรหาคุณโอหยางควรพูดว่าอะไร หากคุณโอหยางร้องขอสิ่งที่ไม่มีสมเหตุสมผลเหล่านั้น จะปฏิเสธอย่างไรดี?

"แกไม่กล้าโทรเหรอ? ฉันอยากจะหัวเราะ ในเมื่อแกไม่กล้าโทรพวกเราจะทำแทนเอง ซิงเว๋ยนายโทรหาคุณโอหยางหน่อย"

กู้ชิงหลินขยิบตาให้กู้ซิงเว๋ยหลังจากพูดจบ

กู้ซิงเว๋ยหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมาและโทรออกไปยังหมายเลขของโอหยางจงเฉิง ไม่นานสายก็ติด กู้ซิงเว๋ยก็เปิดลำโพง

"สวัสดีครับคุณโอหยาง ผมคือ กู้ซิงเว๋ย"

"เฮอเฮอ คนจากตระกูลกู้ ชอบของขวัญที่ฉันส่งให้พวกคุณไหม"

โอหยางจงเฉิงพูดด้วยรอยยิ้มสดชื่น

คนตระกูลกู้โทรมาแต่เช้า แสดงว่าพวกเขาคงก้มหน้ายอมรับผิด เมื่อนึกถึงใบหน้าที่งดงามของกู้หยุนหลัน เลือดของโอหยางจงเฉิงก็ร้อนระอุ

"ของขวัญที่ท่านส่งมาให้ทำให้พวกเราตกใจ พวกเรารู้ว่าเมื่อวานหยุนหลันทำผิด แต่เธอก็แค่วู่วามมากเกินไป ขอให้คุณโอหยางให้โอกาสเราสักครั้ง"

กู้ซิงเว๋ยมองกู้หยุนหลันที่เสียใจ ฉายแววตาโกรธ และพูดไปอย่างนั้น

"โอกาสหรอ ไม่ใช่ว่าจะให้ไม่ได้ แต่ว่ากู้หยุนหลันต้องขอโทษและสำนึกผิดอย่างจริงใจ ถ้าทำไม่ได้ พวกแกตระกูลกู้ก็เตรียมล้มละลายได้"

โอหยางจงเฉิงพูดอย่างสงบ อย่างกับว่าจะบีบตระกูลกู้ให้ตายเหมือนบีบมด

กู้ซิงเว๋ยเหลือบมองกู้หยุนหลัน แอบโล่งใจ ในใจคิดว่าขอแค่โอหยางจงเฉิงให้โอกาส ถึงเวลานั้นก็ส่งตัวกู้หยุนหลันไปขอโทษก็ได้แล้ว สำหรับจะขอโทษอย่างไร นั่นก็คงหนีไม่พ้นกู้หยุนหลันแล้ว

"ไม่มีปัญหา คืนนี้พวกเราจะจัดงานเลี้ยงอาหารค่ำที่หอไห่เยี่ยนเพื่อขอโทษคุณโอหยาง หยุนหลันจะไตร่ตรองตัวเองอย่างลึกซึ้ง และสำนึกผิดขอโทษคุณโอหยางอย่างแน่นอน"

กู้ซิงเว๋ยพูดอย่างราบรื่น ยังไงก็ไม่ใช่ตัวเองที่ต้องขอโทษ เพียงแค่ส่งกู้หยุนหลันไปก็พอแล้ว

โอหยางจงเฉิงยิ้มอย่างลำพองใจ: "ได้ เห็นแก่หน้าพวกแก คืนนี้มาขอโทษฉันแต่โดยดี ฉันต้องเห็นถึงความจริงใจของกู้หยุนหลัน"

"จริงใจแน่นอน จริงใจอย่างเปรียบไม่ได้ ท่านวางใจได้"

กู้ซิงเว๋ยเพิ่งพูดจบ โทรศัพท์มือถือก็มีเสียงตัดสายดังตู๊ดตู๊ด