จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 412

หลังจากรับประทานอาหารกลางวันแบบเรียบง่ายแล้ว ฉู่จงเทียนจัดเสื้อและนั่งตัวตรง มองไปยังแคลตี้ที่อยู่ฝั่งตรงข้าม

แคลตี้เป็นกรรมการบริหารของการแข่งมวยดำนานาชาติ เรียกได้ว่าแคลตี้ดูแลทุกเรื่องเกี่ยวกับการแข่งมวยดำนานาชาติ ไม่ว่าจะเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่

ในตอนแรก การแข่งมวยดำนานาชาติเป็นการแข่งแบบอิสระ ไม่มีผู้จัด เพื่อมีรายได้เลี้ยงชีพ นักมวยดำจึงร่วมกันจัดการแข่งขันขึ้นเท่านั้น

เมื่อเวลาผ่านไป กองกำลังบางส่วนที่ซ่อนตัวอยู่ในมุมมืด ก็ได้จับจ้องมาที่การแข่งมวยดำนานาชาติ หลังจากที่กองกำลังต่างๆแย่งชิงกัน สภามวยดำนานาชาติจึงได้ก่อตั้งขึ้น และการแข่งมวยดำนานาชาติได้กลายเป็นกิจกรรมการแข่งขันที่มีองค์กร

ด้วยการส่งเสริมการพนันมวย การแข่งมวยดำนานาชาติได้รับความสนใจมากขึ้นเรื่อยๆ แม้กระทั่งบริษัทพนันต่างประเทศก็ได้เปิดแฮนดิแคปพิเศษ

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เงินทุนสำหรับการเข้าร่วมพนันการแข่งมวยดำนานาชาติเพิ่มขึ้น และแต้มต่อของการแข่งมวยดำนานาชาตินั้นเทียบได้กับแต้มต่อฟุตบอล

ในฐานะผู้จัดงาน นอกเหนือจากการรับภาระหน้าที่ในการเป็นเจ้าภาพการแข่งมวยดำนานาชาติแล้ว สามารถรับส่วนแบ่งจำนวนมากจากบริษัทรับแทง ถือเป็นรายได้จากการเป็นเจ้าภาพการแข่งมวยดำนานาชาติ

การเป็นเจ้าภาพการแข่งมวยดำนานาชาตินั้น ไม่จำเป็นต้องลงทุนใดๆ ไม่มีข้อกำหนดที่เข้มงวดสำหรับสถานที่หรือสิ่งใด และแม้แต่ไม่มีผู้ชมก็ได้ เงื่อนไขช่างง่ายเกินไปแล้วจริงๆ

แคลตี้มองดูฉู่จงเทียนที่ใบหน้าดูจริงจัง ยักไหล่แล้วพูดว่า "ตามความเห็นของผม ปีนี้ควรจะจัดในเมืองใหญ่ระดับนานาชาติ ไม่ใช่ในหมู่บ้านเล็กๆห่างไกลเมืองแบบของคุณ"

“แต่ผมไม่รู้ว่าคุณไปโน้มน้าวไอ้พวกแก่ของสภาอย่างไร ผมจึงต้องมาสถานที่ที่นกยังไม่ยอมขี้ สถานที่ที่บ้านนอกแบบนี้เพื่อเตรียมการแข่งขัน มันน่าผิดหวังจริงๆ นี่คือสัญญารับจัด คุณลองอ่านดู หากไม่มีปัญหาก็เซ็นชื่อ"

แคลตี้โยนสัญญาออกมาแล้วเอนกายลงบนโซฟาเหมือนพี่ใหญ่ ยกขาขึ้นสูง นั่งไขว่ห้างอย่างสบาย ดวงตาของเขามองไปที่คนต่างชาติด้านข้าง

ชายต่างชาติที่ดูเหมือนบอดี้การ์ดนั่งอยู่อย่างเงียบๆ ใบหน้าของเขาไร้ความรู้สึก ราวกับว่าเย็นชาตั้งแต่เกิด

ฉู่จงเทียนเหลือบมองไปที่สัญญาที่เต็มไปด้วยภาษาต่างประเทศ พลิกไปมาอย่างไม่ได้ตั้งใจก็เริ่มลงนาม

จะดูสัญญาหรือไม่ก็ไม่สำคัญ เพื่อชีวิตของลูกชาย ฉู่จงเทียนไม่อยากเซ็นก็ต้องเซ็น

หลังจากเซ็นสัญญาเสร็จ ฉู่จงเทียนกล่าวว่า "สถานที่นั้นเราได้จัดเตรียมแล้ว แคลตี้ต้องการไปเยี่ยมชมสถานที่นั้นไหม?"

