จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 550

“ยาชื่อสามัญการแข่งขันสูง หากโฆษณาเยอะเกินไป ต้นทุนก็จะหมุนไปทบผู้บริโภค นี่เป็นสิ่งที่ไม่สอดคล้องกับภาพลักษณ์หยุนจงหลันกรุ๊ป ”หยุนจงหลันพูดตัดบท

ห้องประชุมเงียบสงัด ทุกคนในห้องประชุมไม่คาดคิด การผลิตยาชื่อสามัญจะได้รับการปฏิเสธจากหยุนจงหลัน

เห่าว่านหลี่ชะงักเล็กน้อย เป็นนานกว่าจะได้สติคืน ในใจคิดว่านี่อาจจะเป็นวิธีคิดแบบพวกคุณหนูลูกคนมีเงินก็ได้ หรือว่าจะต้องคิดเผื่อประเทศชาติประชาชนด้วย ทำธุรกิจก็เพื่อหาเงินไม่ใช่เหรอ

แต่ว่าเห่าว่านหลี่ได้แต่คิดในใจ แต่ไม่กล้าพูดออกมา อย่างไรเสียยังต้องการงานนี้

“แล้วถ้าไม่ผลิตยาชื่อสามัญ ก็เป็นยาจีนสำเร็จรูป แต่ว่ายาจีนสำเร็จรูปตัวแปรมาก นอกจากจะมีสูตรพิเศษ เกรงว่าไม่น่าง่าย”

เห่าว่านหลี่คิดในใจว่าโยนโจทย์ยากให้กู้หยุนหลันไปเสียดีกว่า ดูสิว่าเธอจะมีวิธีคิดมั้ย

“ยาจีนสำเร็จรูปก็เป็นอีกช่องทางหนึ่ง สูตรโบราณมากมายที่ได้รับการพัฒนาโดยชาวตะวันออก ผลิตยาที่ได้รับความนิยมออกมาในหมู่ชาวฮ่าน ส่วนพวกเราก็เหมือนกับรู้ว่ามีสมบัติแต่ยังไม่สามารถขุดออกมา”

กู้หยุนหลันพูดไม่หยุด ไม่กี่วันนี้เธอทำการบ้านคิดค้นมาหนักมาก

โดยรวมแล้วสมัยโบราณมีสูตรยามากมาย หลังจากการวิจัยแล้ว จึงมียาใหม่ๆออกสู่ท้องตลาดมากมาย

พวกเห่าว่านหลี่ฟังอย่างเงียบๆ ฟังจบก็นิ่งงัน

แผนการของกู้หยุนหลันฟังดูสวยงามดี ฟังดูการถ่ายทอดสูตรยานั้นไม่ใช่เรื่องยากเลย แต่พอทำจริงก็ยากพอตัว

“ประธานกู้พูดได้ดี แต่ว่า แต่ว่ามันก็ยากพอตัว ผมว่าแผนการของประธานกู้ดูมีอุดมการณ์มากเกินไปหน่อย คืออย่างหน่อยเราต้องการันตีการหาเงิน จากนั้นค่อยคิดถึงเรื่องใหม่ๆ หรือค่อยคิดถึงเรื่องอุดมการณ์ประเทศชาติ”

เห่าว่านหลี่พูดอ้อมค้อม ไม่ได้บอกกู้หยุนหลันออกไปตรงๆว่าหล่อนเพ้อเจ้อเกินไป

กู้หยุนหลันฟังความหมายของเห่าว่านหลี่ออก จึงขมุ่นคิ้วเข้ากันเบาๆ

“แค่กๆ”

หลี่โม่กระแอมสองที พูดออกมา“ไม่มีอะไรทำไม่ได้นี่ สูตรยาผมมี เอาไปทดลองได้ ลองดูว่าได้ผลมั้ย ถ้าได้ผลไม่เลว ก็ให้ทำออกมาเป็นผลิตภัณฑ์ชิ้นแรกเลย”

