จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 53

บทที่ 53 นี่ก็คือสัญญาฉบับใหม่

บรรยากาศมีกลิ่นอายของความละเอียดอ่อน กู้หยุนหลันมองหลี่โม่อย่างไม่วางตา

ส่วนหลี่โม่ก็ยิ้ม นอนลงบนผ้าปูที่ปูเสร็จแล้ว “ไม่มีนี่ รีบนอนเถอะ พรุ่งนี้คุณปู่และกู้ซิงเว๋ยคงจะหาเรื่องเธอแน่”

กู้หยุนหลันถามอย่างไม่ตายใจ “ไม่มีอะไรที่อยากบอกฉันจริงหรอ?”

เงียบไปสักพัก หลี่โม่หันหน้ามา มองกู้หยุนหลันแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ไม่มีจริงๆ”

กู้หยุนหลันพยักหน้าแล้วนอนหันข้าง

“พรึ่บ!”

ปิดไฟแล้ว

ในห้องนอนเหลือเพียงเสียงหายใจที่สม่ำเสมอของทั้งสองคน

แต่ว่า ในตอนนี้กู้หยุนหลันและหลี่โม่นอนหลับกันทั้งนั้น ต่างก็มีเรื่องให้คิด

“ขอโทษนะหลี่โม่ เมื่อกี้ที่อยู่ร้านอาหาร แม่ฉันอารมณ์เสียใส่นายแล้วยังตีนาย ฉันขอโทษนายแทนเธอนะ”

ในความมืด เป็นเสียงเบาแผ่วของกู้หยุนหลัน

“อื้อ”หลี่โม่ตอบกลับเสียงเบา หันหน้ามามองกู้หยุนหลังที่หันหลังให้ตัวเขา หุ่นสวยงามที่อยู่ภายใต้แสงจันทร์ ช่างน่าหลงใหลเหลือเกิน

ผู้หญิงคนนี้ เขารักมาสี่ปี

“หลายปีมานี้ เพราะฉัน เธอลำบากมาก”หลี่โม่พูดเสียงเบา

กู้หยุนหลันไม่ได้พูดอะไร หันหลังให้หลี่โม่ ใช้มือทั้งสองข้างวางเป็นหมอน มุมปากค่อยๆขยับขึ้นยิ้มอย่างอ่อนโยน “รีบพักผ่อนเถอะ ฝันดี”

“ฝันดี”

เช้าที่สดใส

กู้หยุนหลันตื่นแต่เช้า อาบน้ำแต่งตัว ใส่กระโปรงทรงเอสีดำคู่กับเสื้อเชิ้ตสีขาว มัดผมหางม้า ขาเรียวทั้งสองข้างใส่ถุงน่องสีดำบางๆไว้ ทำให้ดูสวยแบบไม่น่าเกลียด ดูสะอาดเรียบร้อย

เธออยู่ที่หน้าประตู มือหนึ่งทาบกำแพงไว้ แล้วใส่รองเท้าส้นสูง ในมือถือเอกสารสัญญาไว้ แล้วหันไปพูดกับหลี่โม่ที่กำลังเก็บถ้วยจานว่า “ฉันไปบริษัทแล้วนะ”

หลี่โม่มอง ลังเลนิดหน่อยก่อนจะพูด “หยุนหลัน การร่วมธุรกิจครั้งนี้เธอเป็นคนที่กุมอำนาจ ถ้าหากว่ากู้ซิงเว๋ยและคุณปู่จะแย่งสัญญาฉบับนี้ไป เธอสามารถปฏิเสธที่จะเป็นคนรับผิดชอบงานได้ ขอแค่เพียงไม่ใช่ลายเซ็นเธอ บริษัทรุงคางก็จะไม่ทำธุรกิจร่วมกับบริษัทวินเซิง ถึงตอนนั้น คุณปู่และกู้ซิงเว๋ยก็จะมาขอร้องเธอเอง”

กู้หยุนหลันอยู่หน้าประตู มองไปที่หลี่โม่อย่างประหลาดใจ “นี่เป็นเรื่องของตัวฉันเอง แต่ก็ขอบใจที่นายเตือน”

พูดจบเธอก็หันหลังเดินจากไป

หลี่โม่มองแผ่นหลังที่จากไปของกู้หยุนหลัน แล้วเขาก็ถอนหายใจ

เก็บกวาดเสร็จ เขาก็ถือข้าวกล่องไปที่โรงพยาบาล

มาที่บริษัทวินเซิง

ในห้องทำงานของกู้ซิงเว๋ย ในตอนนี้มีพวกหนุ่มสาวของตระกูลนั่งอยู่หลายคน

“ซิงเว๋ย สรุปแล้วนายตัดสินใจจะทำยังไง?ถ้าวันนี้กู้หยุนหลันเอาสัญญาฉบับใหม่ที่ร่วมกับบริษัทรุงคางไม่ได้ก็จะไล่เธอออกจริงๆหรอ?”

หนึ่งในคนตระกูลกู้ถาม

กู้ซิงเว๋ยยืนอยู่ด้านหน้าหน้าต่างบานใหญ่ สองมือล้วงกระเป๋ากางเกง ยิ้มอย่างเย็นชา “แน่นอน บริษัทนี้ มีฉันต้องไม่มีมัน วันนี้ ฉันจะไล่มันออกจากบริษัทวินเซิง!”

“ซิงเว๋ย พวกเราทำแบบนี้ไม่ค่อยดีรึเปล่า?ยังไงซะเธอก็เป็นหลานสาวของคุณปู่ เป็นลูกพี่ลูกน้องของนายนะ”

“เหอะๆ มันไม่มีสิทธิ์เป็นหลานสาวบ้านตระกูลกู้ ด้วยซ้ำ ถ้าไม่ใช่เพราะมันและหลี่โม่นั่น บ้านตระกูลกู้ของพวกเราจะถูกคนอื่นดูถูกหรอ?”

“ถูกต้อง นี่ก็แค่หมาคู่หนึ่ง รีบไล่ออกจากบริษัทถึงจะดี!”

บางคนพูดคุยกันอย่าโมโหไปชั่วขณะ

และในตอนนั้นประตูห้องทำงานก็ถูกเปิดออกอย่างรุนแรง

กู้ชิงหลินที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความโมโหเดินเข้ามา วันนี้เธอแต่งตัวได้สวยแซ่บมาก ส่วนบนใส่เสื้อเชิ้ตสีแดงแหวกอกลึกลงมา ส่วนล่างใส่กางเกงขาสั้นสีดำที่สั้นมาก

เมื่อเข้ามาถึงเธอก็พูดกับกู้ซิงเว๋ยอย่างโมโหว่า “กู้ซิงเว๋ย วันนี้ไม่ว่ายังไงก็ต้องไล่กู้หยุนหลันออกให้ได้ ฉันจะให้มันรู้สึกเหมือนอย่างคนเสียบ้าน!”