จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 387

หัวหน้าหน่วยลับมองสมาชิกสองคนในทีมที่อยู่ไม่ไกลล้มลง เขาตกใจเล็กน้อย

“แอบซุ่มให้ดี อีกฝ่ายมีมือปืน ทีมหนึ่ง ทีมสองเตรียมตัวโจมตี”

“ทีมหนึ่งเตรียมพร้อมครับ”

“ทีมสองเตรียมพร้อมครับ”

หน่วยลับหนึ่งทีมมีสิบสองคน และมีทีมย่อยด้านการต่อสู้อีกสี่ทีม ทีมละสามคน

ทีมหนึ่งและทีมสองอยู่ตรงข้ามกับตำแหน่งของหลี่โม่พอดี ทั้งสองทีมอยู่ในมุมเก้าสิบองศา เป็นมุมที่สามารถเล็งกระสุนปิดตายได้เป็นอย่างดี

“โจมตี!”

ตึกๆๆๆ

เสียงเท้าดังขึ้นอย่างพร้อมเพรียง ทั้งสองทีมบุกเข้าไปตามทิศที่หลี่โม่ยิงกระสุนออกมาเมื่อครู่

หลี่โม่หลับตาฟังเสียงเท้า เขายกมือขวาขึ้นมายิงออกไป

ปังๆๆๆ

“อ๊าก”

เสียงร้องโอดครวญดังขึ้น

สามคนในทีมย่อยทีมที่หนึ่ง มีสองคนถูกหลี่โม่ยิงเข้าที่หัว ส่วนอีกคนที่เหลือหลบได้ กระสุนเฉี่ยวหูของเขาไป จนทำให้หูฉีกออกมาครึ่งหนึ่ง

“ให้ตายเถอะ!”

สมาชิกหน่วยลับที่หูฉีกออกมาครึ่งหนึ่ง ยกปืนไรเฟิลขึ้นมากราดยิงมายังตำแหน่งของหลี่โม่ กระสุนสาดออกมาถูกกระจกรถขนสินค้าจนแตกละเอียด

หัวหน้าทีมต่อสู้ทีมสอง ส่งสัญญาณให้พุ่งเข้ามาและเข้าไปประจัญบานกับหลี่โม่

เมื่อได้ยินเสียงปืน พวกนักเลงเอามือจับหัวและนั่งยองลงข้างหลังรถขนสินค้าด้วยความตกใจ พวกเขาพูดในใจว่าไม่เอาอีกแล้ว ฉากในภาพยนตร์เกิดขึ้นตรงหน้า ทำให้พวกขวัญอกสั่นขวัญแขวน

หลี่โม่เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว เขาขยับเข้าไปหาทีมต่อสู้ทีมสอง เขากลิ้งตัวผ่านช่องแคบระหว่างรถขนสินค้าสองคัน เขานอนราบกันพื้นและยิงใส่ทีมต่อสู้ทีมสอง

ปังๆๆๆ

หลี่โม่ยิงต่อเนื่องจนกระสุนหมดแม็ก

พวกทีมต่อสู้ทีมสองที่กำลังก้มตัวพุ่งเข้ามา คิดไม่ถึงว่าหลี่โม่จะยิงสกัดเอาไว้ พวกเขายังไม่ทันได้ตั้งตัว ลูกกระสุนก็พุ่งเข้ามาแล้ว

สวบๆๆๆ

เสียงกระสุนทะลุเข้าไปในร่างกาย กระสุนทะลุเข้าไปที่หัวใจและหน้าผากของสมาชิกทั้งสามคน สามคนนั้นเบิกตาโตอย่างไม่อยากจะเชื่อ

ตุ้บ

ทั้งสามคนล้มลงกับพื้น และนอนตายตาไม่หลับ เหมือนกำลังจะบอกว่าพวกเขายังอาฆาตแค้น

คนภายในทีมย่อยทั้งสองทีมเหลือเพียงคนที่หูขาดออกมาครึ่งหนึ่งเพียงคนเดียว เมื่อเขาเห็นทีมสองถูกฆ่าจนหมด จู่ๆ เขาก็กลัวขึ้นมา

“ซวยแล้วๆ”

คนที่หูขาดครึ่งหนึ่งสบถออกมา เขากำลังจะวิ่งหนีไปหาที่กำบัง

เมื่อหลี่โม่เปลี่ยนแม็กกาซีนปืนเสร็จ เขาเล็งไปที่ชายหูขาดครึ่งหนึ่งที่กำลังวิ่งหนี กระสุนที่ยิงออกมา

ปัง!

เมื่อเสียงปืนดังขึ้นข้างหลังหัวของชายหูขาดครึ่งหนึ่งเป็นรอยกระสุน เลือดสาดกระจายออกมา

เขายืนเซและหน้าคว่ำลงกับพื้น หลังจากที่ตัวของเขากระตุกสองที เขาก็สิ้นใจ

คนของหน่วยลับตายไปกว่าครึ่ง เหลืออยู่เพียงแค่สี่คนที่กำลังอกสั่นขวัญแขวน

“หัวหน้า พวกเราจะทำยังไง ผมซุ่มอยู่นานก็ยังไม่เห็นเงาของอีกฝ่าย นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!”

“ระวังไว้ รอให้ผู้คุ้มกันมา เราสู้คนของพวกมันไม่ได้”

หัวหน้าทีมลับพูดออกมาอย่างจนปัญญา

ตอนนี้สถานการณ์รุนแรง หัวหน้าทีมตัดสินสถานการณ์ตรงหน้าได้อย่างดี อีกฝั่งสามารถฆ่าคนในหน่วยลับได้ทั้งหมด

“คนในหน่วยลับตายไปแล้วแปดคน ผู้คุ้มกันช่วยสั่งการด้วยครับ”