หลี่โม่พูดถึงสูตรยาที่ได้มาจากหานซื่อเจี๋ย ตอนนั้นหานซื่อเจี๋ยโม้ซะอย่างกับยาเทพ ขาดไปอีกนิดเดียวก็จะพูดว่าเป็นยาที่บำรุงไตสร้างสมรรถภาพ

กู้หยุนหลันชะงักนิดนึง จากนั้นจึงคิดได้ว่าสูตรยาที่หลี่โม่พูดถึงนั้นคืออะไร

“แบบนั้นได้มั้ยล่ะ แต่ยังไม่เคยลองดูเลย แล้วยาหลักจะต้องลดลงด้วยนะ ถ้าใช้โสมภูเขาร้อยปีเป็นส่วนประกอบหลัก แบบนั้นต้นทุนจะสูงมาก”

“ได้ไม่ได้ก็ต้องลองดูนี่นา ลองแล้วก็รู้เอง”

หลี่โม่พูดสบายอารมณ์

เห่าว่านหลี่ฟังจนงงไม่หมด ไม่รู้ว่าพวกหลี่โม่กำลังพูดอะไร

“เถ้าแก่หลี่ ประธานกู้ กำลังพูดอะไรกัน สูตรยาอะไรกัน”

เห่าว่านหลี่อดถามไม่ได้

หลี่โม่หยิบสูตรยาที่พกติดมา แกว่งไปมาตรงหน้าเห่าว่านหลี่

“ช่วงนี้การขายไม่ดีเลย ทำอะไรกันเนี่ย ก่อนหน้าบริหารดีๆอยู่ ทำไมจู่ๆออเดอร์หายไปเยอะ”

กู้เจี้ยนกั๋วขมุ่นคิ้วถาม

กู้เจี้ยนเจียงตาลาย พูดอย่างงุนงง“เกี่ยวกับยัยหนูกู้หยุนหลันมั้ย ที่มันเอาลูกค้าตระกูลกู้เราไปหมด”

“คงไม่มั้ง เธอเพิ่งไปได้ไม่กี่วัน ตอนนี้น่าจะยังหางานไม่ได้หรอก”กู้เจี้ยนกั๋วพูดอย่างไม่ยี่หร่า

สำหรับกู้เจี้ยนกั๋วแล้ว กู้หยุนหลันน่าจะหางานยาก คิดว่าตอนนี้คงนั่งคิดวิธีหางานอยู่ที่บ้าน

กู้เจี้ยนเจียงกำลังจะพูด มือถือดังขึ้น

พอรับโทรศัพท์ กู้เจี้ยนเจียงยิ้มแล้วพูด“ไอ้หวัง โทรมามีอะไร”

“มาแสดงความยินดีน่ะสิ หยุนหลันของพวกคุณนี่เก่งจริงๆ ไปเป็นผู้บริหารที่หยุนจงหลันกรุ๊ป ตระกูลกู้คงห่างไกลความรุ่งเรืองอีกไม่ไกลหรอก”

กู้เจี้ยนเจียงอึ้งไป ชะงักแล้วพูด“ล้อเล่นหรือเปล่า หยุนหลันจะไปเป็นประธานบริหารหยุนจงหลันกรุ๊ปได้ไง”

“แหะ！ยังมาทำไก๋อีก ลูกสาวผมน่ะทำงานสถานีโทรทัศน์ พวกเธอกำลังจะไปสัมภาษณ์หยุนจงหลันกรุ๊ปอยู่นี่ นี่ก็ใกล้ถึงพิธีตัดริบบิ้นของหยุนจงหลันกรุ๊ปแล้ว พวกผู้นำต่างๆในเมืองฮ่านต่างก็เข้าร่วมกันทั้งนั้นแหละ”

ไอ้หวังพูดในโทรศัพท์อย่างออกรสออกชาติ กู้เจี้ยนเจียงรู้สึกไม่ดี

ไม่รอให้ไอ้หวังพูดต่อ กู้เจี้ยนเจียงจึงตัดสายโทรศัพท์ทิ้ง