จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 562
ดอกเตอร์หานถูกกดตัวไปอยู่ในห้องรักษาการความปลอดภัย หลังจากที่เห่าว่านหลี่เดินตามหลี่โม่เข้าไป ประตูห้องก็ถูกปิดแน่น
ดอกเตอร์หานที่รู้สึกหวาดกลัวพูดขึ้นอย่างกริ่งเกรง“พวกคุณจะทำไร！รีบปล่อยผมไป ไม่งั้นผมจะเรียกตำรวจตรวจการ！”
“คุณอธิบายสิ่งของในมือถือคุณก่อน”
หลี่โม่นั่งลงบนเก้าอี้แล้วพูด
“มีอะไรต้องอธิบายอีก เมื่อกี้ผมก็อธิบายไปแล้วไง！จะเชื่อไม่เชื่อก็สุดแท้ แต่จะมากักขังผมไม่ได้ จะมากักกันอิสรภาพของผมไม่ได้！”
“ดอกเตอร์ก็คือดอกเตอร์ หลักการเยอะเหลือเกิน ยังพูดอะไรอิสรภาพกัน ผมจำได้ว่าเราเคยเซ็นสัญญากันไว้ ไม่ทราบว่าดอกเตอร์หานจำสัญญาได้หรือไม่”
พอหลี่โม่พูดถึงสัญญาลับ ดอกเตอร์หานก็โต้ไม่ออกทันที
ตอนนี้ดอกเตอร์หานรู้สึกเสียใจเหลือเกิน เสียใจที่ตัวเองแข็งขืนเกินไป ไม่ควรจะทำตัวเป็นปฏิปักษ์กับหลี่โม่เพียงเพื่อกู้หยุนหลัน
ตอนนี้เรื่องปูดออกมาแล้ว จะโกหกอีกสักร้อยเหตุผลก็กลบไม่มิด แล้วยิ่งดอกเตอร์หานไม่ถนัดโกหกด้วย“หนังสือสัญญาลับ……ไม่ได้บอกว่าห้ามถ่ายรูปนี่”
ดอกเตอร์หานพูดอย่างไม่ยอมจำนน
“หึๆ เอาหนังสือสัญญาลับมา ให้ดอกเตอร์หานอ่านดีๆ”
หลี่โม่จ้องไปที่ดอกเตอร์หานอย่างเย็นชา แววตาแห่งความเย็นยะเยียบนั้นทำให้ดอกเตอร์หานขนลุกซู่ไปทั้งตัว
“ไม่ต้องเอามาแล้ว ต่อให้ผมถ่ายรูปแล้วมีความผิด ก็ถ่ายรูปหนังสือสัญญาลับมาลงโทษผมก็พอ ก็แค่ชดใช้เงิน ผมชดใช้ให้！”
ดอกเตอร์หานแค่อยากรีบออกจากที่นี่ ยิ่งต่อกรกับหลี่โม่ ดอกเตอร์หานมีแต่ยิ่งซวย
เห่าว่านหลี่ส่ายหน้า“เสี่ยวหาน คุณทำให้ผมผิดหวังมาก การละเมิดหนังสือสัญญาลับไม่ใช่แค่ชดใช้เงินก็จบนะ จะต้องส่งคุณดำเนินคดีด้วย จำคุกอย่างน้อยสิบปี”
“สิบ สิบปี！”
ดอกเตอร์หานรู้สึกเลือดที่ไหลเวียนอยู่เย็นไปหมดทั้งตัว“เป็นไปไม่ได้ พวกคุณหลอกผม ผมถ่ายไปแค่ไม่กี่รูปเอง จะจำคุกสิบปีไม่ได้！”
“คุณยืนยันนะว่าถ่ายไปแค่ไม่กี่รูป แล้วไม่ได้เผยแพร่ออกไปใช่มั้ย งั้นคุณอธิบายให้ผมฟังหน่อย อีเมล์ในอินบอกส์ของคุณคืออะไร”
หลี่โม่เปลี่ยนหน้าจอมือถือ แล้วแกว่งไปมาตรงหน้าดอกเตอร์หาน
เมื่อเห็นอีเมล์ที่คุ้นตา ดอกเตอร์หานรู้สึกอ่อนแรงราวกับไร้ตัวตน
“นั่น นั่นคือ ผมผิดไปแล้ว และก็โดนบังคับด้วย！”
ดอกเตอร์หานคุกเข่าฮวบลงกับพื้น แล้วคลานไปหาหลี่โม่ ร้องห่มร้องไห้พูด“ผมยอมรับผิด ผมคุกเข่าให้ ผมคำนับให้ก็ได้ ผมเรียกคุณว่าปู่ก็ได้ ปล่อยผมไปเถอะนะ！”
“ตอนนี้จะเรียกปู่แล้วเหรอ ยังมีหน้ามาเรียกปู่ หลานที่เอาเปรียบแบบนี้ผมไม่แยแสหรอกนะ”
หลี่โม่พูดอย่างไม่ยี่หร่า
ปึง！
ดอกเตอร์หานโขกหัวลงกับพื้นอย่างแรง เสียงนั้นก้องกังวาน ทำให้ผู้ที่ได้ยินพลอยปวดหัวตาม
“คุณปู่ คุณปู่หลี่โม่ ไว้ชีวิตผมเถอะนะ ผมสำนึกแล้！ผมโดนพวกเขาบังคับจริงๆ！ผมโดนบังคับจนจนใจ！”
“คุณควรจะบอกกล่าวอะไรหน่อยมั้ย เรียกปู่ไม่มีประโยชน์หรอกนะ”
หลี่โม่พูดจบจึงเตะดอกเตอร์หาน จนดอกเตอร์หานหงายหลังลงพื้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิมังกร
อ่านมาถึงตอน 263 เน่าสนิท ไอ้คนเขียนก็ช่างมีความอดทน มีแต่เรื่องดูถูกโง่ๆ หลายร้อยรอบ วนอยู่อย่างนั้น กุก็ทนอ่านอยู่ได้...
อ่านสนุกมากเลยครับ...