จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 41

บทที่ 41 กบฏละ

การคุยโวโอ้อวดของกู้ซิงเว๋ยในขณะนี้ ช่างน่ารำคาญอย่างยิ่ง!

มือของเขา กำลังจะตบไหล่ของหลี่โม่

ทันใดนั้น

ในห้องประชุม คำพูดเย็นชาเช่นเสียงคำรามทุ้มต่ำของสัตว์ร้าย ทำให้อุณหภูมิที่นี่ลดลงจนถึงจุดเยือก

แข็งอย่างกะทันหัน

"พวกคุณไม่ควรตีกู้หยุนหลัน"

หลี่โม่หน้าบูดบึ้ง กับความโกรธที่พุ่งทะยานในดวงตาของเขา มองไปที่กู้หยุนหลันที่กำลังจะตายในอ้อมแขนของเขาอย่างปวดใจ

ผู้หญิงของนายน้อยของสำนักหลงเหมิน ถูกคนอื่นรังแกถึงขั้นนี้ได้อย่างไร!

จากนั้น หลี่โม่เผยรอยยิ้มเย็นชาที่มุมปาก ทันใดนั้นก็เงยหน้าขึ้น มองไปที่กู้ซิงเว๋ย กวาดมองผู้คนใน

ห้องประชุมและพูดอย่างเคร่งขรึม "ผมต้องการให้คุณ คุณและคุณและพวกคุณ ขอโทษเธอ!”

ในขณะนั้น ร่างกายของหลี่โม่เต็มไปด้วยความเย็นชาที่ไม่มีที่สิ้นสุด ซึ่งเต็มไปทั่วห้องประชุม ทำให้ทุก

คนเห็นภาพลวงตาว่าสิ่งที่เขากำลังเผชิญอยู่ในตอนนี้ไม่ใช่ขยะไร้ประโยชน์ที่รู้จักมาตลอดสี่ปี แต่เป็น

การดำรงอยู่ที่ไม่อาจต้านทาน

เกิดอะไรขึ้น?

หลี่โม่มีแรงผลักดันและแววตาเช่นนี้ได้อย่างไร!

น่ากลัวเกินไปแล้ว

เมื่อกู้ซิงเว๋ยได้ยินสิ่งนี้ เขาก็หัวเราะทันทีสองครั้ง เอามือแนบหูเย้ยหยันและถากถาง "อะไรนะ?คุณพูดอะไร?คุณพูดอีกครั้งได้ไหม?ผมได้ยินไม่ชัดเจน"

แม่ง!

ไอ้โง่หลี่ ยังกล้าพูดคำนี้อย่างไร้ยางอายต่อหน้าผู้คนมากมายเช่นนี้เหรอ

เขาบ้าไปแล้วหรือ เก่งมากนักเหรอ? !

ขยะ ก็คือขยะ!

ดูสถานการณ์ไม่ออกเลย ยังจะออกตัวช่วยภรรยา

อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ หลี่โม่พยุงกู้หยุนหลันอย่างนุ่มนวลไปไว้ด้านข้าง จากนั้นค่อยๆลุกขึ้น กำหมัดของเขาจ้องมองไปที่กู้ซิงเว๋ยที่หยิ่งผยอง พูดอย่างเย็นชาว่า "พวกคุณได้แตะโดนขีดเส้นตายของผมแล้ว ผมต้องให้พวกคุณทุกคนขอโทษหยุนหลัน!”

ฮาฮา!

กู้ซิงเว๋ยหัวเราะสองครั้งและดุว่า "กระจอก! ไอ้ขยะอย่างคุณ มีสิทธิ์อะไรมาพูดที่นี่?ให้เราขอโทษผู้หญิงคนนี้ที่ทรยศต่อตระกูลกู้ อย่าได้ฝัน! ทำไม คุณต้องการออกหน้าแทนเธอเหรอ?ได้ งั้นกูขอชกกับมึง! "

หลังจากนั้น กู้ซิงเว๋ยยิ้มอย่างเย็นชาที่มุมปากยกมือขึ้นและชกไปที่หลี่โม่ทันที!

ในตอนนี้ ญาติของตระกูลกู้ ทุกคนมองหลี่โม่อย่างไม่ดี เต็มไปด้วยความดูถูกและเยาะเย้ย

ขยะ!

ในเวลานี้ เขายังคิดที่จะยืนหยัดอย่างเข้มแข็งเพื่อผู้หญิงเลวคนนี้

ให้กู้ซิงเว๋ยสอนบทเรียนให้เขาหน่อยก็ดี ให้ทั้งคู่เข้าใจว่า พวกเขาไม่มีสถานะในตระกูลกู้ หรือในบริษัทวินเซิง!

อย่างไรก็ตาม ในฉากต่อมา ทุกคนก็ตกตะลึงไปครึ่งนาที!

หมัดที่กู้ซิงเว๋ยชกออกมานั้น ไม่ได้ชกโดน ถูกหลี่โม่ฉกไว้กลางอากาศ!

ในขณะนั้น ดวงตาของกู้ซิงเว๋ยเบิกกว้างขึ้นและเขาก็ตะโกน "ไอ้บ้า คุณยังกล้าลงมือกับผมเหรอ ปล่อยมือผมเดี๋ยวนี้!"

ท้ายที่สุด กู้ซิงเว๋ยพยายามที่จะถอนมือออก แต่เขาพบว่าข้อมือของเขาถูกบีบแน่นเหมือนแหนบเหล็กขนาดใหญ่และไม่สามารถขยับได้เลย

ในขณะนั้น กู้ซิงเว๋ยตื่นตระหนกและเหงื่อเย็นๆก่อตัวบนหน้าผากของเขา

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเขาสัมผัสกับการจ้องมองที่เย็นชาของหลี่โม่ กู้ซิงเว๋ยรู้สึกถึงภาพลวงตาแห่งความกลัวในใจของเขา

หลี่โม่คนนี้ ทำไมดวงตาของเขาถึงน่ากลัวขนาดนี้!

เขาต้องการทำอะไร?

“ คุณไม่ควรลงมือ” หลี่โม่กล่าวอย่างเย็นชา