ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 111

“เอ่อ เช่นนั้นก็ได้” กู่หว่านเยว่ไม่กล้าพูดอะไรอีก อวิ๋นมู่น่าตายนัก นางไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว!

ต่อไม่ พวกเขาออกเดินทางได้ไม่นาน คนตระกูลอวิ๋นก็ไล่ตามมาทัน

ชายวัยกลางคนที่เป็นหัวหน้ามองไปรอบๆ จากนั้นจ้องมองไปที่อวิ๋นมู่ แล้วจึงควบม้าเข้ามา

ดึงสายบังเหียน ลงจากหลังม้าแล้วคุกเข่าลงหน้าอวิ๋นมู่

“คุณชายน้อย ในที่สุดก็หาท่านพบแล้ว เหตุใดองครักษ์มู่ชิงถึงบาดเจ็บสาหัสเช่นนั้น? เหตุใดท่านเองก็ได้รับบาดเจ็บด้วยเล่าขอรับ?”

“กลับไปค่อยคุยเถอะ”

เห็นได้ชัดว่าอวิ๋นมู่ไม่อยากพูดอะไรที่นี่

“ขอรับ”

ลุงฝูเองก็สังเกตเห็นว่ามากคนมากตา จึงรีบสั่งให้ออกมาพามู่ชิงลงจากด้านหลังของอวิ๋นมู่

“คุณชาย พวกเจ้าจะออกเดินทางกันตอนนี้เลยหรือไม่ขอรับ?”

อวิ๋นมู่ลังเลใจ ส่งสายตามองไปยังกู้หว่ายเยว่ซึ่งอยู่ไม่ไกล

เรื่องบ่อน้ำมันก๊าดจำเป็นต้องให้เขาไปจัดการ เขาไม่สามารถร่วมทางกับกลุ่มเนรเทศได้อีกแล้ว

อวิ๋นมู่เดินไปหาพวกกู้หว่านเยว่ กล่าวคำอำลากับพวกเขาสองสามคำ ทิ้งเสบียงอาหารเอาไว้ ก่อนจะขึ้นรถม้าแล้วหันหลังจะจากไป

แม้ว่าครั้งนี้พวกเขาต้องแยกจากกัน แต่ไม่ช้าก็เร็ว พวกเขาจะได้กลับมาพบกันใหม่

“อวิ๋นมู่ชอบเจ้า”

ทันทีที่กู้หว่านเยว่หันศีรษะกลับมา ก็เห็นใบหน้าไม่พอใจของซูจิ่งสิง

“ท่านหึงหรือเจ้าคะ?”

กู้หว่านเยว่ค่อนข้างขบขัน นี่เป็นครั้งแรกที่นางเห็นสีหน้าเช่นนี้บนใบหน้าของซูจิ่งสิง

“ใช่” ซูจิ่งสิงยอมรับทั้งหูแดงก่ำ

เขามั่นใจว่าอวิ๋นมู่ปรารถนากู้หว่านเยว่มาตลอดทาง หากไม่เห็นว่ากู้หว่านเยว่แต่งงานแล้ว เขาอาจจะเริ่มเกี้ยวนางแล้วก็ได้

ภรรยาดีเกินไป เขาเองก็เป็นทุกข์

“ห้ามทิ้งข้าไป” ซูจิ่งสิงพูดขึ้นมาทันที

เมื่อมองดูเกวียนลาสามคันที่เต็มไปด้วยเมล็ดพืช ดวงตาของทุกคนเป็นประกาย ครั้งได้ยินว่ากู้หว่านเยว่จะมอบเกวียนข้าวทั้งหมดให้พวกเขา และยังจะมอบเกวียนลาให้เพิ่มมาอีก แม้แต่ซุนอู่ก็ยังตกใจ

“แม่นางน้อยกู้ ท่านไม่ได้ล้อเล่นหรือเปล่า?”

“ท่านว่าเล่า?” กู้หว่านเยว่หัวเราะไม่ได้ร้องไห้ไม่ออก นางดูเหมือนคนชอบล้อเล่นเมื่อใดกัน?

“เช่นนั้นข้าก็ขอรับมันไว้แล้วขอรับ!”

ซุนอู่เองก็ไม่ต้องการเกรงใจกับกู้หว่านเยว่เท่าใด ลูกน้องในบังคับบัญชาของตนยังท้องกิ่วอยู่ เขาต้องคิดถึงพี่น้องของเขาให้มาก

“ท่านพี่ ท่านไปที่รถลาก่อนเถอะเจ้าค่ะ ข้าจะจับให้”

กู้หว่านเยว่ช่วยซูจิ่งสิงขึ้นรถลา จากนั้นจึงนั่งลงบนกระดานรถอย่างตื่นเต้น

เมื่อเห็นกู้หว่านเยว่เป็นเช่นนี้ ซูจิ่งสิงก็ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ เชื่อฟังคำพูดของนาง นั่งนิ่งๆ อยู่ในรถม้า หางตามองดูกู้หว่านเยว่อยู่ตลอด สอนวิธีขับรถเทียมลาอย่างระมัดระวัง

กู้หว่านเยว่เคยนั่งรถม้า รถเทียมวัว และรถยนต์ แต่นางไม่เคยนั่งรถเทียมลาเลย สนุกยิ่งนัก

การขับรถเทียมลาต้องใช้ทักษะ เดินช้าๆ ขึ้นเนินได้ไม่ยาก แต่เมื่อลงจากทางลาดชัน จะบังคับลาอย่างไร เช่นนั้นก็ต้องเรียนรู้หน่อยแล้ว