จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 436

ลูกน้องอีกกลุ่มหนึ่งของฉู่จงเทียนมาถึงอย่างรวดเร็ว คนจำนวนมากบุกเข้ามาในร้านน้ำชา จนทำให้ในห้องโถงเต็มไปด้วยผู้คน พวกนั้นโค้งให้หลี่โม่กับฉู่จงเทียนอย่างพร้อมเพรียง “สวัสดีครับคุณหลี่ ท่านเทียน”

เจ้าของรวมถึงผู้จัดการร้านและพนักงานต่างพากันหลบอยู่ในห้องเตรียมน้ำชา ทุกคนตัวสั่นงันงก เมื่อได้ยินเสียงอันพร้อมเพรียง สีหน้าของพวกเขาซีดลงทันที

ฉู่จงเทียนพูดด้วยสีหน้าเย็นชา “เอาคนที่รอดกลับไป ส่วนคนที่ตายเอาไปเผาซะ จัดการเรื่องปืนและดูทุกอย่างให้ละเอียด”

“ครับ!”

พวกลูกน้องจัดการอย่างรวดเร็ว ศพของเฉินเจียโต๋ถูกยกขึ้นมา ส่วนพวกลูกน้องของเฉินเจียโต๋ ไม่อวดดีเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว พวกมันโดนคุมตัวออกไปข้างนอก แต่ละคนเนื้อตัวสั่นเทา

กลุ่มคนขึ้นรถออกจากร้านน้ำชา เมื่อมาถึงในลานกว้างที่อยู่ไม่ไกล ลูกน้องของเฉินเจียโต๋ถูกลากลงจากรถ และพาเข้าไปในห้อง

หลี่โม่กับฉู่จงเทียนนั่งอยู่บนโซฟา พวกเขามองลูกน้องของเฉินเจียโต๋ที่ถูกพาตัวเข้ามา

“พูดความจริงออกมาถ้าอยากมีชีวิตรอด ถ้าพวกแกไม่ยอมพูด ก็ดูเฉินเจียโต๋เป็นตัวอย่างซะ”

หลี่โม่พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

เหล่าลูกน้องของเฉินเจียโต๋ตกใจจนสติแตกไปตั้งนานแล้ว ตอนนี้พวกเขาไม่กล้าปิดบังอะไรและเล่าทุกอย่างออกมา

“เดิมทีพวกเราไม่อยากมาที่นี่ แต่คนที่ชื่อว่าจางฟาฉายมาหาประธาน เขาให้เงินหนึ่งล้านดอลลาร์เพื่อให้พวกเรามาที่นี่ บอกว่ามาทำร้ายคนคนเดียวก็จบแล้ว”

“สองวันนี้จางฟาฉายจัดการเรื่องที่อยู่ ที่พัก ที่เที่ยวให้พวกเรา ไม่ได้พูดเรื่องงานเลย จนกระทั่งเมื่อครู่จางฟาฉายได้รับโทรศัพท์แล้วบอกว่ามีภารกิจ จากนั้นจึงพาพวกเรามาที่นี่”

“เมื่อมาถึงที่นี่ จางฟาฉายบอกว่าพวกคุณอยู่ที่นี่ ให้พวกเราหาตามหาตัวพวกคุณและจัดการเอาเลือดหัวออกมา แถมยังให้พวกเราดูรูปคุณด้วย”

หลี่โม่ฟังอย่าเงียบๆ จากนั้นจึงถามขึ้นว่า “ก่อนหน้านี้พวกแกไม่รู้ว่าจะต้องมาจัดการฉัน จนกระทั่งมาถึงหน้าร้านน้ำชา อีกฝ่ายจึงให้พวกแกดูรูปฉันใช่ไหม”

“ใช่ครับๆๆ อย่างที่คุณว่า ก่อนหน้านี้พวกเราไม่รู้ว่าจะต้องจัดการใคร”

“น่าสนุกดีนี่ ก่อนหน้านี้ฉันไม่ได้ตั้งใจเลือกร้านน้ำชา แต่จางฟาฉายอะไรนั่นกลับรู้ว่าฉันอยู่ไหน เหอะๆ”

หลี่โม่หัวเราะอย่างเย็นชา

ฉู่จงเทียนรู้สึกร้อนใจ เขารีบพูดขึ้นมาว่า “คุณหลี่ ผมรับประกันเลยว่าผมไม่ได้หักหลังคุณ!”

“ฉันไม่ได้บอกว่านายหักหลังฉัน ฉันว่าบนตัวกับบนรถของนายโดนคนติดตั้งเครื่องมือเอาไว้ แค่นายไม่รู้เท่านั้น ถ้าเดาไม่ผิด พวกมันน่าจะเป็นคนที่ผู้รับผิดชอบแข่งมวยดำเชิญมา บางทีมันอาจจะลองเชิงความสามารถของฉัน”

หลี่โม่พูดเดาออกมา ถึงมันจะค่อนข้างห่างไกลกับความจริง แต่มันก็มีส่วนเป็นไปได้อยู่บ้าง

ฉู่จงเทียนรีบลุกขึ้นยืน เขาคลำหาบนตัวของตัวเอง สุดท้ายเขาพบอะไรบางอย่างบนรองเท้า

มีแผ่นโลหะบางเท่ากระดาษใต้พื้นรองเท้า บนแผ่นโลหะมีไฟกะพริบ เห็นได้ชัดว่ามันไม่ใช่แผ่นโลหะธรรมดา

“ไอ้ฝรั่งเฒ่าพวกนั้นสมควรตาย! คุณหลี่จะให้ผมพาคนไปโจมตีพวกมันคืนนี้เลยไหมครับ จัดการพวกมันแล้วก็ทิ้งไว้ อีกอย่างพวกมันแอบเข้ามาอย่างลับๆ ด้วย”

ฉู่จงเทียนพูดออกมาอย่างร้ายกาจ

เพราะว่าสองวันมานี้เขาเจอแต่เรื่องน่ากลัว ทำให้เขารู้สึกหวาดระแวงไปหมด และคิดว่าการฆ่าพวกแคลตี้ จะทำให้เขาปลอดภัยอย่างแท้จริง ถึงขนาดที่เขาไม่สนใจความปลอดภัยของลูกชายตัวเอง