ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 175

“ข้าจำได้ว่าครั้งก่อนได้ถอนพิษให้ท่านแล้ว หรือว่า กู้หว่านเยว่วางยาพิษใหม่ใส่ท่านอีก?”

“อะไรนะ?”

มู่หรงอวี้นึกถึงวิชาแพทย์ของกู้หว่านเยว่ ทันใดนั้นก็รู้สึกขนลุกซู่ไปทั้งตัว รีบจับมือของลั่วยาง

“นางวางยาพิษข้า แล้วข้าจะเป็นอะไรหรือไม่ ลั่วยาง เจ้าต้องช่วยข้านะ!”

รักตัวกลัวตาย ไหนเลยจะมีความอวดดีอย่างเมื่อครู่อีก

ลั่วยางขยับถอยหลังเล็กน้อย เอ่ยอย่างไม่ค่อยสบายใจ

“ท่านอ๋องไม่ต้องกังวล นี่ไม่ใช่ยาพิษร้ายแรงที่ทำให้ถึงตาย ข้าจะไปปรุงยาแก้พิษให้ท่านเดี๋ยวนี้”

มู่หรงอวี้เห็นสีหน้าของนาง จึงจงใจเอื้อมมือไปลูบท้องของนาง

“ข้าถีบจนเจ็บหรือไม่?”

ลั่วยางตัวสั่นเล็กน้อย แล้วก้มศีรษะลง “ไม่เจ็บเจ้าค่ะ”

“โธ่ ต้องเจ็บแน่ ๆ ”

มู่หรงอวี้ถอนหายใจ จากนั้นแสร้งทำเป็นรักใคร่อย่างเต็มเปี่ยม

“ลั่วยาง เรื่องเมื่อครู่เจ้าอย่าโทษข้าเลย

ข้าก็ทำไปเพราะรักและคาดหวังในตัวเจ้ามาก จึงโมโห

ข้าขอโทษเจ้าดีหรือไม่? ข้าผิดไปแล้ว”

เดิมทีลั่วยางรู้สึกเสียใจที่เขาถีบตัวเอง แต่พริบตาเดียวก็กลับมาซาบซึ้งจนรู้สึกมึนงง

“ข้าไม่โทษท่านอ๋อง ท่านอ๋องวางใจเถอะ ข้าจะปรุงยาแก้พิษออกมาให้ได้!”

“ดี เช่นนั้นเจ้ารีบไปปรุงยาแก้พิษเถอะ” มู่หรงอวี้ยิ้มและเร่งนาง

จนกระทั่งลั่วยางออกไปจากห้อง รอยยิ้มของเขาก็เปลี่ยนเป็นความเกลียดชัง จากนั้นก็หยิบแก้วที่อยู่ข้างมือขึ้นมา แล้วปาใส่กำแพงอย่างแรง

“กู้หว่านเยว่ ข้าจะฆ่าเจ้า!”