"ไว้วันหลังละกัน อาการเจ็ตแล็กของผมยังไม่ดีขึ้น ที่พวกผมอยู่ ตอนนี้เป็นเวลากลางคืน เดิมทีตอนนี้ผมควรจะได้ค้างคืนกับสาวสวยคนหนึ่ง ช่างเถอะ ส่งเราไปโรงแรมกันเถอะ"

ฉู่จงเทียนจัดคนส่งแคลตี้พวกเขาไปที่โรงแรม หลังจากเช็คอิน แคลตี้และคนอื่นๆก็เข้าไปในห้องพักของโรงแรม

หลังจากเข้ามาในห้อง สีหน้าของแคลตี้ก็เปลี่ยนไปในทันที เขาโค้งตัวเล็กน้อยและกล่าวอย่างเคารพต่อชายที่เย็นชาเหมือนภูเขาน้ำแข็ง "ทอมป์สันคุณว่าจะทำอย่างไรต่อไป"

“นี่เป็นข่าวที่เพิ่งได้รับ คุณลองดู”

ทอมป์สันยื่นโทรศัพท์ให้แคลตี้

มีรูปถ่ายสองสามรูปในโทรศัพท์ ซึ่งเป็นรูปถ่ายของเฮียหลงและเฉินฟู่พวกเขา หลังจากนั้นมีการแนะนำสั้นๆ

หลังจากแคลตี้ดูแล้ว คิ้วของเขากระตุกเล็กน้อย "โอ้ นี่เป็นผลงานชิ้นเอกของหลี่โม่หรือ? ค่อนข้างทรงพลังนะ แต่นักมวยส่วนใหญ่ที่แข่งมวยดำนานาชาติ ก็สามารถต่อสู้หรือจัดการกับขยะเหล่านั้นได้แบบนี้เช่นกัน"

“เปล่า ผมไม่ได้หมายถึงการแข่งมวยดำนานาชาติ คนที่ถูกยิงและคนที่แขนขาหักจนหมด ถูกส่งตัวไปที่โรงพยาบาลเดียวกัน ผมต้องการเลือดของพวกเขา ความหมายของบอสคืออยากจะดูว่ามันจะมีปาฏิหาริย์ไหม”

แคลตี้เข้าใจเพียงประโยคแรก แต่ไม่เข้าใจความหมายของประโยคสุดท้ายเลย

แต่แคลตี้ก็ไม่ได้อยากรู้ บางครั้งการรู้มากก็ไม่ใช่เรื่องดี

“ผมเข้าใจแล้ว ผมจะไปจัดการให้ ผมจะเอาเลือดของพวกเขามาให้ได้อย่างแน่นอน”

แคลตี้พูดอย่างจริงจัง

ทอมป์สันพยักหน้า เปิดกระเป๋าเดินทาง และหยิบกล่องโลหะสีเงินออกจากกระเป๋าเดินทาง

“งั้นก็แบบนี้ละกัน บอสให้ความสำคัญอย่างมากกับหลี่โม่คนนั้น หากพวกคุณสามารถนำเลือดของหลี่โม่มาให้เราวิเคราะห์ มันจะดีมาก ถ้าสามารถเอาชนะจางที่แปลงร่างแล้ว บอสอยากดูว่าพระเจ้าให้ยีนแบบไหนแก่เขา "

“แบบนี้อาจต้องใช้เวลาสักระยะ แต่ผมจะพยายามทำให้ดีที่สุด” ทอมป์สันกล่าวอย่างเคร่งขรึม

“ฮ่าฮ่าฮ่า เลือดจะไหลที่การแข่งมวยดำแน่นอน ผมเชื่อว่าคุณมีโอกาสมากมายที่จะได้รับมัน รอข่าวดีของคุณ”

วางสายโทรศัพท์ ทอมป์สันถอนหายใจด้วยความโล่งอก มองไปที่แคลตี้และกล่าวว่า "ไม่ว่าคุณจะใช้วิธีใด ส่งเฉินฟู่ไปยังอีกฟากหนึ่งของมหาสมุทรให้ได้โดยเร็วที่สุด"

“เอิ่ม?”

แคลตี้ชะงักครู่หนึ่ง พยักหน้าแล้วพูดว่า “ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้ ผมน่าจะพาเขาขึ้นเครื่องบินได้ในไม่ช้านี้ แต่แขนขาของเขาหัก กลัวเกิดปัญหาระหว่างเที่ยวบินระยะไกล”

"คุณไม่รู้จักจัดเครื่องบินส่วนตัวหรือ จัดหาบุคลากรทางการแพทย์เฉพาะทาง! ไปจัดการเดี๋ยวนี้!"

“ครับ ผมจะไปเดี๋ยวนี้”

แคลตี้ไม่กล้าที่จะขัดคำพูดของทอมป์สัน พาคนของเขาออกจากโรงแรมและตรงไปที่โรงพยาบาล

ไม่นานแคลตี้เข้าไปในห้องของเฉินฟู่ เดินไปที่ข้างเตียงของเฉินฟู่

“คุณคือเฉินฟู่?”

“ผมเอง คุณเป็นใคร?”

เฉินฟู่มองไปที่แคลตี้ที่มีผมสีบลอนด์และสงสัยว่าตนเองมีอาการประสาทหลอนหรือเปล่า

"ผมคือผู้ที่มาช่วยคุณ ให้โอกาสคุณได้แก้แค้น"