“ยาชื่อสามัญการแข่งขันสูง หากโฆษณาเยอะเกินไป ต้นทุนก็จะหมุนไปทบผู้บริโภค นี่เป็นสิ่งที่ไม่สอดคล้องกับภาพลักษณ์หยุนจงหลันกรุ๊ป ”หยุนจงหลันพูดตัดบท
ห้องประชุมเงียบสงัด ทุกคนในห้องประชุมไม่คาดคิด การผลิตยาชื่อสามัญจะได้รับการปฏิเสธจากหยุนจงหลัน
เห่าว่านหลี่ชะงักเล็กน้อย เป็นนานกว่าจะได้สติคืน ในใจคิดว่านี่อาจจะเป็นวิธีคิดแบบพวกคุณหนูลูกคนมีเงินก็ได้ หรือว่าจะต้องคิดเผื่อประเทศชาติประชาชนด้วย ทำธุรกิจก็เพื่อหาเงินไม่ใช่เหรอ
แต่ว่าเห่าว่านหลี่ได้แต่คิดในใจ แต่ไม่กล้าพูดออกมา อย่างไรเสียยังต้องการงานนี้
“แล้วถ้าไม่ผลิตยาชื่อสามัญ ก็เป็นยาจีนสำเร็จรูป แต่ว่ายาจีนสำเร็จรูปตัวแปรมาก นอกจากจะมีสูตรพิเศษ เกรงว่าไม่น่าง่าย”
เห่าว่านหลี่คิดในใจว่าโยนโจทย์ยากให้กู้หยุนหลันไปเสียดีกว่า ดูสิว่าเธอจะมีวิธีคิดมั้ย
“ยาจีนสำเร็จรูปก็เป็นอีกช่องทางหนึ่ง สูตรโบราณมากมายที่ได้รับการพัฒนาโดยชาวตะวันออก ผลิตยาที่ได้รับความนิยมออกมาในหมู่ชาวฮ่าน ส่วนพวกเราก็เหมือนกับรู้ว่ามีสมบัติแต่ยังไม่สามารถขุดออกมา”
กู้หยุนหลันพูดไม่หยุด ไม่กี่วันนี้เธอทำการบ้านคิดค้นมาหนักมาก
โดยรวมแล้วสมัยโบราณมีสูตรยามากมาย หลังจากการวิจัยแล้ว จึงมียาใหม่ๆออกสู่ท้องตลาดมากมาย
พวกเห่าว่านหลี่ฟังอย่างเงียบๆ ฟังจบก็นิ่งงัน
แผนการของกู้หยุนหลันฟังดูสวยงามดี ฟังดูการถ่ายทอดสูตรยานั้นไม่ใช่เรื่องยากเลย แต่พอทำจริงก็ยากพอตัว
“ประธานกู้พูดได้ดี แต่ว่า แต่ว่ามันก็ยากพอตัว ผมว่าแผนการของประธานกู้ดูมีอุดมการณ์มากเกินไปหน่อย คืออย่างหน่อยเราต้องการันตีการหาเงิน จากนั้นค่อยคิดถึงเรื่องใหม่ๆ หรือค่อยคิดถึงเรื่องอุดมการณ์ประเทศชาติ”
เห่าว่านหลี่พูดอ้อมค้อม ไม่ได้บอกกู้หยุนหลันออกไปตรงๆว่าหล่อนเพ้อเจ้อเกินไป
กู้หยุนหลันฟังความหมายของเห่าว่านหลี่ออก จึงขมุ่นคิ้วเข้ากันเบาๆ
“แค่กๆ”
หลี่โม่กระแอมสองที พูดออกมา“ไม่มีอะไรทำไม่ได้นี่ สูตรยาผมมี เอาไปทดลองได้ ลองดูว่าได้ผลมั้ย ถ้าได้ผลไม่เลว ก็ให้ทำออกมาเป็นผลิตภัณฑ์ชิ้นแรกเลย”
หลี่โม่พูดถึงสูตรยาที่ได้มาจากหานซื่อเจี๋ย ตอนนั้นหานซื่อเจี๋ยโม้ซะอย่างกับยาเทพ ขาดไปอีกนิดเดียวก็จะพูดว่าเป็นยาที่บำรุงไตสร้างสมรรถภาพ
กู้หยุนหลันชะงักนิดนึง จากนั้นจึงคิดได้ว่าสูตรยาที่หลี่โม่พูดถึงนั้นคืออะไร
“แบบนั้นได้มั้ยล่ะ แต่ยังไม่เคยลองดูเลย แล้วยาหลักจะต้องลดลงด้วยนะ ถ้าใช้โสมภูเขาร้อยปีเป็นส่วนประกอบหลัก แบบนั้นต้นทุนจะสูงมาก”
“ได้ไม่ได้ก็ต้องลองดูนี่นา ลองแล้วก็รู้เอง”
หลี่โม่พูดสบายอารมณ์
เห่าว่านหลี่ฟังจนงงไม่หมด ไม่รู้ว่าพวกหลี่โม่กำลังพูดอะไร
“เถ้าแก่หลี่ ประธานกู้ กำลังพูดอะไรกัน สูตรยาอะไรกัน”
เห่าว่านหลี่อดถามไม่ได้
หลี่โม่หยิบสูตรยาที่พกติดมา แกว่งไปมาตรงหน้าเห่าว่านหลี่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิมังกร
อ่านมาถึงตอน 263 เน่าสนิท ไอ้คนเขียนก็ช่างมีความอดทน มีแต่เรื่องดูถูกโง่ๆ หลายร้อยรอบ วนอยู่อย่างนั้น กุก็ทนอ่านอยู่ได้...
อ่านสนุกมากเลยครับ...