จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 5

บทที่ 5 ผมสัญญากับคุณ

หลี่โม่ตกตะลึงเล็กน้อย มองไปที่สายตาแปลกๆของกู้หยุนหลันที่จ้องมองเขา

"ทำไมคุณยังอยู่ที่นี่?คุณท่านคนนี้เป็นใคร?" กู่สีหน้าของกู้หยุนหลันดูแย่เล็กน้อย

เธอปฏิบัติต่อหลี่โม่ไม่ได้ดีมากนัก ยังไงก็เป็นเวลาสี่ปีแล้ว เธอโดนคนอื่นประณามและเย้ยหยัน เธอจึงตายใจกับหลี่โม่ไปนานแล้ว

แต่ว่า ตอนนี้ หลี่โม่ยืนอยู่ข้างรถโรลส์ - รอยซ์

นี่……

หลี่โม่เกาหัวอย่างทำตัวไม่ถูก สายตาของเขามองไปที่เฉียนฝูที่อยู่ด้านข้าง

เฉียนฝูยิ้มทันทีและกล่าวว่า "น้องชาย ขอบคุณสำหรับการนำทางของคุณนะ หากภายหลังคุณมีธุระอะไร ก็สามารถโทรหาผมได้ตลอดเวลาเลยนะ"

หลังจากพูดจบ เฉียนฝูก็เข้าไปในรถ

รถโรลส์ - รอยซ์ขับออกจากที่นี่อย่างช้าๆ

หลี่โม่ยิ้มและอธิบายว่า "ชายชราท่านนั้นไม่รู้ทาง ผมจึงบอกทางให้เขา"

เมื่อได้ยินคำอธิบายนี้ กู้หยุนหลันก็ไม่มีข้อสงสัยใดๆ

ลองคิดดูแล้วมันก็เป็นไปไม่ได้ หรือว่าสามีของเธอจะเป็นคนร่ำรวยรุ่นที่สองที่ซ่อนอยู่หรือไม่?

ในขณะนี้ คำพูดที่เฉียบคมและไร้ความปรานีส่งมา"หยุนหลัน นี่เป็นสามีที่น่าสังเวชของคุณหรือ?"

คนที่พูดเป็นผู้หญิงที่สวยและทันสมัย ผมหยักศก ริมฝีปากสีแดงจ๋า แว่นกันแดดทรงกว้างและชุดเปรี้ยวจี๊ด เสื้อซับในสีดำกับกางเกงสีขาวที่สั้นเป็นพิเศษ ขาเรียวตรงและผิวสีขาวถูกหักเหออกมาภายใต้ดวงอาทิตย์

ใบหน้าของกู้หยุนหลันเปลี่ยนไปเล็กน้อย เธอคลี่ยิ้มและรวบผมที่ห้อยไว้ข้างหูของเธอ พูดว่า "อืม เขาชื่อหลี่โม่ ฉัน ... "

ดูเหมือนเป็นเรื่องยากที่จะบอกว่าเป็นสามีของเธอ

ผู้หญิงคนนั้นเอามือกอดอก หน้าอกของเธอดูอวบอิ่ม เธอก็หัวเราะเยาะ"หยุนหลัน คุณก็ง่ายเกินไปจริงๆ กลับแต่งงานกับผู้ชายที่ไม่ได้เรื่องเช่นนี้ หรือว่า ผู้ชายดีๆในประเทศตายกันหมดแล้วหรือ?”

จินซ่านน่าลูกสาวของตระกูลจินในเมืองฮ่าน ซึ่งเป็นผู้ที่เดินทางกลับจากต่างประเทศ ได้ไปศึกษาต่อในต่างประเทศเมื่อสี่ปีก่อนและเพิ่งกลับมาในประเทศในวันนี้

เดิมทีอยากพบกับสามีของกู้หยุนหลันที่ไม่ได้เรื่องตามข่าวลือ คิดไม่ถึงว่าวันนี้จะได้พบ

เมื่อมองดู ก็เป็นคนขี้ขลาดจริงด้วย

กู้หยุนหลันไม่ได้อธิบาย เธอมองไปที่หลี่โม่ที่ทำหน้าไม่สนใจอะไร

ทำไมเขาจึงไม่มีความละอายใจเลย

ถ้าไม่ใช่เพราะเขา ตัวเธอคงไม่ต้องอับอายต่อหน้าเพื่อนสนิทหรอก

หลี่โม่ยิ้มและกล่าวว่า "หยุนหลัน ผมจะกลับไปทำงานก่อน ปัญหาการรักษาของซีซีผมแก้ไข

เรียบร้อยแล้ว ใช้ไขกระดูกของผม"

"แก้ไขแล้วหรือ?"กู้หยุนหลันรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยและกล่าวว่ "คุณปู่จะยอมให้ใช้ไขกระดูก

ของคุณได้อย่างไร?"

