เฉิงซืออู่อ่านเมล์จบ ดวงตาก็เป็นประกาย
มูลค่าของสูตรยานี้ เฉิงซืออู่มองปราดเดียวก็รู้
ถ้าทำความเข้าใจสูตรยานี้แล้ว ลดประสิทธิภาพลงหน่อย ลงแรงทางด้านการตลาดอีกนิด จะต้องกลายเป็นอาหารเสริมที่ดังระเบิดแน่ๆ
อีกอย่างสูตรยานี้มีประสิทธิผลของยาจีน กินแล้วต้องได้ผลดีกับคนส่วนใหญ่แน่ๆ ผลหลังการใช้เห็นได้ชัดเจน คำโฆษณาติดปากจะต้องดังระเบิดแน่ๆ และจะต้องมีผู้บริโภคมากมาย
เฉิงซืออู่ยิ่งคิดยิ่งรู้สึกว่าไม่มีปัญหาอะไร แค่ดันสินค้าตัวนี้ออกสู่ตลาด เงินทองจะต้องไหลมาเทมาแน่นอน
“เป็นอีเมล์จากใครเหรอ”
“ไม่ทราบเหมือนกันสิคะ จู่ๆก็ส่งเข้าเมล์ฉัน พอฉันเมล์ถามกลับว่าใคร ฝ่ายตรงข้ามก็ไม่ตอบเมล์ฉันเลย”
เฉิงซืออู่หรี่ตา แม้ว่าในใจจะรู้วัตถุประสงค์ แต่ว่าภายใต้มูลค่ามหาศาลของสูตรยานี้ เฉิงซืออู่ตัดสินใจว่าจะใช้สูตรยานี้เป็นไพ่ใบสุดท้าย
“ถ้าพวกเขายินดีให้ฉันถือหุ้นร่วม ฉันก็จะตัดเค้กนี้ให้พวกเขาได้รับผลประโยชน์ด้วย ถ้าไม่เห็นด้วย หึ!ก็จะไม่ให้พวกเขาได้อยู่เป็นสุขเลยทีเดียว!”
ผู้ช่วยสวยเก๋สวยพราวเสน่ห์ยิ้มหวานฉ่ำ พูดออดอ้อน“คุณท่านฉลาดปราดเปรื่องเสียจริง ถ้าพวกเขาไม่ยอม ก็เท่ากับหาเรื่องใส่ตัวชัดๆ”
“มีแต่ปิศาจน้อยแบบเธอเท่านั้นแหละที่เข้าใจพูด คุณท่านจะตบรางวัลให้อย่างงามเลยนะจ๊ะ”
เฉิงซืออู่กระโจนเยี่ยงเสือ โถมทับตัวผู้ช่วยสวยเก๋สวยอีกที
……
เมื่อถึงเวลาเลิกงาน กู้หยุนหลันเริ่มเก็บของ เตรียมจะไปงานเลี้ยงอาหารค่ำของเฉิงซืออู่
เห่าว่านหลี่วิ่งหน้าตื่นมา
“แย่แล้วครับ ดอกเตอร์หานเขา เขาตายแล้ว”
“หือ?”
หลี่โม่มองเห่าว่านหลี่แปลกๆ“อย่าเพิ่งตระหนกไป ค่อยๆว่ามาสิเกิดอะไรขึ้น”
“ทางผมเพิ่งได้รับสายจากตำรวจสายตรวจ บอกว่าพอพาตัวดอกเตอร์หานไปขังไว้ ในตอนที่เตรียมจะสอบปากคำ ก็พบว่าดอกเตอร์หานหมดลมเสียแล้ว ดูแล้วก็ไม่เหมือนฆ่าตัวตาย เหมือนอาการป่วยกำเริบเฉียบพลันมากกว่า รายละเอียดเป็นอย่างไรยังไม่สรุป”
เห่าว่านหลี่พูดจบก็หายใจหอบ รู้สึกว่าดอกเตอร์หานตายอย่างไร้ร่องรอย
กู้หยุนหลันขมุ่นคิ้ว เดินไปข้างหลี่โม่แล้วพูด“คงไม่มีอะไรมั้งคะ จู่ๆดอกเตอร์หานมาตายแบบนี้ ทำไมช่างบังเอิญจัง”
“ใช่บังเอิญมาก ผมจะบอกหัวหน้าถงเอาไว้ ให้พวกเขาคอยติดตามอย่างระมัดระวัง”
หลี่โม่สีหน้าปกติ ไม่ตื่นตระหนกแม้แต่น้อย ราวกับว่าไม่ได้ใส่ใจกับการตายของดอกเตอร์หานเลย
“คุณหลี่ เรื่องนี้ต้องจับตาดูให้ดูนะครับ ผมรู้สึกว่าการตายของดอกเตอร์หาน เกี่ยวข้องกับการแพร่งพรายความลับของเขา”
“ผมรู้ จะใส่ใจแล้วกัน ผมมีธุระต้องไปก่อน ”
หลี่โม่ตบบ่าเห่าว่านหลี่เบาๆ“ผ่อนคลาย ต่อให้ฟ้าถล่มก็ยังมีผมรับไว้ให้”
“เหอะๆ จะพยายามผ่อนคลายครับ”
เห่าว่านหลี่หัวเราะแห้งๆสองที ในใจคิดว่าหลี่โม่นี่ใจใหญ่จริงๆ
หลี่โม่พากู้หยุนหลันจากไป เห่าว่านหลี่สงบสติอารมณ์ ก็เลิกงานกลับบ้าน แต่ในใจมักมีลางสังหรณ์ว่าจะมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น
หลี่โม่กับกู้หยุนหลันมาถึงเทียนจิ่นถัง ผู้ช่วยสวยเก๋สวยสะพรั่งยืนรับแขกอยู่หน้าประตู
หลังจากที่เห็นทั้งสองคนเดินมา ผู้ช่วยสวยเก๋สวยจึงมองคะเนทั้งคู่ตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วมองด้วยสายตาดูแคลน
กู้หยุนหลันสวยก็จริง แต่ใส่เพียงชุดแบรนด์ธรรมดา ซึ่งไม่ได้อยู่ในสายตาผู้ช่วยสวยเก๋เลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิมังกร
อ่านมาถึงตอน 263 เน่าสนิท ไอ้คนเขียนก็ช่างมีความอดทน มีแต่เรื่องดูถูกโง่ๆ หลายร้อยรอบ วนอยู่อย่างนั้น กุก็ทนอ่านอยู่ได้...
อ่านสนุกมากเลยครับ...