ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 173
แพ้แล้ว?
แล้วได้อย่างไรกัน?
ลั่วยางกระชากผ้าปิดตาออกอย่างแรง จนกระทั่งเห็นสมุนไพรที่อยู่ในมือของกู้หว่านเยว่ นางจึงรู้ว่าตัวเองโง่เขลามาก โง่จนน่าสมเพช
“บัวหิมะเทียนซาน...”
บัวหิมะและบัวหิมะเทียนซานต่างกันเพียงสองคำ แต่สรรพคุณกลับต่างกันราวฟ้ากับเหว
ลั่วยางจ้องมองกู้หว่านเยว่ ไม่สนใจเรื่องแพ้ชนะแต่กลับเอ่ยถามขึ้นว่า
“อาจารย์ของเจ้าเป็นใครกันแน่?”
แม้แต่ปรมาจารย์แพทย์ก็ยังไม่มีบัวหิมะเทียนซาน หรือว่าอาจารย์ของกู้หว่านเยว่จะเก่งกว่าปรมาจารย์แพทย์เสียอีก?
กู้หว่านเยว่เก็บบัวหิมะเทียนซานกลับ จากนั้นเอ่ยขึ้นเบา ๆ
“ข้ามีหน้าที่แค่ชนะเจ้า ส่วนคำถามอื่น ๆ เจ้าค่อย ๆ คิดเอาเองก็แล้วกัน”
พูดจบก็หันไปมองเหยาฮุ่ยซิน “คุณหนูเหยา ข้าชนะแล้ว นำเมล็ดโพธิ์ให้ข้าได้หรือไม่?”
“ได้แน่นอน!”
เหยาฮุ่ยซินเผยรอยยิ้มยินดี ดูเหมือนจะดีใจยิ่งกว่าตัวเองชนะเสียอีก
“ท่านตามข้ามาเร็ว”
“เดี๋ยวก่อน” ลั่วยางจะยอมให้นางไปได้อย่างไรกัน วิ่งเข้าไปถามคำถามอย่างบ้าคลั่ง “เจ้าจะไปไม่ได้ ข้าต้องรู้ให้ได้ว่าอาจารย์ของเจ้าเป็นใคร!”
ลั่วยางนี่ดูเหมือนจะบ้าไปแล้ว ก็พูดกันแล้วว่าแพ้ก็ต้องยอมรับ แต่ตอนนี้นางกลับยอมรับความพ่ายแพ้ไม่ได้
รู้ว่าอาจารย์ของกู้หว่านเยว่เป็นใครแล้วมีประโยชน์อะไรเล่า พิสูจน์ว่านางไม่ได้ไร้ความสามารถขนาดนั้นงั้นหรือ?
“ไปให้พ้น”
ซูจิ่งสิงก้าวไปข้างหน้า ใช้กำลังภายในผลักนางออกไปโดยตรง
“อาจารย์ก็คืออาจารย์ ศิษย์ก็คือศิษย์ เจ้าสู้หว่านเยว่ไม่ได้ก็เป็นความจริง ยังกล้ามาตอแยอีกหรือ?”
ลั่วยางรู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่า ยืนตะลึงอยู่กับที่ ปากก็ยังคงพึมพำว่า “ไม่ใช่ว่าข้าด้อยกว่า แต่เป็นเพราะเจ้ามีอาจารย์ที่เก่งกาจ...”
กู้หว่านเยว่ส่ายหัว แขนของนางถูกเหยาฮุ่ยซินโอบไว้
“ฮูหยินซู เรารีบไปเอาเมล็ดโพธิ์กันเถอะ”
“ดี”
กลุ่มคนเดินมาถึงภายในเรือนของเหยาฮุ่ยซิน กู้หว่านเยว่มองบ่าวชายยกกระถางดอกไม้เข้ามา เมื่อแน่ใจแล้วว่านี่คือเมล็ดโพธิ์ที่นางต้องการ จึงรีบถามว่า
“คุณหนูเหยา เมล็ดโพธิ์นี้ราคาเท่าไหร่ ข้าจะจ่ายให้ท่าน”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาแพทย์พลิกชะตา
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...
เติมเงินด้วยบัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...