จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 421

เฉินเสี่ยวถงอยู่ในชุดที่หรูหราและเป็นทางการ เธอนั่งอยู่ในรถโรลส์-รอยซ์และมองไปยังโรงเหล้าด้วยสีหน้าเรียบเฉย

ในใจของเธอไม่ยินดียินร้าย เธอยอมรับว่าชีวิตตัวเองจะเป็นเพียงของเล่นได้ตั้งนานแล้ว

ไม่ว่าจะเป็นของเล่นของจางเต๋ออู่หรือจะโดนราชินีของสำนักหลงเหมินเฉดหัวทิ้ง และให้เธอไปยั่วหลี่โม่ สำหรับเฉินเสี่ยวถงมันก็เหมือนกันทั้งนั้น

ก็แค่ปรนนิบัติผู้ชายเท่านั้น ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นใคร จะน่าเกลียดหรือหน้าตาดี

เฉินเสี่ยวถงแค่อยากมีชีวิตอยู่ แค่มีชีวิตอยู่ก็มีคุณค่ามากที่สุดแล้ว เธอไม่กล้าโหยหาความฝันหรือความคิดอื่นๆ เลย

ชายวัยกลางคนในชุดพ่อบ้านนั่งอยู่ข้างเฉินเสี่ยวถง เขามองใบหน้าอันอ่อนหวานของเธอ ในใจของเขาเต็มไปด้วยความเศร้า

“เสี่ยวถง ราชินีของสำนักหลงเหมินบอกว่าเธอต้องทำเรื่องนี้ให้สำเร็จ แล้วจะปล่อยคนในครอบครัวของเธอ และจะมอบอิสระให้เธอ”

แววตาของเสี่ยวถงเป็นประกายแว๊บหนึ่ง จากนั้นก็เฉยชาเหมือนเดิม

“ขอบคุณพระคุณของราชินีของสำนักหลงเหมิน ฉันจะทำให้เต็มที่”

“คิดได้อย่างนี้ก็ดี หลี่โม่ไม่ใช่คนมีความสามารถอะไร ฉันเชื่อว่าความสวยของเธอจะสามารถมัดใจเขาได้อย่างรวดเร็ว”

“ขอบคุณที่ชมค่ะลุงฝู”

เฉินเสี่ยวถงก้มหัวลงเล็กน้อยและพูดออกมา

“อืม อีกเดี๋ยวเธอก็จัดการได้ตามสบาย ฉันไม่เข้าไปก้าวก่าย”

รถโรลส์-รอยซ์ขับเข้าไปในโรงเหล้า เรียกสายตาของเหล่าคุณหนูคุณชายไม่น้อย รถของเหล่าคุณหนูคุณชายไม่สามารถขับเข้าไปข้างในโรงเหล้าได้ พวกเขาต้องจอดไว้ที่ลานจอดรถข้างนอก

การเข้าไปของรถโรลส์-รอยซ์คันนี้ ทำให้เหล่าคุณหนูคุณชายได้กลิ่นแปลกๆ เดาว่าน่าจะเป็นคนใหญ่คนโตสักคนหนึ่ง

รถโรลส์-รอยซ์ค่อยๆ จอดลง ลุงฝูลงมาจากรถก่อน จากนั้นก็เดินมาทางที่นั่งของเฉินเสี่ยวถง เขาเปิดประตูและใช้มือขวากันตรงขอบประตูบนศีรษะเอาไว้ เขาเป็นพ่อบ้านตามแบบมาตรฐาน

เรียวขาเนียนสวยยื่นออกมาจากประตูรถ รองเท้าส้นสูงที่ทำจากคริสตัลนับไม่ถ้วนส่องประกายระยิบระยับ

เมื่อผู้ชายเห็นเรียวขานั้น เลือดในตัวก็พลุ่งพล่านขึ้นมาทันที ส่วนผู้หญิงเห็นรองเท้าส้นสูงที่ทำจากคริสตัลก็มีแววตาแห่งความอิจฉา

แค่ยื่นขาออกมาข้างเดียว ก็สามารถดึงดูดอารมณ์ของใครหลายต่อหลายคน

เฉินเสี่ยวถงเดินลงจากรถ เธอยืนโพสต์อยู่ข้างประตูรถ ชุดราตรีสีดำขับผิวของเธอให้โดดเด่นขึ้นอีก รูปร่างที่อวบอิ่ม มีส่วนเว้าส่วนโค้งทำให้ผู้ชายต้องกลืนน้ำลาย

เมื่อเห็นใบหน้าหวานของเฉินเสี่ยวถง ผู้ชายจำนวนไม่น้อยเหมือนโดนกระชากวิญญาณออกไป

ไม่ต้องพูดถึงใบหน้าหวานอันงดงาม แต่สิ่งสำคัญไปกว่านั้นคือหูของเธอแตกต่างจากคนอื่น ส่วนบนของใบหูสูงขึ้นมา เหมือนหูของเอลฟ์ ที่สำคัญตรงส่วนบนของใบหูเป็นสีฟ้าอ่อน ยิ่งทำให้เธอดูเหมือนเอลฟ์มาก

“พระเจ้า อย่าบอกนะว่าเอลฟ์มีจริง เธอเป็นสาวงามตระกูลใด ฉันจะไปขอเธอแต่งงาน!”

“ใครก็อย่ามาแย่ง ฉันจองสาวงามคนนี้ไว้แล้ว ถ้าใครมาแย่งก็อย่ามาหาว่าฉันไม่เห็นแก่ที่รู้จักกัน”

“โอ้โห แต่ก่อนฉันเคยเห็นแต่ผู้หญิงแต่งหน้าหนาๆ นอกจากกู้หยุนหลันก็ไม่มีใครสวยเท่าสาวงามตรงหน้าแล้วล่ะ”

เหล่าคุณชายตื่นเต้นจนเลือดในตัวพลุ่งพล่าน พวกเขาต่างพากันลุกขึ้นเพื่อจะเข้าไปจีบเฉินเสี่ยวถง

ลุงฝูกวาดตามองด้วยสายตาดุดัน เหล่าคุณชายเลือดร้อนต่างพากันชะงักไป พวกเขาต้องชะงักฝีเท้าลงเพราะสายตาอันน่ากลัวของลุงฝู

“หลี่โม่อยู่ตรงนู้น เราจะไปหรือจะทำยังไงดีครับ”

ลุงฝูมองเฉินเสี่ยวถงแล้วถามขึ้น

“ฉันเห็นโต๊ะข้างๆ เขาว่าง เรานั่งโต๊ะนั้นละกัน ฉันอยากสังเกตเขาดูสักหน่อย”

เฉินเสี่ยวถงพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