จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 579

เมื่อเห็นเฉินเสี่ยวถงกอดเอวหลี่โม่ จู่ๆ หลงโปก็รู้สึกเจ็บใจ

คนสวยอย่างนี้ต้องมากอดเขาสิถึงจะถูก ไม่สิ ต้องมาอยู่ในอ้อมอกของเขาด้วยความรักสิถึงจะถูก!

“คนสวย เรามาทำความรู้จักกันหน่อยไหม ผมขับรถซูเปอร์คาร์แนวคิด รุ่นใหม่ล่าสุดเลยนะ พาเธอไปนั่งรับลมได้ด้วยนะ เจ๋งกว่ารถเบนซ์พังๆ ที่เอาไปจ่ายตลาดตั้งเยอะ”

ใช้รถยนต์เรียกความสนใจจากสาวสวย เป็นวิธีที่หลงโปใช้แล้วไม่เคยพลาด

เฉินเสี่ยวถงส่งเสียงหึ เธอพูดอย่างไม่พอใจว่า “ถึงพี่หลี่โม่จะขับจักรยาน ก็ยังหล่อกว่ารถขยะของนายเยอะ ฉันยอมนั่งกอดเอว ซ้อนท้ายจักรยานพี่หลี่โม่ดีกว่า”

จู่ๆ หลงโปก็รู้สึกไม่ดี จักรยานจะมาสู้ซูเปอร์คาร์แนวคิดได้ยังไง!

“คนสวย เธอเข้าใจอะไรผิดเกี่ยวกับซูเปอร์คาร์แนวคิดหรือเปล่า ถึงจะเป็นจักรยานที่ดีที่สุด ก็เทียบกับล้อข้างเดียวของรถซูเปอร์คาร์แนวคิดไม่ได้เลยนะ”

“ฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่เห็นแก่สิ่งของนอกกาย ฉันชอบเนื้อแท้ของพี่หลี่โม่”

เฉินเสี่ยวถงพูดจบ ก็กลอกตามองบนใส่หลงโป

หลงโปรู้สึกโกรธจนแทบจะกระอักเลือดออกมา เขาเพิ่งเคยเจอผู้หญิงแบบนี้ครั้งแรก ไหนว่าผู้หญิงชอบอะไรฟุ้งเฟ้อไม่ใช่หรือ!

คนที่อัดอั้นตันใจอย่างหลงโป ถลึงตาใส่หลี่โม่ เขาพูดด้วยน้ำเสียงแค้นเคือง “นายเอาสาวสวยคนนี้ให้ฉัน ฉันจะให้นายสิบล้าน!”

“สิบล้านเหรอ ขอฉันคิดดูก่อน”

หลี่โม่ยิ้มและเอ่ยขึ้น

เฉินเสี่ยวถงหยิกเอวหลี่โม่ “ไม่ต้องคิด เขาจะให้โลกทั้งใบ พี่ก็ห้ามส่งฉันไป”

“เบาๆ หน่อย ฉันไม่ส่งเธอไปหรอก ถ้าเธอยอม ก็กินฟรีอยู่ฟรีที่บ้านฉัน”

หลี่โม่กัดฟันพูด

เมื่อเห็นท่าทีสนิทสนมของหลี่โม่กับเฉินเสี่ยวถง หลงโปยิ่งโมโหเข้าไปใหญ่ เขาแทบอยากจะแย่งเฉินเสี่ยวถงมาซะเดี๋ยวนี้

“นายโทรศัพท์เสร็จแล้ว ตอนนี้ยังไม่เห็นมีอะไรเลย นายน่าจะพูดอะไรหน่อยไหม!”

หลงโปเปลี่ยนเรื่อง จากนั้นจึงพูดเรื่องเมื่อครู่

เหล่าคุณชายเห็นหลงโปจีบสาวแพ้ พวกเขาจึงโมโหแทนหลงโป

“ใช่ คนอย่างแกอวดดีไม่สำเร็จหรอก แพ้แล้วก็ต้องชดใช้ แกว่าจะเชือดแขนหรือขาดีล่ะ หรือจะเชือดไอนั่นของแกก็ได้นะ!”

“เหอะๆ ฉันว่าให้ไอ้สวะนี่ส่งสาวสวยมาดีกว่า คนสวยๆ อย่างนี้ต้องมามีความสุขกับพี่โปสิ ถึงจะถูก”

“ว่าง่ายหน่อยสิคนสวย อยู่กับคนที่เสื้อผ้าทั้งตัวไม่ถึงห้าร้อย จะมีประโยชน์อะไร พี่โปไม่ได้มีแค่เงิน เรื่องบนเตียงเขาก็เก่งนะ รับประกันเลยว่าจะทำให้เธอถึงใจ”

เฉินเสี่ยวถงโมโหจนกระทืบเท้า เธอพูดกับหลี่โม่เสียงเบา “พี่รีบจัดการพวกมันสิ ฟังที่มันพูดแล้วน่าหงุดหงิดชะมัด!”

“อย่ารีบสิ โทรข้ามประเทศมันค่อนข้างใช้เวลา ระยะทางค่อนข้างไกล การส่งสัญญาณจึงช้าหน่อย”

หลี่โม่พูดเนิบๆ

ทุกคนได้ยินก็หัวเราะร่า และคิดว่าข้ออ้างของหลี่โม่ใช้ไม่ได้

ขณะที่ทุกคนกำลังจะเยาะเย้ยหลี่โม่ มือถือในกระเป๋ากางเกงของหลงโปดังขึ้น

จู่ๆ ทุกคนพากันเงียบ และมองไปยังหลงโป

หลงโปขมวดคิ้วเล็กน้อย จากนั้นจึงล้วงมือถือออกมา หลังจากที่เห็นเป็นเบอร์ต่างประเทศ เขาก็ขมวดคิ้วเป็นปม

“เบอร์ต่างประเทศ หึ! คนกระจอกอย่างแก คงไม่ได้หาคนที่ใช้เบอร์ในอินเทอร์เน็ต มาหลอกฉันใช่ไหม ฉันไม่ใช่คนโง่นะ เดี๋ยวฉันจะเปิดลำโพง ให้คนอื่นได้ฟัง คนที่แกใช้ให้มาหลอกฉัน!”

หลงโปพูดจบก็กดปุ่มรับสาย และเปิดลำโพง