ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 105

เมื่อครู่ทุกคนยังดีๆ อยู่เลย บัดนี้แต่ละคนล้วนนอนบนพื้น กุมท้องของตนเจ็บปวดเจียนตาย

“พี่สะใภ้ใหญ่ ท่านมาเสียที”

ซูจิ่นเอ๋อร์วิ่งเข้ามาอย่างร้อนใจ จูงมือนางพลางเอ่ยทักทาย

“ไม่รู้ทุกคนเป็นอะไรไปแล้ว จู่ๆ ทั้งหมดก็เริ่มปวดท้องขึ้นมา”

เหยียนซือหยวนที่อยู่ใกล้กับพวกเขาที่สุดงอตัว ร่างเล็กๆ คุดคู้เข้าหากัน มองกู้หว่านเยว่พลางขอความช่วยเหลืออย่างเจ็บปวดทรมาน

“พี่หญิงกู้ เจ็บ ข้าเจ็บมาก...”

“ซือหยวนไม่ต้องกลัว ลองหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นส่งข้อมือให้ข้า” กู้หว่านเยว่เอื้อมไปคว้าข้อมือของเขาและจับชีพจร

หลังจับชีพจรดีแล้วก็มั่นใจ นี่เขาถูกพิษแล้ว ส่วนทุกคนเกิดอาการเหมือนเขาทุกกระเบียดนิ้ว เห็นได้ชัดว่าถูกพิษหมู่

กู้หว่านเยว่ขมวดคิ้วแน่น

หลังนางเข้าถ้ำก็ตรวจสอบมาก่อนแล้ว ทุกสารทิศแห้งมาก แหล่งน้ำใต้ดินใสสะอาด คนอยู่ข้างในนี้ปลอดภัยมากนัก

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เหตุใดทุกคนถึงถูกพิษได้?

ขณะเดียวกัน สายตาซูจิ่งสิงทอประกาย กระซิบเตือน

“ระวัง ข้าสงสัยว่าเรื่องนี้โจมตีมาที่เจ้า”

กู้หว่านเยว่เองก็เดาจุดนี้ได้แล้ว นางหันมองทางหลี่ซือซือ พบว่าหลี่ซือซือกำลังมอบสายตาลำพองใจให้นาง

“แม่นางกู้ ตกลงพวกเราเป็นอะไรไปแล้ว?”

เหยียนฮูหยินกอดลูก ถามอย่างทุกข์ทรมาน

กู้หว่านเยว่ไม่ปิดบังพวกเขา “พวกท่านถูกพิษแล้ว”

“ถูกพิษ? พวกเราอยู่ดีๆ เหตุใดถูกพิษได้เล่า พวกเราอยู่ภายในถ้ำตลอด มิได้ทำอันใดแม้แต่น้อย”

ทุกคนล้วนไม่กล้าเชื่อ แต่อาการอาเจียนท้องเสียเช่นนี้ ก็คล้ายถูกพิษจริง

จู่ๆ ก็มีคนพูดว่า “วันนี้ข้ายังไม่ได้กินอะไร ก็กินเพียงโจ๊กไส้กรอกที่น้องหญิงสกุลซูมอบให้”

หากเป็นเจตนาของกู้หว่านเยว่ ตั้งใจวางยาพิษทำร้ายทุกคนและหาโอกาสหนีไป เรื่องนี้ก็ร้ายแรงแล้ว

บรรยากาศภายในถ้ำตึงเครียดขึ้นมาแล้ว มีคนไม่น้อยใช้สายตาระแวดระวังสงสัย มองผ่านตัวกู้หว่านเยว่เพื่อสำรวจ

ซูจิ่นเอ๋อร์มิอาจทนเห็นพี่สะใภ้ถูกปรักปรำได้ พูดอย่างอารมณ์ไม่ดี

“เจ้าพูดเลื่อนเปื้อนอะไร พี่สะใภ้ใหญ่ข้าไม่มีวันทำเช่นนี้!”

หลี่ซือซือพูดตอบ “เช่นนั้นเหตุใดพวกเจ้าสองสามคนมิถูกพิษ?”

“นั่นก็เพราะ...” สีหน้าซูจิ่นเอ๋อร์เปลี่ยนไป นางฉุกคิดขึ้นได้อย่างฉับพลัน นางเพิ่งแจกจ่ายโจ๊กไส้กรอกให้ทุกคนเรียบร้อยดีแล้ว กำลังจะเรียกคนในครอบครัวมากินข้าว

ผลปรากฏว่าซูหัวจวิ้นพลั้งมือทำโจ๊กของนางพลิกคว่ำ บัดนี้โจ๊กหม้อนั้นยังคว่ำอยู่บนพื้น

พวกเขาทั้งครอบครัวมิได้กินโจ๊ก ย่อมไม่ถูกพิษ คิดไม่ถึงบัดนี้จะกลายเป็นจุดอ่อนไปเสียแล้ว!

ซูจิ่นเอ๋อร์จ้องหลี่ซือซืออย่างเดือดดาล “เจ้าวางอุบายพวกเรา?”

“ข้าเปล่า” หลี่ซือซือปิดปาก “พวกเจ้าวางยาพิษทุกคนแล้วก็คิดหนีไป หรือว่ายังพูดไม่ได้อีก?”