จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 414

แมเนอร์จิงเฉิง

ราชินีของสำนักหลงเหมินนอนอย่างเกียจคร้านบนโซฟา "ไอ้ผีต่างชาติเหล่านั้นมีการเคลื่อนไหวอะไรไหม นี่กำลังรอดูพวกเขาจัดการหลี่โม่"

“ผู้อำนวยการบริหารของการแข่งมวยดำนานาชาติแคลตี้ ได้เซ็นสัญญากับฉู่จงเทียน และการแข่งมวยดำจะเริ่มอย่างเป็นทางการในสัปดาห์หน้า” จางเต๋ออู่โค้งคำนับเหมือนทาสและกล่าว

“ช้าจังเลย ฝั่งเจ้าแปดอาจพึ่งพาไม่ค่อยได้ ทางที่ดีส่งคนของเราไปอยู่รอบๆหลี่โม่จะดีกว่า”

ราชินีของสำนักหลงเหมินพูดอย่างช้าๆ

“ได้จัดเตรียมคนไปที่องค์กรของตระกูลกู้แล้ว สามารถรู้การเคลื่อนไหวโดยพื้นฐานของหลี่โม่ได้”

ราชินีของสำนักหลงเหมินเหลือบมองจางเต๋ออู่ด้วยท่าทางเหมือนดูคนโง่ และพูดอย่างเย็นชา “คุณนี่มันสมองควายหรือ สิ่งที่ฉันต้องการคือกุญแจลับ! ไม่ใช่การเคลื่อนไหวของหลี่โม่ คนที่คุณส่งไปจะหากุญแจลับให้ฉันได้ไหม!”

เหงื่อเย็นไหลออกมาที่หน้าผากของจางเต๋ออู่ เขาก้มศีรษะลงและไม่รู้ว่าจะตอบคำพูดของราชินีของสำนักหลงเหมินอย่างไร

“เป็นขยะที่ไร้ประโยชน์จริงๆ!”

ราชินีของสำนักหลงเหมินหยิบแก้วไวน์แดงในมือ และเทไวน์แดง Romani Conti มูลค่ากว่าหมื่นลงบนหน้าของจางเต๋ออู่

ไวน์สีแดงสดไหลอาบแก้มของจางเต๋ออู่ จางเต๋ออู่ที่ดูน่าสังเวช แขนสั่นเล็กน้อย แต่เขาไม่กล้ายกมือขึ้นเพื่อเช็ดไวน์ออกจากใบหน้า

“ฉันได้ยินมาว่าคุณเลี้ยงนางผู้หญิงคนนั้นไว้ คุณจะแอบแซบกับนางนั่นใช่ไหม”

ราชินีของสำนักหลงเหมินกล่าวอย่างเย็นชา

ร่างของจางเต๋ออู่สั่นสะท้านทันที จากนั้นเขาก็คุกเข่าลงและล้มหัวลงกับพื้น

“ไม่ ไม่ ผมไม่มีความคิดแบบนั้นกับเธอ ผมคิดว่าหลังจากที่ผมได้ฝึกเสี่ยวถง ผมจะอุทิศเธอให้กับคุณ เพื่อที่เธอจะสามารถรับใช้คุณอย่างดี”

“เหอะเหอะ ความคิดหรือแผนการในใจอันแยบยลของผู้ชาย คิดว่าฉันจะรู้ไม่ทันเหรอ เฉินเสี่ยวถงฉันได้ส่งเธอไปแล้ว พอดีหลี่โม่จะไปงานเลี้ยงในตอนกลางคืนของโรงกลั่นเหล้าองุ่นด้วย ให้นางจิ้งจอกของคุณไปพบหลี่โม่เถอะ ถ้าเธอสามารถได้กับหลี่โม่ แล้วสามารถเอากุญแจมาได้ ฉันจะถือซะว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น มิฉะนั้น...ฮิฮิฮิ”

เสียงหัวเราะของราชินีของสำนักหลงเหมินทำให้เลือดของจางเต๋ออู่แข็งตัว แม้ว่าราชินีของสำนักหลงเหมินจะไม่ได้พูดออกมา จางเต๋ออู่ก็รู้ว่ามันหมายถึงอะไร

เมื่อคิดถึงหุ่นที่เย้ายวนและใบหน้าที่มีเสน่ห์ของเฉินเสี่ยวถง จางเต๋ออู่รู้สึกเจ็บปวดในใจ นั่นคือสิ่งที่เขาวางแผนที่จะเก็บไว้สนุกเองอย่างลับๆ แต่ใครจะรู้ว่าถูกราชินีของสำนักหลงเหมินรู้ก่อน

“จางเต๋ออู่ คุณอย่าคิดว่าฉันรักและเอ็นดูคุณในช่วงนี้ คุณก็สามารถทำอะไรได้ตามใจชอบนะ คุณต้องเข้าใจว่า ทุกสิ่งที่คุณมี ฉันเป็นคนมอบให้คุณ และฉันสามารถนำทุกอย่างที่มอบให้คุณกลับคืนมาได้ตลอดเวลา”

“เข้าใจ เข้าใจ ต่อไปผมจะรับใช้คุณให้ดีกว่าเดิมแน่นอน”

จางเต๋ออู่ก้มกราบอย่างสุดแรง พยายามแสดงความจงรักภักดีของตนเองออกมา

“พอละ อย่าเป็นหนอนก้มกราบเลย ดูแล้วไม่ได้เรื่องเลย อุ้มฉันกลับไปพักผ่อนเถอะ”

จางเต๋ออู่ลุกขึ้นจากพื้น อุ้มราชินีของสำนักหลงขึ้นมาเบาๆ และกลับไปที่ห้องพร้อมกับความประหม่า

...

เมื่องานเลี้ยงในคืนโรงกลั่นเหล้าองุ่นมาถึง สวีอวิ๋นอวิ๋นได้ติดต่อกู้หยุนหลันแต่เนิ่นๆ รีบไปที่สำนักงานของกู้หยุน หลันเพื่อรอกู้หยุนหลันเลิกงาน

เมื่อเข้าไปในห้องทำงานของกู้หยุนหลัน เห็นหลี่โม่นั่งอยู่ในห้องทำงาน คิ้วของสวีอวิ๋นอวิ๋นก็ขมวด แต่คิ้วของสวีอวิ๋นอวิ๋นก็ผ่อนคลายลงในไม่ช้า

“หยุนหลัน ทำไมคุณยุ่งทั้งวันเลย คุณคิดว่าคุณเป็นซุปเปอร์แมนจริงๆเหรอ แต่สามีของคุณดูสบายมากเลยนะ”

สวีอวิ๋นอวิ๋นกล่าวอย่างแปลกใจ

กู้หยุนหลันยิ้ม "คุณไม่เข้าใจหลี่โม่ ความจริงแล้วเขาก็มีงานมากมาย"