หลี่โม่อธิบายว่า "ผู้อำนวยการของโรงพยาบาลแห่งนี้บอกแล้ว ว่าให้ปฏิบัติตามกฎและข้อบังคับของทางเขา"

หลังจากนั้น เขาก็มองไปที่จินซ่านน่าด้วยความหมายที่ลึกซึ้ง จากนั้นก็จากไป

จนหลี่โม่จากไป กู้หยุนหลันก็ยังคงตกตะลึงเล็กน้อย เธอรีบเข้าไปในโรงพยาบาลพร้อมกับเพื่อน

สาวสองคนของเธอ หลังจากยืนยันสิ่งนี้แล้วเธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“ หยุนหลัน ไม่ใช่ว่าฉันว่าคุณนะ รีบหย่ากับไอ่ขยะหลี่โม่คนนั้นเถอะ ฉันจะแนะนำคนดีๆให้คุณรู้จัก พวกเขาล้วนเป็นคุณชายที่ร่ำรวยและมีอำนาจในเมืองฮ่าน ถ้าไม่ได้จริงๆ ฉันยังมีเพื่อนต่างชาติ หล่อ รวยและมีเทคนิคที่ดี”

ในห้องคนไข้ จินซ่านน่ายืนอยู่ข้างๆ มองดูกู้หยุนหลันดูแลซีซีอย่างอ่อนโยนและระมัดระวัง

ซุนเจ๋หญิงสาวอีกคนก็พูดว่า“ ใช่ หยุนหลัน สี่ปีแล้ว ฉันรู้สึกไม่คุ้มแทนคุณจริงๆ สิ่งที่ควรตัดก็ตัด”

กู้หยุนหลันตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง มองไปที่ซิชีซึ่งหลับไปแล้วบนเตียงในโรงพยาบาล แตะเบา ๆที่หน้าผากเรียบเนียนของเธอ พูดด้วยดวงตาที่คลอเบ้า "ฉันจะไม่หย่ากับเขา เราแต่งงานกันมาสี่ปีแล้ว ถ้าไม่มีความรักต่อกันนั้นเป็นของปลอม นอกจากนี้ เขาจะเป็นพ่อของซีซีตลอดไป เว้นแต่ว่าเขาจะไม่ต้องการเราอีกต่อไป "

เมื่อได้ยินเช่นนี้ จินซ่านน่าก็กระทืบด้วยความโกรธและพูดว่า "หยุนหลัน ทำไมคุณถึงโง่จัง! ไอ่ผู้ชายขี้ขลาดคนนั้นมีอะไรดี?"

กู้หยุนหลันหันกลับมามองจินซ่านน่าที่กำลังเสียอารมณ์และพูดว่า "พอละ น่าน่า ฉันรู้ว่าคุณทำเพื่อ

ฉัน แต่นี่เป็นเรื่องของฉันเอง"

จินซ่านน่าอ้าปากอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็กลั้นไว้และพูดว่า "แล้วแต่คุณ ฉันจะทำทุก

วิถีทางให้พวกคุณแยกทางกัน! คุณเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน ฉันจะไม่ปล่อยให้คุณงมงายไปแบบนี้! "

กู้หยุนหลันไม่ได้พูดอะไร เธอเข้าใจว่าจินซ่านน่าทำเพื่อเธอ เพื่อเธอจริงๆ

อย่างไรก็ตาม มีบางสิ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งความรู้สึกของเธอกับหลี่โม่ กู้หยุนหลันเองก็สับสน

เช่นกัน

ในตอนกลางคืน หลี่โม่กลับบ้านพร้อมกับแอปเปิ้ลหนึ่งถุง ก่อนเข้าประตูเขาก็ได้ยินเสียงทะเลาะกันในบ้าน