จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 370

ท่านแปดกอดหญิงสาวสวยสองคนในห้องใต้ดินของคฤหาสน์ ขณะที่อยู่เมืองฮ่าน เพื่อปลอดภัยของตนเอง ท่านแปดจะไม่ออกจากประตูแม้แต่ก้าวเดียว และอยู่ในห้องใต้ดินที่ปลอดภัยที่สุดตลอดเวลา

เพราะว่าหลี่โม่อยู่ที่เมืองฮ่าน แม้ว่าท่านแปดจะดูถูกหลี่โม่ แต่ก็ต้องระมัดระวังคนของสำนักหลงเหมินที่อยู่รอบตัวหลี่โม่

ถึงแม้ว่าตอนนี้จะมีสาวงามสองคนอยู่ในอ้อมแขน นายท่านแปดก็ยังรู้สึกจิตใจว้าวุ่น และรู้สึกไม่สบายใจในใจเล็กน้อย ราวกับว่ากำลังจะมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น

เมื่อเห็นใบหน้าของท่านแปดเคร่งขรึม สาวสวยคนหนึ่งหยิบแก้วเหล้าแล้วยื่นไปที่ริมฝีปากของท่านแปด “ท่านแปด ดื่มเหล้าแล้วก็จะมีความสุขเอง”

ท่านแปดยิ้ม โอบกอดสาวสวยและกล่าวว่า “ดื่มด้วยแก้วมันน่าเบื่อ คุณใช้ปากเล็ก ๆของคุณป้อนผมสิ”

“ท่านแปดนี่บ้าจริง ๆ ค่ะ”

สาวสวยกล่าวอย่างฉอเลาะ ยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่ม แล้วเอาริมฝีปากแดงงามมาประทับบนริมฝีปากของท่านแปด

ขณะที่ท่านแปดกำลังจะดูดเหล้าจากปากของสาวงาม โทรศัพท์ก็ดังขึ้น

ร่างนั้นชะงักครู่หนึ่ง ท่านแปดก็ผลักหญิงสาวสวยออกไปอย่างหยาบคาย “แม่งฉิบหาย ใครเป็นคนโทรศัพท์มา ทำให้กูเสียอารมณ์”

เมื่อหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูหน้าจอ คิ้วของท่านแปดก็ขมวดแน่นจนเป็นปม เมื่อเห็นชื่อเฉียนฝูปรากฏอยู่บนหน้าจอโทรศัพท์

“ทำไมไอ้แก่นั้นถึงได้โทรศัพท์มาหาฉัน”

ท่านแปดบ่นพึมพำ ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ขณะที่โทรศัพท์กำลังจะวางสายโดยอัตโนมัติ ท่านแปดก็กดปุ่มรับสาย

“ฮาโหล ไอ้แก่ทำไมคุณถึงไม่ไปเป็นสุนัขรับใช้ให้ดี ๆ มาโทรศัพท์หาฉันทำไม”

ท่านแปดกล่าวด้วยความหยาบคาย

เฉียนฝูแสดงสีหน้าไม่พอใจ แต่เนื่องจากเป็นคำสั่งของหลี่โม่ เขาจึงอดทนไม่หยาบคายกับท่านแปด

“ฉันจะไม่พูดเรื่องไร้สาระ นายน้อยต้องการพบคุณ”

“นายน้อย? อยากพบฉัน? พวกคุณคิดจะดักซุ่มโจมตีหรือ? คิดว่าฉันปัญญาอ่อนหรือยังไง ที่จะหลงกลพวกคุณได้ง่าย ๆ”

ท่านแปดกล่าวเยาะเย้ย

“การซุ่มโจมตีคุณมีประโยชน์อะไร ราชินีของสำนักหลงเหมินกำลังจะมา ถ้าจะซุ่มโจมตีคุณ ไปซุ่มโจมตีราชินีของสำนักหลงเหมินโดยตรงไม่ดีกว่าหรือ? สำหรับนายน้อย คุณเป็นแค่ตัวเรือดเท่านั้น”

คำพูดของเฉียนฝู ทำให้ท่านแปดโกรธจนหน้าแดง จนแทบอยากจะพุ่งไปอยู่ตรงหน้าเฉียนฝู และฉีกปากของเฉียนฝู

“คุณทำให้ฉันโกรธมากรู้ไหม แค่ผู้คุ้มกันไม่กี่คนที่อยู่รอบ ๆ นายน้อย ไม่คณามือลูกน้องฉันหรอก แค่ฉันเมตตาสงสารเขา ก็เลยไม่ได้ใช้กำลังกับเขา”

“อย่าพูดเรื่องไร้สาระ แค่คุณตอบมาว่าจะไปหานายน้อยหรือไม่ ถ้าไม่ไปฉันจะได้รายงานนายน้อย”

ท่านแปดตกอยู่ในความเงียบ การที่จะพบกับหลี่โม่หรือไม่เป็นคำถามยากที่จะตัดสินใจยาก ถ้าไปจะมีความเสี่ยง แต่ถ้าไม่ไป ท่าแปดก็อยากรู้ว่าหลี่โม่จะพูดอะไรเมื่อพบเขา

ความอยากรู้อยากเห็นก็เหมือนอุ้งเท้าแมว ที่ขีดข่วนอยู่ในหัวใจของท่านแปด ยิ่งขีดข่วนก็ยิ่งรู้สึกอึดอัด ยิ่งคิดก็ยิ่งอยากเจอหลี่โม่

“คุณส่งตำแหน่งที่อยู่ของเขาให้ฉันก่อน ฉันขอคิดไตร่ตรองสักครู่ ฉันจะให้คำตอบภายในครึ่งชั่วโมง”

“คุณก็ยังขี้ขลาดเหมือนเดิม ฉันจะให้เวลาคุณคิดไตร่ตรองครึ่งชั่วโมง”

เฉียนฝูวางสาย แล้วส่งตำแหน่งที่อยู่ของหลี่โม่ให้ท่านแปด

หลังจากที่ท่านแปดดูตำแหน่งที่อยู่แล้ว กล่าวด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า “ตรวจสอบตำแหน่งนี้ และตรวจสอบการเคลื่อนไหวของหลี่โม่ในวันนี้ รวมทั้งตำแหน่งของผู้คุ้มกันของเขาด้วย”