จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 402

หลังจากราชินีของสำนักหลงเหมินฟังจางเต๋ออู่เล่าถึงสถานการณ์ทั้งหมดแล้ว สีหน้าก็เปลี่ยนเป็นหม่นมืดลงไปเล็กน้อย

“แต่ก็เป็นเจ้าแปดเพียงคนเดียวเท่านั้น” พวกของราชาใหญ่ทั้งหมดสนับสนุนฉันอยู่ ด้วยการสนับสนุนของเจ้าแปด หลี่โม่ไม่สามารถพลิกเอาชนะคลื่นลมใดๆได้หรอก ยิ่งไปกว่านั้นมีคนกำลังจะลงมือกับหลี่โม่แล้ว สิ่งที่พวกเราต้องทำคือค้นหากุญแจลับนี้ให้เจอโดยเร็วที่สุด”

หลังจากพูดจบแล้วราชินีก็ดื่มไวน์แดงลงไปเล็กน้อยและฟื้นกลับมามีท่าทางงามสง่าดังเดิม

“มีคนจัดการกับเขาแล้ว?”

ในดวงตาของจางเต๋ออู่มีประกายตื่นเต้นฉายวาบ ขอเพียงมีคนฆ่าหลี่โม่ได้ มันเพียงพอแล้วสำหรับจางเต๋ออู่

“ใช่ ก่อนหน้านี้ไม่นานหลี่โม่ได้โละทิ้งผลิตภัณฑ์ตัวอย่างที่คนเหล่านั้นได้ข้ามน้ำข้ามมหาสมุทรทำอออกมา มันคือพันธุกรรมดัดแปลงที่ประสบความสำเร็จในขั้นที่ 1 ถึงแม้ว่าจะเป็นการดัดแปลงยีนส่วนเล็กๆเท่านั้น แต่สำหรับพวกเขาเป็นชัยชนะที่ยิ่งใหญ่มาก”

“ถูกหลี่โม่โละทิ้งไปแล้วงั้นเหรอ? ได้ยินว่ามาหลังจากที่หมอนั่นดัดแปลงพันธุกรรมแล้ว ร่างกายมีความแข็งแกร่งอย่างมาก”

จางเต๋ออู่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยทั้งยังรู้สึกยินดีอยู่บ้าง

ยินดีที่เวลาช่วงสุดท้ายนั้นเขาไม่ได้ไปปะทะกับหลี่โม่ ไม่อย่างนั้น น่ากลัวว่าจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย

“วิทยาสาสตร์เส็งเคร็ง การเปลี่ยนแปลงพันธุกรรมเป็นเพียงแค่เสือกระดาษเท่านั้น ทางที่พวกเขาเลือกมันไร้ประโยชน์อย่างแน่นอน”

ราชินีของสำนักหลงเหมินส่ายหัวขณะที่พูด

จางเต๋ออู่เงียบไปสักพักแล้วมองราชินีอย่างประหลาดใจ “ถ้าเป็นอย่างนี้แล้ว พวกเขาก็ฆ่าหลี่โม่ไม่ได้แล้วน่ะสิแล้วน่ะสิ?”

“จะฆ่าไม่ได้ได้อย่างไร มดจำนวนมากยังฆ่าช้างได้เลย ถึงแม้ว่าหลี่โม่จะแข็งแกร่งแต่ก็ยังต้องอาศัยอำนาจการช่วยเหลือของผู้อื่นอยู่ คนฝรั่งพวกนั้นต่างก็รำคาญหลี่โม่ จึงได้ใช้การแข่งมวยดำมาทดสอบหลี่โม่”

“การแข่งขันชกมวยดำ? นั่นมันคือการแข่งขันที่โหดร้ายมากเลยนะ การแข่งขันทุกจะต้องมีคนตายจำนวนหลายสิบคนไปจนถึงร้อยคน”

จางเต๋ออู่มีความปรารถนาอยู่ลางๆว่าต้องการจองที่นั่งห้องส่วนตัวของการแข่งมวยดำ ถ้าหากสามารถมองเห็นหลี่โม่ถูกเหยียดหยามบนเวทีมวยได้ มันจะต้องเป็นความรู้สึกที่ดีมาก

“เหอๆ ต่อจากนี้จะทำอะไรก็ใช้สมองด้วยล่ะ ถึงยังไงเขาก็เป็นนายน้อยแห่งสำนักหลงเหมิน ถ้าหากพวกเราลงมือฆ่าเขามันจะเป็นรอยด่างพร้อยแล้วจะต้องมีคนตั้งใจมาเอาเปรียบอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ที่พวกเราจะต้องทำคือยืมมือบุคคลที่สาม ขอเพียงช่วยเขาสร้างศัตรูไม่หยุดก็พอ”

น้ำเสียงของราชินีสงบนิ่งอย่างมาก แต่คำที่พูดออกมาทำให้คนเย็นวาบไปทั้งตัว

จางเต๋ออู่อารมณ์ดีขึ้นมาก เขาใช้สองมือยกเท้าของราชินีขึ้นมาวางบนหัวเข่าของตนเอง จากนั้นจึงนวดให้กับราชินีเบาๆ

ราชินีของสำนักหลงเหมินหรี่ตาอย่างพึงพอใจแล้วดื่มไวน์แดงด้วยความรู้สึกสบายตัว

……

ท่านแปดรับสายแล้วจึงได้รู้ว่าราชินีของสำนักหลงเหมินได้ออกจากสำนักมาแล้ว และมุ่งหน้ามาที่เมืองฮ่าน ท่านแปดรู้สึกกระสับกระส่ายเล็กน้อย

“ท่านแปด จางเต๋ออู่กลับมาอยู่ข้างกายพร้อมราชินีแล้ว ครั้งนี้พวกเขามาด้วยกันครับ”

ผู้ช่วยโค้งคำนับแล้วรายงาน

“ให้ตายเถอะ ไอ้สารเลวคนนี้จะต้องคอยสุมไฟให้กับราชินีอย่างแน่นอน! ฉันไม่ควรจะมาเกลือกกลั้วกับคนชั่วเลย ตอนนี้ตัวเองถึงได้ตกอยู่ในโคลนตม โชคร้ายจริงๆ”

ท่านแปดจับผมด้วยมือทั้งสองข้าง หลังจากหงุดหงิดอยู่นาน ก็คิดว่าเขาต้องไปพบหลี่โม่

ท้ายที่สุดแล้วชีวิตน้อยๆก็อยู่ในมือของหลี่โม่ ถ้าหากสื่อสารกับหลี่โม่ได้ดีจะได้ร่วมกันรับมือกับการมาถึงของราชินีของสำนักหลงเหมิน

“เตรียมรถ ไปพบหลี่โม่”

ท่านแปดพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น

“ครับ”

ผู้ช่วยจัดการเตรียมพร้อมอย่างรวดเร็ว แล้วขบวนรถของท่านแปดก็ขับออกจากวิลล่าเข้าไปในเขตของตัวเมือง

ขณะที่ท่านแปดนั่งอยู่ในรถเบนซ์กันกระสุน เขาได้หยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วต่อสายไปหาหลี่โม่ “นายน้อย ผมเจ้าแปดนะครับ”

“อืม มีเรื่องอะไรเหรอ?”

หลี่โม่ยิ้มแล้วพูดเรียบๆว่า ถ้าเรื่องเป็นแบบนี้ คุณไม่ต้องมาแล้ว พรุ่งนี้คุณตรงไปพบราชินีเลย”

“อ้ะ?”

ท่านแปดรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย “ไม่ต้องไปพบคุณจริงๆเหรอครับ ผมคิดว่ามีบางอย่างที่จำเป็นต้องพูดให้ชัดเจน”

“พูดชัดเจนมากพอแล้วล่ะ คุณไม่ต้องคิดมาก”

“ครับ ครับ”

ท่านแปดไม่กล้าพูดอะไรอีก ตอนนี้หลี่โม่จะพูดอะไรก็ว่าตามนั้น ด้วยเหตุนี้ท่านแปดจึงให้ทั้งทีมหันกลับไป

หลี่โม่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วต่อสายหาเฉียนฝู

“เมื่อสักครู่นี้เจ้าแปดบอกกับผมว่าราชินีของสำนักหลงเหมินออกเดินทางมาแล้วครับ”

เฉียนฝูประหลาดใจเล็กน้อย “งั้นเหรอ? ฉันอยู่ทางด้านนี้ไม่ได้รับข่าวอะไรเลย ให้ตายสิ คนที่แทรกตัวเข้าไปอยู่ข้างกายราชินีจะไม่ถูกพบหรอกนะ!”

“ตอนนี้เรื่องนั้นไม่สำคัญแล้วล่ะครับ เจ้าแปดเล่าตำนานเรื่องหนึ่งว่า กุญแจลับของสำนักอยู่กับผม ทำไมผมถึงไม่รู้เลยว่าสำนักหลงเหมินมีกุญแจลับอยู่?”

หลี่โม่ถามพลางลูบคางของเขา

เฉียนฝูเงียบงันไปชั่วขณะ จากนั้นจึงพูดว่า “กุญแจเป็นสัญลักษณ์ของอำนาจแห่งสำนักหลงเหมิน มีเพียงหลงจวูนในอดีตเท่านั้นถึงจะครอบครองมันได้ ภายในสำนักหลงเหมินมีตำนานที่เล่าสืบต่อกันมาว่า กุญแจลับจะอยู่ในมือของนายน้อยของสำนักซึ่งก็คือคุณ”

“ยังมีตำนานแบบนี้อยู่อีกเหรอ? แล้วผมจะมีกุญแจลับของสำนักได้ยังไงกันล่ะ ตอนผมถูกไล่ออกจากสำนัก ก็มีเสื้อผ้าชุดเดียวเท่านั้นเอง”

“ผมเองก็ไม่แน่ใจนัก ตำนานนี้เพิ่งแพร่กระจายออกมาไม่นานนี้เอง โดยเฉพาะแหล่งที่มาว่ามาได้อย่างไรผมเองก็ไม่ทราบแน่ชัด ไม่รู้ว่าเป็นแผนร้ายที่ราชินีสร้างขึ้นหรือเปล่า?”

เฉียนฝูพูดอย่างปวดหัว

“ดูเหมือนว่าคุณเองก็ไม่รู้สินะ ถ้าอย่างนั้นมีแค่ไปพบราชินีแล้วค่อยว่ากัน ช่วงนี้คุณระวังตัวหน่อยนะ”